அண்ணியின் கணவனாக நான்

பைக்கை உதைத்து ஸ்டார்ட் செய்து விட்டு, “போகலாமா அண்ணி?” என்றேன். அண்ணி பைக்கில் ஏறி பின்புறம் அமர்ந்து கொண்டு, என் இடுப்பை வளைத்து இறுக்கிக் கொண்டாள். அவளது முலைகள் என் முதுகில் பட்டு அழுந்த, நான் நெளிந்தேன். அண்ணி பிடியை விடவில்லை. மேலும் என்னை அவளோடு சேர்த்து இறுக்கிக்கொண்டு, என் தோள்மீது தன் தலையை சாய்த்துக் கொண்டாள். அண்ணியின் மாங்கனிகள் என் முதுகில் உருள, என்னால் சாலையை பார்த்து பைக்கை செலுத்துவது சற்று கடினமாகத்தான் இருந்தது. பத்து நிமிடத்தில் எங்கள் அப்பார்ட்ஸ்மென்ட் வந்தது. பைக்கை பார்க் செய்து நெடு நேரம் ஆகியும், அண்ணி என் தோளில் இருந்து தன் தலையை எடுக்கவில்லை. தூங்கி விட்டாளா? “அண்ணி” இரண்டு முறை அழைத்ததும் எழுந்து கொண்டாள்.


நான் பைக்கின் முன்புறம் தொங்கிக்கொண்டு இருந்த காய்கறி கூடையை, அவளிடம் எடுத்து கொடுக்க, அவள் வாங்கிக்கொண்டு எனை பார்த்து கண் சிமிட்டி, விஷமமாக சிரித்தாள். பின் திரும்பி படிக்கட்டில் ஏறி எங்கள் பிளாட்டுக்கு செல்ல ஆரம்பித்தாள். நான் அவள் போவதையே கவலையுடன் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன். இந்த அண்ணி ஏன் இப்படி மாறி போனாள்? நன்றாகத்தானே இருந்தாள்? எல்லாம் இந்த இரு மாதங்களாகத்தான். அதுவும் கோவிலில் அன்று நடந்த அந்த சம்பவத்திற்கு பிறகுதான். அண்ணி வீணா என் அண்ணன் ஆனந்தின் மனைவி. என்னை விட நான்கு வயது மூத்தவள். அண்ணன் தனியார் நிறுவனத்தில் சீப் அக்கவுண்ட்டண்ட். நான் பி.பி.ஏ முடித்து விட்டு எம்.பி.ஏ படித்துக்கொண்டு இருக்கிறேன். இப்போது செமெஸ்டர் லீவ். அம்மா அருகில் இருக்கும் ஒரு அரசு உயர்நிலை பள்ளியில் தலைமை ஆசிரியை. அப்பா தவறி பத்து வருஷம் ஆகிறது. இரண்டு வருடம் முன்பு அண்ணி என் அண்ணனை கை பிடித்தாள். இன்னும் இருவருக்கும் குழந்தைகள் இல்லை. அண்ணி எப்போதும் என் மேல் பிரியமாக இருப்பாள். எனக்கு பைக் வாங்கி தர அண்ணனுடன் சண்டை போட்டாள். ‘இது அசோக்கிற்கு பிடிக்காது’ என்று வெண்டைக்காய் வாங்குவதையே நிறுத்தி விட்டாள். நானும் அண்ணி மேல் அன்பை பொழிவேன். அம்மா அண்ணியை திட்டும்போது அண்ணிக்கு வக்காலத்து வாங்குவேன்.


அண்ணியின் பிறந்தநாளுக்கு, நண்பர்களிடம் கடன் வாங்கி, அவளுக்கு மிகவும் பிடித்த வீணை வாங்கி கொடுத்தேன். எனக்கும் அவளுக்கும் ஒரே மாதிரியான ரசனை. எல்லாம் சுகமாக சென்று கொண்டு இருந்த போதுதான் இரண்டு மாதம் முன்பு ஒருநாள், நாங்கள் நால்வரும் கோவிலுக்கு சென்றிருந்தபோது அந்த சம்பவம் நடந்தது. கோவிலில் கூட்டம் அதிகமாயிருக்க, தரிசனம் முடிந்தும் அர்ச்சனை தட்டு வந்து சேரவில்லை. “நீங்க மூணு பேரும் கீழ போய் வெயிட் பண்ணுங்க. நான் அர்ச்சனை தட்டை வாங்கிட்டு வந்துர்றேன்” என்றேன். சிறிது நேரம் கழித்து வந்த அர்ச்சகரிடம் தட்டை வாங்கி கொண்டு, நான் கீழே இறங்கி வந்தபோது, அங்கு அண்ணி அம்மாவின் தோளில் முகம் சாய்த்துக் கொண்டு, அழுது கொண்டு இருந்தாள். அண்ணன் அவள் தலையை தடவி விட்ட படி எதோ சொல்லிக்கொண்டு இருந்தான். “என்னம்மா ஆச்சு?” நான் அம்மாவை கேட்டேன். சற்று தொலைவில் இருந்த சிமென்ட் பெஞ்சில் அமர்ந்து கொண்டு, எங்களையே பார்த்துக்கொண்டு இருந்த இரண்டு பேரை கை காட்டி, “அந்த பொறுக்கி பசங்க உன் அண்ணிய, பின்னால… சொல்லவே நா கூசுது” எனக்கு கோபம் உச்சந்தலைக்கு ஏறியது.


அர்ச்சனை தட்டை அம்மாவின் கையில் திணித்து விட்டு, அவள் “டேய் அசோக், நில்லுடா” என்று கத்திக்கொண்டு இருக்கும்போதே, அந்த இரண்டு போரையும் நெருங்கி, ஒருவனின் சட்டையை கொத்தாக பிடித்து, கன்னத்தில் ஒரு அறை விட்டேன். அடுத்தவன் “ஏய்” என்று கத்திக்கொண்டு எழுந்திருக்க, என் காலை தூக்கி அவன் நெஞ்சில் ஒரு மிதி மிதித்தேன். அவன் தடுமாறி கீழே விழுந்தான். கையில் சிக்கி இருந்தவனை, என் கை முஷ்டியை மடக்கி, அவன் முகத்தில் குத்த ஆரம்பித்தேன். அதற்குள் கீழே விழுந்தவன் சுதாரித்துக்கொண்டு, தன் இடுப்பில் இருந்து ஒரு கத்தியை எடுத்து என் மீது வீசினான். “அசோக்” என்ற அண்ணியின் அலறல் கேட்டு, நான் திரும்பி பார்த்து, முழுவதும் விலகுவதற்குள் அந்த கத்தி என் வலது கையில் கோடு போட்டிருந்தது. நான் மீண்டும் என் காலை தூக்கி கத்தி வைத்து இருந்தவனுக்கு ஒரு உதை விட்டேன். அதற்குள் நடந்ததை அறிந்து கொண்டு கூடிய கும்பல், அவர்கள் இருவரையும் பிடித்து தர்ம அடி கொடுக்க ஆரம்பித்தது. நான் எனது வலது கையை தூக்கி பார்த்தேன். பொல பொல என்று ரத்தம் கொட்ட ஆரம்பித்து இருந்தது. அண்ணிதான் துடித்து போனாள்.


“அசோக். அசோக். என்னடா இது?” “ஒரு ஆட்டோ புடிங்க. டாக்டருட்ட போகணும்” என்று அண்ணனிடம் கத்தினாள். ஆட்டோவில் ஏறியதும் அண்ணன் என்னை திட்டினான். “ஏண்டா இப்படி முரட்டு தனமா நடந்துக்கிற?” “என்னண்ணா நீ சொல்ற? அண்ணிகிட்ட இப்படி கேவலமா நடந்துருக்காங்க. பாத்துக்கிட்டு சும்மா இருக்க சொல்றியா?” “அதுக்காக, பதிலுக்கு நீயும் ரவுடி மாதிரி அவனுங்க கூட சண்டை போடுறதா? துஷ்டன கண்டா தூர போ-ன்னு பெரியவங்க எதுக்காக சொல்லி இருக்காங்க? இப்ப அதுனால யாருக்கு கஷ்டம்? கையை பாரு. ரத்தம் எப்படி கொட்டுதுன்னு” நான் வாயை மூடிக்கொண்டேன். அண்ணி அழுதுகொண்டே வந்தாள். டாக்டர் கட்டு போட்டு விட்டு “சிறிய காயம்தான். பத்து நாள்ல சரியா போயிடும்” என்று சொன்னார். அன்று இரவு சாப்பிட்டு விட்டு, நான் என் அறையில் படுத்து இருந்தபோது, அண்ணி என் கைக்கு மருந்து போட வந்தாள். மருந்து போட்டுக்கொண்டே, “ரொம்ப வலிக்குதா அசோக்” என்றாள். “இல்லை அண்ணி. லேசாதான்” “எல்லாம் என்னாலதானே?” “என்ன அண்ணி? உங்களுக்காக இந்த சின்ன வலியை கூடவா தாங்கிக்க மாட்டேன்?” அவள் என்னை ஏறிட்டு பார்த்தாள். “என் மேல அவ்வளவு பிரியமா?” “என் செல்ல அண்ணி மேல எனக்கு பிரியம் இருக்காதா?” அவள் கண்களில் இருந்து, ஒரு கண்ணீர் துளி பிரிந்து, கீழே விழுந்து என் கையில் பட்டு தெறித்தது. அவ்வளவுதான். கண்ணை துடைத்துக்கொண்டு அவசரமாக வெளியே சென்று விட்டாள்.


அதன் பிறகுதான் அண்ணியின் நடவடிக்கையில் மாற்றம் தெரிந்தது. டி.வி பார்த்து கொண்டு இருக்கும்போது, தொடைகளும் தோளும் உரச என் அருகில் வந்து அமர்ந்து கொள்வாள். “சேனலை மாத்தலாம்” என்று எனக்கு மறுபுறம் இருக்கும் ரிமோட்டை எடுக்கும் சாக்கில், தன் முலைகளை என் மேல் வைத்து தேய்ப்பாள். எதையாவது ரசிக்கும் பாவனையில், என் தொடை மேல் கையை வைப்பாள். கையை திரும்ப எடுக்க மாட்டாள். நானாக நகர்ந்து கொள்ளும் வரை அந்த கை அங்கேயேதான் இருக்கும். சமையல் அறையில் இருந்து கொண்டு, நான் எக்ஸர்சைஸ் செய்வதை, ஓரக்கண்ணால் பார்ப்பாள். டைனிங் டேபிளில் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டு கொண்டு இருக்கும் போது, “நல்லா சாப்பிடுடா” என்றவாறு என் தலையை தடவி விட்டு, தன் இடுப்போடு சாய்த்துக் கொள்வாள். அண்ணி இவ்வாறு செய்யும் போதெல்லாம் என் ஆண்மை முறுக்கேறும். அண்ணியை அள்ளி அணைத்து, அவள் இதழ்களை கவ்விட மனம் பரபரக்கும். ஆனால் அந்த ஆசையை உடனே அடக்கி கொள்வேன். அண்ணி அல்லவா? அன்னை பொன்றவள் அல்லவா? ஆனால் என்னுடைய மௌனத்தை அண்ணி சாதகமாக எடுத்துக்கொண்டு எல்லை மீறி போனாள். எனக்கு இதை வளர விட கூடாது என்று தோன்றியது. நானும் படியேறி மேலே சென்றேன்.


அண்ணி சமையலறைக்குள் நுழைந்து கொண்டு வேலையை ஆரம்பித்து இருந்தாள். வீட்டில் வேறு யாரும் இல்லை. நான் சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டு டி.வி பார்க்க ஆரம்பித்தேன். சிறிது நேரம் கழித்து உள்ளே இருந்து வந்த அண்ணி, பின்பக்கமாக வந்து என் கழுத்தை கட்டிக்கொண்டாள். “சாயங்காலம் எங்கேயாவது வெளிய போகலாமாடா?” “எங்கே அண்ணி?” நான் நெளிந்து கொண்டே கேட்டேன். “கோயிலுக்கு போகலாமா?” “சரி அண்ணி. கையை எடுங்க” என்று நான் அண்ணியின் கையை விலக்கி விட்டு, திரும்பி அவளை பார்த்தேன். சிறிது நேரம் என்னையே, ஆசையுடன் உற்று பார்த்துக்கொண்டு இருந்த அண்ணி, “பச்” என்று என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். என் ஆத்திரம் எல்லையை தாண்டியது. எழுந்து அண்ணியின் கன்னத்தில் பளாரென்று ஒரு அறை விட்டேன். “ஏன் இப்படி தினவு எடுத்து அலையுறிங்க?” அவ்வளவுதான். அண்ணியின் முகம் சுருங்கி விட்டது. உதடுகள் துடித்தது. கண்களில் இருந்து நீர் பொல பொல என்று கொட்டியது. “என்னைய உடம்பு சுகத்துக்கு அலையுற வேசின்னு நினைசுட்டல்ல?” அண்ணி அழுதுகொண்டே உள்ளே ஓடி விட்டாள். நான் தடுமாறி போனேன். தவறு செய்து விட்டேனோ? அண்ணியை அடித்து இருக்க கூடாதோ? வார்த்தையால் வேறு காயப்படுத்தி விட்டேன். அண்ணனே அண்ணியை கை நீட்டி அடித்தது கிடையாது.


நான் அடித்து விட்டேன். எனக்கு அண்ணி மேல் இறக்கம் வந்தது. உள்ளே சென்றேன். அண்ணி கட்டிலில் குப்புற படுத்துக்கொண்டு, அழுது கொண்டு இருந்தாள். சத்தம் வரவில்லை. முதுகு மட்டும் ஏறி ஏறி இறங்கியது. நான் அருகில் அமர்ந்து அண்ணியின் தோளை தொட்டேன். “அண்ணி. ஸாரி அண்ணி. நான் அப்படி சொல்லி இருக்க கூடாது” “அண்ணி. ப்ளீஸ். எழுந்திரிங்க. ஏன் அண்ணி இப்படி எல்லாம் பண்றிங்க?” “அழாதீங்க அண்ணி. வேணுன்னா நீங்களும் பதிலுக்கு என்னை அடிச்சுருங்க” நான் அண்ணியின் கையை எடுத்து என் கன்னத்தில் அடிக்க முயன்றேன். அவ்வளவுதான். படாரென்று எழுந்து கொண்ட அண்ணி என்னை இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டாள். அண்ணியின் பட்டு மார்புகள் என் நெஞ்சில் மோதின. எங்கள் இருவரது உடல்களுக்கு இடையில் சிக்கி நசுங்கின. எனக்கு இப்போது விலகி கொள்ள தோன்றவில்லை. அண்ணியின் கூந்தலை கோதி விட்டு, “ஸாரி அண்ணி” என்றேன்.


அண்ணி தன் தலையை உயர்த்தி, என் இதழ்களில் இதழ் பதித்தாள். நான் விலகி கொள்ள முயல, அண்ணி என் தலையை பிடித்து முன்னுக்கு தள்ளி, விலக விடாமல் செய்தாள். எனது உதடுகள் தீப்பற்றி கொண்டது போல் எரிந்தன. அண்ணியின் வெப்ப மூச்சு என் முகத்தில் மோத, நான் உஷ்ணமானேன். அவள் மேல் இருந்து வந்த பெண்மை வாசனை என்னை மயக்கியது. நான் மெல்ல அவள் முத்தத்துக்கு ஒத்துழைக்க ஆரம்பித்தேன். நெடு நேரம் ஒட்டி உறவாடிய எங்கள் இதழ்கள் மெல்ல பிரிந்தன. “இது தப்பில்லையா அண்ணி” அண்ணியிடம் இருந்து எந்த பதிலும் இல்லை. “அண்ணனுக்கு பண்ற துரோகம் இல்லையா?” “நான் அப்படி நினைக்கலை அசோக்” “அண்ணி” “உங்க அண்ணன் ரொம்ப நல்லவரு. நான் இல்லைன்னு சொல்லலை. ஆனா அவர் ஒரு கோழை. துணிச்சல் இல்லாதவர். அன்னைக்கு கோயில்ல பார்த்தே இல்ல. எப்படி பேசுன்னாருன்னு. எனக்காக யாரு அன்னைக்கு துடிச்சு போனது. நீதானே? நீ எனக்கு புடிச்சதெல்லாம் பண்றே. புடிச்சதெல்லாம் வாங்கி தர்றே. உன் அண்ணனுக்கு, எனக்கு என்ன பிடிக்கும்னு கூட தெரியாது. நீ என் மேல எவ்வளவு பிரியமா இருக்கிற. உன் அண்ணன் ஒரு நாளாவது என்கிட்டே பிரியமா நாலு வார்த்தை பேசி இருப்பாரா? எந்த பொண்ணுக்கும் தன் மேல பிரியமா இருக்கிற ஆம்பளையதான் பிடிக்கும்.


அப்படி பார்த்தா நீதான் என் புருஷன். உன் அண்ணன் இல்லை” அண்ணியின் விளக்கத்தில் நான் வாயடைத்து போனேன். அவள் அன்பு என்னை இளக்கியது. அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டேன். அண்ணி என்னை மேலும் இறுக்கிக் கொண்டாள். பின்பு அண்ணி மெல்ல சொன்னாள். “நீ எனக்கு வேணும் அசோக். எடுத்துக்கவா? என் புருஷன் உடம்ப நான் பார்க்கணும். என் அழகை அவனுக்கு அள்ளி கொடுக்கணும்” நான் தலையாட்ட, அண்ணி முத்தமிட்டவாறே என்னை மெத்தையில் சாய்த்தாள். இதழ்களை விடுவித்துக்கொண்டு, எனது டி-ஷர்டை அவளே கழற்றினாள். அண்ணி தன் புடவையை உதறிவிட, அவளுடைய பருத்த முலைகள், ரவிக்கைக்குள் திமிறிக்கொண்டு, கவர்ச்சியாக நின்றன. அண்ணி என் மேல் கவிழ்ந்தாள். உடற்பயிற்சி செய்து இறுகிப்போய் இருந்த என் உடலை ஆசையுடன் வருடி கொடுத்தாள். திண்ணென்று இருந்த தோள்களை தடவி விட்டு, பற்களால் கடித்தாள். எனது பரந்த மார்பில் முகம் பதித்து தேய்த்தாள். அன்றிலிருந்து இன்றுவரை கணவன் மனைவியாக வாழ்கிறோம்.