பால்காரிகள்

பால்காரிகள் - 1

மணி 10. 00. இடம் சென்னையில் இருந்து பெங்களூர் போகும் சாலையில் காவேரிப்பாகம் அருகில். சென்னைக்கு ஒரு நெருங்கிய சொந்தகார கல்யாணத்திற்கு வந்து விட்டு, மீண்டும் பெங்களூருக்கு திரும்பி சென்று கொண்டு இருந்தேன். பெரும்பாலும் பகலில் காரில் செல்லும் வழக்கம் கொண்டவன் நான். இந்த தடவை திருமண சாப்பிட்டு முடிக்கவே 8. 00 மணி ஆகி விட்டது. இப்போதே இரவு 10. 00 மணி. இப்போது வேகமாக சென்றால்தான் விடியற்காலை நான் பெங்களூர் செல்ல முடியும். என் ஹோண்டா சிட்டி ரோட்டில் வழுக்கிக் கொண்டு போய்க் கொண்டு இருந்தது. நான் சரவணன், 30 வயது, பெங்களூரில் துணி வியாபாரம் செய்துக் கொண்டு இருக்கிறேன். என் துணை அம்மா மட்டும்தான். பார்ப்பதற்கு நான் சினிமா நடிகர் சூர்யா மாதிரி இருப்பேன். அழகு, பணம் எல்லாம் சேர்ந்ததால் ஒரு வித மினுமினுப்பு எனக்கு வந்து விட்டது நிஜம்.

கார் காவேரி பாக்கம் தாண்டி இருக்கும். ஒரு பெண் வேகமாக என் காரை நோக்கி ஓடி வந்தாள். வண்டியின் வேகத்தை குறைத்தேன். அவளை பார்த்தால் அவளுக்கு வயது 25 இருக்கும் என தோன்றியது. நல்ல வயலெட் நிறத்தில் காட்டன் புடவையும், அதற்கு மேட்சிங்காக இல்லாமல் ஒரு சிவப்பு நிற ஜாக்கெட் போட்டுக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் ஓடி வரும்போது அவள் இடையை மீறி அவள் கருநாகம் போன்ற நீண்ட கூந்தல் வலப்புறம், இடப்புறமாக அசைந்தது. அவள் கையில் ஒரு கைக்குழந்தை. வயது ஒரு வயது இருக்கும் போல. அவள் குண்டி ஒரு மாட்டு வண்டி போல குலுங்கி குலுங்கிச் அசைய ஓடி வந்துக் கொண்டு இருந்தாள். வேகமாக ஓடி வந்த அவளை பார்த்து நான் ஓட்டி வந்த காரை நிறுத்தினேன். ஓடி வந்த அவள் நின்றாள். அவள் உடம்பில் வியற்வை பெருக்கெடுத்தது. அதில் கரைந்த சிகப்பு நிற குங்குமமும் அவள் அழகை மேலும் துலங்கச் செய்து பிரகாசமாக்கின. பார்க்க நடிகை ரோஜா போல கவர்ச்சியாக இருந்தாள். கோதுமை போன்ற மாநிறம். பார்ப்பதற்கு மிகவும் ஒல்லியாக இல்லாமல், சற்றுப் பூசினார்போல் இருந்தாள். ஓடி வந்த வேகத்தில் அவள் மார்பு குலுங்கியதை என்னால் பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்லை. இவளை எங்காவது பார்த்து இருக்கேனோ? என்று என்னையே கேட்டுக் கொண்டேன்.

“என்னம்மா" என்றேன்.

“ஐயா. என்னை நினைவில் இல்லையா?" என்றேன்.

“இல்லையே"

“எங்க வீட்டுக்காரர் வாசு"

எனக்கு புரிந்து போனது. ஓ. வாசுவின் மனைவியா இவள். வாசு என்னுடன் ஸ்கூலில் படித்தவன். இந்த காவேரிபாக்கம் பக்கம்தான் என் ஊரு கூட. வாசுவும் இங்கு தான் இருக்கிறான் போல. ஸ்கூலிலேயே சரியான வாலு. இப்போது எங்கோ கூலி வேலை செய்து கொண்டு இருக்கிறான் என்று கேள்விப்பட்டேன்.

“நீ வாசுக்கு"

“நான் அவர் பொஞ்சாதிங்க. என் பேரு வசந்தி" என்றாள். ஓ. வசந்தியா இது. ஒரு 5 வருடம் வாசு கல்யாணத்தில் பார்த்தது. செம்பட்டை படர்ந்த தன் நீளமான கூந்தலை பேசிக் கொண்டே அள்ளி முடிந்துக் கொண்டாள். காதில் கவரிங் நகை போட்டுக் கொண்டு இருந்தாள். கையில் ஒரு கைக்குழந்தை. கருப்பாக ஆனால் களையாக இருந்தது. அவள் கழுத்தில் அழுக்கு மஞ்சள் தாலிக்கயிறு. எல்லாம் சேர்ந்த்து ஒரு கிராம நாட்டுக்கட்டை போல இருந்தாள்.

“சொல்லுங்க" என்றேன்.

“இல்லை. ஏதோ பஸ் ஸ்ட்ரைக்காம். பஸ் ஓடலை. பெங்களூர் போகணும்"

நான் திரும்பி காரில் பார்த்தேன். ஏகப்பட்ட லக்கேஜ்.

“எங்கே இங்க உட்காறது" என்றேன்.

“வேணாம்னு சொல்லாதீங்கய்யா. குழந்தை பாருங்க" என்று அவள் குழந்தை செண்டிமெண்ட்டை தூண்ட நான் வேறு வழியில்லாமல்

“முன்னால் தான் உட்காரணும்" என்று இழுத்தேன்.

“பரவாயில்லைங்க" என்று சொல்லவே காரை திறக்கவே அவள் வந்து முன்னால் வந்து என் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள். காரின் ஏ. சியில் குப்பென்று வியர்வை மல்லிகை மணத்துடன் கலந்து வந்தது. லேசாக மூக்கை தடவிக் கொண்டேன்.

“போலாமா?"

“ம்ம்ம்"

நான் காரை மீண்டும் கிளப்பினேன். மெல்ல அவளை பார்த்தேன். அவள் கை லேசாக நடுங்கிக் கொண்டு இருந்தது. அதை பார்த்து லேசாக சிரித்தேன்.

“ஏங்க என்ன பாத்து நடுக்கம்" என்றேன். அவள் பதிலுக்கு சிரித்தாளே ஒழிய ஏதும் பேசவில்லை.

“சரி. இந்த இருட்டில் இப்படி தனியா வந்து இருக்கீங்க. தனியா. அதுவும் குழந்தைகூட. பயமா இல்லையா" என்றதும் அவள் அழ ஆரம்பித்தாள். எனக்கு சங்கடமானது.

“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ஏன் அழறீங்க" என்றேன். விஷயம் இது தான். அந்த வாசு பையன் தினமும் குடியாம். இன்றும் அப்படித் தான் குடித்து விட்டு அவளை கன்னா பின்னா என்று அடித்து இருக்கான். இவள் குழந்தையை தூக்கிக் கொண்டு கிளம்பி விட்டாள். பெங்களூரில் அவள் அம்மா இருக்காளாம். அதான் அவள் பெங்களூர் பயணக் காரணம்.

“என்னை பெங்களூரில் இறக்கிடுங்க. நான் போய்க்கறேன் ஐயா" என்றாள்.

“ஐயா எல்லாம் எதுக்கு. பேர் சொல்லுங்க. உங்களுக்கு தெரியுமே சரவணன்" என்றேன்.

“ஐய்யய்யோ. பேரெல்லாம் வேணா?" என்றாள். சரி. இவர்கள் இப்படித் தான் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். நிச்சயமாக என் உடை, கார் எல்லாம் அவளை பயமுறுத்தி இருக்கும் என நினைக்கிறேன். நான் சாலையை கவனத்தில் வைத்து வேகமாக காரை ஓட்டிக் கொண்டு இருந்தேன். காரை ஓட்டிக் கொண்டு இருக்கும்போது குழந்தை சிணுங்க என் கவனம் மீண்டும் அவர்கள் மேல் வந்தது. கார் சீட்டில் நன்றாக காலை மடித்து உட்கார்ந்து கொண்டு இருந்தாள்.

“குழந்தை பேரு" என்றேன்.

“உங்க பேரு தான்” என்று சொல்லி சிரித்தாள். அவள் சிரிப்பு கவர்ச்சியாக இருந்தது.

“ஓ. அவனும் சரவணனா" என்றேன்.

“உங்களுக்கு கண்ணாலம் ஆயிடுச்சா" என்றாள் திடிரென்று.

“இன்னும் இல்லைங்க. அம்மா பார்த்துட்டு இருக்காங்க" என்றேன்.

“சட்டு புட்டுன்னு பார்த்து பண்ணிக்குங்க" என்று சொல்லி சிரித்தாள். குழந்தை மேலும் சிணுங்க ஆரம்பித்தது.

“பசி போல. அவன் அப்பனை போலவே” என்று அவள் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே அந்த குழந்தை தன் கையால் அவளது மார்பை தட்டியது.

“கொடுங்க. என்னை யோசிக்கறீங்க" என்று சொன்னேன்.

“இல்ல. கூசுது" என்றாள்.

“ஏஙக. குழந்தையை அழ விடாதீங்க"

“அது பாலுக்கு தாங்க அழுவுது. இப்போ பாலுக்கு எங்கே போறது?"

“என்னங்க நீங்க. தாய்ப் பால் கொடுக்க வேண்டியதுதானே”

“காரில் எப்படி?"

“கவலைப்படாதீங்க. நான் பாக்க மாட்டேன்" என்று நான் சிரிக்க அவள் தன் முந்தானைக்குள் கை விட்டு ஜாக்கெட் கொக்கிகளை கழட்ட. அந்த அமைதியான இரவில் பட், பட் என்ற சத்தத்தோடு அவள் ஜாக்கெட் கழட்டப்பட்டது. விடுவிக்கப் பட்ட முலைகளை முயல் குட்டிகை தடவிக்கொடுப்பது மாதிரி தடவிக் கொடுத்து அமுக்கி பிசைந்தது அந்த குழந்தை வாயில் வைத்து அழுத்தினாள்.

“பால் கொடுக்கறத்தில் என்ன இருக்குங்க" என்று நான் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே என் இடுப்புக்குக் கீழே ரத்த ஓட்டம் அதிகரித்தது. மெல்ல தன் புடவை தலைப்பை நீக்கி ஜாக்கெட் தூக்கி குழந்தைக்கு பால் கொடுத்தாள். நான் கார் ஓட்டிக் கொண்டு இருக்கும் பக்கம் இல்லை. என் தூரே இருந்த மார்பு. ஆனாலும் மார்பு மிகவும் பெரியதாக இருக்கும் போல. போகும் ரோட் வெளிச்சத்தில் அவளை பார்த்தேன். பள பளவென மின்னினாள்.

“இவன் வயசென்ன" என்றேன்.

“இந்த ஆடி வந்தா ஒரு வருஷம் முடிது. இன்னும் பாலை சூப்பறான்" என்றாள்.

“விடுஙக குழந்தை தானே" என்றேன்.

“என்னா குடி குடிக்கறான் பாருங்க. அவன் அப்பன் போலவே" என்று அவனை திருப்பி போட்டு நான் இருக்கும் பக்க மார்பு வழியாக பால் குடுக்க ஆரம்பித்தாள். இந்த கவனத்தில் அவள் தன் ரவிக்கையை மூட மற்ந்து விட என் அருகாமையில் அவள் பால் நிறைந்த, கனத்துத் தொங்கிய முலைகள் ஜாக்கெட்டை தாண்டி வெளியே தலை நீட்டி என்னை முறைத்தன. செம காம்பு. என்னால் பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்லை. காரை ஓட்டிக் கொண்டே ஓரக்கண்ணில் பார்த்தேன். அந்த முலைகளின் முனையில் அந்த நீண்ட காம்புகள் சிவந்திருந்தன. என் ஆண்மை மெல்ல என் ஜட்டிக்குள் விறைக்க ஆரம்பித்தது. ஒரு பத்து நிமிடம் அந்த முலையை ஓரக்கண்ணில் பார்த்துக் கொன்டு இருந்தேன். என் பேண்ட்டுக்குள் என் சங்கடம் அதிகமானது. இதை தவிர்க்க நான்

“நீங்க சாப்பிட்டீங்களா?" என்றேன்.

“ம்ஹும்"

அவள் கண்ணில் மீண்டும் கண்ணீர்.

“ஏன் கலங்கறீங்க?" என்றேன்.

“நீங்க கேக்கறீங்க. அவரா இருந்தா இப்படியெல்லாம் கேக்க மாட்டாரு. இப்போ எங்க குடிச்சிட்டு படுத்து இருக்கோ"

நான் வண்டியை ஒதுக்குப்புறமாக நிறுத்தினேன். அதற்குள் வண்டி ஆம்பூரை எல்லாம் தாண்டி வந்தது. ஒரு சின்ன சாப்பாடு கடை மட்டும்தான் இருந்தது.

“பிரியாணி வாங்கட்டுமா?"

“ம்ம்ம்"

பிரியாணி வாங்கினேன். அதற்குள் குழந்தை தூங்கி விட்டது.

“குழந்தையை அப்படி வளத்திட்டு நீங்க சாப்பிடுங்க" என்றேன். அவள் மெதுவாக சாப்பிட ஆரம்பித்தாள்.

“நீங்க சாப்பிடல"

“நான் ஒரு கல்யாணத்து வந்துட்டு போறேன். நிறைய சாப்பிட்டேன். கூட நிறைய சாப்பிட்டா தூக்கம் வரும்" என்றேன்.

“அதானே" என்றாள். மெல்ல அவள் சாப்பிட்டு முடிக்கும்வரை இருந்தேன். குழந்தை நன்றாக தூங்கி விட்டது. சாப்பிட்டு ஒய்யாரமாக கையை உயர்த்தி சோம்பல் முறித்தாள்.

“இவனப் பார்த்துக்கோங்க ரெண்டு நிமிசம் போயிட்டு வறேன்" என்று சொல்லி அவள் நடந்தாள். நேரே பாத்ரூம் பக்கம் போகமல் சற்று தள்ளி அவள் புடவையை வழித்து உட்கார அவள் பப்பாளி குண்டி தெரிந்தது. ஒரு பத்து நிமிஷம் கழித்து வந்தாள்.

“எதுக்கு அங்கே" என்றேன்.

“எதுக்கு காசை கரியாக்கிட்டு" என்றாள். அதானே இல்லாவிட்டால் அந்த குண்டி தரிசனம் கிடைத்து இருக்குமா?

“நான் மல்லி பூ வாங்கவா?" என்றாள்.

“ஓ” என்றேன் இன்னும் அந்த குண்டி பிரமையில் இருந்து மீளாமல்.

“எங்கே இருக்கு"

“அதோ. பொம்பளங்க அதெல்லாம் கரெக்டா கண்டுபிடிச்சிடுவோம்" என்றாள்.

“முழம் 10 ரூபா" என்றது கிழவி.

“நல்லா இருக்கே ஞாயம். 5 ரூபாதான்" என்றாள். நான் 100 ரூபாயை நீட்டினேன். அந்த கிழவி எல்லா பூவையை கொடுக்க இவள் பதறினாள்.

“ஐயோ வேணாங்க. ஏமாத்தறா. எதுக்கு இவ்வளவு"

“ஆமா. ஒன்னை ஏமாத்தி தான் நான் ஊடு கட்ட போறேன். வாங்கற மவராசனை ஏன் தடுக்கறே" என்று கிழவி சிரிக்க சற்று நேரத்தில் அந்த கூடை பூவும் வசந்தி அவள் தலைக்கு ஏற்றிக் கொண்டாள். அதை நான் இமை கொட்டாமல் அப்படியே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன்.

“என்ன உத்து உத்துன்னு பார்க்கறீங்க, புடிச்சிருக்கா?” என்றவள் அவள் கண்ணடிக்க நான் லேசாக அதிர்ந்து போனேன்.

“இல்லையே" என்று நான் சிரிக்க

“ரொம்பதான் வழியறீங்க. என் குண்டியை பாத்தீங்களே" என்று அவள் சிரிக்க நான் அமைதியானேன்.

“என்ன கோபமா?” என்று என் மோவாயைத் தொட்டு கேட்ட போது அவளுடைய ஒரு முலை உருண்டு திறந்திருந்த ரவிக்கையில் இருந்து வெளியே தொங்கியது.

“வாங்க போலாம்" என்று விறுவிறுன்னு காருக்குள் ஏறினேன். அவளும் ஏறி உட்கார்ந்தாள்.

“என்ன கோபமா?" என்றாள்.

“சேச்சே. கோபம் இல்லைங்க. லேசா கூச்சம்" என்றேன்.

“என்னை சொன்னீங்க இல்லே. இப்போ உங்களுக்கா?" என்று கொல்லென்று சிரித்தாள். எனக்கு என்ன சொல்வது என்றே தெரியவில்லை. மெல்ல ஸ்டியரிங் வீலில் இருந்து ஒரு கையை எடுத்து தன் மார்பகம் மேல் வைத்துக் கொண்டாள். என் கை அவள் முலை மீது பட்டதும் ஷாக் அடித்தாற் போல உணர்ந்தேன்.

“ஷாக் அடிக்குதா?" என்று சொல்லி கலகலவென்று சிரித்தாள். குழந்தை மீண்டும் சிணுங்கியது.

“பால் வேணும் சரவணனுக்கு" என்றேன் அவள் குழந்தை சரவணனை நினைத்து.

“எந்த சரவணனுக்கு பால் வேணுமாம்" என்று நெருங்கி அமர்ந்தவள் தன் முலையை தூக்கி என் வாயில் வைத்து அழுத்தினாள். என் கை மெல்ல அவளை சுற்றி வளைத்துக் கொண்டது.

தொடரும் மௌனி
__________________பால்காரிகள் - 2


“எந்த சரவணனுக்கு பால் வேணுமாம்" என்று என்னை நெருங்கி அமர்ந்தவள் தன் முலையை தூக்கி என் வாயில் வைத்து அழுத்தினாள். என் கை மெல்ல அவளை சுற்றி வளைத்துக் கொண்டது.

“இந்த சரவணனுக்குதான் பாலு வேணுமாம்" என்று சொன்ன என் கை அவள் புடவை மற்றும் பாவாடையை சுருட்டி மேலே தூக்கியதில் அவள் அழகான அழகான தொடைகள் மற்றும் சாமான் மெல்லிய காரின் விளக்கொளியில் நன்றாக தெரிந்தது. மெல்ல ஒரு கையால் ஸ்டியரிங்கில் வைத்து ஓட்டிக் கொண்டே, இன்னொரு கையால் அவளின் தொடை மேல் என் கையை வைத்து தேய்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். அவள் முலைகள் ரெண்டும் ஜாக்கெட் விட்டு வெளியே வர துடித்தது. அவள் கைகள் என் கழுத்தை வளைத்துக் கொண்டது. அவள் உதடுகள் ரெண்டும் என் உதடுகளை உறிஞ்ச ஆரம்பித்தது. அவளிடம் இருந்து விடுபடுவது சற்று சிரமமாக இருந்தது. நான் விலகவும் முடியாமல், காரை ஓட்டவும் முடியாமல் தத்தளித்தேன்.

“வேணாம் வசந்தி"

“ஏன்"

“கார் ஓட்டணும்ல"

“அப்படியே என்னையும் ஓட்டுங்க" என்று சொல்லி அவள் சிரித்தாள். என் கையை எடுத்து அவள் முலை மீது வைத்துக் கொண்டாள். அந்த மார்பின் மென்மை என்னை கையை எடுக்க விடாமல் செய்தது.

“அப்படியே பெசஞ்சு பாருங்க" என்று அவள் சொல்ல நான் மெல்ல என் இடது கையால் அவள் முலையை பிசைந்தேன். அந்த முலை என் கைக்குள் அடங்காமல் இருந்தது. பெரிய முலைகள்.

“எப்படி இருக்கு"

“ஸ்பாஞ்சு தான்" என்றேன் கிறக்கமாக. மீண்டும் என் உதடுகளை கவ்விக் கொண்டாள். உறிஞ்ச ஆரம்பித்தாள். இந்த முறை அவளிடம் வெறித்தனம் சற்று கூடிப் போயிருந்தது. ஒரு மாதிரி பற்களால் என் உதடுகளை கடித்து. பின் உறிஞ்சினாள். நாக்கை அவ்வப்போது என் வாய்க்குள் விட்டு சுழற்ற, நான் எனது நாக்கால் அவளுடைய நாக்கை தீண்டி பார்த்தேன். மெல்ல நான் சூடானேன். இனி தாங்க முடியாது. மெல்ல காரை ஏதோ ஒரு ஊருக்கு வெளியே ஒதுக்குபுறமாக நிறுத்தினேன். மெல்ல அவள் குழந்தை சரவணனை கார் பின்னால் கிடத்தி குழந்தை விழாமல் செய்தேன். குழந்தை நல்லா அட்ஜெஸ்ட் செய்து கொண்டு உறங்க ஆரம்பித்தான்.

“சீக்கிரமுங்க" என்று அவள் சொன்னாள்.

“இப்போ நீ ஏன் பறக்கறே" என்றேன்.

“நானா பறக்குறேன்? நீங்க தான்" என்றாள்.

“சூடு ஏத்திட்டு நீ" என்று சொல்லி கார் ஸீட்டை சாய்த்து அவளையும் சாய்த்தேன். பின் என் காலை உயர்த்தி அவள் மேல் படர்ந்தேன்.

“முடியல வசந்தி" என்று நான் அவள் கன்னத்திலும் நெற்றியிலும் முத்தமிட ஆரம்பித்தேன். மெல்ல என் நாக்கு சுழன்று அவள் நாக்கையும் கெட்டியாக பிடிக்க ஆரம்பித்தது. மெல்ல வசந்தி தன் கையை என் பேண்டிற்கு மேல் கொண்டு சென்று படமெடுக்கும் என் ஆண்மையை கப்பென்று பிடித்தாள்.

“ஏய். வசந்தி" என்று நான் சிணுங்கிக் கொண்டே என் முகத்தை அவள் மாரின் மேல் அழுத்தி அவள் உதட்டை மீண்டும் கவ்விக் கொண்டேன். என் உடம்புக்குள் ஜிவ்வென்று உணர்ச்சி மிசாரம் ஹைவோல்டேஜில் பாய்ந்தது போல உணர்ந்தேன். என் நண்பன் வாசு மனைவியை நான் தடவுகிறேன் என்ற நினைப்பே என் உணர்ச்சியை தூண்டியது. என் உடலுக்குள் அடித்த உணர்ச்சி அலைகளை ரசிக்க ஆரம்பித்தேன்.

“நல்லாருக்கா" என்றாள் வசந்தி போதையாக.

“இதுதான் ஸ்பெஷல்" என்று நான் என் நாக்கை வெளியே நீட்டி அவள் மார்பு காம்பை சப்பிக் கொண்டு இருந்தேன். நான் சப்ப சப்ப அவள் பால் காம்புகள் மெல்ல பாலை சுரக்க ஆரம்பித்தது. மெல்ல சப்புக்கொட்டி பாலை குடிக்க ஆரம்பித்தேன். லேசான கவுச்சி வாசனை வந்தது. ஆனாலும் பால் குடிக்க அருமையாக இருந்தது. பாலை மேலும் மேலும் சப்புக்கொட்டி குடிக்க ஆரம்பித்தேன். பின் குனிந்து அவள் தொப்புளுக்கு மென்மையாக முத்தம் கொடுத்தேன். வசந்தியின் உஷ்ண மூச்சு என்னை பாடாய் படுத்தியது. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் உரசிக் கொண்டோம்.

“ரோடு ஓரம். அடுத்து ஆரம்பிங்க" என்றாள் கிறக்கமாக.

“அடுத்ததுன்னா?" நான் கேலியாக கேட்க,

“ஐயோ. பச்சபுள்ளை. ஒன்னும் தெரியாது பாரு.”

“இது எனக்கு முதல் தடவை" என்றேன்.

“ஓஹோ. அப்ப கழட்டு. சொல்லித் தர்றேன்” என்று அவள் சிரித்தாள். நான் பதிலுக்கு சிரித்துக் கொண்டே என் பேன்ட், சட்டையை கழட்டினேன். என் ஜட்டியையும் கழட்டி வீச, எனது சாமான் இப்போது வீரியமாய் விறைத்துக் கொண்டு வெளிப்பட்டது. அதை பார்த்து குறும்பாக சிரித்தாள்.

“ம்ம். உனக்கு முன்னாடி அவரு ரெடியாயிட்டாரு போல?"

“அவரு காவேரிபாக்கத்திலேயே ரெடியாட்டார்" என்று சிரித்தேன். அவள் பாவாடையை கழட்டினேன். அவள் வழவழவென்ற தொடைகளும், அதற்கு நடுவே ராட்சத மயிர் புதராக அவளுடைய பெண்ணுறுப்பும் பளிச்சென்று என் கண்ணில் பட்டது. சற்றே உப்பலாய் காட்சியளித்தது. நான் அப்படியே வசந்தியின் மீது கவிழ்ந்தேன். என் சாமான் அவள் சாமானோடு உரசியது. நான் என் இடுப்பை அசைத்து எனது ஆண்மையை அவளது பெண்மை புடைப்பில் வைத்து தேய்த்தேன். சுகமாக இருந்தது. அவள் எந்த எதிர்ப்பும் காட்டாமல், எனது செயலுக்கு கட்டுப்பட்டு, கால்களை விரித்தபடி கிடந்தாள். பின் வீரியமாய் துள்ளிய என் தடியை கெட்டியாக பிடித்து, வசந்தி தன் பெண்மை வாசலில் வைத்துக் கொண்டாள். நான் சுன்னியை அவள் தொடையில் வைத்து ஒரு அழுத்தம் கொடுக்கும்போது அவள் லேசாக முனகினாள். பின் ஒழ் ஆரம்பம் ஆனது. மெல்ல தன் சுன்னியை வைத்து குத்த ஆரம்பித்தேன். பின் லேசாக வேகம் எடுத்தேன். நான் சுன்னியை வெளியே எடுப்பதும், உள்ளே வைத்து அடிப்பதுமாக இருந்தேன். இது என் முதல் அனுபவம். ஆனால் முதல் அனுபவமே அருமையாக இருந்தது. காரில் செய்வது கொஞ்சம் கஷ்டமாக இருந்தாலும் ஒரு குறைவும் இல்லை. என் தடி சுன்னியும் அவளுக்கு மிகவும் சந்தோஷத்தை கொடுத்து இருக்கும்போல. மெல்ல முனகினாள். நானும் அவளுக்கு முத்தம் கொடுப்பதும், குத்துவதுமாக இருந்தேன்.

வசந்தி மார்பகம் என் மயிரடந்த மார்பின் மேல் பட்டு நசுங்கியது. நான் குத்தும்போதெல்லாம், அவள் கண்ணை மூடிக் கொண்டு அனுபவிக்க நான் விந்தை கழட்டாமல் இருக்க சற்று சுதாரித்து மீண்டும் மீண்டும் அடிக்க ஆரம்பித்தேன். வசந்தி கார் சீட்டில் வசதியாக சாய்ந்துக் கொண்டாள். நான் இரு கைகளையும் அவள் பின்னால் கொண்டு சென்று அவளை தூக்கி உட்கார வைத்து ஒழ்க்க ஆரம்பித்தேன். வசந்தி தன் உதடுகளை கடித்துக் கொண்டாள். தன் புட்டத்தை அமுக்கி, மிக லாவகமாக என் மொத்த ஆயுதத்தையும் தன் பெண்மை உறைக்குள் வாங்கிக் கொண்டாள். வெண்ணையை வெட்டிய கத்தி போல என் தண்டு வேகமாக அவள் பெண்மைக்குள் அடங்கியது தெரிந்தது. நான் அவள் மீது நன்றாக படுத்துக் கொண்டேன். என் புட்டத்தை அசைத்து இயங்க ஆரம்பிந்தேன். முதலில் மெல்ல, நிதானமாக, ஆனால் மிக இறுக்கமாக ஒழ்க்க ஆரம்பித்தேன். பதிலுக்கு வசந்தி ஆசையாக என் தலையை கோதி விட்டாள்.

“இன்னும் வேகமா பண்ணவா?"

“ம். வேகமா"

வேகமாக நான் இடிக்க ஆரம்பித்தேன். இடித்துக் கொண்டே என் கைகளை அவளுக்கு பின்புறமாக விட்டு, அவளது முதுகையும், புட்டத்தையும் வருடிக் கொடுத்தேன். வசந்தி சிறிது நேரத்துக்கெல்லாம் உணர்ச்சியின் உச்சத்தை அடைந்தாள். நானும்தான். நான் படுவேகமாக தன் என் புட்டத்தை அசைத்து தன் ஆண்மையால்”தொம் தொம்” என்று ஓங்கி ஓங்கி குத்த ஆரம்பித்தேன். என் வேகம் எக்ஸ்ப்ரஸ் போல அதிகமானது. இருவரும் உச்சமடைந்தோம். என் ஆண்மைநீர் அவளது பெண்மைக்குள் மேல்நோக்கி ஆரவாரமாய் பாய்ந்தது. வசந்தி என்னை கட்டிக் கொண்டு என் முகமெல்லாம் முத்தம் பதித்தாள். பின் நான் களைத்து போய் அவள் மேல் அப்படியே சாய்ந்துக் கொண்டேன். ஒரு கால் மணி நேரம் ஓடியது.

“போதும் எழுந்திருங்க" என்றாள்.

“அதுக்குள்ளயா?"

“உக்கூம். ரோட் ஓரத்திலே இன்னும் எவ்வளவு நேரம் இருப்பாங்க" என்று வசந்தி தள்ளி விட நான் எழுந்து நின்று தன் உடைகளை போட ஆரம்பித்தேன். வசந்தியும் மெல்ல எழுந்து தன் ஜாக்கெட்டை போட ஆரம்பித்தாள். குழந்தையை பார்க்க அது நல்லா தூங்கிக் கொண்டு இருப்பது புரிந்தது. நான் அவளை பார்க்க, அவளும் என்னை பார்த்து சிரித்தாள். மீண்டும் என் உதட்டை கவ்விக் கொண்டாள். முத்தம் என்றாலே மென்மைதான் என்று நான் நினைத்துக் கொண்டு இருந்தேன். ஆனால் அவள் முத்தம் சற்று ஹார்ஷா இருந்தது. உதட்டை கடித்து குதறி விடுவாள் போல. மீண்டும் கார் ஓட ஆரம்பித்தது.

“நீ தூங்கு வசந்தி" என்றேன். பாவி. என்ன படுத்தி விட்டாள். மனதோடு சிரித்துக் கொண்டேன். அவள் சிரிக்கவே நான் நிஜ உலகத்துக்கு வந்தேன்.

“நீங்க ரொம்ப நல்லவங்க" என்றாள் சிரித்துக் கொண்டே.

“ஏனாம்?"

“அதான் எங்க வீட்டுக்காரர் எருமை மாடு கம்பங்கொல்லைல பாஞ்சா மாதிரி பண்ணுவார். ஆனா நீங்க"

“நான்”

“சொகம். சொகம்" என்றாள்.

“அப்படியா?"

“ம்ம்ம் அப்படிதாங்கய்யா" என்றாள்.

“ஐயே. இவ்ளோ நடந்து பிறகு என்ன ஐயா, நொய்யா. சரவணன்னு கூப்பிடு"

“ஐய்யய்யோ. நான் மாட்டேன்"

“இல்லே. அத்தான்னு கூப்பிடு"

“இது சரிதான். அப்படியே கூப்பிடுறேன்" என்றாள்.

“வாசு குடிப்பானா?" என்றேன் காரை வேகமாக ஓட்டிக் கொண்டே.

“அது மொடா குடியன்ல. சரியான தண்ணி லாரி. நீங்க குடிப்பீங்களா?" என்றாள்.

“நானும் குடிப்பேன்"

“எல்லா ஆம்ப்ளயும் ஒரே மாதிரிதான் போல" என்றாள் சலிப்பாக.

“நான் ஒன்னும் மொடா குடியன் இல்ல. அப்பப்ப கொஞ்சம்"

“இது பரவாயில்லை" என்று சிரித்தாள்.

“போன தடவை வாசுவை பார்த்தபோது கூட நானும், வாசுவும் சேர்ந்து தண்ணி அடிச்சோம்"

“அப்படியா?" என்பது போல பார்த்தாள்.

“ஆமாம். போன தடவை தண்ணி அடிச்சப்ப சோகத்தில் நல்லா புலம்ப ஆரம்பிச்சுட்டான்"

“ஏன். நல்லா புலம்ப ஆரம்பிச்சுட்டாரா? என்ன புலம்புனார்?"

“அதை ஏன் என் வாயால சொல்லனும்றே வசந்தி"

“பரவாயில்ல சொல்லுங்கத்தான். என் கிட்டே சொல்றதுக்கு என்ன.”

“நீயும் கல்யாணம் பண்ணிக்கப்பான்னான்" என்று சொல்ல அவள் கடகடவென சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.

“நக்கலு. அதானே. நீங்களும் பண்ணிக்கலாமே?" என்று சொல்ல நான் நெளிந்தேன்.

“"ஐயோ எனக்கு அதிலெல்லாம் நம்பிக்கை இல்லை வசந்தி" என்றேன்.

“ஏனாம்?"

“தெரியல. நம்பிக்கை இல்லே. ஆனா குழந்தை பெத்துக்க ஆசை இருக்கு"

“நல்ல கதையா இருக்கே. கல்யாணம் வேனாமாம். ஆனா குழந்தை மட்டும் வேணுமாம்" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“சரி. நீ எனக்கு ஒன்னு பெத்து தரயா?" என்றேன்.

“ஆசை. தோசை, எனக்கு ஏற்கனவே எல்லாம் ஆயிடுச்சே" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“அப்போ வாசு வந்தா கிளம்பி போயிடுவியா?" என்றேன் சோகமாக.

“இந்த சென்மத்துக்கும் போக மாட்டேன்" என்றாள்.

“அப்ப என் கூடவே இருக்கியா? எனக்கு குழந்தையும் வேணும். இந்த பாலும் வேணும்" என்று சொல்ல அவள்

“அதுக்கென்ன. குரு பார்வை பட்டா குழந்தை உருவாக போகுது” என்று சொல்லிக் கொண்டே அவள் என்னை பார்க்க

“குரு பார்வை விடு. உன் பார்வை எப்ப என் மேல் படும். எனக்கு நீ வேணும்" என்று சொல்லி அவளை கட்டி அணைத்துக் கொண்டேன். அன்று இரவு முழுதும் அவள் தன் முலையை காட்டிக் கொண்டு இருக்க நான் ரசித்துக் கொண்டு இருந்தேன். மெல்ல விடியற்காலையில் நாங்கள் பெங்களூர் அடைந்தோம். அவளையும் அழைத்துக் கொண்டு நேரே என் வீட்டுக்கு சென்றேன்.

தொடரும் மௌனிபால்காரிகள் - 3


சற்று பயந்துக் கொண்டு வசந்தியை வீட்டுக்கு அழைத்து வந்தேன். ஆனால் ஒரு வாரத்தில் எல்லாம் சரியாய் போனது. வசந்தியை எங்கள் வீட்டு வேலைக்காரியாக அம்மா சேர்த்துக் கொண்டாள். இரண்டு, மூன்று நாளிலேயே அம்மாவை அவள் வெகுவாக கவர்ந்து விட்டாள். வசந்தி சமையல் வேலை, தோட்டவேலை, வீட்டு வேலை என்று எல்லாம் எடுத்து போட்டுக் கொண்டு செய்தாள். அதனால் அம்மாவிற்கு மேலும் மேலும் நெருக்கமானாள். ஒரே பிரச்சனை, இரவில் அவள் அம்மா பக்கம் படுத்துக் கொண்டதால், இரவில் அவளை ஓழுக்கு அழைப்பது மட்டும் கஷ்டமாக இருந்தது. ஒரு வாரம் கழித்து. அன்று காலையிலேயே மூடு கிளம்பி விட்டது. இன்று வசந்தியை கசக்கிட வேண்டியதுதான். எப்போதும் ஆஃபீஸுக்கு போனால் சாயங்காலம் வரை வீடு திரும்பியதே இல்லை. சண்டே உட்பட. முதல் முறையாக நான் வீட்டுக்கு ஓழுக்காக சீக்கிரம் செல்லலாம் என்று நினைத்தேன். காலை 11. 00 மணிக்கே வீட்டுக்கே வந்தேன். என் தொழிலுக்கு நாந்தான் முதலாளி. யாரை கேட்க வேண்டும். மெல்ல வீட்டுக்கு வந்தேன். காரை காம்பவுண்டுக்கு வெளியே விட்டு உள்ளே வந்தேன். அம்மா தூங்கி இருந்தால் வசந்தியை தனியாக கூப்பிட்டு பகல் ஷோ ஆரம்பித்து விடலாம் என்று ப்ளான். வீட்டுக்கு வந்தவுடன் வெளிக்கதவை தொடட்டவுடன் கதவு திறந்துக் கொண்டது. எல்லா ரூமையும் தேடி பார்த்தேன். வசந்தியும் இல்லை, குழந்தையும் இல்லை. எங்கே போனாள் வீட்டை திறந்து விட்டு? என்று லேசாக கோபம் வந்தது. அம்மா எங்கே போனாள்? மெல்ல அம்மாவின் அறைக்கு வந்தேன். எப்போதும் அம்மா தூங்கிக் கொண்டு இருப்பாள். இப்பவும் அப்படித் தான் இருக்காளா?

மெல்ல ஜன்னலை திறந்து பார்த்தேன். அம்மா பெயர் மீனாட்சி. வயது 45. சின்ன வயசிலேயே திருமணம் ஆகி அறுத்து விட்டவள். பார்ப்பதற்கு சற்றே ஒய். விஜயாவை நினைவுபடுத்தும் முகம். அகன்ற நெற்றி. சிவப்பாய் கோவை இதழ்கள். லெசாக குண்டு. ஆனால் சிரிக்கும்போது குழி விழும் கன்னங்கள், கன்னத்தில் இருந்த பெரிய மரு அவள் அழகை பிரமாண்டமாக காட்டியது. தடிமனானா உதடுகள் நடிகை அந்த கால சீமாவை நினைவு படுத்தியது. நான் பார்த்த காட்சி வித்தியாசமானது. அவள் தலை கலைந்து இருந்தது. அவள் புடவை அவள் இரு மார்பகங்களுக்கு நடுவே பூணுல் போல இருந்ததால் அவள் ஒரு பருத்த மார்பகத்தை பார்க்க முடிந்தது. முலைகள் பப்பாளி போல இருந்தது. அவள் ஜாக்கெட்டில் சில ஹூக்குகள் பிரிந்து இருந்ததால் அந்த சதைக்கோளம் தெரிந்தது. அந்த எதிர் பாராத தரிசனத்தால் நிலை குலைந்து போய் நின்றேன். அறையில் தன் சைடு போஸை காட்டிக் கொண்டு மெல்ல விஸ்கி குடித்துக் கொண்டு இருந்தாள். ஐயோ. இது எத்தனை நாளா நடக்குது? இப்போதுதான் நான் வாங்கி வைத்து இருக்கும் சரக்கு குறைவதன் காரணம் புரிந்தது. இது இன்றுதானா? இது தினமும் நடக்கிறதா? மெல்ல அந்த டீவியை பார்த்துக் கொண்டு மெல்ல விஸ்கியை சிப் செய்துக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் அருகில் ஓடிக் கொண்டு இருக்கு டீ. வி படத்தை பார்த்து அதிர்ந்து போனேன்.

டீ. வியில் ஒரு ப்ளூ படம் ஓடிக் கொண்டு இருந்தது. ஒரு வெள்ளைக்காரன் இரண்டு கறுப்பு பெண்களை ஓட்டிக் கொண்டு இருந்தான். அந்த இரண்டு பெண்களும் அவனுக்கு ஈடு கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். மெல்ல என் அம்மாவையும், டீவியும் மாறி மாறி பார்த்தேன். விஸ்கி அடித்துக் கொண்டு நீல படத்தை பார்க்கும் வித்தியாசமான அம்மா மீனாட்சியை பார்த்தேன். மெல்ல என் கண்கள் என் அம்மா மாறின் மேல் போனதை தவிர்க்க முடியவில்லை. இந்த வயதிலும் அம்மா கும்மென்று இருந்தாள். மாறி, மாறி டீ. வி மற்றும் அவளை பார்த்துக் கொண்டு இருந்ததில் ஒரு கால்மணி நேரம் ஓடி இருக்கும். அப்போதுதான் அந்த தவறு நடந்தது. அடாடா என்று நீல படத்தை ரசித்து சைடில் பார்க்கும்போது அவள் பார்வை என் மேல் பட்டது. என் பார்வையும் அவள் பார்வையும் ஒரு கணம் கலந்தது. நான் அதிர்ச்சி அடைந்தேன். என் இதயம் பட படவென அடித்துக் கொண்டது. வேகம், வேகமாக வந்து வீட்டுக்கு வெளியே வந்து ஆஃபீஸ் வந்து விட்டேன். மை காட். ஒரு தவறு செய்து விட்டேன் என்று தோன்றிய வேளையில் என் அம்மாவின் மறுபக்கத்தை பார்த்த இன்பத்தையும் என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. இவ்வளவு காலம் என் தாயாக நினைத்துக் கொண்டு இருந்த என் அம்மா திடீரென்று எனக்கு வேறு மாதிரியாக தோன்றினாள். இதை என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. திடிரென்று அவள் எனக்கு தேவதையாக தோன்றினாள். நேரே ஆஃபீஸுக்கு வந்து விட்டேன். அன்று முழுதும் செக்ஸ் ஞாபகம் வரும் பொதெல்லாம் வசந்தி மற்றும் என் அம்மா இருவரும் நினைவுக்கு வந்ததை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.

அன்று வீட்டுக்கு இரவு 10. 00 மணிக்குதான் வந்தேன்.

“சரவணா, சாப்பிட வாடா?" என்று அம்மா அழைத்தாள். அம்மா என்னை குறுகுறுவென பார்க்க ஏனோ என்னால் தான் அவளை தைரியமாக பார்க்க என்னால் முடியவில்லை.

“பசி இல்லேம்மா?" என்றேன் தயங்கி தயங்கி.

“ஏன் எங்கயாவது சாப்டயா. வீட்டு சாப்பாடு தான் பெஸ்ட்" என்று சொல்லி அம்மா சிரித்ததை வசந்தி அதிசயமாக பார்த்தாள்.

“பசி இல்லயா? அத்தே. இவரை முதலில் சாப்பிட சொல்லுங்க" என்றாள் வசந்தி. இப்போது தான் சாப்பாடு செய்திருப்பாள் போல.

“காலையில் எங்கே போயிருந்தே" என்றேன்.

“எங்கம்மாவை பார்க்க போயிருந்தேன் ஐயா" என்று ஐயாவை கொஞ்சம் தூக்கி பணிவு காட்டினாள். ஐயோ. எல்லாரும் நல்லா நடிக்கறாங்க என்று நினைத்துக் கொண்டேன். வசந்தி சமையல் கட்டில் இருந்து வெளியே வந்ததால் அவள் முகத்தில் முத்து முத்தாக வியற்வை. அவள் புடவையை பாவாடையோடு தூக்கி கட்டிக் கொண்டு இருந்ததால் அந்த பள பள மாநிற தொடை நன்றாக தெரிந்தது. அபப்டியே என் கவனம் வசந்தி குண்டி மீது சென்றது. அவள் சமையல் செய்ய அசைய அசைய ஆடும் அந்த குண்டியை பார்க்க போதை ஏறியது. அப்படியே அவளை சாய்த்து ஏற்ற வேண்டும் போலிருந்தது. இவளை அனுபவிப்பதில் என்ன ஒரு சுகம்.

“ஏன் பசிக்கல? டிஃபன் என்ன வேணும்னு வசந்திக்கு சொல்லு. பண்ணி தர சொல்றேன்" என்றாள் அம்மா.

“எனக்கு ஒண்ணும் வேணாம்மா? வசந்தியை சூடா பால் தர சொல்லு" என்று சொன்னவுடன் என் நாக்கை கடித்துக் கொண்டேன்.

“நான் மாட்டேன்" என்றாள் வசந்தி உடனடியாக.

“ஏண்டி. பால் தான் கேக்கறான்ல கொடேன்" என்றாள் அம்மா சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள். அம்மாவுக்கும் புரிந்து விட்டதோ?

“ஆமாம். வசந்தி சூடா பால் வேணும்" என்றேன்.

“சரிடி. அவன் கேக்கறதை சட்டு புட்டுன்னு கொடு. நான் உள்ளே படுக்க போறேன். அடுக்களையை கழுவிட்டு வா" என்று சொல்லி அம்மா அவள் ரூம் உள்ளே போக. நான் வசந்தியை சுற்று முற்றும் பார்த்து இறுக்கமாக கட்டிக் கொண்டேன்.

“என்ன வேணும்னு கேட்டீங்க" என்றாள் வசந்தி குறும்பாக.

“பால். பால்"

“எல்லாம் அந்த சரவணன் ஏற்கனவே குடிச்சிட்டான்"

“படவே. எனக்கும் கொஞ்சம் வைக்க சொன்னேனே" என்று சொல்லி சிரித்தேன்.

“ஐயாவுக்கு ஒரே மூடு போல" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“காலையில் இருந்தே படக் படக்குன்னு துள்ளறான்"

“அதான் இன்னிக்கு காலையிலேயே வந்தீங்களா?"

“எங்க போனே?"

“சொன்னேனே. எங்கம்மாவை பாக்க போனேன்"

“சரி கழட்டு"

“ம்ஹும். இப்படியே தூக்கறேன். செஞ்சுக்கோங்க"

“அட் லீஸ்ட் புடவையை அவுத்துடேன்"

“ம்ஹும். உள்ளே அம்மா இருக்காங்க. குழந்தை அழுவான். புடவை எல்லாம் அவுக்க மாட்டேன்" என்றாள்.

“அம்மா இப்ப தூங்கி இருப்பாங்க?" என்றேன். அவள் போய் பார்த்து விட்டு வந்தாள்.

“ஆமா தூங்கிட்டாங்க"

உடனே எனக்கு விஸ்கி நினைவுக்கு வந்தது. தண்ணி தூக்கமா?வச்ந்தியை பார்த்து

“பசிக்குதேடி. நான் பால் குடிக்கணும்"

“இப்பதானே பசிக்கலன்னீங்க. சரி. பால் மட்டும் தான் குடிக்கணும். வேறு எதுவும் கிடையாது" என்றாள் கறாராக.

“சரி”

அவள் ஹாலில் இருந்த சோஃபா மேல் சாய்ந்து தன் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக பட் பட் என்று அவிழ்க்க, என் மனம் பட் பட் என்று அடித்துக் கொண்டது. விடுதலை பெற்ற முயல் குட்டிகளை தல தளவென வெழுத்த நிறத்தில் விம்மிக் கொண்டு வெளியே வந்தது. வசந்தி மார்பு காம்பை கவ்வி சுவைத்தேன். சுவைத்துக் கொண்டே அவள் மார்பை கசக்கினேன்.

“என்னங்க இப்படி கசக்கறிங்க"

“இன்னும் வாய் வச்சு பால் குடிக்கலை. அதுக்குள்ளே இப்படின்னா எப்படி?"

“இப்படி உறிஞ்சனீங்கனா அவ்வளவுதான். வெறியில காம்பை கடிச்சதால் பல் பட்டு வலிக்குது"

“சரி. மெதுவா பால் குடிக்கறேன்"

“ஐயோ மெதுவாங்க ம்ம்ம்ம்ம்ம் அப்படித்தாங்க"

மெல்ல பால் குடிக்க ஆரம்பித்தேன். சொட்டு சொட்டாக பால் முழுதும் குடித்து காலி செய்தேன். மெல்ல அவள் இடுப்புக்கு கொண்டு சென்றேன்.

“ஐயோ வேணாம்" என்று அவள் தன் இடுப்பில் இருந்து புடவை அவிழாதவாறு பிடித்துக்கொள்ள, நான் அவள் சேலையை உறுவி விட்டேன். வசந்தி இப்போது வெறும் பட்டன் அவிழ்க்கப்பட்ட ஜாக்கெட்டுடன், கருப்பு நிற பாவாடையில் நின்று கொண்டு இருந்தாள். அவளை அணைத்து நான் அவள் இரு கன்னங்களிலும் முத்தமிட்டேன்.

“ஐயே. ஏன் இப்படி அலையறிங்க. இங்க உங்கம்மா தூங்கறாங்க?"

“அடியே. என் கஷ்டம் எனக்குதான் தெரியும்" என்று சொல்லிக் கொண்டு அவளை அப்படியே அணைத்துக் கொண்டேன். அவள் பாவாடையை சுருட்டி அவள் சூத்து மேடுகளை அள்ளி ஒரு பிசை பிசைந்து, பாவாடை நாடாவை தேடிப் பிடித்து உருவி விட. அது அவிழ்ந்து அவள் காலடியில் விழுந்தது.

“அத்தான். விடுங்க. அவங்க முழிச்சுக்க போறாங்க" என்று வசந்தி என்னை தள்ள முயற்சிக்க. நான் அருகே இருந்த மேசையை தட்டி விட்டேன்.

“என்னடா அங்கே சத்தம்" என்றது அம்மா மீனாட்சி குரல் வந்தது அதட்டலாக.

“ஐயோ முழிச்சிகிட்டாங்க" என்று எல்லா துணியையும் எடுத்து வாயை மூடிக் கொண்டு சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.

“ஒன்னும் இல்லேம்மா. ஏதோ ஒரு பூனை" என்று சொல்லி மழுப்பினேன்.

“எந்த பூனை" என்று வசந்தி என் காதை பிடித்து நன்றாக திருப்பினாள்.

“ஐயோ வலிக்குதுடி. என்னால தாங்க முடியலடி” என்றேன் சிரித்துக் கொண்டே.

“எல்லாம் நாளைக்கு பார்த்துக்கலாம்” என்று என்னை கேள்வியாக பார்த்தாள்.

“அவ்வளவு நேரம் தாங்க முடியாதுடி" என்றேன்.

“சரி வாங்க. உங்க ரூம் போகலாம்” என்றாள் என் காதில் கிசுகிசுப்பாக.

“சரி இப்ப வா"

“இப்ப வேணா. ஒரு அரை மணி நேரம் கழிச்சு வறேன். உங்கம்மா நல்லா தூங்கிட்டாங்களான்னு நிச்சயம் பண்ணிட்டு வறேன்" என்று சொல்ல நான் என் ரூமுக்கு வந்தேன். அந்த அரை மணி நேரம் எனக்கு அரை யுகமாக போனது. அப்புறம் அவள் வந்தாள்.

“ஐய்யய்யோ. இப்படி லேட்டா வந்தா என்னால் தாங்க முடியாது" என்றேன் அவள் கையை பிடித்தப்படி.

“அப்ப நீங்க இங்க உக்காருங்க" என்றாள் வசந்தி.

“என்ன பண்ண போறே" என்றேன்.

“ஊம்பட்டுமா?" என்று என்னை ஏக்கத்துடன் பார்த்தாள். நான் தலையாட்டினேன். மெல்ல நான் என் வேட்டியை நீக்க அந்த தண்டாயுதம் வெளியே வந்தது.

“அத்தான். உங்களுது அவருது விட பெருசா இருக்கு" என்றேன்.

“எவருது விட" என்று சிரித்தேன்.

“அதான். அவருதான்" என்றாள் வசந்தி வெறுப்பாக.

“பெருசா இருந்தா பிடிக்காதா என்ன?" என்று சொல்லிக் கொண்டே நான் என் சாமானை அவள் வாயில் திணித்தேன்.

“எவளுக்கு பெருசா இருந்தா பிடிக்காது" என்று என் தடியை பார்த்தபடியே அந்த பிஸ்டன் நுனி பகுதியிலிருந்த தோல் திரை பின்னுக்கு விலக்கினாள். என் சிவந்த பிஸ்டனின் சிவந்த மொட்டை பார்த்ததும் அலறியே விட்டாள்.

“அத்தான். என்னாது இது கோலி மாதிரி எட்டி பார்க்குது.”

என்று சொல்லிக் கொண்டே என் சுன்னி மேல் வாயை வைத்து மெல்ல ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். என் தடியின் பிஸ்டன் மொட்டை வெறியோடு முத்தமிட்டாள். அந்த கோலிக்குண்டு அவள் உதட்டால் கசங்கியது.

“வச்ந்தி குட்டி. உனக்கு என் மேலே இவ்வளவு ஆசையா? நீ நல்லா ஊம்பறியே” என்றேன்.

“உங்க விருப்பம் தான் அத்தான் முக்கியம்" என்று மகிழ்ச்சியோடு சொன்னாள். என்னால் தாங்க முடியவில்லை. அவளை எழுப்பினேன். மெல்ல அவள் எல்லா உடைகளையும் களைந்தேன். மெல்ல குனிந்து அவள் வயிற்றில் என் முகத்தை வைத்து அவள் தொப்புளுக்கு முத்தம் கொடுத்தேன். மெல்ல என் கையை மேலே தூக்கி அவள் மார்பகங்களை கசக்க ஆரம்பித்தேன். மெல்ல அந்த பால் குடங்களை கசக்க ஆரம்பித்தேன். அவள் வியற்வை மிக்க அக்குளை கூட விட்டு வைக்கவில்லை. அக்குளையும் சப்ப ஆரம்பித்தேன். தாங்க முடியவில்லை. மெல்ல குனிந்து என் சட்டையை முழுதுமாக கழட்டி விட்டேன். மெல்ல என் கறுப்பு தடியை மெல்ல அவள் கூதியில் மெதுவாக வைத்து அழுத்தினேன். மெல்ல மெல்ல தன் இடுப்பை அசைத்து நான் தடியால் குத்த அவள் தன் இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி கஷ்டப்பட்டு என் தடியை உள்ளுக்கு வாங்கினாள். சிறிது நேரத்தில் என் தடி அவள் மன்மத ஓட்டையில் சென்று மறைந்தது. மெல்ல முனகிக் கொண்டே ஓக்க ஆரம்பித்தேன். முதலில் மெதுவாக ஆரம்பித்த நான் அவள் மார்பகங்களை பிசைந்துக் கொண்டே ஓக்க ஆரம்பித்தேன்.

“ங்க்காஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" என்று அவள் முனக ஆரம்பித்தாள்.

“ஐயோ அத்தான். நல்லா குத்துங்க குத்துங்க. ஆனா சீக்கிரம் முடிங்க" என்று கத்த ஆரம்பித்தாள் வசந்தி.

“பொறுமையா இருடி" என்று குத்து குத்துன்னு குத்த ஆரம்பித்தேன்,

“ஐயோ. அத்தான் வேகமா குத்துங்க. அப்படித்தான். ஆனா ஒண்ணு இப்படி நீங்க குத்தனீங்க என்னால் நாளைக்கு நடக்க முடியாது. ஆமாம். ஆ ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" என்று பிதற்ற ஆரம்பித்தாள். நான் அவள் இடுப்பை நன்றாக பிடித்துக் கொண்டே குத்து குத்து என்று குத்தி என் விந்தை அவளுள் பீச்சி அடித்தேன். சோர்வாக மேலே பார்த்தபோது என் இரண்டாம் தவறு நிகழ்ந்தது. அம்மா என் பூலை வெறிக்க பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். என் பார்வையும், அவள் பார்வையும் ஒன்றாக மீண்டும் கலந்தது. ஐயோ. நல்லா மாட்டிக்கிட்டேன்.

தொடரும் மௌனி
__________________பால்காரிகள் - 4


நேற்று இரவு ஆட்டத்தில் நான் அசந்து போய் தூங்கினேன். பெரும்பாலும் காலையில் சீக்கிரம் எழுந்துக்கொள்ளும் நான், இன்று காலை 7. 00 மணிக்குதான் எழுந்துக் கொண்டேன். எழுந்ததும் எனக்கு நேற்று இரவு நடந்த ஆட்டம், அம்மா ப்ளஸ் விஸ்கி, அம்மா எங்கள் ஓழாட்டத்தை பார்த்தது எல்லாம் நினைவுக்கு வந்தது. எனக்கு கிளுகிளுப்பாகவும் இருந்தது. சற்று கூச்சமாகவும் இருந்தது. என் அறை கதவை திறந்து அம்மா காஃபி கொண்டு வந்தாள்.

“வசந்தி எங்கம்மா?"

“ஏதோ. அவங்கம்மாவை பாக்க போனா?"

“குழந்தை"

“அதுவும் தான்"

அம்மா என்னை குறுகுறுப்பாக பார்ப்பது புரிந்தது. சட்டென்று என் லுங்கியை அட்ஜெஸ்ட் செய்துக் கொண்டேன்.

“சரிம்மா. நீ கஷ்டப்படவேண்டாம். நான் வெளியே சாப்பிட்டுக்கொள்கிறேன்" என்றேன்.

“வீட்டு சாப்பாடு தான்டா நல்லது" என்று அம்மா சொல்லி சிரிக்க நான் மேலும் குழம்பினேன். அவள் பேச்சு எல்லாம் ஒரு தினுசாக இருந்தது. பதில் சொல்லாமல் இருந்தேன்.

“செல்லம். இன்னிக்கு என்னென்னு மறந்துட்டயா?" என்று அம்மா சொன்னபோதுதான் லேசாக அதிர்ந்தேன். அம்மா என்னை எப்போதும் செல்லம்னு சொன்னதில்லை. இன்று என்ன? திடிரென்று எனக்கு நினைவுக்கு வந்தது. எங்கள் தூரத்து சொந்தக்கார வீட்டு பூஜை இன்று ஹோஸுரில் இருப்பது.

“ஆமாம்மா" என்றேன்.

“நாம போய்டு வந்துடலாம்?"

“ஆஃபீஸ்"

“அதை மூட்டை கட்டு.”

“சரிம்மா" என்றேன்.

“சரி இருடா. நான் குளிச்சிட்டு வந்திடறேன்" என்று தன் தலை முடியை சிலுப்பிக் கொண்டு நான் பார்க்க பாத்ரூம் உள்ளே சென்றாள். அம்மா இது போல என்னிடம் நடந்துக் கொண்டது கிடையாது. இதுதான் முதல் தடவை. இன்று அவள் நடவடிக்கை எல்லாமே வித்தியாசமாக இருந்தது. இதுவரை என்னை தோடாமலே பேசிக் கொண்டு இருந்த அவள் இன்று என்னை அடிக்கடி தொட்டு பேசியது புதிதாக இருந்தது. மனம் குழம்பியது. அவள் பாத்ரூம் உள்ளே போவதை ஆசையாக பார்த்தேன். தான் குளிக்க போகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு ஏன் போகிறாள்? அவள் வேகமாக பாத்ரூம் உள்ளே சென்று தாளிட்டுக் கொண்டாள். என் வயிற்றுக்குள் பட்டாம்பூச்சி. பாத்ரூமில் அம்மா குளிக்கும் சத்தம் கேட்டது. மெல்ல என் அம்மா பற்றிய என் எண்ணம் மாறியது. அவளுடைய செக்ஸி உடம்பை ஏனோ எனக்கு உடனே பாக்கணும்னு தோன்றியது. நான் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கும் போதே பாத்ரூம் உள்ளே இருந்து அவள் ஜாக்கெட் வந்து விழுந்தது. என்னால் தாங்க முடியல. மெல்ல பாத்ரூம் நோக்கி சென்றேன். மெல்ல குனிந்து அந்த ஓட்டை வழியாக பார்த்தேன். படபடவென இருந்தது. ஓட்டை வழியா உள்ளே பார்த்தேன். ஐயோ. அந்த ஸீனை விவரிக்க முடியாது. அம்மா உடம்பு கண் கூசும் வெள்ளை நிறத்தில் இருந்தது. அந்த முதுகு பரந்த சினிமா ஸ்கிரீனை போல இருந்தது. அவள் அழகுக்கு அழகு சேர்க்கிறாற் போல அவள் கறுப்பு ப்ரா இருந்தது. என்ன ஒரு அழகு. என் உடம்பெல்லாம் ரத்தம் ஜிவ்வுனு ஏறியது. வெள்ளையா முதுகுல எங்க பாத்தாலும் வெண்ணை மாதிரி சதை. ப்ரா பட்டை அமுக்குனதில நல்லா பிதுங்கி வழிந்தது அவள் இடை. பாவாடையை தூக்கி கட்டிக் கொண்டு குளித்துக் கொண்டு இருந்தாள். சற்று பயமாகவும் இருந்தது. மெல்ல என் அறைக்கு போக முயற்சித்தேன்.

“சரவணா? வந்த அவசரத்தில் மாத்து பாவாடை கொண்டு வரல. அங்க இருக்க பாவாடை கொண்டு வா" என்றாள்.

“ஐயோ. பாவாடையா?" என்று நான் பாவாடையை கொண்டு பாத்ரூம் செல்ல, அப்போது பாத்ரூம் உள்ளே இருந்து ஒரு கை நீண்டது. ஒரு வெண்மையான கைகள். வழ வழ என்று பளிங்கு போல. தொட்டு பார்க்கலாமா? பாத்ரூம் வெளியே சற்று நேரம் அந்த கரம், பாவாடையை வாங்கிக் கொண்டு உள்ளே போனது. சற்று நேரம் கழித்து அம்மா பாவாடையை தூக்கி கட்டிக் கொண்டு மேலே டவலை போர்த்தியபடி வெளியே வந்தாள். அவள் ஈர உடம்பில் பாவாடை மேலோட்டமாக உடுத்தி இருந்ததால் அவளின் அங்கங்கள் தெளிவாக தெரிந்தது. ஜாக்கெட் இல்லாத உடம்பின் ஊடே அவளது பால் கனிகள் சற்று உப்பலாக தெரிய அதையே கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். அவள் பார்வை என் மேல் பட்டபோது நான் சற்று திரும்பிக் கொண்டேன். சற்று நேரம் கழித்து அம்மா வெளியே வந்தாள். பட்டு புடவை ஜொலிக்க வெளியே வந்தாள். அவளை பார்த்து அசந்து விட்டேன். அந்த பிரமிப்பில் நானும் ஹோஸுருக்கு கிளம்பினேன். காரில் வழக்கத்துக்கு மாறாக காரில் என் முன்னால் அமர்ந்துக் கொண்டாள். ஒரு அரை மணி நேரம் ஓடியது.

“ராத்திரி சரியா தூங்கல" என்று தூங்க ஆரம்பித்தாள். உண்மையில் தூங்க ஆரம்பித்தாளோ இல்லையோ மெல்ல தூக்கத்தில் சாய்வது போல என் மேல் சாய்ந்தாள். காரை ஓட்டிக் கொண்டு இது கொஞ்சம் கஷ்டமாகத்தான் இருந்தது. சற்று நேரம் கழித்து மெல்ல அவள் தன் காலால் என் காலை நோண்டினாள். அம்மாவை பார்த்தால் கண் மூடிக் கொண்டு இருந்தது. மெல்ல அவள் காலை தள்ளி விட்டேன். சற்று நேரத்தில் மீண்டும் அவள் கால். ஹோஸூர் போகும் வரை இது தொடர்ந்தது. சொந்தகாரனின் பூஜை எல்லாம் அமர்களமாக முடிந்தது. இரவு எல்லாம் சாப்பாட்டு கூடையும் முடிய 11. 00 மணி ஆனது. நாங்கள் திரும்பவும் பெங்களுருக்கு கிளம்பினோம். இப்போது ஹோண்டா வேகமாக திரும்ப பெங்களூருக்கு போய்க் கொண்டு இருந்தது.

இரவு 11. 30 மணி. 

ஹோண்டா ஹோஸுரில் இருந்து பெங்களூருக்கு பறந்துக் கொண்டு இருந்தது. சற்று நேரத்தில் மீண்டும் அவள் தொடுதல் ஆரம்பமாகியது. இருளில் என்னால் தாங்க முடியவில்லை. மெல்ல நான் கையை கொண்டு அவள் தோளை பிடித்தேன். எதிர்ப்பு எதுவும் வரவில்லை. ஆச்சர்யம். அவள் சேலை முழுதும் முட்டிக்காலுக்கு மேல் இருந்தது. இந்த சூட்டில் ஒரு அரைமணி நேரம் ட்ரைவ் செய்தேன். திடிரென்று நா வறட்சி. காரின் சுற்றி முற்றும் பார்த்தால் கடை எதுவும் இல்லை. வெறுத்து போனேன்.

“அம்மா குடிக்க தண்ணீர் இருக்கா?" என்றேன். பதிலேயில்லை. அம்மா கண்ணை மூடிக் கொண்டு இருந்ததால் அவள் தூங்குகிறாளா இல்லையா என்றே தெரியவில்லை. அவள் கையில் ஒரு பை வைத்திருந்தாள். பையில் இருந்த ஒரு பெப்ஸி அந்த சிப்பை நீட்டிக் கொண்டு இருந்தது தெரிந்தது. மெல்ல அதை எடுக்கும்போது

“டேய். அதை எடுக்காதே" என்றாள் அம்மா குரல்.

“ஏம்மா. இதுக்கு போய் இப்படி கத்தறே" என்று சொல்லும்போது அவள் பதிலுக்கு சிரிக்க. நான் பட்டென்று தாவி என் கையால் அந்த பெப்ஸியை எடுத்தேன்.

“வேண்டாண்டா" என்று அவள் கெஞ்ச கெஞ்ச நான் பாட்டிலை திறந்து வாயில் விட்டதும் எனக்கு உடனே புரிந்து விட்டது ஏன் அவள் தயங்கினாள் என்று தெரிந்தது. அது பெப்ஸி. ஆம். கூட விஸ்கியும் கலந்து இருந்தது.

“அம்மா. இது. விஸ்கி" என்றேன்.

“விஸ்கி தான். வண்டி ஓட்ற இல்லே. அதான் தர மாட்டேன்னு சொன்னேன். எங்கயாவது மரத்து மேல மோதினா?" என்று அம்மா தலையடித்துக் கொண்டாள்.

“ஓ. அதானா?" என்று அம்மாவை ஓரக்கண்ணில் பார்த்தேன். திடிரென்று காமம் என் மனதில் பொத்துக் கொண்டு வந்தது.

“அது என்ன பெப்ஸ் ப்ளஸ் விஸ்கி காம்பினேஷன்"

“ம்ம்ம்ம் எந்த பொம்பளயாவது விஸ்கி பாட்டில் வைத்து பப்ளிக்கா குடித்துக் கொண்டு போவாளா. அதான் இந்த பெப்ஸி டெக்னிக்" என்று சொன்னதும் இல்லாமல் என்னை பார்த்து கண்ணும் அடித்தாள். நான் அதிர்ச்சியால் உறைந்து போனேன்.

“என்னடா அதிர்ச்சியா இருக்கா" என்றாள் அம்மா.

“அதானே. இதெல்லாம் உனக்கு எப்படி சரக்கடிக்கற புத்தி வந்தது" என்று ஒரு கால் பாட்டிலை காலி செய்து விட்டு அவளிடம் கொடுக்க அவள் இப்போது என் பக்கத்திலியே குடிக்க ஆரம்பித்தாள்.

“எவ்ளோ நாளா இந்த பழக்கம்?"

“ரொம்ப நாளா இருக்கு. உங்கப்பா போனபிறகு இதுதான் என் ஒரே பொழுதுபோக்கு"

“அப்புறம். நீலபடம் பாக்குறது" என்றேன்.

“அதுவும் தான் அப்ப தான் வந்தது" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“ஆச்சரியமா இருக்கு?" என்றேன்.

“எனக்கும் நீ அந்த பெண்ணை வீட்டுக்கு கூட்டி வந்தது ஆச்சரியமாகத் தான் இருக்கு" என்றாள்.

“அம்மா” என்று இழுத்தேன்.

“உங்கப்பா கூட வெளியே போவாரு. ஆனா வீட்டுக்கு எல்லாம் கூட்டிட்டு வர மாட்டாரு" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“வெளியே கூட்டிட்டு போகாம வீட்டுக்கு வந்தது நல்லது தானே" என்றேன்.

“அது சரிதான். ஆனா ஒரு குழந்தையும் கூட்டிட்டு வந்திருக்கயே" என்று சொல்லி அவள் சிரிக்கும் போது எனக்கு லேசா வெட்கம் வந்தது.

“அது உன் குழந்தையா?" என்றாள்.

“இல்லேம்மா"

“நல்லா பால் கொடுக்கறா" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“அம்மா"

“ரெண்டு சரவணனுக்கும்" என்று சொல்லி கொல்லென்று சிரித்தாள். பதிலுக்கு நானும் சிரித்தேன்.

“பால் பிடிக்கும்"

“எந்த பால்" என்றாள் கிண்டலாக.

“எல்லா பாலும் தான். அதுவும் முலை பால் ஸ்பெஷல்" என்றேன். முலை என்று சொல்லும்போது அம்மா கண்ணை பார்த்தேன்.

“முலைப்பால் ஸ்பெஷல், கொடுக்கற வசந்தியும் ஸ்பெஷலா?" என்று சிரித்தாள்.

“ஆமாம்மா. முலைப்பால் ஸ்பெஷல். யார் கொடுத்தாலும் ஓக்கே" என்று சொன்னேன்.

“நான் தரட்டுமா?" என்று சொன்ன அம்மா கை வேகமாக என் பேண்ட் சிப்பின் மேல் பட்டது.

“நான் ரெடிம்மா" என்றேன்.

“நானும் ரெடி தான்" என்று சொல்லி அவள் கை என் பேண்ட் சிப்பை தொட்டது. நான் அட்ஜெஸ்ட் செய்து அமர்ந்து கொண்டு அதை எடுத்து அவள் கையில் கொடுத்தேன்.

“இது ரொம்ப சாது. தொட்டு தான் பாரூங்களேன்” என்றேன்.

“ச்சீய். பயமா இருக்கு” என்று அம்மா கொஞ்சம் பிகு செய்தாள்.

“ஒங்களுக்கா. பயமா. ம்ஹும். நம்ப மாட்டேன்" என்றேன். மெல்ல என் தடியை தொட்டாள்.

“ம்ம்ம்ம். இப்படி உனக்கு துடிக்குதே? துள்ளுதே?” என்றாள் அம்மா வெட்கத்துடன். நான் மெல்ல சிரித்துக் கொண்டு அவள் கூந்தலை விரல்களால் கோதி பின்புறம் தள்ளிவிட்டேன். அவள் சிரித்தாள். ஆளை கொல்லும் சிரிப்பு.

“ஏன் சிரிக்கறே" என்று சொல்லிக் கொண்டே மெல்ல அவள் கையை பற்றினேன். மல்லிகை போல இருந்தது. மெல்ல அவள் கையை பற்றி என் மடியில் உட்கார வைத்துக் கொண்டேன். என் கை மெல்ல அவள் காது மடல்களை தடவ ஆரம்பிக்க. அவள் சிலிர்த்தாள். மெல்ல சாய்ந்தவளை இழுத்து பச்சக் என்று முத்தமிட்டேன். அவள் பருத்த முலைகளை அவள் ஜாக்கெட்டோட லேசாக அழுத்தினேன். பஞ்சு மெத்தை போல கும்மென்று இருந்தது.

“வீட்டுக்கு போலாம்"

“வசந்தி"

“ராத்திரி வர மாட்டா?"

அடுத்து கார் 120 கி. மீ வெகத்தில் பறக்க வீடு வந்து சேர்ந்தோம். என்னை கட்டிபிடித்துகொண்டு வீட்டுக்குள் நுழைந்தாள். வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் முதலில் நாங்கள் கொண்டு சென்ற பையை பிரித்தேன். உள்ளே இருந்த எல்லாவற்றையும் கொட்டினேன்.

“இப்ப எதுக்குடா இதெல்லாம்" என்றாள் சலிப்பாக. உள்ளே இருந்த ஒரு பத்து முழம் பூவை எடுத்தேன். அந்த குங்கும சிமிழை எடுத்தேன்.

“டேய் என்ன பண்றே"

“பள பளவென்று வச்சிக்கம்மா" என்றேன். அந்த மல்லிகையை அவள் தலையில் சூட்டினேன்.

“என்னடா பண்றே?" என்றாள் கிறக்கத்துடன்.

“இனிமேல்”டா" போடாதே அத்தானை எல்லாம்" என்றேன்.

“சரி அத்தான்" என்றாள் வெட்கத்துடன்.

“இது நல்லாருக்கு மீனாட்சி" என்றேன்.

“இது பரவாயில்லையா" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“பெண்டாட்டி பேரு எல்லாம் வைச்சு புருஷன் கூப்பிடலாம்" என்றவுடன் குழைந்த அவளை நான் கட்டிக் கொண்டு அருகே இருந்த கட்டிலில் சாய்ந்தேன். அவளை இழுத்து பச்சக் என்று முத்தமிட்டேன். அவள் புடவையை உறுவி தூரே போட்டேன். புடவை கடைசியை அவள் பாவாடையில் சொருகி இருந்தாள். பாவாடைக்குள் கையை விட்டு அதையும் உறுவி விட்டேன். அவள் பருத்த முலைகளை அவள் ஜாக்கெட்டோட லேசாக அழுத்தினேன். பஞ்சு மெத்தை போல கும்மென்று இருந்தது. லேசாக அவள் ஜாக்கெட்டை சப்பாத்தி மாவு போல பிசைந்தேன். நெற்றி, கன்னம், உதடுகள் எல்லாவற்ருக்கும் முத்தமிட்டாள். நான் அவள் ஜாக்கெட் ஹூக்கை கழட்டி உள்ளே கைவிட்டு அந்த பால் குடங்களை எடுத்து வெளியே விட்டேன். அந்த 42 இன்ச் மார்புகள் அந்த ப்ராவை புதுங்கி வழிந்துக் கொண்டு இருந்ததை ரசித்தேன். அவள் ப்ரா கொக்கியையும் கழட்டினேன். ப்ளக் என்று அவள் மார்புகள் வெளியே வந்து விழுந்தது. என் இரண்டு கையாலும் அவள் மார்பை நன்றாக பிசைந்தேன். நான் அவள் கால்களை பிரித்தேன். நான் அவள் கால்களை நன்றாக அகட்டி உள்ளேயிருந்த சிவப்பு கூதியை பார்த்தேன்.

“சீக்கிரம் அத்தான்"

“இதோ.”

என் பூலை அவள் கூதியில் வைத்து ஆட்டினேன். இரண்டு இடித்தலில் என் சுன்னி உள்ளே புளக் என்று உள்ளே போனது. நான் அவள் அடி வயிறு வரை என் பூலை தள்ளினேன். வெளியே சிறுது எடுத்து மீண்டும் குத்தினேன். ஒவ்வொரு குத்தலுக்கும் அய்யோ, அம்மா என்று கத்த ஆரம்பித்தாள். மீண்டும் குத்தினேன். நான் குத்த குத்த அவள் புண்டை சுரக்க ஆரம்பித்தது. நான் குத்திக் கொண்டே இருந்தேன். அவள் மார்பகத்தை பிடித்துக் கொண்டே குத்தியதால் அவள் மார்புகள் எல்லாம் சிவந்து போனது. ஒரு ஐந்து நிமிட குத்தலில் என் சுன்னி விண், விண் என்று விந்து பாய்ச்சியது.

“ரொம்ப ஸபீட்" என்றாள்.

“ஆனா இது ஆரம்பம்தான்"

“முடிவு என்ன?" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“இன்னொரு 10 மாசத்தில் ஒரு குழந்தை பெத்து குடுக்கறே" என்றேன்.

“அப்புறம்?" என்றாள்.

“அப்புறம் உங்க ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே ஒரு வேலைதான்"

“வேலையா?"

“ஆமாம். குழந்தை பெத்துக்கிட்டு எனக்கு பால் கொடுக்கறது" என்று சொல்லிக் கொண்டே மீண்டும் என் ஓழ் வேலையை துவங்கினேன்.

தொடரும் மௌனி
__________________பால்காரிகள் - 5

அன்று மீனாட்சியுடன் ஆரம்பித்த ஓழ், அன்று இரவு மூன்று நான்கு தடவை தொடர்ந்தது. கடைசியில் நாங்கள் இருவருமே களைத்து தூங்க ஆரம்பித்தோம். எவ்வளவு நேரம் தூங்கி இருப்பேனோ தெரியாது. திடிரென்று தட தடவென்று சத்தம். நாலைஞ்சு பாத்திரங்கள், தட்டு எல்லாம் தரையில் விழுந்து நொறுங்கிய சத்தம். அதிர்ந்து எழுந்தேன். திடிரென்று கண் முழித்ததில் சுற்றி என்ன நடந்தது என்றே தெரியவில்லை. சுற்று குழப்பமாக இருந்தது. நடு தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்ததால் கண் எல்லாம் எரிந்தது. கண்ணை கஷ்டப்பட்டு திறந்ததில் அங்கே வசந்தி பத்ரகாளி போல நின்றுக் கொண்டு இருந்தது தெரிந்தது. பிரச்சனை இதுதான், நாளை வர வேண்டிய இவள் இரவே வந்து விட்டாள். மேலும் அவளிடம் டூப்ளிகேட் கீ இருந்ததால் அவளே உள்ளே வந்து எங்கள் கோலத்தை பார்த்து விட்டாள்.

“எப்போ வந்தே" என்று தூக்க கலக்கத்துடன் கேட்டு கடிகாரத்தை பார்த்தேன். மணி 2. 30. ஐய்யய்யோ. திரும்பி பார்க்கும்போது என் பக்கத்தில் அம்மா மீனாட்சி நிர்வாணமாக தூங்கிக் கொண்டு இருந்தாள். அவளை நேற்று இரவில் நன்றாக புரட்டி எடுத்ததில் நன்றாக அசந்து தூங்கிக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் கால் விலகி அவள் சாமான் நன்றாக விரிந்து, அவள் சாமான் சிவந்து இருந்தது என் ஓழ் உபயம்.

“என்ன பண்ணீங்க உங்கம்மாவை?" என்றாள் வசந்தி.

“அது ஒன்னுமில்லைடி" என்று அவளை தொட போனேன். தொடப்போன என் கையை தட்டி விட்டாள்.

“உங்களுக்கு அசிங்கம்மா இல்லே. உங்கம்மாவை போய்" என்று அவள் கத்தின கத்தில் அம்மா எழுந்துக் கொண்டாள். சற்று நொடியில் அவளுக்கு எல்லாம் விளங்கி விட்டது. வசந்திக்கு என்ன தோணிற்றோ? அந்த கைக்குழந்தை அடித்தாள்.

“ராஸ்கல்” என்று அவள் கூச்சல் போட குழந்தை ஓவென்று கத்த ஆரம்பித்தது.

“ஏய். அதை ஏன் அடிக்கறே" என்று நான் தாவி குழந்தையை தாவி பிடிங்கிக் கொண்டேன்.

“அதான். ஒங்களையா அடிக்க முடியும். ஆம்புள புத்தி மாறாது. அதுவும் பொம்பிள விவகாரத்தில. நல்லா மோசம் போயிட்டேன்" என்று கத்தினாள்.

“வசந்தி ரொம்ப ஸீன் போடாதே. எல்லாம் காலையில் பேசிக்கலாம்" என்று சொல்லி விட்டு மீண்டும் நான் தூங்கபோனேன். இதை பிரச்சனையை எப்படி எதிர் கொள்வது என்று புரியாமல் நான் தவித்தது உண்மை. வசந்தி தூங்கினாளோ என்னவோ. நான் நன்றாக தூங்க ஆரம்பித்து விட்டேன். அம்மா இந்த ட்ராமாவை வெறுமனே வேடிக்கை பார்த்து அவளும் தூங்க போயிட்டாள்.

காலை 4. 00. என் செல் போன் அலறியது. எழுந்து பார்த்தேன். அம்மாவும், வசந்தியும் நன்றாக தூங்கிக் கொண்டு இருந்தார்கள்.

“இது சரவணன் வீடா?" என்று ஒர் பெண் குரல்.

“அழாம சொல்லுங்கம்மா? நீ முதல யாரு" என்றேன்.

“நான் வசந்தி அம்மா பர்வதம். இங்க வாசு. வாசு" என்று விசும்பல். இவள் தானா பர்வதம்? வாசு எப்படி பெங்களூருக்கு வந்தான். ஒன்றுமே புரியவில்லை.

“வாசுக்கு என்ன ஆச்சு"

“அந்த பையன் நல்லா குடிச்சிட்டு ரோடில் கவிழ்ந்து இருக்க ஒரு கார் அவன் மேலே மோதி.”

“எங்கே?" என்று என் அதிர்ச்சியை குரல் காட்டினேன். நான் கத்திய கூச்சலில் அம்மாவும், வசந்தியும் எழுந்து நின்று தூக்ககலக்கத்தில் நின்றனர்.

“இங்கேதான் ஹோஸூரில்"

மீண்டும் அழுகையை ஆரம்பிக்க இருந்த வசந்தியை நான் அமைதிப்படுத்தின்.

“நான் போய் பார்த்துட்டு வறேன். நீங்க அப்புறம் வாங்க" என்று என் கையில் இருக்கும் எல்லா பணத்தையும், க்ரடிட் கார்ட் எல்லாம் எடுத்துக் கொண்டேன். மீண்டும் என் ஹோண்டா கார் ஓசூரில் இருக்கும் அந்த ப்ரைவேட் ஆஸ்பிட்டலை நோக்கி ஓட ஆரம்பித்தேன். காரை ஓட்டும்போது வாசுவை நன்றாக திட்டிக் கொண்டே ஓட்டினேன். இப்படியா கண்ணு, மண்ணு தெரியாமல் குடிப்பது என்று கோபம் வந்தது. அது தனியார் மருத்துவமனை. வாசு நன்றாக அடிப்பட்டு இருந்தான். பிழைப்பதே கஷ்டம் என்று டாக்டர் சொன்னார். பக்கத்தில் பர்வதம் உட்கார்ந்துக் கொண்டு இருந்தாள். பர்வதம் வாசுவின் அக்கா வேறு. சற்றே கலங்கி இருந்தாள். அவளை என்ன கேட்பது என்று டாக்டரை பார்த்தேன்.

“என்ன ஆச்சு டாக்டர் அவனுக்கு" என்றேன்.

“நல்ல அடி பட்டு இருக்கு. ஐ. சி. யூ வில் இருக்கார். நீங்க இந்த மெடிசினை வாங்கிட்டு வாங்க" என்று நீளமான காகிதத்தை நீட்டினாள்.

பர்வதம் என்னருகில் வந்தாள்.

“நீ இல்லைன்னா நான் என்ன ஆயிருப்பேன். ஆயிரம், ஆயிரமா கட்ட சொல்றாங்க. பாருங்க தம்பி" என்று அழபோனவளை தடுத்து நிறுத்தினேன். கொண்டு வந்த பணத்தை அவளிடம் கொடுத்து அன்று நாள் முழுதும் தங்கினேன். மீண்டும் அன்று இரவு மீண்டும் என் கார் பெங்களூருக்கு திரும்பியது.

வாசு எபிஸோட் ஒரு திருப்புமுனை. என் பேரில் இருந்த கோபத்தை வசந்தி குறைத்தது. வசந்தி குனிந்து

“லட்சம் ரூபாயா செலவு ஆச்சு?" என்று வசந்தி என் மோவாயைத் தொட்டு சகஜமாக கேட்டாள். கேட்ட போது அவளுடைய ஒரு முலை உருண்டு திறந்திருந்த ரவிக்கையில் இருந்து வெளியே தொங்கியது.

“பணத்தை பத்தி கவலைப்படாதே. வாசுவை எப்படியும் காப்பாத்திடலாம்" என்றேன். ஏதோ பதில் சொல்ல முயன்ற அவளை இழுத்து முத்தமிட்டேன். பக்கத்தில் அம்மா மீனாட்சி இருந்தார்கள். பக்கத்தில் அம்மா இருந்தார்கள்.

“உங்கம்மா இருக்காங்க" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“அதான் எல்லாம் முடிஞ்சாச்சே" என்று என் இன்னொரு கையை எடுத்து அம்மா மேல் போட்டேன். மெல்ல வசந்தி ஓரக்கண்ணில் அதை பார்த்தாள். ஆனால் கண்டு கொள்ளவில்லை. அல்லது கண்டுக்கொள்ளாமல் இருப்பது போல இருந்தார்கள்.

“வாசு ஏன் இங்க வந்தான்?" என்று அம்மா கேட்க

“அதாம்மா வசந்தியை பார்க்க வந்திருக்கான். வந்தவன் குடிச்சிட்டு ரோட்டில் விழ ஆக்ஸிடெண்ட்" என்று சுருக்கமாக சொல்லி அவளையும் இழுத்தேன். நான் இழுத்த வேகத்தில் அவளது புடவை சரிந்தது. வெறும் ஜாக்கெட் போட்டுக் கொண்டு இருந்த அம்மாவை பார்த்து வசந்தி சிரித்தாள்.

“அம்மா இவர் கதை சொல்றா மாதிரி தெரியல. வேறே எதுக்கோ திட்டம் போடறா மாதிரி இருக்கு" என்று சொல்லி வசந்தி சிரிக்க. அம்மாவும் சிரித்தாள். வரும்போது வாங்கி வந்த 20 முழம் மல்லிகையை வசந்தியிடம் கொடுத்தேன்.

“நீங்களே வைச்சி விடுங்க" என்று அவள் குழைய, பூவை நானே அதை இரண்டாக கட் செய்து இருவருக்கும் வைத்து விட்டேன். மெல்ல அவளையும், மீனாட்சியையும் இழுத்து என் அருகில் உட்காரவைத்துக் கொண்டேன். என் மனதில் காமம் பொங்கி எழுந்தது. மெல்ல வசந்தியை அணைத்து அவள் முலையை லேசாக பிசைந்தபடி அம்மாவை கை காட்டி அழைத்தேன். அவள் தயங்க நான் அவள் கையை கோபமாக இழுத்து என் பக்கம் உட்கார வைத்தேன். மெல்ல என் இரு கையால் அவர்கள் இருவரையும் கட்டி அணைக்க முற்பட்டேன். நான் இருவரையும் இழுத்து ஆசையோடு அணைத்தேன். இருவரின் கொழுத்த முலைகளும் என் மாரில் மோதி பிதுங்கின. மல்லிகை வாசனை எனக்கு மேலும் வெறி ஏற்றியது. நான் அம்மாவை கட்டி அவள் இதழ்களை சப்பி உறுஞ்சிக் கொண்டே, வசந்தி புட்டங்களை பிசைந்து விட்டேன். அவர்கள் இடமிருந்து எந்த எதிர்ப்பும் இல்லை. பச்சை சிக்னல் கிடைத்து விட்டது என்று மகிழ்ந்தேன்.

“நாங்க ரெண்டு பேரும் வேணுமா?" என்ற அம்மாவை நான் கட்டி பிடித்து அவள் கன்னத்தில் பச்சக் என்று ஒரு முத்தம் பதித்தேன்.

“ஆமாம். ஒண்ணா வேணும்" என்று சொல்லி வசந்தியை பார்க்க அவள் நாணி கோணினாள். அவளையும் இழுத்து அவள் நெற்றியில், கன்னத்தில் முத்தமிட்டி அவள் உதட்டில் முத்தமிட்டேன். அம்மாவையும், வசந்தியையும் மாறி மாறி முத்தமிட்டேன். மெல்ல என் உதடுகள் அவர்கள் இதழை திறந்து அவர்கள் நாக்கை பற்றியது. மெல்ல இருவர் நாக்கையும் மாறி மாறி லேசாக கடித்தேன். மெல்ல வசந்தியின் ஜாக்கெட்டை கழட்டி அவள் முலையை லேசாக தடவி அமுக்கினேன். வசந்தி தன் ப்ராவை கழட்டி அவள் பெருத்த வலது முலையை என் கையால் மெதுவாக தடவி அமுக்கினேன். இப்போது வெறும் ஜட்டி மட்டும் அணைந்துக் கொண்டு இருந்தாள். இப்போது என் அம்மாவை கவனித்தேன். அவளை அணைத்து முத்த மழை பொழிந்தேன். அவள் ஜாக்கெட்டும், ப்ராவும் கழட்டினேன். மெல்ல கைக்கு அடங்காமல் திமிறிய அந்த கனத்த பப்பாளி பழம் போன்ற மார்பை கசக்கினேன். பின் வசந்தி பால் குடத்தை பார்த்தேன். அவள் காம்புகளையும் பிடித்து திருகினேன். மெல்ல பால் சொட்டு சொட்டாய் வந்தது.

“வாங்க. உங்களுக்காத்தான் ஸ்டாக் பண்ணி வைச்சிருக்கேன். வாங்க" என்று வசந்தி சொல்ல என் கவனத்தை முலைப்பால் மேலே திருப்பினேன். வசந்தி தன் வலது முலையை நன்றாக என் வாய்க்குள் திணித்தாள். நானும் சப்பு கொட்டி அந்த பாலை உறிஞ்ச பால் சொட்டு சொட்டாய் என் நாக்கில் விழுந்தது. லேசாக கவிச்ச வாசனை அடித்தால் ஒருவிதமான தித்திப்பாக இருந்தது. மெல்ல மெல்ல உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். அம்மாவை, வசந்தியோடு புணர வைக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது. இதுதான் நல்ல சேன்ஸ்.

“அம்மா நீங்க பால் குடிக்கறீங்களா?" என்றேன்.

“நானா?"

“வாங்கம்மா" என்று சொல்ல அம்மாவும் என்னை போலவே குனிந்து வசந்தி பாலை குடிக்க ஆரம்பித்தாள்.

“வசந்தியை அவுத்து போட்டுட்டு குடிக்கலாம்" என்றேன். வசந்தியை நிர்வாணப்படுத்தி அவளை தாராளமாக உட்கார வைத்து நாங்கள் இருவரும் பால் குடிக்க ஆரம்பித்தோம். நான் அவள் வலது முலையில் வாய் வைத்து பாலை உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். அம்மா அவளது இடது முலையில் வாய் வைத்து உறிஞ்சிக் கொண்டு இருந்தாள்.

“சொட்டு சொட்டாதான்" வருது என்றாள் அம்மா.

“இருங்க. நான் பிதுக்கு விடறேன்" என்று அவள் தன் மாரை கசக்கிக்கொள்ள இப்போது பால்”சர் சர்” என்று பால் பீய்ச்சியடிக்க ஆரம்பித்தது. நான் சப்புக்கொட்டி அவள் மாரை நன்றாக பரோட்டா மாவு போல கசக்க அவள் முலைக்காம்பில் சீராக பால் வர ஆரம்பித்தது. சப்புவதற்கு அவசியம் இல்லாமல், கசக்கினாலே பாலே பீச்சியடிக்க ஆரம்பித்தது. பொங்கி வந்த பாலை நானும் அம்மாவும் வயிறு முட்ட குடித்தோம். மாற்றி மாற்றி நானும் அம்மாவும் நானும் வசந்தி மார்பை கசக்கினோம். வசந்தி பாலை அம்மா முட்டி முட்டி குடித்ததால் அவள் முகத்தில் வசந்தி பால் இருந்தது. பார்க்க செக்ஸியாக இருந்தது. மெல்ல என் கை அம்மா இடையை தடவினேன். மெல்ல அவள் நெளிந்தாள். மெல்ல அம்மாவின் பாவாடையை கழட்டினேன். அம்மா ஜட்டி எதுவும் போடவில்லை. மெல்ல மெல்ல புண்டையை தடவி விட்டேன். அவள் தொடையில் சாய்ந்து சுருள் சுருளாக அடர்ந்திருந்த புண்டை மேட்டை தொட்டு தடவி அந்த சொர்க்க வாசலுக்கு இன்பமான முத்தம் ஒன்று கொடுத்தேன்.

“அம்மா உனக்கு ஒரு குழந்தை ரெடி பண்ணட்டுமா?"

“ஏண்டா"

“உன் பாலையும் குடிக்கணும்"

“அதுக்கென்ன. நான் ரெடி" என்று அம்மா சொல்லிக் கொண்டே தன் வாழைத்தண்டு கால்களை அகல விரித்தாள். நான் நடுவில் மண்டியிட்டு அமர்ந்து புண்டையின் மென்மையான மிருதுவான முடிகளை விலக்கி உப்பிய மதன மேட்டில் என் சுன்னியை தேய்த்தேன். அவளது சொர்க்க வாசலில் விரைத்த என் கோலை வைத்து அமுக்கினேன்.

“நீயும் ரெடின்னா. நானும் ரெடி" என்றேன். என் பாரத்தை சாய்த்து மெதுவாக இயங்க ஆரம்பித்தேன். அம்மா முனக ஆரம்பித்தாள். என் பூல் அவள் ஆழம் வரை சென்று வந்தான். நான் வேகமாக இடித்தேன். வசந்தி மார்பை கசக்கிக் கொண்டே அம்மாவை இடித்தேன். ஒரு பத்து நிமிடம் இடித்து அவளுள் என் தண்ணீரை பாய்ச்சினேன். பின் மூச்சு வாங்க அவர்கள் இருவரையும் கட்டி பிடித்தபடி படுத்திருந்தேன்.

தொடரும் மௌனி
__________________பால்க்காரிகள் - பாகம்-6.


“எப்படி வசந்தி இருந்தது" என்றேன். பதிலுக்கு அவள் முகத்தில் நாணம் தெரிந்தது.

“இந்த சுகம் தெரியாமல் எதுக்கு பஜாரி மாதிரி கத்தினாயே?" என்றேன். நான் சொன்னதும் வசந்தியின் முகம் பட்டென்று சுருங்கிப் போனது. கண்கள் கலங்கிவிட்டன. அவளது மூக்கு லேசாக விசும்பியது. உதடுகள் நடுநடுங்க, சொன்னாள்.

“தெரியாம பண்ணிட்டேன் அத்தான். ப்ளீஸ். மன்னிச்சுடுங்க” என்றாள். அவள் தன் விரலை கடித்தபடியே சொன்னதும் எனக்கு சிரிப்பு வந்தது. அவள் வெகுளித்தனத்தை பார்த்து சிரிப்பு வந்தது. சிரிப்பை அடக்கிக் கொண்டேன். கோபமான குரலில் கேட்டேன்.

“சரி. எதுக்கு பஜாரி மாதிரி ஆடினே"

“ஆமாங்க. அதுக்கு எனக்கு ஏதாவது தண்டனை கொடுங்க. இல்லைன்னா எனக்கு கஷ்டமா இருக்கும்.”

“பச்ச். அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே"

“இல்லை. நீங்க பொய் சொல்றீங்க. உங்களுக்கு என் மேல பயங்கர கோவம் இருக்கும்"

“அதெல்லாம் கிடையாது. ஆனா ஒண்ணு” என்று கிண்டலான குரலில் சொன்னேன்.

“சரி சரி. இனிமே நீயும், அம்மாவும் என் கூட இனிமே ஒத்துமையா படுக்கறீங்க. ஓகேவா?" என்றேன்.

“ஆமாங்க. நீங்க இனிமே யாருகூட வேணும்னாலும் படுங்க, நான் மாட்டேன்னு சொல்லமாட்டேன். இது சத்தியம்"

“அப்படியா. குட்" என்று சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே ஹாஸ்பிட்டலில் இருந்து ஃபோன் கால் வந்தது. சைலண்ட்டாக இருங்க என்று சைகை காட்டிக் கொண்டே நான் செல்லை எடுத்தேன். ஹாஸ்பிட்டலிலிருந்துதான்டாக்டர் வாசுக்கு திடிரென்று ஸீரியஸாக ஆகிவிட்டதாக சொன்னார்கள். என் முகம் மாறியது.

“என்ன ஆச்சு"

“வாசு" என்று சொல்லிக் கொண்டே காரை கிளப்பினேன். படு பாவி. அடிப்பட்டும் என் உயிரை எடுக்கிறான். என்று முனகிக் கொண்டே காரை வேகமாக இயக்கினேன். மீண்டும் பெங்களூர் டூ ஹோஸுர்.

ஹாஸ்பிட்டல் உள்ளே நுழைந்தேன். அங்கே பெண் டாக்டர் நின்று கொண்டு இருந்தார்.

“என்ன டாக்டர். வாசு?"

“உள்ளே இருக்கார். கொஞ்சம் ஸீரியஸ்.”

“தனியா விட்டு நீங்க இங்க இருக்கீங்களே" என்றேன் கோபமுடன். அவர்களால் பேச முடியவில்லை.

“கூட. யாரு இருக்காங்க" என்றேன்.

“அவங்க அக்கா"

“ஓ” என்று சொல்லிக் கொண்டே உள்ளே நுழைந்தேன். வாசு தடுமாறியபடி பர்வதம், அதாங்க வசந்தி அம்மாவுடன் பேசிக் கொண்டு இருந்தான். இருவரும் என்னை பார்க்கவில்லை. ஏதோ குழந்தை, கல்யாணம் என்று சவக்குரலில் பேச்சு கேக்கவே என்ன பேசுகிறார்கள் என்று ஜன்னல் திறைக்கு பின்னால் ஒளிந்து கொண்டேன். பர்வதம் சொல்லிக் கொண்டு இருந்தாள்.

“மோசம் போயிட்டேன் வாசு. உன்னை நம்பி நான் இப்போ நான் முழுவாம இருக்கேன்"

வாசு அவளை பரிதாபமாக பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.

“இன்னும் 7 மாசத்தில் என் வயித்த்தில் உன் குழந்தை இருக்கற விஷயம் எல்லாருக்கும் தெரிஞ்சுடும்" என்றாள்.

“நான் பிழைக்க மாட்டேன்" என்றான் வாசு.

“இப்போ என்ன பண்றது" என்றாள் பர்வதம். பர்வதத்தின் செர்ரிப்பழ உதடுகள் மட்டும் படபடவென துடித்துக் கொண்டிருந்தன. அவள் மெலிதாக கேவ கேவ அந்த மார்புகள் அழகாக ஏறி இறங்கின. கொஞ்ச நேரம் அப்படியே நின்று வாசு முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். ஓ. கதை அப்படி போகுதா.

“கலைச்சிடு பர்வதம். இன்னொன்ன்” என்றான் வாசு.

“இன்னொன்னு என்ன?" என்று பர்வதம் தயங்கினாள்.

“பேசாம சரவணனை வசந்தியை வச்சிக்க சொல்லு"

“ஆ"

“ஆமா. அவன் மட்டும்தான் வசந்தியை கண் கலங்காம பார்த்துப்பான்" என்று வாசு சொன்னதும் என் மனம் அடி போட்டது வேகமாக.

“அப்ப நான்” என்று சொல்லும் பர்வதத்தை பார்த்துக் கொண்டே

“ஆமா வாசு. வசந்தி சின்ன பொண்ணு. ஆனா உன் அக்கா, வசந்தி அம்மா பாவம்" என்று நான் சொல்லிக் கொண்டே நான் அவர்களை நெருங்கினேன். இருவரும் அதிர்ந்து பார்த்தனர்.

“நான் தப்பு பண்ணிட்டேன் சரவணனா. வசந்தி கூட அவ அம்மாவையும் வைச்சிட்டு இப்போ இவ உண்டாகி இருக்கா. ஆனா நான் பிழைக்க மாட்டேன்" என்றான்.

“நீ ஓகே சொன்னா நான் இவளை வைச்சிக்கவா?" என்றேன். அப்படி சொல்லிக் கொண்டே பர்வதத்தின் முகத்தை பார்த்தேன். குனிந்த தலையை நிமிர்த்தி என்னை பார்த்தாள். வாசு முகம் மலர்ந்தது.

“ஆனா.”

“கவலைப்படாதே. பர்வதத்தின் வயித்தில் வளரும் குழந்தை இனி என் குழந்தை. நீ நல்லா தூங்கு" என்று சொல்லிக் கொண்டே பர்வதத்தை பார்த்து சிரித்தேன், அவளுக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது. பட்டென்று முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள். வேகமாக துள்ளிக் கொண்டே அறையை விட்டு வெளியே வர நானும் அந்த அறையை விட்டு வெளியே வந்தேன். அவள் ஓடுவதையே கொஞ்ச நேரம் காதலாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். எதிர்பார்க்கவேயில்லை. வாழ்க வாசு. அவனுக்கு இவளுடன் தொடர்பு இல்லாவிட்டால் இப்படி மடக்கி இருக்க முடியாதே. இனி இவளையும், வசந்தியையும் ஒண்ணா ஓக்கலாம். வேகமாக ஓடி வந்த பர்வதம் என் காரில் ஏறிக் கொண்டாள். முகத்தில் ஒரு போலி கோபத்தை பூசிக் கொண்டு அவனிடம் கேட்டேன்.

“ஏய். எப்படி உன் மருமகனையே செட்டப் பண்ணீ, இப்போ முழுவாம. என்ன இது” என்றேன்.

“அது, வந்து"

“அடிங்ங்ங்ங்ங்” என்று சொல்லிக் கொண்டே அவள் பட்டக்ஸை ஒரு கிள்ளி கிள்ளினேன். எங்கள் இருவருக்கும் ஒரு கெமிஸ்ட்ரி ஆரம்பம் ஆகிவிட்டதை உணர்ந்தேன். என் காரை ஸ்டார்ட் செய்தேன்.

“ஏம்ப்பா சரவணா. உங்களுக்கு என்ன பிடிச்சிருக்கா?" என்றாள்.

“ரொம்ப. அதுவும்"

“அதுவும்" என்று என்று என்னை அவள் ஓரக்கண்ணால் பார்த்தாள். நான் என்ன பதில் சொல்லப் போகிறேன் என்பதை அறிவதற்கு அவள் துடித்தாள் என்று புரிந்தது. கொஞ்சம் சீண்டி பார்த்தால் என்ன?

“எல்லாம் உங்க வயத்தில் இருக்கும் என் வாசு குழந்தைக்காக" என்றேன். அவள் முகத்தில் ஒரு நன்றி உணர்ச்சி. அவள் உதடுகள் படபடவென துடித்தன. நான் என் முகத்தை அவளுடைய முகத்துக்கு அருகில் கொண்டு சென்றேன். மெல்லிய குரலில் கேட்டேன்.

“உன்னை வைச்சுக்க எனக்கு கசக்குமா என்ன?" என்றதும் அவள் முகம் வெட்கத்தால் அப்படியே சிவந்து போனது. உதடுகளில் அழகாக ஒரு புன்னகை வந்து உட்கார்ந்து கொண்டது. தலையை குனிந்து கொண்டாள்.

“லாட்ஜ் போலாமா?"

“ம்ம்ம்"

மெல்ல ஒரு லாட்ஜ் ஒன்றுக்கு காரை செலுத்தினேன். லாட்ஜ் அறையில் பர்வதம் மெல்ல சொன்னாள்.

“என்ன வைச்சீப்பீங்களா?"

“ஏன் கட்டிக்கறேனே?" என்றேன்.

“நிஜமாவா?" என்ற அவள் முகத்தில் வியப்பு.

“ஆமா. இப்பவே உன்னை கட்டிக்கறேன்" என்று சொல்லி அவளை இழுத்து என்னோடு அணைத்துக் கொண்டேன்.

“இதுதானா?" என்ற அவள் திமிற நான் அவளை கெட்டியாக இறுக்க கட்டிக் கொண்டேன். என் உதட்டை அவள் உதடுகள் மேல் பொருத்தினேன். எனது தடித்த உதடுகளால், அவளது வலிமையான உதடுகளை கவ்வி உறிஞ்சினேன். அந்த பட்டு உதடுகளில் கசிந்திருந்த தேனை, என் உதடுகள் மூலமே உறிஞ்சிக் குடித்தேன்.

“நல்லாதான் முத்தம் கொடுக்கறீங்க"

“எல்லாம் உன் பொண்ணு வசந்தி கைங்கர்யம் தான்"

“அவளையும் மயக்கிட்டீங்களா?" என்றாள்.

“நான் இல்லை. என்னை கவிழ்த்தது அவதான்" என்று சொல்லிக் கொண்டே அவளை கட்டிக் கொண்டேன். மெல்ல அவளுடைய இடுப்பை பிசைய ஆரம்பித்தேன். அவள் வியற்வை ஒரு விதமான வாசனையை தெளித்தது. என் ஆண்மையை எழுப்பி விட்டது.”இச். இச். இச்” என்று மென்மையாக, பொறுமையாக முத்தமிட்டேன். அவள் எந்த எதிர்ப்பும் காட்டவில்லை. தன் வேலையை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். என் ஒற்றை விரலால் அவளது தொப்புளை சுற்றி வட்டம் போட்டேன். பின்பு மெல்ல அந்த விரலை அவளது தொப்புளுக்குள் விட்டு தடவினேன். அவள் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே அவளது உதடுகள் என் உதடுகளுக்குள் சிக்கிக் கொண்டது. நான் மீண்டும் சுவைத்தேன். இந்த முறை இன்னும் வெறித்தனமாக… அவளது பட்டு இதழ்களை எனது உதடுகளால் கசக்கினேன். நாக்கை மெல்ல அவளது வாய்க்குள் நுழைத்து சுற்றினேன். அவளுடைய இடுப்பை பிடித்திருந்த கையின் இறுக்கத்தை அதிகமாக்கினேன். எனது மார்பால், அவளது பெண்மை கனிகளை அழுத்தினேன். நான் அவள் உதடுகளை சுவைத்துக் கொண்டே, அவளுடைய இடுப்பில் இருந்த என் கையை மெல்ல மேலே நகர்த்தினேன். கொஞ்ச நேரத்திலேயே அவளது மார்பு வீக்கம் என் கைக்கு தட்டுப்பட்டது. பஞ்சு உருண்டை போல மென்மையான பெண்மை வீக்கம். மெல்ல தடவிக் கொடுத்தேன். மென்மையாக பிசைந்தேன்.

நான் எனது ஆண்மையை, மத்தளம் போல விரிந்திருந்த அவளது முன் புற மேட்டில் வைத்து தேய்த்தேன். அவளுடைய கழுத்தில் இருந்த என் உதடுகள் நகர்ந்து, அவளுடைய காது மடலை கவ்விக் கொண்டபோது, எனது கைகள் அவளுடைய முலைகளை ஆளுக் கொண்றாய் கப்பென்று பிடித்தன. அவளது கனிகளை அழுத்தி பிசைந்துவிட்டேன். என்னுடைய முரட்டுக் கைகளுக்குள் சிக்கி, அந்த பட்டு சதைகள் திணறின. பிதுங்கி வெளியே வர முயன்றன. அவளது பின்பக்க சதைகள் எனது ஆண்மையிடம் உரசல் சுகம் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தது. உரச உரச அனல் மூண்டது. அவளை பெட்டில் கிடத்தினேன். மீண்டும் அவளுடைய உதடுகளை கவ்வி சிறிது நேரம் உறிஞ்சினேன். அவளும் மிக ஆர்வமாக முத்தமிட்டாள். அவளுடைய முதுகுப்பக்கம் விட்டேன். அப்படியே தடவி ஜாக்கெட் ஊக்குகளை கழட்ட அது படாரென்று விலகிக் கொண்டது. பின் ப்ராவை கழட்டினேன். மெல்ல அவள் கைகளால் தன் மார்பை மூடிக் கொண்டாள்.

“இப்படி மறைச்சுக்கிட்டா. எப்படி பாக்குறது?" என்று கிசுகிசுத்துக் கொண்டே, அவளுடைய முலைகளை தெளிவாக பார்த்தேன். காயா அது. பெரிய காய். அவளுடைய ஒரு பக்க முலையை கவ்விக் கொண்டேன். மென்மையாக, பொறுமையாக சுவைக்க ஆரம்பித்தேன். அதே நேரம் அடுத்த பக்க முலையை, என்னொரு கையால் பிடித்து பிசைந்தேன். நான் மெல்ல என் உதடுகளை அவளது முலைகளில் இருந்து கீழே நகர்த்தினேன். அவளது இடுப்பு பிரதேசத்தை அடைந்தேன். இடுப்பின் மையமாய் அழகாய், குழைவாய் இருந்த தொப்புளில் மெத்தென்று ஒரு”இச்” பதித்தேன். பாவாடையை உயர்த்த, பளிச்சென்று தெரிந்தது அந்த பொக்கிஷம். ஜட்டி போடாத அணியாத அவள் சாமான் மாநிறமாக இருந்தது. புஸ்சென்று உப்பலாக இருந்தது. ஓரிரு வார முடிகள் அங்கங்கே முள் முள்ளாய். நடுவே இருந்த கீறல் கீழே செல்ல செல்ல பெரிதானது. அந்த கீறலின் இடையில் உள்ளடங்கிப் போன இதழ்கள். கீறலின் முடிவில் குட்டியாய் ஒரு துவாரம். அவள் சாமானை ஆசையாக பார்க்க, அவளுக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது.

அவள் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே, நான் என் நாக்கை கூர்மையாக்கி அவளது துளைக்குள் செலுத்தியிருந்தேன். என் நாக்கை சுழற்றினேன். அவளுடைய குட்டித்துளையில் கொஞ்சூண்டு மட்டுமே என் நாக்கை பொருத்தி, அப்படியே துழாவினேன். அவள் தன் கூதி வீக்கத்தை உயர்த்தினாள்.

என் உடையை கழட்டினேன். என் ஜட்டியை அவிழ்க்க போகும்போது, அவள் முகத்தில் ஒருவித ஆர்வம் மின்னியதை நான் கவனித்தேன். அவள் மீது அப்படியே படர்ந்தேன். அவள் லேசாக திணறினாள். இப்போது எனது ஆணுறுப்பு அவள் பெண்ணுறுப்பை உரசியபடி இருந்தது. வீரியமாய் இருந்த என் ஆண்மை கொண்டு அவள் சாமானில் தேய்த்தேன். அவள் சொர்க்க வாசலை தேடினேன். ஈரமாக தட்டுப்பட்ட அந்த வாசலில் என் சாமானை வைத்து எனது ஆண்மையை வைத்து இடுப்பை அசைத்தேன். அவள் சாமான் எனது ஆணாயுதத்தை உள்ளிழுத்துக் கொண்டது. என் இடுப்பை மெல்ல மெல்ல ஆட்டி, என் முழு ஆயுதத்தையும் அவளது உறைக்குள் அனுப்பி வைத்தேன். நான் என் இடுப்பை தூக்கி இயங்க ஆரம்பித்தேன். மென்மையாக, பொறுமையாக இயங்கினேன். மெல்ல எனது ஆயுதத்தை அவளது உறைக்குள் இருந்து உருவி, பின் மீண்டும் உள்ளே செருகினேன். ஒவ்வொரு முறையும் அவளது உட்புற சுவர்களை உரசி உரசி, உள்ளே சென்றது. அந்த உரசல் ஒரு உன்னதமான சுகத்தை என் உடலுக்குள் பரப்பியது. உடலெங்கும் சுகம் பரவ, எனது கண்கள் தானாகவே செருகிக் கொண்டன. அவள் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டே இயங்கினேன். எனது ஆண்மையை அவளது பெண்மையில் இடித்து, அவளுக்கு சுகம் கொடுத்தேன். ஒரு 10 நிமிடம் அந்த மாதிரி வேகமாக இயங்கியதில் நான் உச்சமடைந்தேன். எனது ஆண்மை ரசம்”சர்ர்ர். சர்ர்” என, அவள் பெண்மைப் புதையலுக்குள் பீய்ச்சியடித்தது. நான்”ஹ்ஹ்ஹா. ஹ்ஹ்ஹா” என்று அலறியபடி எனது விந்துவை அவளது ரகசிய உறுப்புக்குள் தெளித்தேன். கடைசி விந்து பாய்ச்சலை”நச்ச்” என்று இறுக்கி ஒரு அடி அடித்து பாய்ச்ச, அவளும் என்னோடு சேர்ந்து”ஆஆ” என்று அலறினாள்.

சில காலம் கழித்து.

“இனிமே சீக்கிரமா வீட்டு பாலை நிறுத்திடுங்க" என்றேன்.

“ஏம்பா" என்றாள் அம்மா.

“அதான் மூணு பால் கறக்கற பசுங்களை வைச்சிட்டு, எதுக்கு வெளியே பால் வாங்கணும்" என்று என் மூன்று பால்க்காரிகளையும் கட்டிக் கொண்டேன்.

முற்றும்