பெண்கள் இருவரும் கள்ளச்சிரிப்பு சிரித்தனர்...யாருக்கும் தெரியாத மாதிரி நாக்கை சப்புக்கொட்டினர்....
“இருங்கடி...உங்களை அப்புறம் வச்சுக்கிறேன்....” நான் அடிக்குரலில் சீறீனேன்...
“இப்பவே எங்க ரெண்டு பேரையும் வச்சுட்டுத்தானே இருக்கீங்க...” பத்மினி “க்ளுக்” என சிரித்தாள்... ஆன்ட்டிக்கும் அந்த சிரிப்பு தொத்திக்கொண்டது....
“ஏய் பாவம்டி என் புருஷன்.... அவரை கிண்டல் பண்ணாதடி....” ஆன்ட்டி “க்ளுக்” என் சிரிக்க....
எல்லோரும் இறங்கினோம்.....
தயாராய் ஒருவர் காத்திருந்தார்...ஆன்ட்டியும் பத்மினியும் அவரை அடையாளம் கண்டு கொண்டனர்....
“அண்ணா!... இவருதான் வர்ஷினியின் பெரியம்மா பையன்....பேரு விஸ்வநாதன்....” பத்மினி அறிமுகப்படுத்தினாள்.”இவருதான் ரவி அண்ணன்....” என்னையும் அறிமுகப்படுத்தி வைத்தாள்...
“உன்னோட அண்ணாவா?.. நான் மைதிலி வளைகாப்புக்கு உங்களை எல்லாம் கூப்பிடவந்தப்போ கூட பார்க்கமுடியலே..”
இருவரும் கை குலுக்கிக் கொண்டோம்... “பெரிய காரியத்துக்கு வந்தவர்களை வாங்கன்னு கூப்பிடக்கூடாது... பரவாயில்லை... பிரயாணம் எல்லாம் சவுகர்யமாய் இருந்துச்சா?...” மரியாதை நிமித்தமாய் கேட்டார்....
“குழந்தை என்ன பண்ணறான்..... ஆண் குழந்தை பிறந்திருக்குன்னு போன் வந்துச்சு!... அம்மாவும் குழந்தையும் நல்லாயிருக்காங்களா?....சுகப்பிரசவம்தானே?...” ஆன்ட்டி கேள்விகளாய் அடுக்கினாள்...
“பொறுங்கோ..பொறுங்கோ... நான் நிதானமா பதில் சொல்றேன்... சுகப்பிரசவம்தான்.... மைதிலியும் குழந்தையும் நன்னா இருக்காள்... “ விச்சு முகமெல்லாம் சிரிப்பாய் சொன்னார்....
”வர்ஷினி போன் பண்ணினாளா?..... என்னாண்டே லைனே கிடைக்கலைன்னு புலம்பிட்டுருந்தா.....”
“ஆமாங்க... நெட்ஒர்க் ப்ராபளம்னு நினைக்கிறேன்.....அப்பா எங்களை கூப்பிட்டு சொல்றதுக்கே வெகு நேரம் ஆயிருச்சு... எங்க போன் கிடைக்காம... ரவி அண்ணன் செல்லிலேதான் கூப்பிட்டு விஷயத்தை சொன்னார்....” பத்மினி விளக்கினாள்..
“ஓ... இவரைப்பத்திதான் வர்ஷினி அடிக்கடி பேசிட்டு இருப்பா!....” விச்சு மாமா திடீரென குண்டைத்தூக்கிப்போட்டார்..
நானும் ஆன்ட்டியும் குழம்பினோம்.... எதற்காக என்னைப்பற்றி அடிக்கடி பேச வேண்டும்?....
பத்மினி கள்ளச்சிரிப்பு சிரித்தபடியே தலையைக் குனிந்து கொண்டாள்...
“வர்ஷினி ஏதோ பிரச்சனைன்னு சொன்னாளே?....” பத்மினி நடந்துகொண்டே கிளறினாள்....
“எல்லாம் எங்க சின்னம்மாவோட ஆங்காரம்தான்..... நேக்குத்தான் சொத்திலே பங்கில்லையின்னு ஆச்சோல்லியோ.. அப்புறம் எதுக்கு அதை எழவு வீட்டிலே பெரிசு படுத்தனும்?...பாட்டியோட சொத்து தனக்குத்தான்னு ஓரே ரகளை... எல்லாச் சொத்தையும் தன் பேர்லே எழுதி வைக்கனும்னு ஆர்பாட்டம்.....”
“அதுக்கு பேசாம வர்ஷினி பேர்லே எழுதி வச்சுட வேண்டியதுதானே?....” ஆன்ட்டி இடைமறித்தாள்...
“வர்ஷினி பேர்லே எழுதி வச்சா...அதிலே பாதியை நேக்கு தந்துடுவாளாம்.... அதனால கோயிலாண்ட இருக்கிற அஞ்சு ஏக்கர் காணியை தன்பேர்லே எழுதிவைக்கனும்.... வர்ஷினிக்கு சென்னையிலே இருக்கிற இடத்தை எழுதி வச்சுடுங்கோன்னு ரகளை....”
“சென்னையிலே இருக்கிற இடம்தான் உங்களாலே மீட்க முடியலையே?... ஏதோ ரவுடி ஆக்ரமிச்சுருக்கான்னு இல்லே பேச்சு?...” ஆன்ட்டி..
“அதுதான்... லோகத்துக்கே தெரியுமே?.... குழந்தைக்கு அந்த இடத்தை தந்துட்டு பூரா இடத்தையும் தானே விழுங்கிடலாம்னு சின்னம்மாவோட ப்ளான்..... கோயில் நிலத்தை குத்தகை தரேன்னு சொல்லிட்டு உள்ளே வந்து இப்போ ஒரு சல்லிக்காசு கூட தராமே இருக்கானே ஒரு அபிஷ்டு.... கடங்காரன்.... அவனோட எங்க சின்னம்மா பேசியிருக்கா போலிருக்கு... அஞ்சு காணி நிலத்துக்கும் மொத்தமா 25 லட்சம் தந்துடுறதா அந்த கடன்காரன் சொல்லியிருக்கான்னு ஊருக்குள்ளே அரசல் புரசலா பேச்சு.... அதை வாங்கிட்டு மாமாவோட ஊரிலே போய் செட்டிலாயிடலாம்னு சின்னம்மா நினைக்கிறா!... பகவான் என்ன நினைக்கிறாரோ?....” விச்சு வானத்தை பார்த்து கும்பிட்டார்...
“வர்ஷினி சம்மதிச்சுட்டாளா?....” பத்மினி அவசரமாய் கேட்டாள்...
“முதல்லே பாட்டியை எடுங்கோ... நீங்க எல்லாம் வந்த பின்னாடி தன் முடிவை சொல்றதா சொல்லியிருக்கா!... அதுதான் உங்களை பாத்துட்டே இருக்கா.... இப்போதைக்கு விஷயம் ஓய்ந்திருக்கு.....”
எல்லோரும் பேசாமல் நடந்தோம்... ஆன்ட்டி,” குழந்தை நல்லா அழறானா?..” என்று கேட்டாள்...
“ம்ம்....அதெல்லாம் கத்தி ஊரையே கூட்டறான்...” விச்சு பெருமை பொங்க சொன்னார்...”அவன் பிறந்தது கடவுள் கிருபை.. அம்மாதான் என் ஆத்துக்காரியை ரொம்பவும் கொடுமை படுத்திட்டா!...எனக்கே மனசு தாங்கலே.... “ விச்சு கண்களை துடைத்துக்கொண்டார்...
எனக்கு லேசாக சந்தேகம் உதயமானது....”நாம் தேடும் மைதிலியும் விஸ்வநாதன் பொண்டாட்டியும் ஒரே ஆளோ? “
பத்மினிக்கும் அந்த சந்தேகம்தான் வந்திருக்கும் என நினைக்கின்றேன்.... லேசாக என் கையை பற்றி கிள்ளினாள்...
“ஏண்டி.... புண்டை அரிக்குதா?....” லேசான குரலில் நான் கிண்டலாய் கேட்டேன்..
“ச்சீ.... உங்களுக்கு வேற நினைப்பே வராதா?...” போலிக் கோபமாய் கேட்டாள்.....
ஆன்ட்டியும், விச்சுவும் சற்றே முன்னாடி போனார்கள்...
“நீ பக்கத்திலே இருக்கிறப்போ எப்படிடீ வேற நினைப்பு வரும்.... பஸ்சிலே என் சுன்னியை அம்மாவும் மகளும் மாற்றி மாற்றி ஊம்பி கிளப்பிவிட்டுட்டீங்க... அவன் வேற இப்போ புண்டை வேணும்னு சொல்லி அடம் பிடிக்கிறான்...” நிறுத்தியவன் ஆன்ட்டியை ஒரு கணம் வெறித்தேன்....
பருத்த குண்டி குலுங்க குலுங்க... ஆட்டி ஆட்டி நடந்தாள்..
“என்ன அண்ணா பார்க்கறீங்க?...” பத்மினி கிண்டலாய் கேட்டாள்...
“பாருடி என் புதுப்பொண்டாட்டியை... எப்படி குண்டியை குலுக்கி குலுக்கி நடந்து போறான்னு.... இப்பவே போய் அவளை இழுத்துபோட்டு ஓக்கனும்போல் துடிப்பா இருக்குடி....” சிலிர்த்தேன்....
பார்த்த பத்மினியிம் புன்னகை புரிந்தாள்....வெட்கத்துடன் தலையை குனிந்து கொண்டாள்...
“தாங்க முடியலையாண்ணா?.....” பத்மினி பாசமாய் கேட்டாள்...
“ஆமாண்டி.... புல் விரைப்பா இருக்காண்டி.... ஏதாவது புண்டை கிடைச்சா வசதியாய் இருக்கும்.....” நான் புலம்பினேன்..
“பஸ்சிலே நீங்க ரெண்டுபேரும் என்னை ஓவரா சூடேத்தி விட்டுட்டீங்கடி.... அதிலேயும் ஆன்ட்டி இன்றைக்கு கொஞ்சம் ஓவர்தான்..... சுன்னியை உறிஞ்சி எடுத்துட்டாங்க.....”
“என்ன அண்ணா பண்ணறது?.... அப்படி எல்லாம் பண்ணக்கூடாதுன்னுதான் நினைக்கிறோம்.... ஆனா.. அதைப் பார்த்தாலேயே எல்லாம் மறந்து போகுது.....இன்றைக்கு பஸ்சிலே செஞ்சது ரொம்பவும் த்ரிலா இருந்துச்சுண்ணா!... உடம்பே ஒரு மாதிரியா....... எப்படியோ இருந்துச்சு.....” பத்மினி உடம்பை சிலிர்த்து நெளித்துக்கொண்டாள்....
”உங்களுக்கு எப்படியண்ணா இருந்துச்சு?...” என்னை ஆவலுடன் கேட்டாள்....
“எனக்கும் நல்லா இருந்துச்சு.... சென்னை போன பின்னாடி உங்க ரெண்டுபேரையும் ஏதாவது ஒரு தியேட்டருக்கு கூட்டிட்டுப்போய்... படம் ஓட ஓட... நான் நம்ம படத்தை ஓட்டனும்போல ஒரு ஆசை...”
“ச்சீ.... உங்க ஆசைக்கு ஒரு அளவே இல்லையா?.... யாராவது பாத்துட்டாங்கனா?..... நான் மாட்டேன்ப்பா...” பத்மினி வெட்கத்துடன் உடலை சிலுப்பிக்கொண்டாள்...
“ஏய் அசடு.... எல்லோரும் பார்க்கிறமாதிரியா உங்களை ஓல் போடுவேன்.... நாம எல்லாம் சேர்ந்து எக்ஸிபிஷனா நடத்தறோம்?... எல்லோரும் பாத்துட்டு காசு தாங்கன்னு சொல்றதுக்கு.... கூட்டமில்லாத தியேட்டரா பார்த்து போயி உட்கார்ந்துக்கனும்.... லைட்டை எல்லாம் அணைச்ச பின்னாடி... உங்க முலை லைட்டை போட்டுட வேண்டியதுதான்... அதுவும் லைட்மாதிரிதான்டி இருக்கு?...” நான் பத்மினியை நைசாய் குண்டியில் அடித்தேன்...
“ச்சீ..... என்னால முடியாதுப்பா!.... எனக்கு வெட்கமா இருக்கு...” பத்மினி மறுத்தாள்...
“சரி அப்படின்னா போடி.... நான் என் புதுப்பொண்டாட்டியை கூட்டிட்டுப்போறேன்.... அவதான் கரெக்ட்.... நான் எது சொன்னாலும் கேட்பாள்......” நான் சிலாகித்தேன்...பத்மினி என்னை முறைத்தாள்....
“ஏண்டி... முறைக்கிறே?.....”
“எனக்கு வெட்கமா இருக்குன்னுதானே சொன்னேன்?.... வரலைன்னு சொன்னேனா?..... என்னையும் கண்டிப்பாய் கூட்டிட்டுப்போகனும்.....சொல்லிட்டேன்.....” பத்மினி கறாராய் சொன்னாள்..
“அப்புறம் எதுக்கடி அந்த மாதிரி சிலுத்துட்டே?......”
“பொண்ணுன்னா கொஞ்சம் வெட்கம் இருக்கத்தானே செய்யும்?... கொஞ்சம் கூட வெட்கம் இல்லாம நீங்க கூப்பிட்ட உடனேயே ஓடி வந்து காலை விரிச்சா நல்லாவா இருக்கும்.....உங்களுக்கே பிடிக்காம போயிடும்....” பத்மினி உண்மையை பேசினாள்...
நானும் யோசித்துப்பார்த்தேன்.... சரி என்றுதான் பட்டது.....
“அண்ணா!....” பத்மினி அவசரமாய் அழைத்தாள்....
“ஏண்டி?..”
“நான் ஒன்னு சொல்லனும்... மறந்துட்டேன்..... நானும் நீங்களும் ரகசிய கல்யாணம் பண்ணுகிற வரைக்கும்தான் எங்கம்மா புதுப்பொண்டாட்டி.... நம்ம கல்யாணம்முடிஞ்ச பின்னாடி நான்தான் புதுப்பொண்டாட்டி.... அம்மா பழைய பொண்டாட்டிதான்.... ஞாபகம் வச்சுக்குங்க!.....உங்களுக்கு திகட்ட திகட்ட தரப்போறேன்....” பத்மினி கண்களில் ஆசைமின்ன கொஞ்சினாள்...
“ஏண்டி?... இன்றைக்கு நான் நைட் எப்படிடீ தூங்குவேன்?...”
“ஏன்?...” பத்மினி வியப்பாய் கேட்டாள்...”
“சதிகாரிக ரெண்டுபேரும் போட்டி போட்டு ஊம்பி என் சுன்னியை விழிக்க வச்சுட்டீங்க?..அவனும் விழிச்சுட்டான்.... இப்போ புண்டைக்கு எங்கடி போறது?....நான் நைட் கையிலே பிடிச்சுட்டுத்தான் தூங்கனுமா?....” என் இயலாமையை பார்த்து பத்மினிக்கு சிரிப்பு வந்தது....
வாயைப்பொத்தியபடி சிரித்தாள்.....”பாவம்ண்ணா நீங்க... ரெண்டு பொண்ணுகளை செட் பண்ணியும் நைட் கையிலே பிடிச்சுட்டு தூங்கற மாதிரி ஆயிடுச்சே?....” அவளுக்கு சிரிப்பு தாங்கமுடியவில்லை...
“இருடி... சிரிக்கவா செய்ற?... தனியா சிக்குவ இல்லே?... அப்ப வச்சுக்குறேன்.... சிரிக்கிற வாயிலேயே என் சுன்னியை வச்சு திணிச்சு அழ வைக்கிறேன்....” நான் கோபத்தில் கொந்தளித்தேன்....
“வேணும்னா உங்க புதுப்பொண்டாட்டியை கேட்டுப்பாருங்க..... அதுக்கு இடம் கிடைக்குமான்னு....”
“கூட்டத்திலே போய் எப்படிடீ கேட்கறது?.... இன்றைக்கு நைட் பட்டினிதான்....” ஏக்கப்பெருமூச்சு விட்டேன்....
“ஏண்ணா?.... இது உங்களுக்கே அநியாமா படலையா?... மதியத்தில் இருந்து எங்க ரெண்டுபேரையும் சக்கையா பிழிஞ்சு எடுத்துருக்கீங்க... அப்பவும் உங்க ஆசை அடங்கலியா?.... மறுபடியும் வேணுங்கிறானா அந்தப்பயல்.....”
“ஆமாண்டி.... ரொம்பவும் பாவமா இருக்காண்டி.... நீதான் ஏதாவது வழி பண்ணேன்....” நான் பத்மினியை கெஞ்சினேன்...
“அண்ணா!..... ரொம்பவும் வழியாதீங்க....” பத்மினி குறும்பாய் சிரித்தாள்...” வீட்டுக்கு போன பின்னாடி.. நானும் முயற்சி செய்து பார்க்கிறேன்..... ஏதாவது வழி கிடைச்சா... நானோ இல்லை அம்மாவோ வர்றோம்....நீங்க நடத்திங்குங்க... சரியா?” பத்மினி ஆபத்பாந்தவளாக சொன்னாள்....
“மறந்துராதடி.... என் செல்லமே....” நான் கொஞ்சினேன்....
“கவலைப்படாதீங்க அண்ணா!.... அதுதான் நாங்க ரெண்டுபேர் இருக்கோம்மில்லே?... யாராவது ஒருத்தராவது வந்து உங்களை சாந்தி பண்ண ட்ரை பண்ணறோம்....” பத்மினி திடீரென சிரித்தாள்...
“ஏண்டி சிரிக்கிற?....” நான் குழப்பமாய் கேட்டேன்...
“நாங்க இல்லையின்னு வேற எவளுதுலேயாவது சொருகிடாதீங்க.... பெரிய பிரச்சனையாயிடும்...” சிரிப்பை கஷ்டப்பட்டு அடக்கினாள்....எனக்கும் சிரிப்பு வந்தது....
“கவலைப்படாதடி.... சொருகறதுக்கு முன்னாடி...அது நீயா?.. இல்லை மஞ்சுளாவான்னு பார்த்துட்டு சொருகறேன்... போதுமா?...”
“ம் போதும்...போதும்..... “ சிரித்தவள்...”அநேகமாக நான் வரமுடியாதுன்னு நினைக்கிறேன்.... வர்ஷினி என்னை விடமாட்டாள்னு தோணுது........” பத்மினி குறும்பாய் என்ன பார்த்து கண்ணை சிமிட்டினாள்...
“அட நான் மறந்துட்டேன்.... உன்னோட் பார்ட்னர்..... பாவம் நீ இல்லாம தவிச்சுப்போயிருப்பா!.... அப்படின்னா இன்றைக்கு நைட் கசகசாவா?....”
“அவ என்ன மூடுலே இருக்கான்னு தெரியலையே?... அவ பாட்டி இறந்த துக்கத்திலே இருந்தாளுனா?.. அப்புறம் எப்படி கசகசா நடக்கும்... அதுவும் இல்லாம எழவு வீட்டிலே ஆள் நடமாட்டம் அதிகமா இருக்கும்.... அதுனாலே கண்டிப்பாய் கசகசா இருக்காதுன்னு நினைக்கிறேன்..... “
“ஒருவேளை வர்ஷினி கூப்பிட்டாளுனா?...” நான் கொக்கி போட்டேன்...
“கூப்பிட்டாத்தான் என்ன செய்யறதுன்னு தெரியலே?...” பத்மினி புலம்பினாள்...
“என்னடி இப்படி சொல்றே?... கூப்பிட்டா நீ மறுக்கவா போறே?.... அன்றைக்கு அப்படி உருகி உருகி காட்டினே?..” பாத்துட்டு இருந்தே எனக்கே தாங்க முடியலே?...”
“அப்படின்னா அப்பவே வந்திருக்க வேண்டியதுதானே?... வந்திருந்தா வர்ஷினியையும் மடக்கியிருக்கலாம்..” பத்மினி குறும்பாக பேசியபடி கண்சிமிட்டினாள்...
“என்னடி சொல்றே?...” என்றேன் நான் அதிர்ச்சியுடன்..
“ஏண்ணா?... உங்களுக்கு வர்ஷினியை பிடிக்காதா?....” பத்மினி இப்போது கொக்கி போட்டாள்....
“பிடிக்காதுன்னு இல்லே....ஜாதி வகையாறாகளுக்குள்ளே சண்டை வருமேன்னுதான்....” நான் இழுத்தேன்..
“அப்போ வர்ஷினி ஐயராத்து பொண்ணா இல்லையின்னா உங்களுக்கு ஓ.கே.வா?...” பத்மினி கரெக்டாய் மடக்கினாள்..
“என்ன சொல்றதுன்னு எனக்குத் தெரியலே?....” என்றேன் நான் குழப்பத்துடன்... ஆனாலும் மனதுக்குள் ஆசையாய்த்தான் இருந்தது....
“இதிலே குழம்பறதுக்கு என்ன இருக்கு?... வந்தா வர்ஷினையையும் வளைச்சுப்போட்டுற வேண்டியதுதானே?...”
“ஏய்!.. நீ என்னடி சொல்றே?.... வர்ஷினியையா?..... அது எல்லாம் நமக்கு சரிப்படுமா?....”
“நீங்க ஏன் இவ்வளவு தயங்கறீங்கன்னு எனக்குத் தெரியலே?... வர்ஷினியும் பெண்தானே?.... எங்ககிட்டே இருக்கிறது அவ கிட்டே இருக்காதுன்னு பயப்படறீங்களா?.... இல்லை சிறிசா இருக்குன்னு தயங்கறீங்களா?...”
“ஏய்.... வாயாடி!... உன்கிட்டே பேசி ஜெயிக்கமுடியாதுடி... “ நான் பின்வாங்கினேன்..
“நீங்க மட்டும் சரின்னு சொல்லுங்க!... நான் வர்ஷினியை வேண்டுமானால் கேட்டுப்பார்க்கிறேன்.....”
“என்னன்னு?....” என்றேன் நான் கிண்டலுடன்...
“எங்கண்ணனை கல்யாணம் பண்ணிக்க சம்மதம்மான்னுதான்....”
“ஏண்டி அசடு.... நான் அவளை கல்யாணம் பண்ணிட்டு உங்ககூட எப்படிடீ சந்தோஷமா இருக்கிறது?... என்னாலே உங்க ரெண்டு பேரையும் விட்டுட்டு இருக்க முடியாது....” நான் தீர்மானமாக சொன்னேன்...
“அப்படின்னா அதையும் சொல்லி கேட்டுப்பார்க்கிறேன்....”
“என்னது?...” என்றேன் ஆச்சர்யமாய்..
“இதிலே என்ன அண்ணா தப்பு?... நானும் என் அம்மாவும் ரவி அண்ணாவோடதான் குடும்பம் நடத்துவோம்... உனக்கு சம்மதமான்னு ஓப்பனா கேட்டுட வேண்டியதுதான்...”
“குடும்பம் நடத்துவோம்னு மொட்டையா சொன்னா அவளுக்கு புரியுமோ புரியாதோ?...” நான் இழுத்தேன்..
“அவ சந்தேகம் கேட்டாளுனா... ஆமாண்டி... எங்கம்மாவும் நானும் ரவி அண்ணனோடதான் படுக்கையிலே ஒன்னா படுப்போம்.... நாங்க ரெண்டுபேரும் துணியோட இருந்தாலும் ரவி அண்ணன்விடமாட்டார்.... எங்களோட எல்லாத்துணியையும் கழட்டி எறிஞ்சுடுவார்.... அதற்கு அப்புறம் அவர் எங்களை என்ன என்னவோ பண்ணுவார்னு உண்மையை சொல்லிட வேண்டியதுதான்....”
“என்னடி இவ்வளவு பெரிய விஷயத்தை சாதாரணமா சொல்றே?...” நான் மேற்கொண்டு பேசுவதற்குள் வீடு வந்து விட்டது... வாயை மூடிக்கொண்டேன்..
வர்ஷினி எங்கிருந்து வந்தாளோ தெரியவில்லை!... என்னைப் பார்த்ததும் கண்களில் ஒரு ஒளி மின்னியது மாதிரி தெரிந்தது... அது என் மனப்பிரமையாய் இருக்கும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்..
ஆன்ட்டியையும், பத்மினியையும் கட்டிக்கொண்டு அழுதாள்.... அப்படியே அழுதுகொண்டே உள்ளே சென்றுவிட்டார்கள்.... நான் தனித்து நின்றேன்...
வீட்டை பார்த்தேன்... அக்ரஹாரத்து வீடு.... முன்னாடி பெரிய பந்தல் போடப்பட்டிருந்தது... பந்தலில் இன்னும் சில ஆண்கள் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள்... நானும் அவர்களோடு சற்று தள்ளி அமர்ந்து கொண்டேன்...
“அம்பி யாருன்னு தெரியலையே?...” ஒரு பெரியவர் விசாரித்தார்...
எங்கிருந்தோ விச்சு வந்தார்...”நம்ம பத்மினியோட வீட்டிலே இருக்கிறவா!.... காலேஜ் படிச்சுட்டு இருக்கா!.. வர்ஷினியோட வீட்டு ஓனரையும் அவர் பொண்ணையும் இவர்தான் கூட்டிட்டு வந்திருக்கிறார்....”
வீட்டு ஒனரையும் அவர் பொண்ணையும் இவர்தான் கூட்டிட்டு வந்துருக்கிறவர்ங்கிறது எனக்கு ஓட்டிட்டு இருக்கிறார்ங்கிற மாதிரி என் காதில் கேட்டது... அது உண்மைதானே... இந்த ஒருவாரமா நான்தானே அவர்களை இரண்டு பேரையும் சக்கையா ஓட்டிட்டு இருக்கேன்.... நான் மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டேன்...
“அப்போ நாழியாறது.... காலம்பற பாக்கலாமோலியோ....” பெரிசுகள் கிளம்ப ஆயத்தமாயின....
“ஓ...பேஷா!...” சற்றே சிறிசுகள் ஆமோதித்தன....
“ஏண்டா விச்சு!... அம்பிக்கு ஏதாவது ஏற்பாடு ஆயிருக்கா?.....” ஒரு பெரிசு கேட்டது...
“பார்க்கனும் மாமா!.... இல்லேன்னா நம்ம ஆத்துலேதான் படுத்துக்கட்டும்....”
“சரி!... என்னமோ பண்ணுங்கோ!... நான் ஆத்துக்கு போயிட்டு காலம்பற வர்றேன்.... ஆத்துலே மாமி காத்துண்டிருப்பா!..”
எல்லோரும் சரின்னு சொன்னார்கள்.... அவர் யார் என்பதுபோல் நான் விஸ்வநாதனை பார்க்க... என்னை நெருங்கியவர்..
“மாமாதான் இங்கே அக்ரஹாரத்திலே பெரிய மனுஷர்... அவர் பேச்சுக்கு எதிர்ப்பேச்சு கிடையாது.... பேரு கோபாலய்யர்” என்று விளக்கம் தந்தார்....
“செத்தே இருங்கோ!... நான் உள்ளேபோய் பாத்துட்டு வந்துடறேன்....” விஸ்வநாதனும் உள்ளே போக நான் பேசாமல் அமர்ந்து கொண்டேன்....
பத்மினியையும் மஞ்சுளாவையும் பார்த்தும் வர்ஷினி ஒடி வந்து கட்டிக்கொண்டாள்...
மெல்ல அழுதவாறே உள்ளே போனார்கள்...... மஞ்சுளாவை வர்ஷினியின் அம்மா அழைத்துப்போக... பத்மினியை வர்ஷினி கையை பிடித்து ஒரமாக இழுத்துட்டுப்போனாள்...
“ஏய் எதுக்கடி இப்படி இழுத்துட்டு போறே?.... நாம ரெண்டுபேரும் ஊரைவிட்டா ஓடிப்போறோம்?...மெதுவாடி...” பத்மினி அடிக்குரலில் பேசினாள்...
“விட்டால் ஓடிப்போயிடலாம்க்கா!... ஆனா சமூகம் நம்மை ஒழுங்கா வாழ விடாதே!.. உட்காருங்க!... “ பத்மினியை ஒட்டியவாறே வர்ஷினியும் அமர்ந்தாள்....
“எப்படிடீ பாட்டி இறந்தாங்க!...” பத்மினி சம்பிரதமாய் பேச்சை ஆரம்பித்தாள்...
“எங்க பெரியம்மா பையன் விச்சு அண்ணாவை பார்த்தீங்கல்லே?... அவருக்கு ஒரு மாதத்துக்கு முன்னாடி குழந்தை பிறந்திருக்கு...நார்மல் டெலிவரிதான்.... வீட்டிலே யாருமில்லை... பாட்டி ஏதோ வேலையாய் வாசலுக்கு வந்தவள் நிலைப்படி தட்டிவிட்டு விழுந்துட்டா.... எல்லாம் எங்க மன்னியை கொடுமைப்படுத்தின பாவம்......
பகவானா பாத்து கூலி கொடுத்துட்டார்..... அங்கே மன்னிக்கு குழந்தை பிறந்து ஐந்து மணிநேரத்திலே பாட்டிக்கு நிலைப்படி தட்டிடுத்து...
அக்கம் பக்கம் கூட ஒருவரும் இல்லே..... வாசல் வழியா போனவாதான் பாத்துட்டு ஓடி வந்து எழுப்பி ஜலம் தந்திருக்கா... அதற்கு அப்புறம்தான் பாட்டிக்கு விழிப்பு வந்திருக்கு!...
விழிப்பு வந்த பின்னாடிதான் பாட்டிக்கே சுயநினைவே வந்திருக்கு... பாவம் விச்சு அண்ணா!.... மன்னியையும் பாத்துட்டு பாட்டியையும் பாத்துக்க சிரமப்பட்டுட்டா!... மன்னிக்கு நார்மல் டெலிவரிங்கிறதாலே மன்னியே அட்ஜஸ்ட் பண்ணிட்டா!...
வயசுதான் நம்மைவிட குறைச்சலே தவிர... அசாத்திய நெஞ்சழுத்தம்ங்கக்கா.... பாட்டி விழுந்துட்டதால, அண்ணா எங்க ஊர் கோமுப்பாட்டியை மன்னிக்கு துணைக்கு அனுப்ச்சு வச்சுருக்கா!.. கடைசியில் கேட்டா... மன்னிதான் கோமு பாட்டிக்கும் சேர்த்து வைத்தியம் பார்த்தாளாம்....” வர்ஷினி சிரித்தாள்...
“ம்ம்.... அப்புறம்?...” பத்மினி சுவாரஸ்யமாய் கேட்டாள்...
“மூன்று நாட்களில் மன்னி திரும்பிட்டா!... இங்கே வர விடாம பாட்டி ஓரே அழிச்சாட்டியம் பண்ணியிருக்கா!.. கோபாலய்யர் மாமாதான்... புத்தி சொல்லி மன்னியை வீட்டுக்குள்ளே இருக்கச்சொல்லியிருக்கா!....
பாட்டிக்கு மனசே இல்லையாம்... அதற்கு பழிவாங்குகிற மாதிரி மன்னியை விரட்டி விரட்டி வேலை வாங்கியிருக்கா!.. பாவம் மன்னி... எதிர்த்து ஒரு வார்ததை கூட பேசலையாம்... எல்லாத்தையும் பூமாதேவி மாதிரி தாங்கிட்டாளாம்... குழந்தை பெத்தவள்னு கொஞ்சம் கூட இரக்கம் இல்லாம பாட்டி நடந்துண்டதுக்கு.... பகவான் மறுபடியும் தண்டனை தந்துட்டார்...
“மறுபடியும்னா?..”
“மன்னி வந்து கொஞ்சநாள் கழிச்சு பாட்டி மறுபடியும் பாத்ரூமிலே வழுக்கி விழுந்துட்டா!..கால் முறிஞ்சுடுத்து.... அப்பவும் மன்னிதான் காப்பாத்தியிருக்கா... அண்ணாதான் பாட்டியை ஹாஸ்பிட்டலில் சேர்த்திருக்கா... அன்றைக்கு நைட்தான் எங்காத்துக்கு போன் வந்துச்சு....” வர்ஷினிக்கு வெட்கம் வந்து கன்னம் சிவப்பானது...
“ஏய் என்னடி சொல்ல சொல்ல வெட்கம்....” பத்மினி சீண்டினாள்...
“போங்கக்கா!... நேக்கு வெட்கமா இருக்கு... போன் வந்தப்போதான் நார ரெண்டு பேரும் மாடியிலே விளையாடிட்டு இருந்தோமே?....” வர்ஷினிக்கு வெட்கத்தில் மூச்சு திணறியது...
“அக்கா!...” வர்ஷினியின் முகம் ஆசையில் பளபளக்க...நாசி விடைத்து.... கண்களில் காமம் மின்ன...மேற்கொண்டு பேசுவதற்குள்..”டீ வரூ.....” விஸ்வநாதனின் குரல்...
“என்ன அண்ணா?...” வர்ஷினி வாரிச்சுருட்டிக்கொண்டு எழுந்து ஓடினாள்..”இருங்க்கா!... வந்துடறேன்!..”
“வந்தவாளுக்கு என்ன ஏதுன்னு பார்த்து செய்யாம நீ ஆத்துக்குள்ளோ போய் ஒளிஞ்சுட்டியா?..”
“இல்லேண்ணா!... பத்மினி அக்காவை பார்த்து ஒரு வாரம் ஆயிடுத்துல்லே... அதனால சித்த நேரம் பேசிண்டு இருந்தேன்... என்ன அண்ணா?...யாருக்கு என்ன பண்ணனும்?...”
“அவாளோடு வந்த ரவியை இங்கேயே நிறுத்திக்கறேளா?... இல்லை எங்காத்துக்கு கூட்டிட்டு போகட்டா?..”
“இல்லேண்ணா!... இங்கேயே கூடத்திலேயே இருக்கட்டும்... நான் பாத்துக்கறேண்ணா! ... நீங்க கவலைப்படாம ஆத்துக்கு போயிட்டு காலம்பற நேரத்திலே வந்துடுங்கோ.... “
“மன்னி எப்ப போனா?....”
“நீங்க பஸ்ஸ்டாப்புக்கு போன சித்த நாழியிலேயே புறப்பட்டுட்டா!... கொழந்தை அழுதான்.... சரின்னு கிளம்பிட்டா!... ஏண்ணா?...”
“இல்லடி!... ஆத்துலே தனியா எப்படி இருப்பாளோன்னு....” விஸ்வநாதன் வழிந்தார்..
“அண்ணா!... ரொம்ப வழியாதீங்க!... சீக்கிரம் ஆத்துக்கு போங்கோ!...” வர்ஷினி சிரிப்புடன் அவரை அனுப்பி வைத்துவிட்டு ரவியை உள்ளே கூப்பிட்டு படுக்கை ஏற்பாடு செய்து தந்தாள்...
மின்னலாய் திரும்பி பத்மினியிடம் வந்தாள்....
“ஏண்டி?... நாம எங்கேடி படுக்கறது?...” பத்மினி கேட்க...
“ஆன்ட்டி, நீங்க, நான் மூன்றுபேரும் என் ரூமிலே படுத்துக்கலாம்!... ஆன்ட்டி கட்டிலிலே படுத்துக்கட்டும்.... நாம ரெண்டு பேரும் கீழே படுத்துக்கலாம்....”
மூவரும் வர்ஷினியின் ரூமில் அடைக்கலமாயினர்....சிறிது நேரம் பொதுவாய் பேசிக்கொண்டு இருந்து விட்டு அப்படியே கண்ணயர்ந்தனர்...
விடிந்தது.... எல்லோரும் எழுந்து காரியங்களை கவனிக்க ஆரம்பித்தனர்...
சமையல் காரியங்களை கவனிக்க ஒரு குழு வந்திறங்கியது....
வீட்டுப்பெண்களுக்கு விடுமுறை விட்டாற்போல் ஆயிற்று....
வர்ஷினியும் பத்மினியும் எப்போதும் சேர்ந்தாற்போலவே சுற்றிக்கொண்டு இருந்தனர்.... இருவரின் கண்களும் எப்போதும் ரவியை சுற்றியே வட்டமிட்டுக்கொண்டு இருந்தன.....
பத்மினிக்கு ஆசை...... வர்ஷினிக்கு ஏக்கம்.....
“அக்கா!,,, அவரிடம் தனியா கொஞ்சம் பேச வேண்டும் வாங்கக்கா!... தோட்டத்துக்கு போயிடலாம்...” வர்ஷினி பத்மினியை அழைத்துக்கொண்டு ரவியையும் கூட்டிக்கொண்டு தோட்டத்துக்கு போனாள்...
மூவரும் மௌனமாகவே நடந்தனர்...கிணற்றடியை அடைந்தனர்...
“என்னை கல்யாணம் கட்டிக்கறேளா?....” வர்ஷினி ரவியை பார்த்து திடீரென கேட்டாள்....
பத்மினியும் ரவியும் திக்குமுக்காடி விட்டனர்....
“ஏய் என்னடி.... உனக்கு ஏதாவது பைத்தியமா?...” பத்மினி சிரிப்புடன் கேட்டாள்...
“ஆமாங்கக்கா!... ரவிஅத்தான்மேல பைத்தியம்.... “ வர்ஷினி திடீரென அழ ஆரம்பித்தாள்...
“ஏய் என்னடி ஆச்சு?....” பதறிய பத்மினி வர்ஷனியை தேற்றினாள்... மூவரும் கிணற்று மேட்டில் வட்டமாய் அமர்ந்தனர்..
“என்னை பிடிச்சிருக்கா?.... என்னை கல்யாணம் கட்டிக்கறேளா?....” வர்ஷினி மீண்டும் ரவியிடம் கேட்டாள்..
“என்ன திடீருன்னு?...” ரவி திணறினான்...
“திடீருன்னு இல்லைங்க!... இந்த ஒரு வருஷமாகவே கேட்கனும்னு நினைச்சுட்டு இருந்தேன்..... சந்தர்ப்பம் இப்போதான் கிடைச்சது.....பாட்டி காலமாயிட்டாதாலே அம்மா ஏகத்துக்கு ரகளை பண்ணறா!... அண்ணாவாலே சமாளிக்க முடியலே.. அப்பா எப்பவும் போல அமைதியாய் இருக்கிறார்.... இந்த பிரச்சனையிலே என் காதல் பலியாயிடுமோன்னு நேக்கு திக்கு திக்குன்னு இருக்கு!... அதுதான் துணிஞ்சு கேட்டேன்.....ஏங்க!... நான் ஏதாவது தப்பா கேட்டுட்டேனா?..”
பத்மினிக்கும் ரவிக்கும் என்ன பேசுவது என்றே தெரியவில்லை....
“உங்க மனுஷா எல்லாம் ஒத்துக்குவாளா?....” பத்மினி கேட்டாள்..
“அதைப் பத்தி எல்லாம் எனக்கு கவலையில்லை!... அவா ஒத்துட்டா ஊரறிய கல்யாணம்.... இல்லாட்டி ரிஜிஸ்டர் மேரேஜ்..” வர்ஷினி தீர்மானமாய் பேசினாள்...
ரவி என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் தடுமாறினான்...
பத்மினிதான் அவனுக்கு உதவ வந்தாள்.... “நீங்க குளிச்சிட்டு கிளம்புங்க அண்ணா!.... நான் இவ கிட்டே எல்லாத்தையும் சொல்லி கூட்டிட்டு வர்றேன்....”
“எல்லாத்தையுமா?.” ரவி ஆச்சர்யமாய் கேட்டான்....
“ஆமாங்க அண்ணா!... எல்லாவற்றையும்தான்.....” பத்மினி ரவியை பார்த்து அழுத்தமாய் கண்ணடித்தவாறே சிரித்தாள்..
ரவிக்கு சந்தோஷமாய் இருந்தது.... “சரி!... நீங்க ரெண்டுபேருமே இங்கே பேசிட்டு இருங்க!... நான் ஆத்துக்கே குளிக்கப்போறேன்....”
“எங்கே நம்ம ஆத்துக்கா?... அங்கே கூட்டமா இருக்குமே?...” வர்ஷினி கவலைப்பட...
“அட அசடே!... ப்ராமணாத்துபாஷையிலே அண்ணன் சொல்லலே!....சாதாரண பாஷையிலே ஆத்துக்கு போறேன்னு சொன்னா நதின்னு அர்த்தம்.... அதாவது இன்னும் கொஞ்சம் தள்ளி ஓடிக்கொண்டு இருக்கும் ஆறு..... அதாவது ரிவர்..”
“ச்சீ... போங்கக்கா!... முதல் தடவையிலேயே நேக்கு புரிஞ்சுடுத்து....” வர்ஷினி வெட்கமானாள்...
ரவி சிரித்தபடியே கிளம்பினான்.... இரு பெண்களும் அவன் போவதையே கண்கொட்டாமல் பார்த்தனர்....
“ஏண்டி!... பேசறப்பவே உனக்கும் ரவி அண்ணனுக்கும் இவ்வளவு குழப்பம் வருதே?... நாளைக்கு நீ அவரை கல்யாணம் கட்டிட்டு குடும்பம் நடத்தறப்போ இன்னும் என்ன என்ன குழப்பம் வருமோ?...”
“அதெல்லாம் ஒரு குழப்பமும் வராது.... அவர் பேசறச்சே... நான் பேசாம இருந்துட்டா சரியாயிடும்..... பேசறப்பத்தானே குழப்பம்... பேசாம இருக்கிறப்போ எல்லாம் குழப்பம் இருக்காது....”
“நீ எங்கடி பேசாம இருக்கப்போறே?... ..”
“ரெண்டு பேரும் பேசாம இருக்கிற நேரமும் இருக்குது....” வர்ஷினியின் கன்னங்களில் சிவப்பு ஏறியது....
“அடிப்பாவி... அதுக்குள்ளே நைட்டுக்கு போயிட்டியா?....” பத்மினி கிண்டலடித்தாள்..
“ஆமாக்கா!... எனக்கு படிக்கவே பிடிக்கலே!.... அவரை கல்யாணம் பண்ணிட்டு காலம்பூராவும் அவரையே சுத்தி சுத்தி வந்து குழந்தை குழந்தையா பெத்துக்கனும்போல இருக்கு!!....” வர்ஷினி வெட்கத்தால் முகத்தை மூடிக்கொண்டாள்...
“ஏய்!... இந்த டயலாக்..... இந்த வெட்கம்... அப்படியே “யாரடி நீ மோகினி” யில் வர சரண்யா மோகன் சொல்ற மாதிரியே இருக்குடி....” பத்மினி சிரித்தவாறே வர்ஷினியின் கன்னத்தை வருடினாள்...
“நீங்க சொல்றதும் சரிதான்.... “ வர்ஷினி சிரித்தாள்....
“சரி!... நீ சொல்ற மாதிரியேன்னு வச்சுக்குவோம்..... நீ எத்தனை குழந்தை பெத்துக்குவே?...” பத்மினி மடக்கினாள்..
“குறைஞ்சது அஞ்சாறாவது பெத்துக்குவேன்.....எங்க வீடு எல்லாம் குழந்தையா இருக்கனும்.... எனக்கு குழந்தைகள்னா ரொம்ப ஆசைக்கா!... எப்பவும் குழந்தைகளோடவே இருந்துக்குவேன்...”
“நீ எப்பவும் குழந்தைகளோடவே இருந்துட்டா உன் புருஷனுக்கு நீ வேணும்னா தோணினா?... அவர் என்ன பண்ணுவார்?..”
“குழந்தைகளை கொஞ்சினாலும் அவரையும் ஒரு கண்ணால் பாத்துட்டேதான் இருப்பேன்.... அவருக்கு நான் தேவைப்பட்டா அதையும் நிறைவேத்தறது என் கடமை இல்லையா?... அதுலே ஒரு குறையும் வைக்கமாட்டேன்.... அவருக்கு திகட்ட திகட்ட என்னை தருவேன்.... அந்த இடத்திலே அவரு என்ன சொன்னாலும் நான் மறுக்கமாட்டேன்.... வேண்டியமட்டும் தருவேன்...அதுதான் வேதத்திலேயே சொல்லியிருக்கே?...”
“என்னன்னு?....” பத்மினி ஆச்சர்யமாய் கேட்டாள்..
“படுக்கையறையிலே பொம்மனாட்டிக வேசியாய் நடந்துக்கனுமாம்..... அப்போதான் புருஷா வேற பொம்மனாட்டிகளை தேடிப்போக மாட்டா!... நம்மளையே சுத்தி சுத்தி வருவா!...அந்த விஷயத்திலே நான் அவருக்கு எந்த குறையும் வைக்க மாட்டேன்.....” நெஞ்சை நிமிர்த்திக்கொண்டு சொன்னாள்...
“ஒருவேளை நீ அவருக்கு திகட்டிட்டியினா?...” பத்மினி சீண்டினாள்..
“எப்படி திகட்டுவேன்?.... நான்தான் அவர் சொல்றதுக்கு எல்லாம் சரின்னு சொல்றேனே?..இருபத்துநாலு மணிநேரமும் நான் அவருக்கு தேவைப்பட்டாலும் நான் ரெடி.... “
“சரிடி!.. நீ சொல்ற வேதத்தையே எடுத்துக்குவோம்.... அதிலேயே ஆம்பிள்ளைகளுக்கு இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட பெண்டாட்டிகள் இருக்கறாங்களே?... அப்படின்னா முதல் பொண்டாட்டி அந்த ஆம்பிள்ளைக்கு சரியா சுகம் தரலைன்னு அர்த்தமா?....” பத்மினி சரியாய் மடக்கினாள்....வர்ஷினி விழித்தாள்..
“அதைவிடு ராமாயணத்தையே எடுத்துக்குவோம்....ராமனுக்குத்தான் ஒரே ஒரு பொண்டாட்டி... அவரோட அப்பாவுக்கு தசரத மகாராஜாவுக்கு அறுபதினாயிரம் பொண்டாட்டிகள்னு ஒரு ரூமர்... ..” ஒரு கணம் நிறுத்தியவள் “அறுபது ஆயிரம் இல்லையின்னு வச்சுட்டாலும் அபீஷியலாகவே மூன்றுபேர் பெண்டாட்டிகளா இருந்திருக்காங்க இல்லே?...”
“ஆமாம்.... அதில் என்ன தப்பு?...”
“அதைத்தான் சொல்ல வர்றேன்!.... ஒருவேளை ரவி அண்ணாவுக்கு உன்னையோட மட்டும் திருப்தியாகம வேற யாரையாவது தேடிப்போனா?....”
“நான் தடுக்கமாட்டேன்!.... அவர் இஷ்டப்படி நடந்துக்கட்டும்னு விட்டுடுவேன்.... விக்கிரமாதித்தன் கதையிலே வர்ற மாதிரி எத்தனை பொம்மனாட்டிகள் இருக்கோமோ... அவ்வளவு பேரும் நாள்கணக்கா முறை வச்சுக்க வேண்டியதுதான்....அதுதான் எனக்கு குழந்தைகள் நிறைய பிறக்குமே?... அதையெல்லாம் கொஞ்சிட்டு இருந்தா நாள் போறதே தெரியாது... என் முறை வர்றபோது வட்டியும்முதலுமா சேர்த்து வச்சு வாங்கிட வேண்டியதுதான்.... விடிய விடிய அவரை தூங்கவிடாம... தாம்பத்யம் வச்சுட்டே இருக்க வேண்டியதுதான்....”
“அடிப்பயங்கரி!....... எல்லாத்துக்கும் தயாராத்தான் இருக்கியா?....” பத்மினி வியந்தவாறே திருஷ்டி கழித்தாள்...
“இதலே பயந்துக்கறதுக்கு என்னக்கா இருக்கு?... ராமன்தான் ஏகபத்தினி விரதன்.... ஆனால் கிருஷ்ணன் அப்படியில்லையே?... அதற்காக கிருஷ்ணனை நாம வெறுக்கறாமோ?.. இல்லையே?... அதுமாதிரிதான் இதுவும்... வீர்யம் இருக்கிற ஆம்பிள்ளை எத்தனை பொண்ணுகளையும் அடக்கி ஆளலாம்... அது அவரவர் சமார்த்தியத்தை பொறுத்தது..”
“கிருஷ்ணர் மாதிரி ரவி அண்ணனும் இருந்தா ஒத்துக்குவியா?...”
“தாராளமா ஒத்துக்குவேன்.... எனக்கு அவர் சந்தோஷம்தான் முக்கியம்.... அவருக்கு எது பிடிக்குமோ அது எனக்கும் பிடிக்கும்....”
“அவருக்கு என்னை பிடிச்சா?....”” பத்மினி அதிர்வேட்டை வீசினாள்....
வர்ஷினி சிலையானாள்..
“ரெண்டு பேரும் பேசாம இருக்கிற நேரமும் இருக்குது....” வர்ஷினியின் கன்னங்களில் சிவப்பு ஏறியது....
“அடிப்பாவி... அதுக்குள்ளே நைட்டுக்கு போயிட்டியா?....” பத்மினி கிண்டலடித்தாள்..
“ஆமாக்கா!... எனக்கு படிக்கவே பிடிக்கலே!.... அவரை கல்யாணம் பண்ணிட்டு காலம்பூராவும் அவரையே சுத்தி சுத்தி வந்து குழந்தை குழந்தையா பெத்துக்கனும்போல இருக்கு!!....” வர்ஷினி வெட்கத்தால் முகத்தை மூடிக்கொண்டாள்...
“ஏய்!... இந்த டயலாக்..... இந்த வெட்கம்... அப்படியே “யாரடி நீ மோகினி” யில் வர சரண்யா மோகன் சொல்ற மாதிரியே இருக்குடி....” பத்மினி சிரித்தவாறே வர்ஷினியின் கன்னத்தை வருடினாள்...
“நீங்க சொல்றதும் சரிதான்.... “ வர்ஷினி சிரித்தாள்....
“சரி!... நீ சொல்ற மாதிரியேன்னு வச்சுக்குவோம்..... நீ எத்தனை குழந்தை பெத்துக்குவே?...” பத்மினி மடக்கினாள்..
“குறைஞ்சது அஞ்சாறாவது பெத்துக்குவேன்.....எங்க வீடு எல்லாம் குழந்தையா இருக்கனும்.... எனக்கு குழந்தைகள்னா ரொம்ப ஆசைக்கா!... எப்பவும் குழந்தைகளோடவே இருந்துக்குவேன்...”
“நீ எப்பவும் குழந்தைகளோடவே இருந்துட்டா உன் புருஷனுக்கு நீ வேணும்னா தோணினா?... அவர் என்ன பண்ணுவார்?..”
“குழந்தைகளை கொஞ்சினாலும் அவரையும் ஒரு கண்ணால் பாத்துட்டேதான் இருப்பேன்.... அவருக்கு நான் தேவைப்பட்டா அதையும் நிறைவேத்தறது என் கடமை இல்லையா?... அதுலே ஒரு குறையும் வைக்கமாட்டேன்.... அவருக்கு திகட்ட திகட்ட என்னை தருவேன்.... அந்த இடத்திலே அவரு என்ன சொன்னாலும் நான் மறுக்கமாட்டேன்.... வேண்டியமட்டும் தருவேன்...அதுதான் வேதத்திலேயே சொல்லியிருக்கே?...”
“என்னன்னு?....” பத்மினி ஆச்சர்யமாய் கேட்டாள்..
“படுக்கையறையிலே பொம்மனாட்டிக வேசியாய் நடந்துக்கனுமாம்..... அப்போதான் புருஷா வேற பொம்மனாட்டிகளை தேடிப்போக மாட்டா!... நம்மளையே சுத்தி சுத்தி வருவா!...அந்த விஷயத்திலே நான் அவருக்கு எந்த குறையும் வைக்க மாட்டேன்.....” நெஞ்சை நிமிர்த்திக்கொண்டு சொன்னாள்...
“ஒருவேளை நீ அவருக்கு திகட்டிட்டியினா?...” பத்மினி சீண்டினாள்..
“எப்படி திகட்டுவேன்?.... நான்தான் அவர் சொல்றதுக்கு எல்லாம் சரின்னு சொல்றேனே?..இருபத்துநாலு மணிநேரமும் நான் அவருக்கு தேவைப்பட்டாலும் நான் ரெடி.... “
“சரிடி!.. நீ சொல்ற வேதத்தையே எடுத்துக்குவோம்.... அதிலேயே ஆம்பிள்ளைகளுக்கு இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட பெண்டாட்டிகள் இருக்கறாங்களே?... அப்படின்னா முதல் பொண்டாட்டி அந்த ஆம்பிள்ளைக்கு சரியா சுகம் தரலைன்னு அர்த்தமா?....” பத்மினி சரியாய் மடக்கினாள்....வர்ஷினி விழித்தாள்..
“அதைவிடு ராமாயணத்தையே எடுத்துக்குவோம்....ராமனுக்குத்தான் ஒரே ஒரு பொண்டாட்டி... அவரோட அப்பாவுக்கு தசரத மகாராஜாவுக்கு அறுபதினாயிரம் பொண்டாட்டிகள்னு ஒரு ரூமர்... ..” ஒரு கணம் நிறுத்தியவள் “அறுபது ஆயிரம் இல்லையின்னு வச்சுட்டாலும் அபீஷியலாகவே மூன்றுபேர் பெண்டாட்டிகளா இருந்திருக்காங்க இல்லே?...”
“ஆமாம்.... அதில் என்ன தப்பு?...”
“அதைத்தான் சொல்ல வர்றேன்!.... ஒருவேளை ரவி அண்ணாவுக்கு உன்னையோட மட்டும் திருப்தியாகம வேற யாரையாவது தேடிப்போனா?....”
“நான் தடுக்கமாட்டேன்!.... அவர் இஷ்டப்படி நடந்துக்கட்டும்னு விட்டுடுவேன்.... விக்கிரமாதித்தன் கதையிலே வர்ற மாதிரி எத்தனை பொம்மனாட்டிகள் இருக்கோமோ... அவ்வளவு பேரும் நாள்கணக்கா முறை வச்சுக்க வேண்டியதுதான்....அதுதான் எனக்கு குழந்தைகள் நிறைய பிறக்குமே?... அதையெல்லாம் கொஞ்சிட்டு இருந்தா நாள் போறதே தெரியாது... என் முறை வர்றபோது வட்டியும்முதலுமா சேர்த்து வச்சு வாங்கிட வேண்டியதுதான்.... விடிய விடிய அவரை தூங்கவிடாம... தாம்பத்யம் வச்சுட்டே இருக்க வேண்டியதுதான்....”
“அடிப்பயங்கரி!....... எல்லாத்துக்கும் தயாராத்தான் இருக்கியா?....” பத்மினி வியந்தவாறே திருஷ்டி கழித்தாள்...
“இதலே பயந்துக்கறதுக்கு என்னக்கா இருக்கு?... ராமன்தான் ஏகபத்தினி விரதன்.... ஆனால் கிருஷ்ணன் அப்படியில்லையே?... அதற்காக கிருஷ்ணனை நாம வெறுக்கறாமோ?.. இல்லையே?... அதுமாதிரிதான் இதுவும்... வீர்யம் இருக்கிற ஆம்பிள்ளை எத்தனை பொண்ணுகளையும் அடக்கி ஆளலாம்... அது அவரவர் சமார்த்தியத்தை பொறுத்தது..”
“கிருஷ்ணர் மாதிரி ரவி அண்ணனும் இருந்தா ஒத்துக்குவியா?...”
“தாராளமா ஒத்துக்குவேன்.... எனக்கு அவர் சந்தோஷம்தான் முக்கியம்.... அவருக்கு எது பிடிக்குமோ அது எனக்கும் பிடிக்கும்....”
“அவருக்கு என்னை பிடிச்சா?....”” பத்மினி அதிர்வேட்டை வீசினாள்....
வர்ஷினி சிலையானாள்..
“என்னக்கா சொல்றீங்க?.... நாம ரெண்டுபேருமே அவருமேல ஆசைப்பட்டோம்ங்கிறது உண்மைதான்...நீங்க தான் இப்போ அவரை அண்ணா அண்ணான்னு கூப்பிடறீங்களே?.... அதுவும் இல்லாம... உங்களுக்குத்தான் சுரேஷ்மாமா இருக்கிறாறே?.. நீங்களும், சுரேஷ் மாமாவும் கல்யாணம் பண்ணிக்கலையின்னா சொத்து பூராவும் ஏதோ ஒரு விடுதிக்குப் போயிடும்னு ஆன்ட்டி சொல்லிட்டிருந்தா!.... அதெல்லாம் என்ன ஆகிறது?....” வர்ஷினி படபடத்தாள்....
“ஏய் அசடு!... படபடக்காதே?.... ரவி எனக்கு அண்ணன் ஆனது ஒரு கதை... அதையெல்லாம் பின்னாடி சொல்றேன்.. நான் ரவியை அண்ணன்னு கூப்பிடறதுல்லே நிறைய சவுகர்யம் இருக்கு!... அது எல்லாம் உனக்கு ஒரே நொடியிலே சொல்ல முடியாது... அது பெரிய கதை....அதை விட்டுத்தள்ளு!... இப்போ நான் சொல்ல வர்றது என்னன்னா.... நீ ஆசைப்படற எங்க அண்ணனுக்கு என்மேலேயும் ஆசை வந்துருச்சுன்னா?...... நீ என்ன பண்ணப்போறே?....”
“நீங்க என்ன பண்ணுவீங்க?...” வர்ஷினி, பத்மினியை எதிர்கேள்வி கேட்டுமடக்கினாள்...
“என்னடி அசடு மாதிரி பேசறே?.. உனக்கு முதல்லே தெரியும்.... நீ எப்படி ரவிஅண்ணன்மேலே ஆசைப்படறியோ... அதுக்கும் மேலேயே நானும் அவர்மேலேயே ஆசைவச்சிருக்கேன்.... சொல்லப்போனா அவரோட நான் கனவுலே குடும்பமே நடத்திட்டு இருந்தேன்.... அப்பேர்ப்பட்ட ஆண் எம்மேல ஆசைப்பட்டு என்னை கூப்பிட்டா..... நான் மறுக்கவா போறேன்... எதையும் யோசிக்காமல் அவருக்கு என்னை தருவேன்..... அது எத்தனை நேரம்னாலும் சரி.... “ பத்மினி உணர்ச்சிவசத்தில் உரக்கப் பேசினாள்..
பத்மினியுன் உணர்ச்சி வேகம் வர்ஷினியை வாயடைக்க வைத்தது...
பத்மினிதான் மீண்டும் பேசினாள்,” என்னடி?... நான் கேட்ட கேள்விக்கு பதிலே சொல்லாம, என்னையே வெறிச்சு பாத்துட்டு இருக்கே?....” வர்ஷினியை உலுக்கினாள்...
“ம்ம்.... உங்க ஆவேசம் என்னை பிரமிக்கவைக்குதுக்கா!.... “ பத்மினியின் இரண்டு கன்னங்களையும் தன் கைகளால் வழித்து திருஷ்டி கழித்தவள்.... “நான் என்னக்கா சொல்றது?.... உங்களுக்கு சம்மதம்னா.... எனக்கு ரெட்டை சந்தோஷம்.....”
“அது என்னடி ரெட்டை சந்தோஷம்?...”
“ஒன்று அவர் எனக்கு கிடைக்கிற சந்தோஷம்... இரண்டாவது... நீங்களும் அவருக்கு இணங்கினா.... அவர் இல்லாதப்ப எல்லாம் நான் உங்களை அனுபவிப்பேனே?..... நீங்க மறுக்கமுடியாதே?....”
பத்மினிக்கு முகம் சிவந்தது.... தலையை குனிந்து கொண்டாள்.... அதைப்பார்த்த வர்ஷினிக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்தது... சுற்றும் முற்றும் பார்த்த வர்ஷினி யாரும் இல்லையென்பதை உறுதிப்படுத்தியபின் பத்மினியின் கன்னத்தில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டாள்....
“ச்சீ.... எச்சில்...” பத்மினி முகம் சிவந்தாள்....
“என்னது எச்சிலா?.... பழையது எல்லாம் மறந்து போச்சாக்கா?... நாம் ரெண்டு பேருக்கும் இடையே எச்சில்னு ஒன்னு இருக்கா என்ன?.....” வர்ஷினி குறும்பாய் கேட்டாள்....
“ச்சீய்ய்ய்... போடி குறும்புக்காரி....” பத்மினி வெட்கத்தில் முணுமுணுத்தாள்....
“என் அத்தான் உங்கமேலே கண்டிப்பாய் ஆசைப்படனும்னு பெருமாளை வேண்டிக்கப்போறேன்...”
“ஏண்டி?...” என்றாள் பத்மினி மெதுவாக..
“அப்போதுதான் நீங்க எனக்கு கிடைப்பீங்க?... நாம ரெண்டுபேரும் முன்னே மாதிரியே ஜாலியா இருக்கலாம்...” வர்ஷினி சந்தோஷப்பட்டாள்...
“ஏண்டி!... நம்ம லெஸ்பியன் வாழ்க்கை கல்யாணத்துக்கு அப்புறமும் உனக்கு வேணுமா?...” என்றாள் பத்மினி ஆசையாய்..
“உங்களுக்கு வேண்டாமா?...” வர்ஷினி கண்ணை சிமிட்டினாள்....
“ச்சீ... போடி....” பெருமூச்செரிந்தாள்... “நான் சொல்வதை எல்லாம் கேட்டால் நீ என்ன சொல்வியோ எனக்குத் தெரியலையே?....”
“என்னவா இருந்தாலும் சொல்லுங்கக்கா!... எதுவா இருந்தாலும் நேக்கு பயமில்லே!... அத்தானை மட்டும் இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க வச்சுடுங்க.... அதுக்காக நான் எதையும் செய்யறேன்.... ப்ளீஸ்ங்கக்கா!...ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்...” வர்ஷினி பத்மினியின் முகவாய் கட்டையைப்பிடித்துக்கொண்டு கொஞ்சினாள்..
“ஏண்டி?... என் அண்ணன் உன்னை கல்யாணம் பண்ணிட பின்னாடி என்மேலே ஆசைப்பட்டா உனக்கு வருத்தமா இருக்காது?... நம்ம லெஸ்பியன் உறவுக்கு அது நல்லதுதான்...... ஆனா நீ அவர் கிட்டே சண்டைப்போட்டீன்னா?...”
“நான் எதுக்குங்க அக்கா சண்டைப்போடப்போறேன்... உண்மையை சொல்லப்போனா... எனக்கே உங்கமேலே ஒரு இதுதான்.... அதுவும் முன்னாடியும் பின்னாடியும்.... பார்த்தா பாத்துட்டே இருக்கலாம்போல இருக்கு... பெண்ணான எனக்கே இவ்வளவு ஆசையா இருக்குன்னா.... ஆம்பிள்ளைகளுக்கு கேட்கவா வேண்டும்....”வர்ஷினி சிரித்தாள்..
“ஏய் அசடு!... படபடக்காதே?.... ரவி எனக்கு அண்ணன் ஆனது ஒரு கதை... அதையெல்லாம் பின்னாடி சொல்றேன்.. நான் ரவியை அண்ணன்னு கூப்பிடறதுல்லே நிறைய சவுகர்யம் இருக்கு!... அது எல்லாம் உனக்கு ஒரே நொடியிலே சொல்ல முடியாது... அது பெரிய கதை....அதை விட்டுத்தள்ளு!... இப்போ நான் சொல்ல வர்றது என்னன்னா.... நீ ஆசைப்படற எங்க அண்ணனுக்கு என்மேலேயும் ஆசை வந்துருச்சுன்னா?...... நீ என்ன பண்ணப்போறே?....”
“நீங்க என்ன பண்ணுவீங்க?...” வர்ஷினி, பத்மினியை எதிர்கேள்வி கேட்டுமடக்கினாள்...
“என்னடி அசடு மாதிரி பேசறே?.. உனக்கு முதல்லே தெரியும்.... நீ எப்படி ரவிஅண்ணன்மேலே ஆசைப்படறியோ... அதுக்கும் மேலேயே நானும் அவர்மேலேயே ஆசைவச்சிருக்கேன்.... சொல்லப்போனா அவரோட நான் கனவுலே குடும்பமே நடத்திட்டு இருந்தேன்.... அப்பேர்ப்பட்ட ஆண் எம்மேல ஆசைப்பட்டு என்னை கூப்பிட்டா..... நான் மறுக்கவா போறேன்... எதையும் யோசிக்காமல் அவருக்கு என்னை தருவேன்..... அது எத்தனை நேரம்னாலும் சரி.... “ பத்மினி உணர்ச்சிவசத்தில் உரக்கப் பேசினாள்..
பத்மினியுன் உணர்ச்சி வேகம் வர்ஷினியை வாயடைக்க வைத்தது...
பத்மினிதான் மீண்டும் பேசினாள்,” என்னடி?... நான் கேட்ட கேள்விக்கு பதிலே சொல்லாம, என்னையே வெறிச்சு பாத்துட்டு இருக்கே?....” வர்ஷினியை உலுக்கினாள்...
“ம்ம்.... உங்க ஆவேசம் என்னை பிரமிக்கவைக்குதுக்கா!.... “ பத்மினியின் இரண்டு கன்னங்களையும் தன் கைகளால் வழித்து திருஷ்டி கழித்தவள்.... “நான் என்னக்கா சொல்றது?.... உங்களுக்கு சம்மதம்னா.... எனக்கு ரெட்டை சந்தோஷம்.....”
“அது என்னடி ரெட்டை சந்தோஷம்?...”
“ஒன்று அவர் எனக்கு கிடைக்கிற சந்தோஷம்... இரண்டாவது... நீங்களும் அவருக்கு இணங்கினா.... அவர் இல்லாதப்ப எல்லாம் நான் உங்களை அனுபவிப்பேனே?..... நீங்க மறுக்கமுடியாதே?....”
பத்மினிக்கு முகம் சிவந்தது.... தலையை குனிந்து கொண்டாள்.... அதைப்பார்த்த வர்ஷினிக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்தது... சுற்றும் முற்றும் பார்த்த வர்ஷினி யாரும் இல்லையென்பதை உறுதிப்படுத்தியபின் பத்மினியின் கன்னத்தில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டாள்....
“ச்சீ.... எச்சில்...” பத்மினி முகம் சிவந்தாள்....
“என்னது எச்சிலா?.... பழையது எல்லாம் மறந்து போச்சாக்கா?... நாம் ரெண்டு பேருக்கும் இடையே எச்சில்னு ஒன்னு இருக்கா என்ன?.....” வர்ஷினி குறும்பாய் கேட்டாள்....
“ச்சீய்ய்ய்... போடி குறும்புக்காரி....” பத்மினி வெட்கத்தில் முணுமுணுத்தாள்....
“என் அத்தான் உங்கமேலே கண்டிப்பாய் ஆசைப்படனும்னு பெருமாளை வேண்டிக்கப்போறேன்...”
“ஏண்டி?...” என்றாள் பத்மினி மெதுவாக..
“அப்போதுதான் நீங்க எனக்கு கிடைப்பீங்க?... நாம ரெண்டுபேரும் முன்னே மாதிரியே ஜாலியா இருக்கலாம்...” வர்ஷினி சந்தோஷப்பட்டாள்...
“ஏண்டி!... நம்ம லெஸ்பியன் வாழ்க்கை கல்யாணத்துக்கு அப்புறமும் உனக்கு வேணுமா?...” என்றாள் பத்மினி ஆசையாய்..
“உங்களுக்கு வேண்டாமா?...” வர்ஷினி கண்ணை சிமிட்டினாள்....
“ச்சீ... போடி....” பெருமூச்செரிந்தாள்... “நான் சொல்வதை எல்லாம் கேட்டால் நீ என்ன சொல்வியோ எனக்குத் தெரியலையே?....”
“என்னவா இருந்தாலும் சொல்லுங்கக்கா!... எதுவா இருந்தாலும் நேக்கு பயமில்லே!... அத்தானை மட்டும் இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க வச்சுடுங்க.... அதுக்காக நான் எதையும் செய்யறேன்.... ப்ளீஸ்ங்கக்கா!...ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்...” வர்ஷினி பத்மினியின் முகவாய் கட்டையைப்பிடித்துக்கொண்டு கொஞ்சினாள்..
“ஏண்டி?... என் அண்ணன் உன்னை கல்யாணம் பண்ணிட பின்னாடி என்மேலே ஆசைப்பட்டா உனக்கு வருத்தமா இருக்காது?... நம்ம லெஸ்பியன் உறவுக்கு அது நல்லதுதான்...... ஆனா நீ அவர் கிட்டே சண்டைப்போட்டீன்னா?...”
“நான் எதுக்குங்க அக்கா சண்டைப்போடப்போறேன்... உண்மையை சொல்லப்போனா... எனக்கே உங்கமேலே ஒரு இதுதான்.... அதுவும் முன்னாடியும் பின்னாடியும்.... பார்த்தா பாத்துட்டே இருக்கலாம்போல இருக்கு... பெண்ணான எனக்கே இவ்வளவு ஆசையா இருக்குன்னா.... ஆம்பிள்ளைகளுக்கு கேட்கவா வேண்டும்....”வர்ஷினி சிரித்தாள்..
“இன்னும் டீப்பா சொல்லனும்னா......” வர்ஷினி இழுத்தாள்...
“என்னடி?... “ பத்மினி, ஆசையுடன் கேட்டாள்....
“ஒரு நல்ல ஆம்பிள்ளையா இருந்தா உங்கமேல மட்டும் ஆசைப்பட மாட்டான்... ஆன்ட்டியையும் சும்மா விடமாட்டான்...” பட்டென பேசிவிட்டாள்....
“ஏய்.....” பத்மினி ஆச்சர்யத்தில் கூவி விட்டாள்....
“உண்மைதாங்க அக்கா!... ஆன்ட்டி இந்த வயசுலேயும் என்னமா ஜொலிக்கறாங்க தெரியுமாக்கா?... பால்காரனில் இருந்து காய்கறிகாரன் வரைக்கும் உங்க வீட்டிலே மட்டும் எதுக்கு நின்னு காத்திருந்து வித்துட்டுப்போறாங்கன்னு நீங்க எப்பவாவது யோசிச்சிருக்கீங்களா?..... எல்லாம் ஆன்டியோட மகிமைதான்....” வர்ஷினி கண்ணைச் சிமிட்டினாள்...
“என் அத்தான்... உங்களோடு மட்டும் இல்லாமே... ஆன்ட்டிமேலேயும் கண்ணை வைக்காம இருக்கனும்னு ஆண்டவனை வேண்டிக்கோங்க...... “
“ச்சீ..போடி... வாயாடி....உனக்கு என்ன பேசறோம்னு விவஸ்தையே கிடையாது!.....” நிறுத்தியவள்..”அப்படித்தான் என் அம்மாமேலேயும் அண்ணன் ஆசைப்படறார்னு தெரிஞ்சா?....” படபடக்கும் இதயத்தோடு கேட்டாள் பத்மினி..
“அதைப்பற்றி எல்லாம் நான் கவலைப்பட மாட்டேன்... எனக்குன்னு உண்டான நேரத்திலே மட்டும் அவர் என்னோட இருந்தால் போதும்.... மற்றபடி அவர் எத்தனை பொம்மனாட்டிகளோடு இருந்தாலும் நான் கவலை இல்லை.....”பேச்சை முடிக்காமல் இழுத்தவள்...” ஏங்க அக்கா நான் ஒரு கேள்வி கேட்பேன்.... நீங்க கண்டிப்பாய் உண்மையைச் சொல்வீங்களா?..”
“கண்டிப்பாய் சொல்றேன்டி....”
“ப்ராமிஸ்....” வர்ஷினி கையை நீட்டினாள்...
“ப்ராமிஸ்....ஆனா நான் எதைச் சொன்னாலும் அதை தாங்கிக்கிற பக்குவம் உனக்கு வேணும்... நான் என்ன சொன்னாலும் நம்ம ப்ரண்ட்ஷிப் பிரியக்கூடாது...... ப்ராமிஸ்?...”” பத்மினியும் கையை நீட்டினாள்..
“காட் ப்ராமிஸ்.... என்னவா இருந்தாலும் நான் பத்மினி அக்காமேலே கோபப்படமாட்டேன்.... அவங்களோட ப்ரண்ட்ஷிப்பை முறிக்கவும் மாட்டேன்....” இருவர் கையும் இறுகியது....
“கேளுடி....” என்றாள் பத்மினி புன்முறுவலுடன்..
“நீங்க என்கிட்டே பேசுவதை பார்த்தால்.... ரவி அத்தான் ஆசைப்படற மாதிரி தெரியலே.... உங்க ரெண்டுபேருக்கும் ... அதாவது உங்களுக்கும், ஆன்டிக்கும்தான் அவர்மேல ஆசையா இருக்கிற மாதிரி தெரியுது.... இத்தனைநாளா மனதுக்குள் பூட்டி வச்சிருக்கிற ஆசையை இனிமேல் வெளியே சொல்லலாம்னு இருக்கிறமாதிரி தெரியுது.... அதுக்குள்ளே நான் இடையே வந்து கல்யாணம்ங்கிற பேர்லே தடையா இருப்பேன்னு நீங்க பயப்படற மாதிரி தெரியுது!... உண்மையச் சொல்லுங்க அக்கா!....” வர்ஷினி பளிச்சென பேசினாள்..
“ம்..ம்ம்ம்” மூச்சை ஆழ இழுத்த பத்மினி...”நான் சொல்வதை கேட்டு தப்பா நினைச்சுக்காதே!... ஒரு மகான் சொல்லியிருக்கார் .....காமத்திலே எதுவுமே தப்பில்லையின்னு....”
“அதிலே உங்களுக்கு என்ன சந்தேகம்.... காமத்திலே எதுவுமே தப்பில்லைதான்.... அதுதான் புராண கதைகளில் எல்லாம் இருக்கே?.... அதைப்பற்றி இப்போ என்ன?.... நீங்க சொல்ல வந்ததை சொல்லுங்கக்கா!... என் பொறுமை எல்லை மீறிட்டே இருக்கு!....” வர்ஷினி துடித்தாள்..
“நாம ரெண்டு பேரும் அன்றைக்கு நைட் மொட்டைமாடியிலே லெஸ்பியன் விளையாட்டு விளையாட்டி இருந்தோமே ஞாபகம் இருக்கா?...
“மறக்குமாக்கா அது.... இதோ இந்த நிமிடம் வரைக்கும் தினமும் அந்த நினைப்பு வராத நாளே கிடையாது.... அதை நினைச்சு நினைச்சு எப்படி ஏங்கியிருக்கேன் தெரியுமா?... நாம ரெண்டுபேரும் ஆடுவோமே லெஸ்பியன் ஆட்டம்... அல்லது எனக்கும் அத்தானுக்கும் கல்யாணம் ஆன பின்னாடி அவர் போடப்போற ஆட்டம் .... இந்த ரெண்டையும் தவிர... எனக்கு வேற நினைப்பே கிடையாதுக்கா!.....அதுக்கு என்ன வந்துச்சு இப்போ...” வர்ஷினி பரபரத்தாள்...
“அன்றைக்கு நாம ஆடின ஆட்டத்தை இன்னொருவரும் பாத்துட்டு இருந்திருக்கிறார்....”
“ஹக்....” வர்ஷினிக்கு திக்கென்று மூச்சை அடைத்தது....” என்னக்கா சொல்றீங்க?.... யார் அவரு?...” ரொம்பவும் பயந்த குரலில் கேட்டாள்...
“வேற யாரு.... நம்ம ரெண்டுபேரோட கனவு நாயகன்தான்.....”
“யாரு ரவி அத்தானா?....” கண்கள் விரிய ஆச்சர்யத்துடன் கேட்டாள்...
“ஆமாண்டி... “ பத்மினிக்கு திடீரென்று வெட்கம் வந்து விட்டது...
“என்னடி?... “ பத்மினி, ஆசையுடன் கேட்டாள்....
“ஒரு நல்ல ஆம்பிள்ளையா இருந்தா உங்கமேல மட்டும் ஆசைப்பட மாட்டான்... ஆன்ட்டியையும் சும்மா விடமாட்டான்...” பட்டென பேசிவிட்டாள்....
“ஏய்.....” பத்மினி ஆச்சர்யத்தில் கூவி விட்டாள்....
“உண்மைதாங்க அக்கா!... ஆன்ட்டி இந்த வயசுலேயும் என்னமா ஜொலிக்கறாங்க தெரியுமாக்கா?... பால்காரனில் இருந்து காய்கறிகாரன் வரைக்கும் உங்க வீட்டிலே மட்டும் எதுக்கு நின்னு காத்திருந்து வித்துட்டுப்போறாங்கன்னு நீங்க எப்பவாவது யோசிச்சிருக்கீங்களா?..... எல்லாம் ஆன்டியோட மகிமைதான்....” வர்ஷினி கண்ணைச் சிமிட்டினாள்...
“என் அத்தான்... உங்களோடு மட்டும் இல்லாமே... ஆன்ட்டிமேலேயும் கண்ணை வைக்காம இருக்கனும்னு ஆண்டவனை வேண்டிக்கோங்க...... “
“ச்சீ..போடி... வாயாடி....உனக்கு என்ன பேசறோம்னு விவஸ்தையே கிடையாது!.....” நிறுத்தியவள்..”அப்படித்தான் என் அம்மாமேலேயும் அண்ணன் ஆசைப்படறார்னு தெரிஞ்சா?....” படபடக்கும் இதயத்தோடு கேட்டாள் பத்மினி..
“அதைப்பற்றி எல்லாம் நான் கவலைப்பட மாட்டேன்... எனக்குன்னு உண்டான நேரத்திலே மட்டும் அவர் என்னோட இருந்தால் போதும்.... மற்றபடி அவர் எத்தனை பொம்மனாட்டிகளோடு இருந்தாலும் நான் கவலை இல்லை.....”பேச்சை முடிக்காமல் இழுத்தவள்...” ஏங்க அக்கா நான் ஒரு கேள்வி கேட்பேன்.... நீங்க கண்டிப்பாய் உண்மையைச் சொல்வீங்களா?..”
“கண்டிப்பாய் சொல்றேன்டி....”
“ப்ராமிஸ்....” வர்ஷினி கையை நீட்டினாள்...
“ப்ராமிஸ்....ஆனா நான் எதைச் சொன்னாலும் அதை தாங்கிக்கிற பக்குவம் உனக்கு வேணும்... நான் என்ன சொன்னாலும் நம்ம ப்ரண்ட்ஷிப் பிரியக்கூடாது...... ப்ராமிஸ்?...”” பத்மினியும் கையை நீட்டினாள்..
“காட் ப்ராமிஸ்.... என்னவா இருந்தாலும் நான் பத்மினி அக்காமேலே கோபப்படமாட்டேன்.... அவங்களோட ப்ரண்ட்ஷிப்பை முறிக்கவும் மாட்டேன்....” இருவர் கையும் இறுகியது....
“கேளுடி....” என்றாள் பத்மினி புன்முறுவலுடன்..
“நீங்க என்கிட்டே பேசுவதை பார்த்தால்.... ரவி அத்தான் ஆசைப்படற மாதிரி தெரியலே.... உங்க ரெண்டுபேருக்கும் ... அதாவது உங்களுக்கும், ஆன்டிக்கும்தான் அவர்மேல ஆசையா இருக்கிற மாதிரி தெரியுது.... இத்தனைநாளா மனதுக்குள் பூட்டி வச்சிருக்கிற ஆசையை இனிமேல் வெளியே சொல்லலாம்னு இருக்கிறமாதிரி தெரியுது.... அதுக்குள்ளே நான் இடையே வந்து கல்யாணம்ங்கிற பேர்லே தடையா இருப்பேன்னு நீங்க பயப்படற மாதிரி தெரியுது!... உண்மையச் சொல்லுங்க அக்கா!....” வர்ஷினி பளிச்சென பேசினாள்..
“ம்..ம்ம்ம்” மூச்சை ஆழ இழுத்த பத்மினி...”நான் சொல்வதை கேட்டு தப்பா நினைச்சுக்காதே!... ஒரு மகான் சொல்லியிருக்கார் .....காமத்திலே எதுவுமே தப்பில்லையின்னு....”
“அதிலே உங்களுக்கு என்ன சந்தேகம்.... காமத்திலே எதுவுமே தப்பில்லைதான்.... அதுதான் புராண கதைகளில் எல்லாம் இருக்கே?.... அதைப்பற்றி இப்போ என்ன?.... நீங்க சொல்ல வந்ததை சொல்லுங்கக்கா!... என் பொறுமை எல்லை மீறிட்டே இருக்கு!....” வர்ஷினி துடித்தாள்..
“நாம ரெண்டு பேரும் அன்றைக்கு நைட் மொட்டைமாடியிலே லெஸ்பியன் விளையாட்டு விளையாட்டி இருந்தோமே ஞாபகம் இருக்கா?...
“மறக்குமாக்கா அது.... இதோ இந்த நிமிடம் வரைக்கும் தினமும் அந்த நினைப்பு வராத நாளே கிடையாது.... அதை நினைச்சு நினைச்சு எப்படி ஏங்கியிருக்கேன் தெரியுமா?... நாம ரெண்டுபேரும் ஆடுவோமே லெஸ்பியன் ஆட்டம்... அல்லது எனக்கும் அத்தானுக்கும் கல்யாணம் ஆன பின்னாடி அவர் போடப்போற ஆட்டம் .... இந்த ரெண்டையும் தவிர... எனக்கு வேற நினைப்பே கிடையாதுக்கா!.....அதுக்கு என்ன வந்துச்சு இப்போ...” வர்ஷினி பரபரத்தாள்...
“அன்றைக்கு நாம ஆடின ஆட்டத்தை இன்னொருவரும் பாத்துட்டு இருந்திருக்கிறார்....”
“ஹக்....” வர்ஷினிக்கு திக்கென்று மூச்சை அடைத்தது....” என்னக்கா சொல்றீங்க?.... யார் அவரு?...” ரொம்பவும் பயந்த குரலில் கேட்டாள்...
“வேற யாரு.... நம்ம ரெண்டுபேரோட கனவு நாயகன்தான்.....”
“யாரு ரவி அத்தானா?....” கண்கள் விரிய ஆச்சர்யத்துடன் கேட்டாள்...
“ஆமாண்டி... “ பத்மினிக்கு திடீரென்று வெட்கம் வந்து விட்டது...
“என்னக்கா சொல்றீங்க?.... அவரு எங்கே இருந்து பாத்துட்டு இருந்தாராம்?... நாம ரெண்டுபேரும் செஞ்ச எல்லாத்தையும் பார்த்தாரா?....அய்யோ.... எனக்கு உடம்பெல்லாம் கூசுதே....” வர்ஷினிக்கு வெட்கத்தில் உடல் கூசியது...
“உனக்கு எதுக்கடி கூசுது?... நீதான் அன்றைக்கு ட்ரெஸை அவிழ்க்கவே இல்லையே?... என்னுதில் வாயை வச்சு சாப்பிட்டே?... அப்புறம் என்னை மல்லாத்தி... மேலே படுத்துட்டு ஆம்பிள்ளையாட்டம் என்னை கசக்கினே!.. இன்னும் என்ன என்னவோ செஞ்சே?... ஆனா எல்லாத்தையும் நீ துணியோடதான் செஞ்சேன்..... நான்தான் வெட்கம் கெட்டவ... துணியை எல்லாம் அவுத்துப்போட்டுட்டு அம்மணமா இருந்தேன்...” போலி எரிச்சலாய் பத்மினி சீறினாள்..
“நீங்களும் ... எல்லாத் துணியையும் அவிழ்க்கலையே?... மேலேதான் ப்ரீயா இருந்தீங்க!... இடுப்புக்கு கீழே புல் கவராத்தானே இருந்தீங்க?.... நான் கூட உங்களுடையது சாப்பிடும்போது... பாவாடையில் என்னை மூடீட்டிங்கல்லே?””
“அதுக்கு?....” பத்மினி சீறினாள்..
“அதுக்கு ஒண்னுமில்லே!.... அப்புறம் என்ன நடந்துச்சு?....அத்தான் எப்போ வந்தாராம்?... நான் கிளம்புறகிற வரைக்கும்மே இருந்தாரா?.... எங்கே ஒளிஞ்சிட்டு இருந்தார்?.... நான் மேலே வரும்போது அவரு ரூமை பாத்துட்டுத்தானே வந்தேன்?...” வர்ஷினி கேள்விகளாய் அடுக்கினாள்...
“அடியே!... இப்படி கேள்விமேலே கேள்வி கேட்டு என்னை கொல்லாதே!.... நாம ரெண்டு பேரும் ஆடின ஆட்டத்தை முழுசா பாத்துட்டேதான் இருந்திருக்கார்.... அன்றைக்குன்னு பார்த்து எங்க வீட்டிலேயும் அம்மாவும் அப்பாவும் இல்லை... நீ இறங்கிப்போன பின்னாடி.....எத்தனை நேரம் நான் அங்கே நின்னுட்டு இருந்தேன்னு தெரியலே.... சன்ஷேடிலே ஒளிஞ்சிட்டு இருந்திருக்கார்.... சத்தமில்லாம வந்து பத்மினின்னு கூப்பிட்ட பின்னாடிதான் திரும்பிப்பார்த்தேன்...”
“அய்யோ......அப்புறம் என்ன ஆச்சு?..... என்ன சொன்னார்?....”
“அவர் என்ன சொல்லுவார்?... என்னை அங்கேயே வச்சு முதலிரவு கொண்டாடப்பார்த்தார்,,,,,,”
“நீங்க என்ன செய்தீங்க?.”
“நான் மொட்டைமாடியிலே முதலிரவு கொண்டாட எனக்குப்பிடிக்கல.... நான் ஒத்துக்க மாட்டேன்னு சொல்லிட்டேன்..”
“அதுக்கு அவர் என்ன சொன்னார்?... அவருக்கு ஏமாற்றமா போயிருக்குமே?... நீங்களாவது ஒத்துருக்கலாம்... பாவம் அவர்..”
“நான் மொட்டைமாடி வேண்டாம்னு சொல்லி... என் ரூமுக்கே கூட்டிட்டுப் போயிட்டேன்...” பத்மினி வெட்கத்தில் முகத்தை பொத்திக்கொண்டாள்..
“அய்.... என் செல்ல அக்காவே!.... உங்க ரூமிலே ஜாம் ஜாம்னு முதலிரவை கொண்டாடினீங்களாக்கும்?...” வர்ஷினி கண்களில் ஆவல் மின்ன கேட்டாள்...
“ஆமாண்டி வரூ!!... ரூமுக்குள்ளே போனது வரைக்கும்தான் எனக்கு ஞாபகம் இருக்கு!.... அதற்கு அப்புறம் எல்லாமுமே இன்பம்தான்.... என்ன நடந்துன்னே சரியா சொல்ல முடியலே!... ஒருவாட்டி... வஜினா கிழிந்தபோது பயங்கரமா வலிச்சுது...”
“அய்யய்யோ!... அப்புறம்?.... அவரை வேண்டாம்னு சொல்லீட்டீங்களா?...வஜினா கிழியறது எல்லாம் சகஜமாச்சே!... என்னக்கா நீங்க!... பெண்ணா பிறந்துட்டு அதுக்குபோய் யாராவது பயந்துக்குவாங்களா?.... அதற்கு அப்புறம்தான் இன்பமே!!!!!” வர்ஷினி அலுத்துக்கொண்டாள்...
“அடியே முந்திரிக்கொட்டை!.... நான் இன்னும் சொல்லி முடிக்கலே!... அதுக்குள்ளே நீயே கதை, திரைக்கதை, வசனம் எல்லாம் எழுதிடறே?....ம்?...” பத்மினி கிண்டலாய் கேட்டாள்...
“ஸாரிங்கக்கா!... அப்புறம் என்ன நடந்துச்சு?... பர்ஸ்ட் நைட் நல்லபடியா முடிஞ்சுதா?...” பத்மினியின் கையை எடுத்து தன் கையில் இறுக்கமாய் பற்றிக்கொண்டாள்...
“ம்..... கன்னித்திரை கிழியறப்போ மட்டும்தான் வலிச்சுது!... அப்புறம் படிப்படியா வலி குறைஞ்சுடுச்சு.. அண்ணனும் மெதுவாகத்தான் செய்தார்.... நானும் நன்றாக கால்களை விரித்து.... அவருக்கு வசதியாய் காட்ட....கொஞ்ச நேரத்திலேயே வலி சுத்தமா போயிடுச்சு!...அண்ணன் உற்சாகமாயிட்டார்.... அப்புறம் நடந்தது எல்லாம் காவியம்....” பத்மினி பெருமூச்செரிந்தாள்...
இருவரிடமும் சற்று நேரம் மௌனம்...... “நல்லா இருந்துச்சாக்கா!...” வர்ஷினி கண்களில் ஆசை மின்ன கேட்டாள்...
“நல்லா இருந்துச்சான்னா கேட்கறே?.... சொர்க்கம்டி....சொர்க்கம்.... என் உடம்பே லேசாய் ஆகாயத்தில் பறக்கிறமாதிரியும், என் உடலில் எல்லா இடங்களும் இன்பமானது..... இல்லை இல்லை... என் உடம்பே சந்தோஷத்தில் செய்த மாதிரி அவ்வளவு இன்பமா இருந்துச்சுடி!... “ பத்மினி அந்த நினைப்பில் உடம்பை குலுக்கிக்கொண்டாள்..
“உனக்கு எதுக்கடி கூசுது?... நீதான் அன்றைக்கு ட்ரெஸை அவிழ்க்கவே இல்லையே?... என்னுதில் வாயை வச்சு சாப்பிட்டே?... அப்புறம் என்னை மல்லாத்தி... மேலே படுத்துட்டு ஆம்பிள்ளையாட்டம் என்னை கசக்கினே!.. இன்னும் என்ன என்னவோ செஞ்சே?... ஆனா எல்லாத்தையும் நீ துணியோடதான் செஞ்சேன்..... நான்தான் வெட்கம் கெட்டவ... துணியை எல்லாம் அவுத்துப்போட்டுட்டு அம்மணமா இருந்தேன்...” போலி எரிச்சலாய் பத்மினி சீறினாள்..
“நீங்களும் ... எல்லாத் துணியையும் அவிழ்க்கலையே?... மேலேதான் ப்ரீயா இருந்தீங்க!... இடுப்புக்கு கீழே புல் கவராத்தானே இருந்தீங்க?.... நான் கூட உங்களுடையது சாப்பிடும்போது... பாவாடையில் என்னை மூடீட்டிங்கல்லே?””
“அதுக்கு?....” பத்மினி சீறினாள்..
“அதுக்கு ஒண்னுமில்லே!.... அப்புறம் என்ன நடந்துச்சு?....அத்தான் எப்போ வந்தாராம்?... நான் கிளம்புறகிற வரைக்கும்மே இருந்தாரா?.... எங்கே ஒளிஞ்சிட்டு இருந்தார்?.... நான் மேலே வரும்போது அவரு ரூமை பாத்துட்டுத்தானே வந்தேன்?...” வர்ஷினி கேள்விகளாய் அடுக்கினாள்...
“அடியே!... இப்படி கேள்விமேலே கேள்வி கேட்டு என்னை கொல்லாதே!.... நாம ரெண்டு பேரும் ஆடின ஆட்டத்தை முழுசா பாத்துட்டேதான் இருந்திருக்கார்.... அன்றைக்குன்னு பார்த்து எங்க வீட்டிலேயும் அம்மாவும் அப்பாவும் இல்லை... நீ இறங்கிப்போன பின்னாடி.....எத்தனை நேரம் நான் அங்கே நின்னுட்டு இருந்தேன்னு தெரியலே.... சன்ஷேடிலே ஒளிஞ்சிட்டு இருந்திருக்கார்.... சத்தமில்லாம வந்து பத்மினின்னு கூப்பிட்ட பின்னாடிதான் திரும்பிப்பார்த்தேன்...”
“அய்யோ......அப்புறம் என்ன ஆச்சு?..... என்ன சொன்னார்?....”
“அவர் என்ன சொல்லுவார்?... என்னை அங்கேயே வச்சு முதலிரவு கொண்டாடப்பார்த்தார்,,,,,,”
“நீங்க என்ன செய்தீங்க?.”
“நான் மொட்டைமாடியிலே முதலிரவு கொண்டாட எனக்குப்பிடிக்கல.... நான் ஒத்துக்க மாட்டேன்னு சொல்லிட்டேன்..”
“அதுக்கு அவர் என்ன சொன்னார்?... அவருக்கு ஏமாற்றமா போயிருக்குமே?... நீங்களாவது ஒத்துருக்கலாம்... பாவம் அவர்..”
“நான் மொட்டைமாடி வேண்டாம்னு சொல்லி... என் ரூமுக்கே கூட்டிட்டுப் போயிட்டேன்...” பத்மினி வெட்கத்தில் முகத்தை பொத்திக்கொண்டாள்..
“அய்.... என் செல்ல அக்காவே!.... உங்க ரூமிலே ஜாம் ஜாம்னு முதலிரவை கொண்டாடினீங்களாக்கும்?...” வர்ஷினி கண்களில் ஆவல் மின்ன கேட்டாள்...
“ஆமாண்டி வரூ!!... ரூமுக்குள்ளே போனது வரைக்கும்தான் எனக்கு ஞாபகம் இருக்கு!.... அதற்கு அப்புறம் எல்லாமுமே இன்பம்தான்.... என்ன நடந்துன்னே சரியா சொல்ல முடியலே!... ஒருவாட்டி... வஜினா கிழிந்தபோது பயங்கரமா வலிச்சுது...”
“அய்யய்யோ!... அப்புறம்?.... அவரை வேண்டாம்னு சொல்லீட்டீங்களா?...வஜினா கிழியறது எல்லாம் சகஜமாச்சே!... என்னக்கா நீங்க!... பெண்ணா பிறந்துட்டு அதுக்குபோய் யாராவது பயந்துக்குவாங்களா?.... அதற்கு அப்புறம்தான் இன்பமே!!!!!” வர்ஷினி அலுத்துக்கொண்டாள்...
“அடியே முந்திரிக்கொட்டை!.... நான் இன்னும் சொல்லி முடிக்கலே!... அதுக்குள்ளே நீயே கதை, திரைக்கதை, வசனம் எல்லாம் எழுதிடறே?....ம்?...” பத்மினி கிண்டலாய் கேட்டாள்...
“ஸாரிங்கக்கா!... அப்புறம் என்ன நடந்துச்சு?... பர்ஸ்ட் நைட் நல்லபடியா முடிஞ்சுதா?...” பத்மினியின் கையை எடுத்து தன் கையில் இறுக்கமாய் பற்றிக்கொண்டாள்...
“ம்..... கன்னித்திரை கிழியறப்போ மட்டும்தான் வலிச்சுது!... அப்புறம் படிப்படியா வலி குறைஞ்சுடுச்சு.. அண்ணனும் மெதுவாகத்தான் செய்தார்.... நானும் நன்றாக கால்களை விரித்து.... அவருக்கு வசதியாய் காட்ட....கொஞ்ச நேரத்திலேயே வலி சுத்தமா போயிடுச்சு!...அண்ணன் உற்சாகமாயிட்டார்.... அப்புறம் நடந்தது எல்லாம் காவியம்....” பத்மினி பெருமூச்செரிந்தாள்...
இருவரிடமும் சற்று நேரம் மௌனம்...... “நல்லா இருந்துச்சாக்கா!...” வர்ஷினி கண்களில் ஆசை மின்ன கேட்டாள்...
“நல்லா இருந்துச்சான்னா கேட்கறே?.... சொர்க்கம்டி....சொர்க்கம்.... என் உடம்பே லேசாய் ஆகாயத்தில் பறக்கிறமாதிரியும், என் உடலில் எல்லா இடங்களும் இன்பமானது..... இல்லை இல்லை... என் உடம்பே சந்தோஷத்தில் செய்த மாதிரி அவ்வளவு இன்பமா இருந்துச்சுடி!... “ பத்மினி அந்த நினைப்பில் உடம்பை குலுக்கிக்கொண்டாள்..
“அந்த சமயத்திலே உங்களுக்கு என்ன நினைப்பு வந்துச்சு?....”
“என்ன என்னவோ நினைப்பு!... அண்ணன் என்ன செய்தாலும் தடுக்கக்கூடாதுன்னு ஒரு வைராக்கியம்... அவரோட பசிக்கு என் உடம்பையே தின்னக்கொடுக்கலாம்னு ஒரு வெறி!...... நான் என்ன நினைச்சேன்னு இப்போ மறந்துருச்சு!... ஆனா... அந்த சுகத்துக்காக எதையும் தரலாம்னு தோணிச்சு.....”
“விடிய விடிய நடந்துச்சுக்கா?....”
“நான் மணியைப்பார்க்கலடி!... அண்ணனை என்னோட தூங்க மட்டும் வேண்டாம்னு சொல்லிட்டேன்... என்ன வேணுமானாலும் பண்ணிக்கோங்க!!.... ஆனா நைட் இங்கேயே இருந்துடாதீங்கன்னு மட்டும் மறக்காம சொல்லிட்டேன்...”
“ஏங்கக்கா!...அது முடிஞ்ச பின்னாடி புருஷாளை கட்டிப்பிடிச்சு தூங்கறதுதான் நல்லாயிருக்கும்னு படிச்சிருக்கேன்...” வர்ஷினி ஆசையாய் சொன்னாள்...
“அடி பைத்தியமே?... அது எல்லாம் முறையா தாலி கட்டி முதலிரவு கொண்டாடுபவர்களுக்கு!... எங்களை மாதிரி காந்தர்வ முறைக்கு அதெல்லாம் ஒத்து வராது!... நீ சொல்ற மாதிரி விடியற வரைக்கும் நாங்க ரெண்டுபேரும் ஒன்றாகவே இருந்தோம்னு வச்சுக்கோ.... என்ன ஆகும்?....”
“என்ன ஆகும்?...”
“அடி மண்டு!... விடியக்காலையிலே அம்மா வந்து கதவை தட்டினா எப்படிடீ திறக்கறது?...ரூமுக்குள்ளே அண்ணன் இருக்கிறாரே?.....” பத்மினி சிரித்தாள்
“அட ஆமாம்லே!....” வர்ஷினி தலையை தட்டிக்கொண்டாள்... “நான் மறந்துட்டேன்.....ஸாரிக்கா!...” குறும்பாய் சிரித்தாள்... “நீங்க மேலே சொல்லுங்க!....”
“மேலே எங்க சொல்றது?... அண்ணன் எத்தனை மணிக்குப் போனார்னு தெரியலே!... அவர் எழுந்து போறது மட்டும்தான் லேசா நினைவிலே இருந்துச்சு!... அந்த நிலையிலேயும் அப்படியே போய் ரூம் கதவை சாத்தி தாழ்ப்பாழ் போட்டுட்டு வந்து போர்வையை மேலே போட்டுக்கொண்டு படுத்தவதான்..... விடியக்காலையிலே அம்மா கத்தி கத்தி கூப்பிட்ட பின்னாடிதான் எழுந்தேன்.... உடம்பெல்லாம் ஒரே வலி..... “
“ரொம்பவும் வலிச்சுதாக்கா?....” வர்ஷினி ஆதுரமாய் கேட்டாள்..
“வலின்னா.... நிஜ வலியில்லை!... இரு ஒரு மாதிரி இன்பவலி..... உடம்பெல்லாம் வலிக்க வலிக்க ... அந்த இடத்தையெல்லாம் முத்தமிட்டு கொஞ்சனும்போல அவ்வளவு ஒரு நல்ல வலி.... அண்ணனை பார்த்தா எங்கே எல்லாம் வலிக்குதோ அங்க எல்லாம் ஒரு முத்தம் வாங்க வேண்டும்ங்கிற மாதிரி ஒரு நினைப்பு வர்ற வலி.....” பத்மினி கனவில் பேசுவது போல பேசிக்கொண்டே இருந்தாள்...
“ஆன்ட்டியை எப்படிக்கா சமாளிச்சீங்க?....”
“நான் எப்படியே சமாளிச்சு ரூம் கதவை திறந்து விட்டுட்டு மறுபடியும் வந்து படுத்துட்டேன்.... மறுபடியும் ஒரு நல்ல தூக்கம் போட்டுட்டுத்தான் அப்புறம் சூடா வென்னீர் வச்சு குளிச்சிட்டுத்தான் காலேஜுக்கு கிளம்பினேன்....”
“குளிக்கும்போதும் வலிச்சுதாக்கா?.....”
“ஆமாண்டி!... அது எல்லாம் இன்பமான வலி.... வெந்நீரிலே குளிக்க குளிக்க.... குளிச்சிட்டே இருக்கலாம்போல ஒரு சுகம்... மனசே இல்லாமதான் வெளியே வந்து காலேஜுக்குப்போனேன்.... உடம்புதான் காலேஜுக்குப்போச்சு.... மனசு அண்ணனை நினைச்சே ஏங்குச்சு!... அவர் இந்நேரத்துக்கு என்ன பண்ணுவார்?... என்னை நினைச்சுக்குவாரா?... மறுபடியும் அவரை எப்போ பார்ப்போம்?.... இன்றைக்கும் அவரோட சேருவோமா?.... அப்படி சேர்ந்தா அவர் என்னவெல்லாம் பண்ணுவார்னு நினைச்சு நினைச்சு ஏங்கிட்டே இருந்தேன்டி!.....”
“அப்புறம் மறுநாளும் சேர்ந்தீங்களா?....” வர்ஷினி ஆவலுடன் கேட்டாள்..
“ஏண்டி மக்கு!... சேராம இருக்க முடியுமாடி?... என்னை அதாள பாதாளத்தில் கட்டி வச்சிருந்தாலும் எல்லா கயிற்றையும் அறுத்துட்டு ஓடிப்போயிருப்பேன்.....அண்ணனை தழுவினாத்தான் அந்த ஏக்கம் தீரும்டி.... அவர் கையிலே என்னை முழுசா தந்தாத்தான்... என் வேகம் குறையும்!...அதுவரைக்கும் எல்லாத்தடையையும் தாண்டிட வேண்டும்னு ஒரு வெறி!... ஒரு ஆக்ரோஷம்.... “ பத்மினி உணர்ச்சியில் உடம்பை முறுக்கிக் கொண்டாள்... கைகளை இறுக்கினாள்....
“ஆவ்..... அக்கா!...” வர்ஷினி வலியில் அலறினாள்...
“ஏண்டி!.... “சிடுசிடுத்த பத்மினி அப்போதுதான் உணர்ந்தாள்....தான் வர்ஷினியின் கையை இறுக்கிக்கொண்டு இருப்பதை.. உடனே அனிச்சையாய் கையை விடுவித்தவள்,”ஸாரிடி.... ஏதோ நினைப்புலே கையை இறுக்கிட்டேன்.... வலிக்குதாடி?.. என் செல்லம்?......ம்ம்ம்... என் செல்லக்குட்டிக்கு வலிக்குதாடி?....” ஆசையாய் கொஞ்சினாள்...
“இப்போ சொல்லுடி என் செல்லமே?.... இப்பவும் என் அண்ணனை கல்யாணம் கட்டிக்க விருப்பப்படறியா?.. “ வர்ஷினியின் முகவாய் கட்டையை பிடித்து ஆட்டி ஆட்டி கொஞ்சினாள்..
“இது எல்லாம் ஒரு பெரிய விஷயமாக்கா?.. இது எல்லாம் என் ஆசைக்கண்ணனின் விளையாட்டுன்னு நினைச்சுக்க வேண்டியதுதான்....நீ மட்டுமில்லக்கா!.. இன்னும் எத்தனை பேரை என் அத்தான் தொட்டாலும் எனக்கு கவலையில்லை.. நான் அவரைத்தான் கல்யாணம் கட்டுவேன்....” வர்ஷினி உறுதியான குரலில் சொன்னாள்....
”அக்கா எனக்கு ஒரு ஆசை”
“சொல்லுடி!.... நானும் அண்ணாவும் போடற படுக்கையறை சண்டையிலே உன்னையும் சேர்த்துக்கவேண்டும்னு சொல்லாம இருந்தா சரி!... “ பத்மினி கிண்டலாய் சொன்னாள்...
“ஏன் சொன்னா என்ன?... நான் அவரை கல்யாணம் பண்ணிட்டா, நான் அவரோட பொண்டாட்டி ஆயிடறேன்ல்லே?.. அப்புறம் பொண்டாட்டிக்கு தெரியாத ரகசியம் புரஷாளுக்கு ஏது?... ஆகவே அவர் உங்களோட சேரும்போது எல்லாம் நானும் இருப்பேன்.... என் ஆசை அக்கா எப்படியெல்லாம் அனுபவிக்கறாங்கன்னு நான் ரசிச்சு ரசிச்சு பார்க்கனும்... இடமிருந்தா நானும் கலந்துக்குவேன்....” கண்களில் வெறி மின்ன சொன்னாள்... “ நான் கேட்டது அது இல்லக்கா!..” இழுத்தாள்..
“வேற என்னடி?...” பத்மினி போலி சலிப்பாய் சொன்னாள்...
“நீங்களும் அவரும் சேர்ந்த நாள் முதல் இந்த நிமிடம் வரைக்கும் நடந்ததை எல்லாம் எனக்கு சொல்வீங்களாக்கா?..” ஏக்கமாய் கேட்டாள் வர்ஷினி....
“ச்சீ... போடி.... எனக்கு வெட்கமாய் இருக்குது...” பத்மினி கண்களை பொத்திக் கொண்டாள்...
“அய்....அய்.....” வர்ஷினி வியந்தாள்....
“என்னடி?... என் முகத்திலே படமா ஓடிட்டு இருக்கு?... அப்படி ரசிச்சு ரசிச்சு பார்த்துட்டு இருக்கே?...” வெட்கமாய் முனகினாள்....
“படம் இல்லையக்கா!... ஒரு பொண்ணோட உணர்ச்சி காவியம்.... நீங்க அவரை நினைச்சுட்டு... நீங்களும் அவரும் ஒண்ணா சேர்ந்ததை சொல்றப்ப உங்க முகத்தை பார்க்கறப்போ அவ்வளவு அற்புதமா இருக்குங்கக்கா!... இன்னும் இன்னும் பார்த்துட்டே இருக்கலாம்போல அவ்வளவு ஆசையா இருக்கு....... ப்ளீஸ்க்கா....ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்...”
“சரி சரி அனத்தாதே!... அதை நான் சொல்றேன்... அதுக்கு முன்னாடி உன்னை ஒன்று கேட்கனும்....””
“என்னக்கா?..”
“அப்போ நீ என் அண்ணனைத்தான் கட்டிக்கிறதுன்னு முடிவே பண்ணிட்டியா?...” சிரிப்புடன் கேட்டாள்...
“அதிலே என்னக்கா சந்தேகம்?... நீங்கதான் எப்படியாவது அவருகிட்டே பேசி சம்மதிக்கவைக்கனும்.... அவரு மட்டும் இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிச்சுட்டா... நீங்க என்ன கேட்டாலும் நான் தர்றேன்க்கா!...ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்க்காகாகாகா.....” வர்ஷினி கெஞ்சினாள்....
“என்ன வந்தாலும் நீ உறுதியா இருப்பியா?...”
“எது வந்தாலும் நான் அவரைத்தான் கட்டிப்பேன்னு உறுதியா சொல்வேன்.... அப்படியே இருப்பேன்...” வர்ஷினி உறுதியாய் சொன்னாள்....
“ஒருவேளை சொத்திலே பங்கு இல்லைன்னு சொன்னா?....” பத்மினி வெடிகுண்டை வீசினாள்...
“அது எப்படி சொல்லமுடியும்?... நான் என்ன விச்சு அண்ணனாட்டம் ஏமாளியா?.... சொத்திலேயும் பங்கு வேணும்.. இல்லையின்னா நான் கையெழுத்துப்போட மாட்டேன்னு சொல்லிடுவேன்....”
“கையெழுத்தா?.... பாகப்பிரிவினை நடக்குதா?....”
“ஆமாக்கா!... சென்னையிலே ஏதோ கொஞ்சம் நிலம் இருக்காம்... அதை என்பேருக்கு எழுதித்தந்துட்டு... இந்த தோட்டத்தை அம்மா தன்பெயருக்கு மாத்தி எழுதிட்டு இந்த இடத்திலே இருந்து ஆறு வரைக்கும் இருக்கிற கோவில் நிலைத்தை ஆக்ரமிச்சு இருக்கானே ஒரு படுபாவி...அவனுக்கு இருபத்துஐந்து லட்சத்துக்கு விற்கறதா ப்ளான்....”
“அந்த ஆள் எதற்கு இவ்வளவு விலை கொடுத்து இந்த தோட்டத்தை வாங்கனும்?...”
“அவன் ஆக்ரமிச்சுருக்கிற கோவில் நிலத்துக்கு போறதுக்கு இந்த தோட்டம் வழியாத்தான் போகனும்!.. இப்போதைக்கு இந்த தோட்டத்திலேயே அதோ அந்த முலையிலே கொஞ்சம் இடத்தை ராவோட ராவா ஆக்ரமிச்சு வண்டித்தடம் போட்டுட்டான்..
வேற யாராவது வந்து வாங்கி தனக்கு இடைஞ்சல் வந்துடப்படாதுன்னு அம்மாவை சரிக்கட்டி கிரயம் பண்ணப்பார்க்கிறான் அந்த படுபாவி!... அது மட்டும் நடந்துடுச்சுன்னா!... பெருமாள் கோவில் பாழாப்போயிடும்..... யாரையும் உள்ளே விட மாட்டான்.. கோவிலுக்கு பாதை எங்க தோட்டத்துமேலேதான் இருக்கு!... அதை இன்னும் கோவிலுக்குன்னு எழுதித்தரலே!”
“அதையாவது கோவிலுக்கு எழுதித்தந்துட வேண்டியதுதானே?....”
“அதையும் தடுக்கிறான் அந்த கடங்காரன்.... கோவிலுக்குண்டான பாதை ஊரைச்சுற்றி தொலைவில் இருந்து வருது.... ஆனா அதை யாரும் பயன்படுத்தாம விட்டுடதாலே அது பாழடஞ்துடுத்து... அதை சரிபண்ணி தரேன்னு சொல்றான்...”
“நீ என்ன முடிவு பண்ணப்போறே?....”
“அதுதான் ஒரே குழப்பமா இருக்கு!... எனக்கு கோவிலை நல்ல நிலைக்கு கொண்டு வரனும்னு ஆசையா இருக்கு!..பெருமாளை சர்வஅலங்காரபூஷனா வீதியிலே ஊர்வலமா வரவைக்கனும்னு ஆசை... ஒரு பொண்ணா இருந்துட்டு எவ்வளவுதான் செய்ய முடியும்?....”
“ஏண்டி?... இந்த தோட்டதிலே பாதி உனக்கு வருமில்லே?... அதை கோவிலுக்கு எழுதித்தரலாம்மில்லே?...”
“அதிலேயும் ஒரு சிக்கல் இருக்கே?....”
“அதிலே என்னடி சிக்கல்?..”
“இந்த தோட்டத்தை குத்தகைக்கு உழுபவர் சரியான பயந்தாங்கொள்ளி!... அந்த ரவுடிக்கு பயந்துட்டு தோட்டத்துப் பக்கமே சரியாக வருவதில்லை...தோட்டத்தையும் சரியாக கவனிப்பது இல்லை!... குத்தகைன்னு ஏதோ கொஞ்சம் தருகிறார்... பாட்டிக்கு அது போதுமானதா இருந்துச்சு!... பாட்டிக்கு இந்த சொத்தை விக்கிறதுல்லே கொஞ்சம் கூட சம்மதம் இல்லை!.. ஆனால் உழுது சரியாக குத்தகை தர ஆள் இல்லையே?,... அப்படி யாராவது வந்தால் அது அந்த ரவுடி செட்பண்ணி அனுப்பின ஆளா இருக்கான்.... புதுசா வர்ற ஆளை நம்பறதுக்கும் கஷ்டம்... இருக்கிற ஆளும் சரியில்லை...என்னதான் பண்ணுவது?...அதுதான் எனக்கு தெரிந்த வரையில் என்னால் ஆன முயற்சி செய்றேன்.... பெருமாள் விட்ட வழி!...”
“ஓ.கோ... அதுக்குத்தான் என் அண்ணனை மயக்கி கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்னு பார்க்கறியா?.....என் அண்ணனை கல்யாணம் பண்ணிட்டால் அவர் விவசாய குடும்பத்தை சார்ந்தவர்ங்கிறதாலே... ஏதாவது நல்லது நடக்காதான்னு பார்க்கிறே? அப்படித்தானே?.....”
“அப்படியும் வச்சுக்கலாம்!...” வர்ஷினி வெட்கத்தில் முணுமுணுத்தாள்...”ஏங்க அக்கா!... அத்தான் அந்த விஷயத்திலே எப்படி?... “
“அடியே!... அந்த விஷயத்திலே எங்க அண்ணன் மன்னாதி மன்னன்டி!... எந்தப்பெண்ணையும் படுக்கையறை விஷயத்தில் அடிபணிய வச்சிடுவார்.... உதாரணத்துக்கு என்னையே எடுத்துக்கோ.... என்னால அவரை பிரிஞ்சு இருக்க முடியும்னு தோணலே... நான் மட்டுமா?... எனக்கு அப்புறம்.... உனக்கு முன்னாடி இன்னும் ஆளுங்க இருக்காங்களேடி?...”
“அப்படின்னா?....” வர்ஷினி கலக்கத்துடன் கேட்டாள்...
“எனக்கு தெரிஞ்ச வரைக்கும் உன்னோட சேர்த்தா நாலுபேர்னு நினைக்கிறேன்....”
“நாலுபேரா!....” வர்ஷினி ஆச்சர்யத்தில் வாயைப்பிளந்தாள்.....
“அடியே!.... வாயைப்பிளக்காதே!..எங்க அண்ணனோட வீரத்தை பத்தி உனக்குத்தெரியாது!... நாலு பேர் என்ன?.. நாற்பது பேர் வந்தாலும் பின்னி எடுத்துடுவார்!....”
“அது எப்படிக்கா?.... ஆண்களுக்கு ஒரு தடவை விந்து வந்துட்டா அப்புறம் அவர்களுக்கு எழுந்திருக்கவே கொஞ்ச நேரம் ஆயிடும்... மறுபடியும் எழுந்தா... அது வேணா கொஞ்சம் அதிக நேரம் இருக்குமாம்... அதுக்கும் அப்புறம்னா....” வர்ஷினி இழுத்தாள்..
“அடியே வரூ குட்டி.... நீ சொன்னது கரெக்ட்தான்.... விந்து வந்தாத்தானே அது தொங்கிப்போயிடும்... விந்துவை வெளியே விடாம அடக்கிட்டா?....” பத்மினி குறும்பாய் கேட்டாள்...
“அது எப்படிக்கா முடியும்?... நமக்குள்ளே இறங்கி வேலை செய்யுற போது... விந்து வராம எப்படிக்கா இருக்கும்?... நமக்கும் உச்சம் வரும்.... ஆண்களுக்கும் உச்சம் வரும்.... இருவருக்கும் ஓருசேர வந்தால் அதுதான் திருப்தி.. அதுதான் நல்ல சங்கமம்.... ....அப்படித்தான் படிச்சிருக்கேன்.....”
“அடிப் பயங்கரி!... நீ நிறைய படிச்சிருப்பே போலிருக்கே?....” பத்மினி சந்தேகமாய் கேட்டாள்...
“இல்லக்கா!... நான் படிச்சது எல்லாம் கொஞ்சம்.... காமம்ங்கிறது ஒரு கடல்.... அதன் கரைகண்டவர் யாருமில்லை... “
வேதத்திலேகூட ஒரு கதை வருது.. அதிலே அப்பாவுக்கு காமத்தை அனுபவிக்க ஆசை!... ஆனால் ஒரு சாபத்தால் அவருக்கு கிழத்தன்மை வந்துடுது.... அவர் தன்னோட பசங்க கிட்டே இளமையை தரச்சொல்லி கெஞ்சறார்... முதல் இரண்டு பையன்கள் மறுத்துடறாங்க!.. கடைசிப்பையன் சம்மதிக்கறான்.... இளமை மாறுகிறது.... அவரே கடைசியில் இளமையைத் திருப்பித்தரும்போது... காமம் என்பது ஒரு கடல்.... அதில் திருப்தி என்பது கிடைக்காது...என்றுதான் சொல்கிறார்...”
“அடியே!... நீ நிறைய படிச்சிருக்கடி!.... நான் இந்த கதையை எங்கேயோ லேசா படிச்ச மாதிரி நினைப்பு!... ஆனால் உன்னை மாதிரி டீப்பா படிச்சதில்லை.....”
“அதனாலே என்னக்கா?.... நான் படிச்சிட்டு இருக்கேன்... ஆனா நீங்க படிக்காமலேயே அதிலே இறங்கிட்டீங்க!..” வர்ஷினி சிரித்தாள்...
“நீ சொல்வதும் சரிதாண்டி!... அதிலே இறங்கின பின்னாடிதான் தெரியுது... பெண்கள் ஏன் ஆண்களுக்கு அடிமை ஆயிடறாங்கன்னு!....அதிலே அடங்கி கிடக்கிறதும் ஒரு சுகம்டி!... ஆண்கள் நம்மை அடக்க அடக்க நாம் அடங்க அடங்க... அது ஒரு சுகம்.... ஒரு சில சமயத்திலே நாம அடக்க ஆண்கள் அடங்கிஇருந்தால் அது ஒரு சுகம்டி!...” பத்மினி கனவில் மிதப்பது போல் பேசிக்கொண்டு இருந்தாள்...
வர்ஷினி வாயைத்திறந்தபடி கேட்டுக்கொண்டு இருந்தாள்...
“என்னக்கா!... நீங்க பேசறதை பார்த்தால் எனக்கு உடம்பு என்னவோ பண்ணுதுக்கா!.....” வர்ஷினி நெளிந்தாள்...
“நான் பேசுவதை கேட்டே உனக்கு ஒரு மாதிரியா ஆகுதுன்னா?... நான் அவரோட ஒரு வாரம அனுபவிச்சவ... எனக்கு எப்படி இருக்கும்.... உண்மையை சொல்லனும்னா.... அம்மாவை மட்டும் அனுப்பி வச்சுட்டு அண்ணனோட ஹனிமூன் கொண்டாடலாம்னு நினைச்சேன்...அப்புறம் உன்னை நினைச்சுத்தான் வந்தேன்....... எனக்கு அவர் ஞாபகமாவே இருக்குடி..” பத்மினி புலம்பினாள்...
“ரொம்பவும் கஷ்டமா இருக்காக்கா?....” பாசமாய் கேட்டாள்...
“ஆமாண்டி.... நானாவது பரவாயில்லை.... எங்க அம்மாவை நினைச்சாத்தான்....” பத்மினி நாக்கை கடித்துக்கொண்டாள்...
“என்னக்கா?... ஆன்ட்டிக்கு என்ன?... “ சந்தேகமாய் கேட்டாள்....”நீங்க சொல்வதை பார்த்தால் ஏதோ விஷயம் இருக்கிற மாதிரி படுதே?....” வர்ஷினி துருவினாள்...
“அதையெல்லாம் சொன்னா... நீ தாங்குவியோ மாட்டியோன்னு ஒரு சின்ன பயம்.....”
“போங்கக்கா!... நீங்க என்ன சொன்னாலும் நான் தாங்கிக்குவேன்.... நீங்க என்ன நடந்ததுன்னு சொன்னா போதும்.... “
“நான் எல்லாத்தையும் சொல்லிடுவேன்.... ஆனா... அதையெல்லாம் நீ கேட்டுட்டு... அப்புறம் எங்க ரவி அண்ணனை பத்தி தப்பா நினைச்சுட்டீனா?.....””
“ஏங்க அக்கா?... நான் அப்படி பட்ட பொண்ணா?... நான் அப்படி தப்பா நினைப்பேனா?... ரவி அத்தான் எத்தனை பெண்களை தொட்டிருந்தாலும் எனக்கு கவலையில்லை!... நான் அவரைப்பத்தி தப்பா நினைக்கமாட்டேன்.... “ ஒரு கணம் நிறுத்தியவள்...”இதிலே தப்பா நினைக்க என்னக்கா இருக்கு?.... நீங்க நினைச்சிருந்தா இதை எல்லாம் என்கிட்டே மறைச்சிருக்கலாம்.... சிம்பிளாய் ரவி அத்தானுக்கும் எனக்கும் ஒத்து வராதுன்னு சொல்லியிருக்கலாம்.... ஆனா நீங்க அதை சொல்லாம... என் கிட்டே அத்தானை பற்றி புரியவைக்க நீங்க முயற்சி பண்ணுவதுதான் என்னை புல்லரிக்க வைக்குது.... எப்படியாவது அத்தானை அடைஞ்சுடனும்னு வெறி வருது......”
“தேங்ஸ்டி வரூ!... நீ எனக்கு அண்ணியா வந்தா லைப் இன்னும் நல்லா இருக்கும்னு படுதுடி.... ஆனா கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் மாறிடுவியோன்னு.............”
“ஒருகாலும் மாறமாட்டேன்..... நீங்க மட்டும் என்னையும் ரவி அத்தானையும் சேர்த்து வச்சீங்கனா!... உங்களுக்கு ஒரு அடிமை கிடைச்சுட்டாள்னு நினைச்சுங்குங்க.... உங்களை மீறி நான் எதுவும் செய்ய மாட்டேன்.... அத்தான் கூட படுக்கிறது கூட உங்க இஷ்டப்படியே அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கிறேன்....” வர்ஷினி உணர்ச்சியில் கொந்தளித்தாள்....
“அடியே வரூ... நான் அந்த அளவுக்கு கொடுமைக்காரியில்லையடி.... நீ எனக்கு அண்ணியா வந்தா... நாம எல்லோரும் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கலாம்டி.... சொல்லப்போனா.... நீ எனக்கு அண்ணியா வந்தாத்தான்... எல்லோருக்குமே நல்லது... அப்போதுதான் லைப் ஸ்மூத்தா இருக்கும்னு படுது.....” பத்மினி பெருமூச்செரிந்தாள்....”ஆனா இது நடக்குமாடி?...”
“நீங்க மனசு வச்சா கண்டிப்பாய் நடக்குமக்கா!.... நீங்க சொன்னா அத்தான் தட்ட மாட்டார்னு படுது... நான் என்சைடு உறுதியா இருப்பேன்.... எங்க கல்யாணம் நடந்தா... நான் அத்தானை எந்த விஷயத்திலும் கட்டுப்படுத்த மாட்டேன்... நான் அவருக்கு கட்டுப்பட்டு நடப்பேன்.... இது சத்தியம்....” வர்ஷினி உணர்ச்சியில் பத்மினியின் கைகளை இறுக்கப்பிடித்து சத்தியம் செய்தாள்....
“தேங்ஸ்டி.....” பத்மினி உணர்ச்சியில் வந்த கண்ணீரைத் துடைத்துக்கொண்டாள்....
“நானும் உனக்கு ஒரு சத்தியம் பண்ணித்தர்ரேன்... . என் உயிரைக்கொடுத்தாவது உன்னையும் என் அண்ணனையும் சேர்த்து வைக்கிறேன்... ப்ராமிஸ்..”
பெண்கள் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் அணைத்துக்கொண்டனர்..
“அக்கா!....” வர்ஷினி பத்மினியின் காதில் கிசுகிசுத்தாள்...
“என்னடி வரூ!....” பத்மினி குழைந்தாள்....
“இப்படியே நம்ம ஆட்டத்தை தொடங்கலாமா?....” ஆசையாய் கேட்டாள்....
“டீ... வரூ....” பத்மினி அதிர்ந்தாள்...
“ஆமாக்கா!... நம்ம வீட்டு மொட்டைமாடியிலே பாதியிலே விட்டுட்டு வந்ததில் இருந்து அதே நினைப்பா இருக்கக்கா!..”
“வேண்டாம்டி!.... இந்த இடம் ரிஸ்க்..... கொஞ்சநாள் பொறுத்துக்கோ.... இந்த கல்யாணம் மட்டும் நல்லபடியாய் நடக்கட்டும்... அண்ணன்கிட்டேயே சொல்லிடறேன்.... “
“என்னன்னு?...” வர்ஷினி குறும்பாய் கேட்டாள்...
“நான் சொல்லித்தான் வர்ஷினி இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிச்சா.... அதனால வர்ஷினி எனக்குத்தான் சொந்தம்... நான் அவளை என் இஷ்டம்போல் அனுபவிச்சுக்குவேன்....அப்படின்னு.....”
“அத்தான் கோவிச்சுட்டு என்னை உங்க கிட்டேயே விட்டுட்டாருனா?... “ வர்ஷினி சிரித்தாள்...
“நல்லதா போச்சு!... நாம ரெண்டு பேரும் கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்!...” பத்மினி குறும்பாய் சிரித்தாள்...
“நாம ரெண்டு பேரும் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதைபற்றி எனக்கு ஒரு பிரச்சனையும் இல்லை... ஆனால் நாம கல்யாணம் பண்ணிட்டா எனக்கு குழந்தை எப்படி பிறக்கும்?.... அப்புறம் எப்படி நான் குழந்தை குழந்தையா பெத்துக்கறது?...”
“அட ஆமாம்ல்லே?....என்ன பண்ணலாம்?...” பத்மினி முகத்தை சீரியஸாய் வைத்தபடி யோசித்தாள்...
“நல்லா யோசிங்க!... எனக்கு கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் வருஷத்துக்கு ஒரு குழந்தை வேணும்...அவ்வளவுதான் நம்ம கண்டிஷன்... அதை நீங்க தந்தாலும் சரி!... உங்க அண்ணன் தந்தாலும் சரி...” வர்ஷினி விட்டேத்தியாய் பேசினாள்..
‘ஏண்டி!.. மக்கு.. என்னாலே எப்படிடீ உன்னை கர்ப்பமாக்க முடியும்?... வேணம்னா ஒரு ஐடியா பண்ணலாம்... “
“என்ன ஐடியா?..” வர்ஷினி சிரிப்பை அடக்கியபடி கேட்டாள்..
“நான் வேணா அண்ணன் கிட்டே வருஷத்துக்கு ஒரு குழந்தையா பெத்து பெத்து அதை உனக்கு தர்றேன்....சரியா?..”
“அய்யோ அக்கா!.... குழந்தை எனக்கு பிறக்கனும்ங்கக்கா!... அதுதான் என் கண்டிஷன்... அந்த குழந்தைக்கு அப்பா ரவிஅத்தானாய் இருக்கனும்ங்கக்கா!...”
“அப்படின்னா வேற வழி இல்லை.... அண்ணன் கிட்டேயே உன்னை விட்டுட வேண்டியதுதான்... அவர் இல்லாத சமயம் பார்த்து உன்னை கடத்திட்டுபோய் கசகசா பண்ணிடவேண்டியதுதான்....” பத்மினி சிரித்தாள்...
“என்னை எதுக்குங்கக்கா கடத்திட்டு போறீங்க?... அதுக்கு எல்லாம் நிறைய செலவாகும்... அவர் இல்லையின்னா நானே உங்க கிட்டே ஓடி வந்துடமாட்டேனா?... “வர்ஷினி பத்மினியை கொஞ்சினாள்...” என் ஆசை அக்காவை விட்டுட்டு என்னால இருக்க முடியுமா?....”
“ஆமாண்டி!... எனக்கும் அடிக்கடி உன் நினைப்புத்தான்....” பத்மினி சிரிப்பாய் சொன்னாள்...
“என்னக்கா சொல்றீங்க?... அப்படின்னா அத்தான் சரியா உங்களை பண்ணறது இல்லையா?...” வர்ஷினி போலி கவலையாய் கேட்டாள்...
“ச்சீய்... அண்ணன் சரியா பண்ணலைன்னு சொன்னா நான் பொய் சொல்றேன்னு அர்த்தம்... அண்ணன்கிட்டே இருக்கிறது ஒரு சுகம்.... நாம ரெண்டுபேரும் ஒண்ணா விளையாடறது ஒரு சுகம்....”
“ரெண்டுக்கும் வித்தியாசம் இருக்கா?....” வர்ஷினி தூண்டினாள்..
“கண்டிப்பாய் இருக்குடி.... அண்ணன் காட்டாத்து வெள்ளம் மாதிரி.... அவருக்கு ஆசை அதிகமாய் இருக்கிறப்போ நம்மை விடவேமாட்டார்... சுகத்திலே நம்மை திக்குமுக்காட வச்சுடுவார்.... உடம்பெல்லாம் தீயாய் எரியும்... சரியான முரடு... உடம்பு எல்லாம் சமயத்திலே காயம் பண்ணி வச்சுடுவார்....”
“ம்....”
“ஆனா பெண்ணுக்கு பெண்ணுன்னா.... தென்றல் மாதிரி..... மெல்ல... .. இதமாய்..... பதமாய்.... சுகமாய்.....இருக்கும்...” பத்மினி அந்த அனுபவத்தில் சிலிர்த்தாள்...
“அத்தான்... உங்களை ரொம்பவும் காயப்படுத்திட்டாரா?....” வர்ஷினி கவலையாய் கேட்டாள்...”என்கிட்டே காட்டுங்க... நான் முத்தம் தந்தே அந்த காயத்தை எல்லாம் ஆற வைக்கிறேன்....” ஆசையாய் பத்மினியை பிடித்து தன்னோடு இறுக்கினாள்....
“அடியே!.. பயங்கரி... நீயும் அண்ணனும் சரியா இருக்கீங்கடி!... என்ன இடம்னு பார்க்கிறது இல்லை... ஆசை வந்துட்டா போதும்... அப்பவே கிடைக்கணும்ங்கிற மாதிரி கிளம்பிடறீங்க......” பத்மினி சிரித்தாள்..
“அக்கா!... ஒரு காயத்தையாவது காட்டுங்க!... எனக்கு பார்க்கனும்போல ஆசையா இருக்கு!.... அதுக்கு ஒரு முத்தம் தந்து கொஞ்சனும்போல இருக்குங்கக்கா!...” வர்ஷினி சிணுங்கினாள்...
“இப்படி சிணுங்கி சிணுங்கியே என்னை மயக்கறயேடி......” பத்மினி, வர்ஷினியை இழுத்து.. திருஷ்டி கழித்தாள்...
“எனக்கு வெட்கமா இருக்குடி!.............” பத்மினியும் சிணுங்கினாள்...
“இதிலே என்னக்கா வெட்கம்!.... நாம ரெண்டுபேரும் பார்த்துக்காததா?... “ வர்ஷினி சமாதானப்படுத்தினாள்..
“ச்ச்ச்சீய்ய்ய்ய்ய்ய.......போடி... இது என்ன நம்ம வீடா?... “ பத்மினி சிணுங்கினாள்..
“என்னை அப்படி பார்க்காதடி... எனக்கு வெட்கமா இருக்கு..... “ பத்மினி சிலிர்த்தாள்... “”அப்புறம் ஏதாவது தப்பு நடந்துடுமோன்னு பயமா இருக்குடி.....” நடுங்கினாள்....
“பயப்படாதீங்க அக்கா!... நாம ரெண்டுபேரும் என்ன புதுசாகவா செய்யறோம்... வழக்கம்தானே?..என்ன ஒண்ணு உங்களுக்கு சீல் உடைச்சிடுத்து.... என்னது இன்னும் உடையலே?.... நாம ரெண்டுபேரும் கடைசியா பிரியறப்போ உங்களுது சீல் உடையாம ப்ரஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷா இருந்துச்சு..... ப்ரிஜ்ஜிலே வச்ச தக்காளியாட்டம் தளதளன்னு இருந்தீங்க .. .........” வர்ஷினி ஆசையாய் சிரித்தாள்...
“இப்போ எப்படி இருக்கேன்?... வாடி வதங்கிப்போயிட்டேனா?...”.
“இப்போ குளூக்கோஸ் ஏத்தின தக்காளியாட்டம்.. துறுதுறுன்னு இருக்கீங்க?... அப்படியே கடிச்சு தின்னலாம் போல ஜொலிக்கறீங்க!..... அப்போ அத்தான் கிட்டே நிஜமாலுமே குளூக்கோஸ் இருக்கா?...” வர்ஷினி குறும்பாய் சிரித்தாள்..
“ஆமாண்டி நல்ல டேஸ்டியான குளூக்கோஸ்டி.............” பத்மினி நாக்கை கடித்துக்கொண்டு முகத்தை பொத்திக்கொண்டாள்...
“ஓ..ஓ..ஓஓ .. “வர்ஷினி முகமெங்கும் சிரிப்பாய்,” அந்த குளூக்கோஸ் டேஸ்ட்னு உங்களுக்கு எப்படி தெரியும்?... டேஸ்ட் பண்ணிப்பார்த்தேளா?....”
“ச்சீ... போடி கடங்காரி....எல்லாத்தையும் ஒண்ணு ஒண்ணா கேட்டு... என் மானத்தை வாங்கறா....” பத்மினி எழுந்து ஓடப்பார்த்தாள்....
உஷாரான வர்ஷினி பாய்ந்து அழுத்திக்கொண்டாள்...அதோடு நில்லாமல்... பத்மினியின் துப்பட்டாவை எடுத்து பத்மினியின் இடுப்பில் சுற்றிக்கட்டி அதை பிடித்துக்கொண்டாள் ... வர்ஷினியின் கண்கள் துப்பட்டா இல்லாமல் சூடிதாருக்குள் திமிறிய பத்மினியின் இளமைக் குன்றுகளை வெறித்தது...
வர்ஷினியின் பார்வை போன இடத்தை பார்த்த பத்மினிக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது...
” என்னடி அப்படி பார்க்கிறே?.” குரல் சன்னமாக வந்தது....வெட்கத்தில் மார்பை மூட முயற்சித்த பத்மினியின் கைகளை வர்ஷினியின் அதட்டல் தேக்கியது..
“ம்....கையை வச்சிட்டு சும்மா இருங்க!..... மூட ஏதாவது பண்ணினேளா... அப்புறம் நான் பொல்லாதவளாயிடுவேன்... ஜாக்கிரதை..... “ மிரட்டியவள்....
” சூப்பரா இருக்கீங்கக்கா!..... பார்க்க பார்க்க எனக்கே ஆசையா இருக்கே?”
“ஏய்... வரூரூரூரூ........ அப்படி பார்க்காதடி..... . எனக்கு உடம்பெல்லாம் கூசுது.... எப்படியோ இருக்குடி... எதுக்கடி அப்படி பார்க்கிறே?................. நீ இதுக்கு முன்னாடி அதை பார்த்ததே இல்லையா?........” குரல் திணறி திணறி வந்தது...
“நான் இதுக்கு முன்னாடி பாத்ததுதான்... அப்போ பார்த்ததுக்கும்... அத்தான் தொட்டபின்னாடி இருக்கிறதுக்கும் ஏதாவது வித்தியாசம் இருக்கான்னு பார்க்கிறேன்..... “
“ஏதாவது வித்தியாசம் இருக்கா?..............” பத்மினி சன்னமான குரலில் கேட்டாள்..
“அதுதான் தெரியலே?... டாப்பை கழட்டிட்டு பார்த்தால்தான் தெரியும்னு நினைக்கிறேன்...... “ வர்ஷினி சிரிக்க...
“அடியே!... அப்படி ஏதாவது பண்ணிடாதடி!... யாராவது பாத்துட்டா மானம் போயிடும்........... அப்படி பார்க்காதடி... எனக்கு கூச்சமா இருக்குடி....” பத்மினி சிணுங்கினாள்...
“அப்படியே கடிச்சு திங்கலாம்போல இருக்குங்கக்கா!....” நாக்கை சப்புக்கொட்டி ....வாயை உறிஞ்சினாள்...
“அதை நீயும் கடிக்கனுமா?...ச்ச்ச்ச்சச்.....” பத்மினி நாக்கை கடித்துக்கொண்டாள்.. வெட்கத்தில் முகம் சிவந்தாள்...
“அப்போ அத்தான் ரெண்டையும் கடிச்சு வச்சுருக்கதறாரா?....ஆனா கடிச்ச மாதிரி தெரியலையே?....அத்தானோட அடையாளத்தை பார்க்கனும்னா கழட்டினாத்தான் பார்க்க முடியும்னு நினைக்கிறேன்.... கழட்டவா?...” வர்ஷினி தயாராக...
“என்னையாவது கொஞ்சமாத்தான் காயம்பண்ணினார்... அம்மாவைத்...................” திக் கென விழித்தவள்...”அய்யோ சாமி.. உன்கிட்டே பேசினா.... எல்லாத்தையும் உளறிடுவேன்..... என்னால ஆகாதுடா சாமி....” பத்மினி வெடுக்கென வர்ஷினியின் கையில் இருந்து பிடுங்கிக்கொண்டு தோட்டத்துக்குள் ஓடினாள்....
“எங்கேக்கா ஓடறீங்க?..... நாய் இருக்கு.....” வர்ஷினி சிரிக்க....பத்மினி அப்படியே ஆணி அடித்தாற்போல் நின்றாள்....
“ஏண்டி நாய் இருக்கா?....” பயந்த குரலில் கேட்டாள்....
ஓடிவந்து பிடித்துக்கொண்ட வர்ஷினி...” ஆமாங்கக்கா!... கடிக்கிற நாய் ஒண்ணு இருக்கு.... என்னை விட்டுட்டு அப்படி இப்படி போயிடாதீங்க!..... அப்புறம் கடிச்சுடும்....”
“நீ சொல்வதை பார்த்தால் எனக்கு நம்பிக்கை வரலியே?...” பத்மினி சந்தேகமாய் கேட்டாள்....
“அப்படின்னா ஓடுங்க!.... நாய் கடிக்கட்டும்....” வர்ஷினி பத்மினியை விடுவித்தாள்...
“ஏய் நிஜமாலுமே நாய் இருக்காடி?.....” பத்மினி வர்ஷினியோடு ஒண்டினாள்...”எங்கேடி காணோம்?....” சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள்....
“அது இப்போ வராது..... நான் கூப்பிட்டாத்தான் வரும்..... கூப்பிடவா?...”
“வேணாம்டி.... எனக்கு பயமா இருக்கு...” பயந்தபடியே வர்ஷினியின் கையை பிடித்துக்கொண்டாள்....
“வாங்கக்கா!... இப்படி எதிரெதிரா உட்கார்ந்துக்குவோம்.... இங்கேதான் நாங்க எல்லோரும் குளிப்போம்.... சட்டென யார் கண்ணிலும் படமாட்டோம்.... நல்ல பாதுகாப்பான இடம்........ “ வர்ஷினி பத்மினியை அமர வைத்தாள்... தானும் எதிரே அமர்ந்து கொண்டாள்....
“ஏய் நம்மை யாராவது தேடப்போறாங்கடி!...”
“யாரும் தேட மாட்டாங்க!... நான் சொல்லிட்டுத்தான் வந்தேன்.... கோபாலய்யரும் மதியத்துக்கு மேலேதான் வீட்டுக்கு வர்றேன்னு சொல்லி அனுப்ச்சுருக்கார்..... மதியத்துக்கு மேலதான் நம்மை தேடுவா!... அதுக்குள்ளே அத்தான் கிட்டே பேசி ஒரு முடிவுக்கு வந்துடனும்...”
“அதைப்பற்றி நீ கவலைப்படாதே!.... அண்ணனை சம்மதிக்க வைக்கிறது என் பொறுப்பு!.. உன்னை மாதிரி ஒரு பேரழகியை கல்யாணம் பண்ண கசக்குமா என்ன?... அண்ணன் இல்லாட்டி என்னடி?.... நான் இருக்கேன்... என்னை கட்டிக்கோ...” பத்மினி சிரித்தபடியே வர்ஷினியை இழுத்து அணைக்க..... அதற்காகவே காத்திருந்தாற்போல்... பத்மினியோடு ஒன்றிய வர்ஷினி....
பத்மினியின் முகத்தை நிமிர்த்தி.... அவளின் கன்னத்தை தன் இருகையாலும் ஏந்தி.... கண்களுக்குள் ஆழமாய் பார்த்து....”பத்துக்கா......” குழைந்தாள்....
“வேணாம்டி......” பத்மினியின் குரல் ஈனஸ்ரத்தில் வந்தது.... “யாராவது பாத்..........” பத்மினியின் இதழ் வர்ஷினின் இதழால் பொத்தப்பட்டது....
“ம்ம்க்க்க்கும்.......” இருவரின் உடலுமே சிலிர்த்தது....... வர்ஷினி தாகமாய் பத்மினியின் இதழ்த்தேனை தேடித்தேடி உறிஞ்சி... தாகத்தை தீர்க்க போராடினாள்.... மறுப்பாளா பத்மினி.... வாரி வாரி வழங்கினாள்.... முதலில் பின்வாங்கிய பத்மினி.... வர்ஷினியின் முத்தத்தில்... தன்னை மறந்து.... அதில் மூழ்க ஆரம்பித்தாள்....
வர்ஷினியின் தாகமும், தாபமும்.... அதிகரிக்க..... அதில் மூழ்கி.... வர்ஷினியின் பிடியில் இளகிய பத்மினி... சிறிது நேரத்தில் ரவியிடம் கற்ற வித்தைகளை அரங்கேற்ற தொடங்கினாள்....
ஆக்ரோஷமாய் ஆரம்பித்த வர்ஷினி பத்மினியின் முத்த அதிரடியில் பெட்டிப்பாம்பாய் அடங்கினாள்.... பத்மினியின் நாக்கு அவளுக்கு இதுவரை தெரியாத இன்ப உலகுக்கு எல்லாம் அழைத்துப்போனது.... தெரியாத ரகசியங்களை எல்லாம் தெரியப் படுத்தியது ....
பத்மினியும் வர்ஷினியும் முத்த கடலில் மூழ்கி...மூழ்கி.......
ஆழம் தொட்டு... ஓய்ந்த போது.... வர்ஷினி குழந்தையாய் பத்மினியின் மார்பில் ஒடுங்கியிருந்தாள்.......
தாயாய் பத்மினி வர்ஷனியை தன் மார்பில் தாங்கியிருந்தாள்....
“அக்கா............” வர்ஷினிதான் மெல்ல அழைத்தாள்...
“என்னடி செல்லம்?.......” பத்மினி குழைந்தாள்...
“ரொம்பவும் முன்னேறிட்டீங்க......”
“எதுலடி?........” பத்மினி நெற்றியை சுருக்கினாள்...
“முத்தத்தில தான்........” வர்ஷினி மென்மையாய் சிரித்தாள்...
“ச்ச்சீசீ..... “ நாணம் அடைந்தவள்..........” எல்லாம் அண்ணன் கிட்டே கத்துட்டதுதான்........”
“முத்தமே இப்படின்னா?...........” வர்ஷினி இழுத்தாள்....
“மத்தது எல்லாம் இதுக்கு மேலேதான்..........” பத்மினி முடித்தாள்....
“இன்னும் இருக்கா?........” போதையாய் முனகினாள்...
“அடி அசடு!... இதுதாண்டி... ஆரம்பம்.... போகப்போகத்தான்.... போயிட்டே இருக்கும்.... நம்மை கிறுகிறுக்க வைத்து... ஏங்க வைக்கும்.... அதை நினைச்சே துடிக்க வைத்து பைத்தியமாக்கும்..... “
“அப்படியாக்கா!!!!!!!!!!!” வர்ஷினி ஆச்சர்யப்பட்டாள்..
“ஆமாண்டி!... வரூரூ...... இதுலே இன்பத்தை மட்டும்தாண்டி தேடனும்..... அப்படி தேடினாத்தான்.... அள்ள அள்ள குறையாம கிடைக்கும்.... இதுக்கு முன்னாடி மத்தது எல்லாம் தூசுபோல தெரியும்டி.......அதனாலதாண்டி நான் அண்ணன் கிட்டே மயங்கிப்போய் கிடக்கறேன்...... என்னை தப்பா நினைக்கிறையாடி?....” பத்மினி ஏக்கமாய் கேட்டாள்....
“ச்சீ.... வாயைக் கழுவுங்க!.... இதிலே தப்பா நினைக்க என்னக்கா இருக்கு?...”
“அண்ணன்ங்கிற முறைவச்சு கூப்பிட்டுட்டு அவர்கிட்டேயே தங்கையான நான் இன்பம் அனுபவிக்கிறது?...”
“என்னை பொறுத்த வரையிலை தப்பே இல்லைங்கக்கா... ஆமாம்... நீங்க ஏன் அத்தானை அண்ணன்னு கூப்பிடனும்?...”
“ஏண்டி கேட்கிற?...”
“இல்லை என்னை மாதிரியே மாமான்னோ இல்லை அத்தான்னுனோ கூப்பிடலாம்ல்லே?... இந்த மாதிரி சமயத்திலே அப்படி கூப்பிட்டா ஒரு கிக்கா இருக்குமில்லே?...”
“ஏண்டி?... அண்ணான்னு கூப்பிட்டா கிக்கா இருக்காதா?....” பத்மினி சிரித்தாள்...
“அப்படிஇல்லை!.... .. நினைச்சுப்பார்த்தா அது எல்லாத்தையும் விட கிக்கா இருக்கும்போல தெரியுது....” வர்ஷினி சிலிர்த்தாள்...
“ரவியை அண்ணான்னு கூப்பிடதுதாண்டி ரொம்ப ஸேப்..... யாருக்கும் எந்த சந்தேகமும் வராது.... நமக்கும் பிரச்சனையில்லை... “
“ஆமாங்கக்கா!..... அப்படின்னா ஆன்ட்டி?.....”
“யாரு எங்க அம்மாவா?......”
“ம்...”
“அவங்க முதல்லே மன்மதன்னு கூப்பிட்டாங்க!... கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் அவரு இவருன்னு மரியாதையாத்தான் கூப்பிடறாங்க...” பத்மினி விஷமமாய் சிரித்தாள்....
“கல்யாணமா?......” வர்ஷினி குழம்பினாள்....”எனக்கு ஒன்னுமே புரியலையேக்கா?..”
“அதுஎல்லாம் ஒரு பெரிய கதைடி.... விளக்கமா சொன்னாத்தான் புரியும்.............”
“அப்போ சொல்லுங்க....”
“ரொம்ப பெரிசா இருக்குமேடி.....”
“அதை இன்னும் பெரிசு பண்ணி சொல்லுங்க!....”
“ஏண்டி?..”
“அத்தானைப் பற்றி கேட்டுட்டே இருக்கனும்போல இருக்குங்கக்கா!.... “ வர்ஷினி வெட்கமாய் சொன்னாள்...
பத்மினி “க்ளுக்”ன்னு சிரித்தாள்...
“ஏங்கக்கா!... நான் கேட்டது தப்பா?....” வர்ஷினி ஏக்கமாய் கேட்டாள்...” எனக்கு அவர் நினைப்பாவே இருக்குங்கக்கா.. அவரைப்பத்தியே மனசு நினைச்சுட்டு இருக்கு!..... அவர் என்னை ஏத்துக்கறதுக்கு மறுத்துட்டார்னா செத்துடலாம்னு இருக்கேன்...” வர்ஷினி மெல்ல விசும்பினாள்...
“ஏய்... அசடு.....” பத்மினி, திடுக்கிட்டு வர்ஷினியை எழுப்பி உலுக்கினாள்....
“ஆமாங்கக்கா!... என்னவோ தெரியலே... அவரை தினமும் பார்த்துட்டு இருந்தப்போ கூட அவ்வளவா தெரியலே... இங்கே வந்த நாள்முதலா அவர் நினைப்பு அதிகமாயிடுச்சுக்கா!... நின்ன அவர்... நடந்தா அவர்... படுத்தா அவர்.... எல்லாமுமே அத்தான் நினைப்புத்தான்.... எனக்கு பயமா இருக்குங்கக்கா!....”
“என்னடி பயம்?....” பத்மினி அதட்டினாள்..
“அத்தான் என்னை மறுத்துடுவாரேன்னு....” அழுதாள்...
“ஏய் அசடு... நான்தான் சொல்லியிருக்கேன்ல்லே.... என் உயிரைக்கொடுத்தாவது அண்ணனை சம்மதிக்க வைக்கிறேன்... நீ எதுக்கடி கவலைப்படறே?... உன்னைப்போய் யாராவது வேண்டாம்னு சொல்வாங்களாடி..... நீ பார்க்கமாட்டியான்னு எத்தனை பேர் ஏங்கிட்டு இருக்காங்க..... அசடு அசடு....” பத்மினி, வர்ஷினியை இழுத்து தன்மார்பில் அணைத்துக்கொண்டாள்...
“உனக்கும் ரவி அண்ணனுக்கும் கல்யாணம் நடக்கும்.... உன் ஆசைப்படியே நீ குழந்தை குழந்தையா பெத்துக்குவே.... கவலையே படாதே..............” பத்மினி அவளை இறுக்கிக் கொண்டாள்...
“எனக்கு அத்தானும் வேண்டும், நீங்களும் வேண்டும்..... “ வர்ஷினியும் தன் பங்குக்கு பத்மினியின் மார்பில் முகம் புதைத்தாள்..
“அடி பேராசைக்காரியே!.... உனக்கு நானும் வேண்டும்.... எங்க அண்ணனும் வேணுமா?.... ஏமாந்தா எங்க அம்மாவையும் வேணும்னு சொல்லே போலிருக்கே?.....”
“ஏன் சொல்லக்கூடாதா?... ஆன்ட்டி மட்டும் “ம்” னு சொன்னா..... ஆன்ட்டியையும் நம்மகூட சேர்த்துக்கலாம்....எனக்கு எந்த ஆட்சேபணையும் இல்லை.... “
“அடிப்பாவி.... உனக்கும் எங்க அம்மாமேலே ஒரு கண்ணா?...” பத்மினி அடக்கமாட்டாமல் சிரித்தாள்...
“எனக்கும்னா?.... அப்போ வேற யாரு யாருக்கெல்லாம் ஆன்ட்டிமேல கண்ணு?....”
“வேற யாரு.... எனக்கும், எங்க அண்ணனுக்கும்தான்.....” பத்மினி வெட்கமாய் சிரித்தாள்.......
“ஓ.கோ... கதை அப்படி போகுதா?....” சிரித்த வர்ஷினி....”நான் இங்கே கிளம்பி வந்ததில் இருந்து அங்கே ஏகப்பட்ட விஷயம் நடந்திருக்கும் போல் இருக்கே?.... எல்லாத்தையும் ஒண்ணு ஒண்ணா சொல்லுங்கக்கா...ப்ளீஸ்....”
“டீ...வரூ.... அதையெல்லாம் சொன்னா வெகு நேரமாகும்டி... அதுவும் இல்லாம... அதைச் சொல்ல சொல்ல என் உடம்பும் துடிக்க ஆரம்பிச்சுடும்...”
“யாரை நினைச்சுக்கா?.... “
“வேற யாரை?... எல்லாம் எங்க அண்ணனை நினைத்துத்தான்..... அவரை நினைச்சாலே .... உடம்புக்குள்ளே அனலடிக்குதடி.”.... பத்மனி புலம்பினாள்...
“அப்போ நீங்க சொல்வதைப்பார்த்தா.... ரவி அத்தான்... உங்களையும், ஆன்ட்டியையும் மடக்கிட்டாருன்னு சொல்லுங்க!..”
“அவரு மடக்கலைடி மண்டு!.... நாங்கதான் மடங்கிட்டோம்....”
“எனக்கு புரியலையே?....” வர்ஷினி குறும்பாய் சிரித்தாள்....
“நம்ம மொட்டை மாடி விளையாட்டு ஒரு ஆரம்பம்தாண்டி.... அன்றைக்கே முடிவு செய்தேன்.... நான் மட்டும் தனிய அண்ணன் கிட்டே இன்பம் அனுபவிச்சா எப்படி இருந்தாலும் ஒருநாள் கண்டிப்பாய் மாட்டுவோம்.... அதனால எங்க அம்மாவையும் மடக்கச்சொல்லி அண்ணனுக்கு நான் ஐடியா தந்தேன்.... அது நல்லபடியாய் ஒர்க்அவுட் ஆச்சு....”
“ஆன்ட்டியும் சூப்பரா இருப்பாங்களே?.....” வர்ஷினி சிலிர்த்தாள்....
“ஆமாண்டி!...அம்மா கிட்டே அண்ணனுக்கு கொஞ்சம் வெறி அதிகமாயிடுதுடி... போட்டு கண்டபடி கடிச்சு வச்சுடறார்.. பாவம்டி எங்க அம்மா!... அத்தனையும் தாங்கிக்கிறா... அப்பப்பா!... அம்மா உடம்பிலே இந்த முரடு பண்ணின வேலையை பார்த்தால் எனக்கே பாவமா இருக்குதடி.....” பத்மினி பச்சாதாப்பட்டாள்...
“ஏங்கக்கா!... காயம் ரொம்ப அதிகமோ?....”
“ஆமாண்டி வரூ.... அதுவும் அம்மாவோட ப்ரெஸ்ட்டையும், பட்டக்ஸையும் ... அண்ணன் படுத்தின பாடு இருக்கே.... ரெண்டும் சிவந்துபோய் கிடக்குதடி....நல்லா எரியும்போல் இருக்கு!.. எப்ப பார்த்தாலும் அண்ணன்மேலே ப்ரெஸ்ட்டை தேய்ச்சுட்டுத்தான் இருக்காங்க.... அப்பத்தான் நல்லா இதமா இருக்கும்போல் இருக்கு...”
“அத்தான்தான் கொஞ்சம் பாத்து நடந்துக்கக்கூடாதா?....” வர்ஷினியும் அங்கலாய்த்தாள்...
“ஆமாண்டி வரூ.... இந்தமுரடு கொஞ்சமாவது இதமா நடந்திருக்கலாம்.... போட்டு பிராண்டி வச்சுடறார்... “ நிறுத்தியவள் சிரித்தாள்....” எங்க அம்மாவுக்கும் அதுதான் நல்லா இருக்கும்போல் இருக்கு.... அண்ணன் என்ன பண்ணினாலும் வேண்டாம்னு மட்டும் சொல்றதே இல்லை.... இவரே... மார்புகளை போட்டு அந்த பிழி பிழியறார் இல்லே?... அப்போ.. அண்ணன் அங்கே கை வச்சா....நைசாய் சொல்ல வேண்டியதுதானே?... ரொம்பவும் வலிக்குதுங்கன்னு......”
“ம் சொல்லலாம்...”
“ஆனா எங்க அம்மா மூச்சு விடமாட்டா.... இன்னும் நல்லா பிழிங்கன்னு நெஞ்சை நிமிர்த்தி காட்டிட்டுத்தான் இருப்பா!... அது அண்ணனுக்கு வசதியாய் போயிடுது.... போட்டு பிழிஞ்சு எடுத்துடறார்.... அதுக்காக காட்டறாளா?.. இல்லை இந்த விளையாட்டு முடிந்ந பின்னாடி அண்ணன் எங்க அம்மா மார்பிலேதான் இளைப்பாறுவார்.... அதற்காக அப்படி காட்டறாங்காளான்னு தெரியலே?....”
“அத்தான் ஆன்ட்டி மார்பிலேதான் இளைப்பாறுவாங்களா?....” வர்ஷினி ஆசையாய் கேட்டாள்...
“ஆமாண்டி!... எல்லாம் முடிந்த பின்னாடி... எங்க அம்மா அண்ணனை தன் மடியில் போட்டுட்டு.. சின்ன குழந்தைக்கு பால் கொடுக்கிற மாதிரி அண்ணனுக்கு ப்ரெஸ்ட் பீடிங் பண்ணுவா!.... அண்ணனும் நல்லா முட்டி முட்டி பால் குடிப்பார்... அதேசமயத்தில் இன்னொன்றையும் கையாலே மெல்ல வருடி...விடுவார்..... அப்போ பார்க்கனுமே எங்க அம்மாவை.... அப்படியே சொக்கிப்போய் கிடப்பா.... அண்ணன் எழுந்தாகூட விடமாட்டாங்க... இன்னும் குடிங்க குடிங்கன்னு பால் ஊட்டிட்டே இருப்பா!... “
“அத்தான் சீக்கிரம் எழுந்துக்குவாரா?....”
“ஊகூம்.... எங்க அம்மா எழுப்பினா கூட எழ மாட்டார்.... இன்னும் வேணும் இன்னும் வேணும்னு அடம்பிடிச்சு அம்மாவின் மார்பிலேயே பால்குடிச்சிட்டேதான் இருப்பார்.... மொத்தத்திலே ரெண்டு பேருக்குமே அது மிக மிக மிக பிடித்த காரியம்னு நினைக்கிறேன்.... சீக்கிரம் முடிக்கமாட்டாங்க....பாவம்டி... எங்க அம்மா...” பத்மினி பெருமூச்செரிந்தாள்...
“ஏங்கக்கா?...”
“நான் சின்னப்புள்ளையா இருக்கும்போது சரியாகவே பால் குடிக்கமாட்டேனாம்... அம்மாவுக்கு பாலும் நிறைய சுரக்குமாம்.. அதனால மார்பிலே பால் கட்டிக்ககூடாதுன்னு நிறைய பாலை வேஸ்ட் பண்ணியிருக்காங்களாம்... அதனாலேயே என்னவோ... அண்ணன் அம்மா மார்பிலே பால்குடிச்சாங்கன்னா... அம்மா அப்படியே உருகிடுவாங்க.... “
“நீங்க மட்டும் என்ன?... உங்களுக்கும் அந்த இடம்தான் வீக்......”
“சரியா சொன்னே!... அண்ணனுக்கும் இது தெரிஞ்சிருக்கு!... ஆகவே அதை போட்டு படுத்தற பாட்டிலே நாங்க தானாகவே லீக் ஆயிடறோம்..... “ பத்மினிக்கு அதற்குமேல் சொல்ல முடியவில்லை... வெட்கத்தில் திணறினாள்...
“கேட்கிற எனக்கே லீக் ஆயிடும்போல் இருக்கு.... உங்களை சொல்லவே வேண்டியதில்லை!.... அக்கா...” வர்ஷினி குழைந்தாள்...
“என்னடி!.... உன் பேச்சே சரியில்லையே?... உன் பார்வையும் சரியில்லை.... உடம்பை எதுக்குடி இந்த நெளி நெளிக்கிறே?..” பத்மினி சீண்டினாள்...
“அக்கா!... எனக்கு இப்போ அது வேணும்போல இருக்குது... வாங்கக்கா!....ப்ளீஸ்....” வர்ஷினி துடித்தாள்...
“வேணாம்டி!... ரிஸ்க்... அதுவுமில்லாமே... எங்க அம்மா சொல்லியிருக்காங்க..... பெண்கள் எத்தனைதான் ஆசையிருந்தாலும் அந்த ஆசையை ஆம்பிள்ளைகிட்டேதான் தணிச்சுக்கனுமாம்.... அப்பத்தான் காமம் இனிக்குமாம்...”
“அக்கா!... உங்களோட பேசிட்டு இருந்தததிலே ரொம்ப மூடாயிட்டேங்கக்கா!... ரொம்பவும் ஏக்கமா இருக்குதுங்க அக்கா!.. என்னை ஏதாவது பண்ணுங்களேன்.....” வர்ஷினி புலம்பினாள்...
“ஊகூம்... உன்னை தொடக்கூட மாட்டேன்... நீ எங்க அண்ணன் தொடற வரைக்கும் இப்படியே துடிச்சிட்டே இருக்க வேண்டியதுதான்....” பத்மினி ஈவு இரக்கமில்லாமல் பேசினாள்...
“என்னை பார்த்தா பாவமா இல்லையாக்கா?...” உடல் துடிக்க வர்ஷினி கெஞ்சினாள்...
“உனக்கு என்னை பார்த்தா பாவமா இல்லையாடி?... நீயாவது இன்னும் அந்த சுகத்தை அனுபவிக்கவே இல்லை!... ஆனா நான்?....... என்னையும் நினைச்சுப்பாருடி!... அண்ணனை நினைச்சுட்டு அத்தனையும் அடக்கிட்டு இருக்கேனில்லே?.. அதே மாதிரி நீயும் அவரை நினைச்சுட்டே எல்லாத்தையும் அடக்கிக்கோ.... கல்யாணம் நடக்கட்டும் .... எல்லாத்துக்கும் சேர்த்து வட்டியும் முதலுமா வாங்கிக்கோ.....”
“அக்கா வேற வழியே இல்லையா?.... “ வர்ஷினி கையால் புண்டையை தடவப்போனாள்... பளீரென ஒரு அடி விழுந்தது...
“ஆவ்.....” வலியில் துள்ளினாள்..... “வலிக்குதுங்கக்கா!....எதுக்கு அடிக்கறீங்க?...”
“எதுக்கடி கையை அங்கே கொண்டுபோனே?....”
“சும்மா தேய்ச்சுவிடலாம்னு..............” வர்ஷினி முனகினாள்....
“அதுதான்.... விட்டேன் ஒண்னு... இனிமேல் கையை அங்கே கொண்டுபோனே!.... நான் பொல்லாதவளாய் இருப்பேன்... இன்றைய தினத்தில் இருந்து உனக்கு கட்டுப்பாடு அமலுக்கு வருது.... உன் ஆசையை நீயே தணிச்சுக்கக்கூடாது... அது அண்ணன் மூலமாத்தான் தணிக்கப்படனும்....ப்ராமிஸ்......” பத்மினி கையை நீட்டினாள்...
வர்ஷினி தயங்கினாள்....”என்னை பார்த்தா ரொம்ப பாவமா இல்லையாக்கா?....” ஏக்கமாய் கேட்டாள்...
“இல்லையே?.... நீ எனக்கு அண்ணியா வரனுமா?... வேண்டாமா?.....”
“வரணும்.... அதுக்குத்தானே துடிச்சிட்டு இருக்கேன்.....”
“அப்படின்னா?... என் பேச்சை கேளு... எனக்கு சத்தியம் செஞ்சு தா!.....” பத்மினி விடாப்பிடியாக கேட்டாள்.....
“அக்கா!......” வர்ஷினி சிணுங்கினாள்...
“அண்ணி.!!!!!!!!!!!!!!... ப்ளீஸ்ங்க அண்ணி....”
பத்மினியை நிமிர்ந்து பார்த்தவள்...மறுபேச்சு பேசாமல் பத்மினியின் கையைப்பிடித்து “ப்ராமிஸ்” என்றாள்.
“தேங்ஸ்ங்க அண்ணி!....” பத்மினி, வர்ஷினியை இழுத்து அணைத்துக்கொண்டாள்...
“அக்கா இது நடக்குமா?....” இதழ் துடிக்க வர்ஷினி கேட்டாள்...
“கண்டிப்பாய் நடக்கும்ங்க அண்ணி.... நான் கண்டிப்பாய் நடத்திவைப்பேன்....” பத்மினி தன்பிடியில் இருந்த வர்ஷினியின் முகத்தை நிமிர்த்தி அவளின் துடிக்கும் இதழ்களில் ஆழமாய், அழுத்தமாய் முத்தமிட்டாள்....
இருவரின் இதழ்களும் பசைபோட்டாற்போல் அப்படியே ஒட்டிக்கொண்டன.... இதழ்கள் விரிய.... பத்மினியின் நாக்கு சரசரவென வர்ஷினியின் வாய்க்குள் புகுந்து அவளின் உட்புறத்தை ஆராய்ந்தது......
வர்ஷினிக்கு உடல் “குப்” பென வியர்த்து.... துடித்தது...
தாங்க முடியாத வர்ஷினி இன்னும் அதிகமாக பத்மினியுடன் ஒண்டினாள்.... அதை எதிர்பார்த்திருந்த பத்மினி.... வர்ஷினியை தன்னோடு இன்னும் இறுக்கமாய் இறுக்கிக்கொண்டாள்..
பத்மினியின் நாக்கின் ஜாலத்தில் வர்ஷினி மயங்கி கிறங்கினாள்......
திடீரென பத்மினி விலகினாள்.....வர்ஷினி திடுக்கிட்டு.... மலங்க மலங்க விழித்தாள்....நாவால் இதழ்களை நீவி விட்டு... பத்னியின் எச்சிலை உள்ளே வாங்கி சுவைத்தாள்....”இன்னும் கொஞ்சம்ங்கக்கா!....” ஏக்கமாய் நெருங்கியவளை...
“நோ சான்ஸ்....” நிர்தாட்சயண்யமாய் பத்மினி நிராகரித்தாள்....
“ஏங்க அக்கா? என்னை இப்படி சூடேத்தி விட்டுட்டு பழிவாங்கறீங்க?...” கிட்டத்தட்ட அழும் நிலையில் வர்ஷினி குமுறினாள்...
“எங்க அண்ணன் சொத்து... எப்படி இருக்குன்னு டெஸ்ட் பண்ணிப்பார்த்தேன்.....” பத்மினி சிரித்தாள்
“டெஸ்ட் பண்ணறது நாக்காலதான் பண்ணனுமா?....” வர்ஷினி ஆங்காரமாய் கேட்டாள்...
“ஆமாம்... என் வருங்கால அண்ணியின் எச்சில் எப்படி இருக்குதுன்னு டேஸ்ட் பண்ணிப்பார்த்தேன்... எங்க அண்ணனுக்கு பிடிச்ச மாதிரி இருக்குதா? இல்லையான்னு பார்த்தேன்....”
“ஏன் இதுக்கு முன்னாடி நீங்க அதை டேஸ்ட் பண்ணிப் பார்த்தது இல்லையா?...” அழாத குறையாய் கேட்டாள்..
“அப்போ எல்லாம் நீங்க... என் பார்ட்னர்.... இப்போ எனக்கு அண்ணியாகப் போறீங்க...ரெண்டுக்கும் வித்தியாசம் இருக்குல்லே?...”
“அப்படின்னா மறுபடியும் ஒருதடவை டேஸ்ட் பண்ணிப்பாருங்களேன்.....” வர்ஷினி கெஞ்சினாள்..
“ஊகூம்... ஒரு தடவை டேஸ்ட் பண்ணியதே எனக்கு திருப்தியா இருக்கு!... இனிமே உங்க உடம்பைத்தான் டெஸ்ட் பண்ணிப்பார்க்கனும்....” பத்மினி குறும்பாய் சிரித்தாள்...
“உடம்பையா?....அங்கே டெஸ்ட் பண்ண என்ன இருக்கு?...”
“என்ன இப்படி கேட்டுட்டீங்க?... என் வருங்கால அண்ணிக்கு எல்லாப்பார்ட்ஸ்சும் சரியா இருக்கா?.. இல்லையான்னு பார்க்க வேண்டாமா?.....”
“அதையும் பார்ப்பீங்களா?..... “ கொஞ்சம் நிதானத்துக்கு வந்தவள்...,” அதை எப்படி பார்ப்பீங்க?... எல்லா ட்ரெஸையும் கழட்டி பார்ப்பீங்களா?.. இல்லை கையாலேயே தடவி தடவிப் பார்ப்பீங்களா?....”
“அதுதான் எப்படி பண்ணலாம்னு யோசிக்கறேன்.....”
“கையாலே தடவுனீங்கனா... ஒரு இடத்திலே ஈரமாகும் பரவாயில்லையா?....” வர்ஷினி நாணமாய் சிரித்தாள்...
“ஓ... அந்த ஈரத்தையும் டேஸ்ட் பண்ணினால் போச்சு!...” பத்மினி குஷியானாள்..
“ஆனா ஒரு கண்டிஷன்....” வர்ஷினி திடீரென நிபந்தனை விதித்தாள்...
“என்னங்க அண்ணீ?...” பத்மினி வேண்டுமென்றே “அண்ணி”ங்கிற வார்த்தையை அழுத்திச் சொன்னாள்...
“என்னை டெஸ்ட் பண்ணுகிற என் ஆத்துக்காரரோட தங்கச்சியை நானும் டெஸ்ட் பண்ணிப் பார்ப்பேன் சம்மதமா?..”
“ஊகூம்.... அதுதான் நடக்காது....நான் இன்னொரு வீட்டுக்கு வாழப்போற பொண்ணு... என்னை எதுக்கு நீங்க டெஸ்ட் பண்ணனும்?..” பத்மினி மறுத்தாள்...
“ஏங்க?... நாளைக்கு சுரேஷ் அண்ணன் என்கிட்டே வந்து ஏதாவது குறை சொன்னாங்கன்னா?...” வர்ஷினி சீண்டினாள்..
“அதெல்லாம் அவர் கேட்கமாட்டார்.... என்கிட்டே எல்லாம் எங்க அண்ணனுக்கு பிடிச்சமாதிரிதான் இருக்கு!...”
“எப்படி சொல்றீங்க?... எங்க ஆத்துக்காரர் பிடிச்சுப்பார்த்தாரா?...”
“பிடிச்சு மட்டுமா பார்த்தார்?... அதை கடிச்சு, கசக்கி உருட்டி திருகி.... இன்னும் என்ன என்னவோ எல்லாம் செஞ்சு பாத்துட்டார்.... “
“மேலே மட்டும்தான் பார்த்தாரா?...” வர்ஷினி சந்தேகமாய் கேட்டாள்...
“என்னை முழு அம்மணமாக்கி எல்லாப் பக்கத்திலேயும் முழுசா பாத்துட்டார்.... அதுமட்டுமில்லாம........என் அந்தரங்கம்கூட எவ்வளவு ஆழம்னு அவரோட உலக்கையை விட்டு ஆழம் பார்த்துட்டார்.....”
‘உலக்கையா?....” வர்ஷினி வாயைப்பிளந்தாள்..
“ஆமாங்க அண்ணி... அண்ணனுக்கு அது உலக்கை மாதிரிதான் இருக்கும்...அதைத்தான் நீங்க எப்படி தாங்கப்போறீங்களோன்னு எனக்கு இப்போ இருந்தே கவலையா இருக்கு!....” பத்மினி கன்னத்தில் கை வைத்து கவலைப்பட்டாள்....
“நீங்க எப்படி தாங்குனீங்க?..” வர்ஷினி கிண்டலாய் கேட்டாள்...
“நானும்தான் முதன்முதலா உள்ளே போறப்போ... திணறிட்டேன்... இருந்தாலும் சமாளிச்சுட்டேன்.... ஏன்னு கேட்டா நான் உங்களை விட கொஞ்சம் பெரிய பொண்ணு இல்லையா?...” பத்மினி பெருமையாய் சொன்னாள்..
“பொண்ணு மட்டுமா பெரிசு?....” வர்ஷினி குறும்பாய் பத்மினியின் முலையை பார்த்து கண்ணடித்தாள்..
“ஆமாம்...ப்ரெஸ்ட்டும் கொஞ்சம் பெரிசுதான்...” பத்மினி கர்வமாய் சொன்னாள்...
“அதோடு சீட்டும் கொஞ்சம் பெரிசுதான்...” வர்ஷினி வெட்கமாய் சிரித்தாள்...
“ரொம்பவும் பொறாமைப்படாதீங்க அண்ணி!... எனக்கு இருக்கிறது எல்லாம் எங்க அம்மாகிட்டே இருக்கிறதை விட சைசிலே சின்னதுதான்..... அந்த விஷயத்தில் எங்க அம்மாவை அடிச்சிக்க முடியாது....” நெஞ்சை நிமிர்த்தினாள்..
“ஆமாம்..ஆமாம்.... அந்த விஷயத்தில் ஆன்ட்டியை அடிச்சுக்க முடியாது.... எப்படித்தான் முன்னாடியும் பின்னாடியும் இருக்கிறதை தூக்கிட்டு நடக்கறாங்களோ?...” வர்ஷினி ஆச்சர்யமாய் கேட்டாள்...
“போங்க அண்ணி... எங்க அம்மாவை கிண்டல் பண்ணாதீங்க.... நீங்க எங்க அண்ணனை கட்டினா... எங்க அம்மாதான் உங்களுக்கு மாமியார்.... மாமியாரை கிண்டல் பண்ணாதீங்க...”
“தப்பு தப்பு.... ”கன்னத்தில் போட்டுக்கொண்டாள்....” ஆனாலும் எங்க மாமியாருக்கு முன்னாடியும், பின்னாடியும் கொஞ்சம் பெரிசுதான்......”
“அப்படி ஒண்ணும் பெரிசு இல்லை.... எங்க அம்மாவை விட பெருசு உலகத்தில் இருக்கு!.... அதை எல்லாம் பார்க்கும் போது எங்க அம்மாவுது ஒண்ணும் பெருசில்லே!.....அதுவும் இல்லாம அவங்க ஒரு குழந்தை பெத்திருக்காங்க... அதுக்கு பால்ஊட்ட அது கொஞ்சம் பெரிசாத்தான் ஆகும்....”
“அவங்க குழந்தைக்கும் அவங்கமாதிரியே அது ரெண்டும் கொஞ்சம் பெரிசுதான்..... “ வர்ஷினி பத்மினியின் முலையைத் மெல்ல தடவினாள்...”அந்த குழந்தைக்கு ஒரு குழந்தை பிறந்தா?....” வர்ஷினி கண்களை அகல விரித்தாள்...” இது ரெண்டும் வீங்கி.... பார்க்கவே அத்தனை நல்லாயிருக்கும்!!!!!!!!!!”
“ஆமாங்க அண்ணி!... சும்மா இருக்கிறப்பவே... உங்க ஆத்துக்காரர் என்னுதை முறைச்சு முறைச்சு பார்ப்பார்... இந்த அழகிலே அதிலே பால்வேற வந்துச்சுன்னா.... சொல்லவே வேண்டாம்....என்னையே சுத்தி சுத்தி வருவாரு...” பத்மினிக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது..... வெட்கமாய் சிரித்தாள்...
“என்னங்க அக்கா சிரிக்கறீங்க?....” வர்ஷினி ஆதங்கத்துடன் கேட்டாள்..
“அடியே வரூரூ..... எங்க அண்ணன்.... அதுதான் உங்க வருங்கால ஆத்துக்காரர்... முலைப்பால் வெறியரடி... இப்பவே என் பாலுக்கு ரிசர்வ் பண்ணி வச்சுட்டார்... நாளைக்கு எனக்கு குழந்தை பிறந்தா..... குழந்தைக்கு புட்டிப்பால்தான் தரணுமாம்... என்கிட்டே சுரக்கிற எல்லாப்பாலையும் இவர்தான் குடிப்பாராம்....”
“நீங்க என்ன சொன்னீங்க?....”
“நான் என்னடி சொல்வேன்?... நான் சரின்னு சொல்லிட்டேன்.... ஆனால் அம்மாதான் குழந்தைக்கு கொஞ்சம் பாலாவது தரவேண்டுங்கன்னு ஒரே கெஞ்சல்..... ஆனாலும் அண்ணன் மசியவே இல்லை.... கடைசியில்தான் ஒரு நிபந்தனையின் பேரில் ஒப்புக்கொண்டார்......”
“என்ன நிபந்தனை?....” வர்ஷினி துடிப்புடன் கேட்டாள்..
“நான் கர்ப்பமானதில் இருந்து, அம்மா கை வைத்தியம் செஞ்சு எனக்கு பால் நிறைய சுரக்கிறமாதிரி பண்ண வேண்டும்... அப்படி பண்ணினால்தான் குழந்தை பிறந்த பின்னாடி... குழந்தைக்கு தர சம்மதிப்பாராம்... இல்லையென்றால்..குழந்தைக்கு புட்டிப்பால்தான்னு கறாராய் சொல்லிட்டார்....”
“அவருக்கு முலைப்பால்னா ரொம்ப பிரியமா சாப்பிடுவார் போலிருக்கு....”
“ஆமாண்டி.... அவர் கத்துட்ட வித்தைக்கு முலைப்பால் ரொம்பவும் சப்போர்ட்டா இருக்குமாம்!....”
“வித்தையா?....” வர்ஷினி நெற்றியை சுருக்கினாள்..
“அய்யோ... அதையும் உளறிட்டேனா?...” பத்மினி சலித்துக்கொண்டாள்...
“அக்கா!.....” என்றாள் அதட்டலாய்....
“ஏங்க அண்ணி... கத்தறீங்க?....” பத்மினி குழைவாய் கேட்டாள்...
“அக்க்காகா....” வர்ஷினியின் குரலும் மிருதுவானது.....
“ஏங்க என் செல்ல அண்ணி?...” பத்மினி உருகினாள்..
“நீங்க நிறைய விஷயத்தை என்கிட்டே இருந்து மறைக்கறீங்க.....” செல்லமாய் சிணுங்கினாள்..
“அப்படி எந்த விஷயத்தைங்க நான் மறைச்சேன்... சூடிதாருக்குள்ளே இருக்கிற விஷயமா?...” பத்மினி திமிறிய தன் முலைகளை பார்த்துபடி குறும்பாய் சிரித்தாள்...”இல்லை அந்தரங்கமாய் இருக்கிற தேனூறும் விஷயமா?...” தன் கால்களை அகட்டி....அகட்டி சேர்த்தாள்....
“ச்சீய்..... போங்கக்கா!.... நீங்க சரியான குறும்புக்காரி....” செல்லமாய் பத்மினியின் மூக்கைப்பிடித்து நிமிண்டியவள்... “நீங்க என்கிட்டே மறைச்ச விஷயத்தை ஒண்ணு ஒண்ணா சொல்லவா?....” செல்லமாய் கொஞ்சினாள்..
“சொல்லுங்க என் செல்ல அண்ணியே?....” பத்மினியும் குழைவாய் இருந்தாள்...
“முதல்லே நீங்களும் என் அண்ணாவும் சேர்ந்த விஷயத்தைத்தான் அரைகுறையா சொன்னீங்க?.... இரண்டாவது எக்காத்துக்காரர்.................” தடுமாற்றமாய் நிறுத்தியவளை.... பத்மினிதான் ஊக்கப்படுத்தினாள்...” சொல்லுங்க.... உங்காத்துக்காரர்?...............”
“எங்காத்துக்காரர்.... ஆன்ட்டியை கவிழ்த்ததைப் பற்றி சொல்லவே இல்லை.... மூணாவதா அவர் ஆன்ட்டியோட பூவுடம்பிலே என்னவோ காயம் பண்ணி வச்சுட்டார்னு சொன்னீங்க?..அதைப்பற்றியும் சொல்லலே? அப்புறம் குழந்தையைப் பற்றியும், பாலைப்பற்றியும் சொன்னீங்க அதைப்பற்றியும் சொல்லலே?.... நீங்க ரொம்ப மோசம்ங்கக்கா!...” செல்லமாய் பத்மினியை கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள்....
“என்னங்க அண்ணி!... கன்னத்தில் அடிப்பீங்கன்னு பார்த்தா முத்தம் தர்றீங்க?... இதுமாதிரி தண்டனை கிடைக்கும்னா எவ்வளவு தப்பு வேண்டுமானாலும் பண்ணலாம் போல் இருக்கே?..... கன்னத்தில் தந்ததை உதட்டில் தந்திருந்தா நல்லாயிருக்குமில்லே?....”
“எனக்கு உங்க உதட்டுலேதான் தரலாம்போல ஆசையா இருந்துச்சு!... ஆனா.. நீங்கதான் சத்தியம் வாங்கியிருக்கீங்களே?.. கல்யாணம் முடியற வரைக்கும் ஆசையை அடக்கி வைக்கனும்னு..... அதுதான்.... வேண்டுமானா... மறுபடியும் ஒண்ணு தரவா?....” வர்ஷினி ஆசையுடன் பத்மினியின் கன்னத்தை வருடினாள்....
“எல்லாத்தையும் சொல்றேன்....பொறுமையா இருக்க அண்ணி!...முதல்லே அண்ணன் கிட்டே உங்க விஷயத்தை சொல்லிட வேண்டும்.... இல்லாட்டி முக்கியமான நேரத்தில் அவரு குழப்பிட்டாருனா?...” செல்லில் ரவியின் நம்பரை முயற்சி செய்தாள்...ரிங் போய்க்கொண்டே இருந்தது....
இருவருமே குழம்பினார்கள்... இங்கே இருக்கிற ஆத்துக்குத்தானே குளிக்கப்போனார்....
வர்ஷினி திகிலுடன்...” அக்கா.......... அவரு குளிக்கப்போன இடத்திலே................” அழ ஆரம்பித்தாள்...
“ஏய் அசடு.... போட்டேனா ரெண்டு... சும்மா இருக்கமாட்டே.... அவருக்கு ஒண்ணும் ஆகாது.... அவருக்கு நல்லாவே நீச்சல் தெரியும்....ஒருவேளை குளிச்சிட்டு கூட இருக்கலாம்....”
“எதுக்கும் நாம ரெண்டுபேரும் போய் பார்த்துட்டு வரலாங்கக்கா!... எனக்கு நெஞ்சு படபடன்னு இருக்கு!....” வர்ஷினி தடுமாறினாள்....
“டீ.. வர்ஷினி... தோட்டம் எல்லாம் பராமாரிப்பு இல்லாம புதரா இருக்கு!!.... ஏதாவது பாம்பு இருந்து தொலைக்கப்போகுது...”
“பரவாயில்லைங்கக்கா!...நான் முன்னாடி போறேன்!... நீங்க பின்னாடி வாங்க!... அப்படியே பாம்பு கடிச்சாலும் முதல்லே என்னைத்தான் கடிக்கும்....” வர்ஷினி கிளம்பிவிட்டாள்...
“ஏய் இருடி அடங்காப்பிடாரி.... துப்பட்டாவை எங்கேடி வீசினே?...... “ பத்மினி தன் துப்பட்டாவை தேடி எடுத்தாள்...”கடங்காரி.... மூடு வந்துட்டா எல்லாத்தையும் இழுத்து வீசி எறிய வேண்டியது.... கடைசியில் எடுத்து தரமட்டும் மகாராணிக்கு முடியறதில்லை..” போலி எரிச்சலில் சீறினாள்...
“இந்த கல்யாணம் மட்டும் நடக்கட்டும்!.... அப்புறம் பாருங்க!... நான் உங்க காலடியிலேயே விழுந்து கிடக்கறேன்... இப்ப மட்டும் கொஞ்சம் சீக்கிரம் வாங்கக்கா!... எனக்கு ஒரே படபடப்பா இருக்கு!.... இந்த ஆத்திலே சுழல் இருக்குன்னு பேசிக்கறாங்க.... வருடத்துக்கு ரெண்டு மூணுபேரையாவது இழுத்துட்டுப் போயிடுது.... “ வர்ஷினி பரபரத்தாள்...
“இருடி... இன்னொரு முறை கூப்பிட்டுப்பார்க்கலாம்....” பத்மினி ரீ டயலை அழுத்தினாள்....
ரிங் போயிற்று...வர்ஷினியின் முகம் வெளிற ஆரம்பித்தது.....
நல்லவேளை ரவி எடுத்தான்...”என்ன பத்மினி...”
“ஏங்க அண்ணா... நான் கூப்பிட்டபோது எடுக்கலே?.....”
“கொஞ்சம் பிஸியா இருந்துட்டேன்!.... ஏன் பத்மினி?....”
“உங்க வருங்கால பொண்டாட்டி பதறி துடிக்கறா!...... விட்டா இப்பவே உயிரை விட்டுடுவா போலிருக்கு....”
“என் வருங்கால பொண்டாட்டியா?..... நீ யாரைச் சொல்றே?.... வர்ஷினியையா?....” ஒரு சின்ன தயக்கத்துடன் கேட்டான்..
“அவளேதான்.... உங்களைத்தான் கல்யாணம் பண்ணுவேன்னு ஒத்தைக்காலிலே நிக்கறாள்....நானும் சரின்னு சொல்லிட்டேன்.....”
“ஏய்.....” குரலை உயர்த்தியவன்....பின் குரலை தாழ்த்திக்கொண்டான்...” பக்கத்திலே யாரு இருக்கா?... வேற யாராவது இருக்காங்களா?....”
“யாருமில்லை... உங்க வருங்கால பொண்டாட்டிதான் வாயைத்திறந்துட்டு என்னையே பாத்துட்டு இருக்கா!... வாயிலே ஈ போறது கூடத் தெரியாம...” பத்மினி ஸ்பீக்கரை ஆன் செய்தாள்..
“பத்மினி நம்ம மேட்டரை சொல்லிட்டியா?....” தயக்கமாய் கேட்டான்..
“ஏங்க அண்ணா!... சொல்லாம மறைச்சிருட்டா?....” மெல்ல பேசினாள்....
“வேண்டாம்... வேண்டாம்.... எதையும் மறைக்க வேண்டாம்... யாராக இருந்தாலும் உண்மையைத்தான் சொல்லனும்... உனக்கு தயக்கமா இருந்தா விட்டுடு.... நான் நேரிலே சொல்லறேன்.... அப்புறமும் அவ விருப்பப்பட்டா எனக்கு சரிதான்”
“நம்ம விஷயத்தை முதல்லேயே சொல்லிட்டேன்.... எங்க அம்மா விஷயத்தையும் அரசல் புரசலா சொல்லிட்டேன்... எல்லாத்தையும் கேட்டும்கூட உங்களைத்தான் கட்டுவேன்னு ஒத்தை காலிலே நிக்கறா.... எங்க ரெண்டுபேர் தவிர இன்னும் எத்தனைபேர் இருந்தாலும் கவலையில்லையாம்.... உங்களைத்தான் கல்யாணம் பண்ணிக்குவாளாம்....”
“கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் எப்படி இருப்பாளாம்?....”
“அதையும் கேட்டுட்டேன்.... உங்க சொல்படி கேட்டு நடப்பாளாம்.... மொத்தத்திலே இன்னொரு அடிமை கிடைச்சுட்டாள்னு நினைச்சுக்குங்க!....”
“ஏய்!... இருடி.... நானே கேட்டுடறேன்.....போனை அவ கிட்ட கொடுடி....” பத்மினி செல்லை வர்ஷினியின் கையில் தந்தாள்...
“வரூ.....” ரவியின் குரல் மிருதுவாய் வந்தது...
“என்னங்க!....” வர்ஷினி முகமெல்லாம் வெட்கத்துடன் மெல்ல பேசினாள்....
“பத்மினி எல்லா விஷயத்தையும் சொன்னாளா?.....”
“சொன்னாங்க!....”
“அதுக்கு உன்னோட பதில் என்ன?....”
“எனக்கு இனிமேல் ஏதுங்க பதில்.... எல்லாமே உங்கள் விருப்பம்தான்....நீங்க நினைக்கிறதுதான் என்னோட பதில்...”
“நிஜமாகவா சொல்றே?....”
“ஆமாங்க... என் முழுமனசோடதான் சொல்றேன்.... “
“இருந்தாலும்...... பத்மினி....முழுசா சொன்னாளா....” ரவி தயங்கினான்...
“ஏங்க நான் ஒண்ணு சொல்றேன்.... கேக்கறீங்களா?...”
“சொல்லுடி....”
“உங்களுக்கு அந்தப்புரம்னு ஒண்ணு இருந்தா... அதிலே இருக்கிற பெண்களில் நானும் ஒருத்தியா இருந்துக்கறேன்... தாலியை வச்சு.... பட்டத்துராணியாக ஒருநாளும் முயற்சிக்கமாட்டேன்....”
ரவியும் பத்மினியும் வாயடைத்துப்போயினர்..
“என்ன நடந்தாலும் பின்வாங்க மாட்டியே?.... “
“ஜாதியை நினைச்சு பயப்படாதீங்க.. ஜாதி மனிதன் உண்டு பண்ணியது.... காதல் தானா வருவது... மனிதனுக்காக நான் என் காதலை துறக்கமாட்டேன்..... என்ன நடந்தாலும் நான் உங்க பக்கம்தான்.....”
“போதும் வரூ....இனிமேல் நான் பாத்துக்கறேன்.....போனை பத்மினிகிட்டே கொடு....”
“ஊகூம்..கொடுடின்னு சொன்னாத்தான் கொடுப்பேன்.... நீங்க என்னை வாடி போடின்னுதான் கூப்பிடனும்...அதுதான் நான் உங்க கிட்ட கெஞ்சி கேட்டுக்கறது.... “
“சரி கொடுடி....” ரவி சிரித்தான்....
“அக்கா!... அத்தான் உங்க கிட்டே பேசனுமாம்...” வெட்கத்துடன் செல்லை தந்தாள்...
“அடியே!.. ஓவரா வெட்கப்படாதே!.... பர்ஸ்ட் நைட்டிலே வெட்கப்படறதுக்கு கொஞ்சமாவது வெட்கத்து மிச்சம் வை.... காரணம் நானும் பர்ஸ்ட் நைட் ரூமுக்குள் இருப்பேன்... என் முன்னாடிதான் பர்ஸ்ட்நைட் நடக்க வேண்டும்...” வர்ஷினியை கிண்டலடித்தவாறே செல்லை வாங்கினாள்....
“என்னடி வர்ஷினியை பயங்கரமா கிண்டல் பண்ணறே?...”
“ஏன்? பண்ணக்கூடாதா?... “ பத்மினி சீற்றமாய் கேட்டாள்..
“அய்யோ அம்மாடி!... நீ என்ன வேண்டுமானாலும் பண்ணிக்கோ.... நான் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.... “
“அது!..... வர்ஷினியை கல்யாணம் பண்ணுவதில் உங்களுக்கு ஒன்றும் ஆட்சேபணை இல்லையே?...”
“ஊகூம்... எனக்கு ஒரு துளிகூட இல்லை.... அம்மா அப்பாதான் சற்று தயங்குவார்கள்....அவர்களை சமாளித்துக்கொள்ளலாம்...... எல்லாம் கனவு மாதிரி இருக்குதடி.....”
“உங்க காட்டிலே அடைமழை.... ஜமாய்ங்க அண்ணா!.... “ பத்மினியின் பேச்சை இடைமறித்தவன்...
“ஏங்கிட்டே ஏதுடி காடு... எல்லாக் காடும் உங்ககிட்டேதான் இருக்கு!... அதையும் நீயும் ஆன்ட்டியும் க்ளீன் பண்ணிட்டீங்க... வர்ஷினிக்கு எப்படி இருக்குமோ தெரியவில்லையே?....”
“கவலைப்படாதீங்க அண்ணா!... உங்களுக்கு எப்படி இருந்தா பிடிக்குமோ அப்படியே செய்துவிடலாம்...” பத்மினி ஆறுதல் தந்தாள்...
“எனக்கு ஒரு துளி புல் பூண்டு கூட இல்லாமல் சுத்தமாக இருந்தால்தான் ரொம்ப பிடிக்கும்... “
“சரிங்க அண்ணா!... உங்களுக்கு ரொம்ப பிடித்தமாதிரியே வர்ஷினியின் காட்டை ரெடி பண்ணி வைக்கிறேன்.... நான் கடைசியில் சொன்னது கேட்டுதா?...”
“என்னடி சொன்னே?...”
“எல்லாம் புதுப்பொண்டாட்டி வரப்போற ஞாபகத்திலே மறந்துடுதா?...” பத்மினி கிண்டலடித்தாள்..
“அப்படி இல்லடி!...” ரவி வழிந்தான்....
“ரொம்பவும் வழியாதீங்க!... நீங்களும் வரூவும் கொண்டாடுகிற பர்ஸ்ட் நைட் என் கண்பார்வையில்தான் நடக்கனும்... சம்மதம்தானே?....”
“ச்ச்சீய்ய்ய்ய்ய்” வர்ஷினி சிணுங்கினாள்....
“அங்கே என்னடி சத்தம்?....” ரவி ஆவலாய் கேட்டான்..
“உங்க வருங்கால பொண்டாட்டி இப்பவே பர்ஸ்ட் நைட் வச்சுக்கலாமான்னு கேட்கிறா?... நான் என்ன சொல்லட்டும்?..”
வர்ஷினி வெட்கத்தில் முகத்தைப் பொத்திக்கொண்டாள்....”போங்கக்கா!....உங்களுக்கு ரொம்பவும் குறும்பு!...” செல்லமாய் கிள்ளினாள்....
“அண்ணா!.... உன் வருங்கால பொண்டாட்டி என்னை கிள்ளிட்டா!...அந்த இடத்திலே நீங்க முத்தம் தந்தாத்தான் எனக்கு சமாதானமாகும்.....”
“அந்த இடம் என்னடி?... எல்லா இடத்துக்குமே முத்தம் தர்றேன்... அப்படியே இன்னொன்னும் தர்றேன்..... அதை உன் குழிக்குள்ளே பத்திரமா வச்சுக்கோ!.....”
“சரி கொடுங்க!....” பத்மினி சிரித்தாள்...
“இப்பவே வரட்டா?...” ரவி துடித்தான்.
“இப்போ வேண்டாங்க அண்ணா!... நேரம் பார்த்து சொல்றேன்.... அப்போ கொடுங்க வச்சுக்கறேன்....”
“சரிடி என் செல்லமே!!!!!!!!!” ரவிக்கு உடல் சிலிர்த்தது...
“குளிச்சிட்டீங்களா?....”
“இல்லை இனிமேல்தான் குளிக்கனும்.... நான் குளிச்சிட்டு வீட்டுக்கு வந்துடறேன்.... வந்தவுடன் வர்ஷினியோட சென்னை இடத்தை பற்றி பேசனும்.... நீயும் அருகில் இருந்தா வசதியாய் இருக்கும்.... அவகிட்டே சொல்லிடு.... நான் வந்தவுடன் ரிங் தர்றேன்.... வந்துடுங்க....”
“சரிங்க அண்ணா!....” பத்மினி செல்லை அணைத்தாள்...
“சென்னை இடத்தை நான் இன்னும் பார்த்ததுகூட இல்லை!... அதைப்பற்றி என்னிடம் பேச என்ன இருக்கு?.. அதைத்தான் அம்மா என் தலையிலே கட்டப்பார்க்கிறாங்க... நான் ஒத்துக்கப்போவதில்லை...... எல்லாச் சொத்திலேயும் பாதி பாதின்னு உறுதியா சொல்லிடப்போறேன்.... இந்த தோட்டத்தில் பாதியையாவது விச்சு அண்ணாவுக்குத்தரனும்.....”
“நீ ரொம்ப நல்லவடி!....” பத்மினி, வர்ஷினியை உச்சி மோர்ந்தாள்...
“இதிலே என்னக்கா இருக்கு!... நியாயமா பார்த்தாலும் இந்த தோட்டத்துக்கு சரிபாதி சொந்தக்காரர் விச்சு அண்ணாதானே?.. காதலித்து கல்யாணம் பண்ணிணா தப்பா? ....நான்கூடத்தான் காதலித்து கல்யாணம் பண்ணப்போறேன்... அதுக்காக சொத்திலே பங்கு இல்லையின்னு ஆயிடுமா?.... ரெண்டுலே ஒண்ணு பார்க்காம நான் விடப் போவதில்லை....” வர்ஷினியின் முகம் கோபத்தில் சிவந்தது....
“ஏய் எதுக்கடி இப்படி கோப்படறே?.... ரவி அண்ணன் என்னசொல்றார்னு கேட்டுட்டு அப்புறம் முடிவு பண்ணிக்கலாம்.... கூலா இருடி.... “ பத்மினி சமாதானப்படுத்தினாள்....
” அடி கடங்காரி.... நாம் ரெண்டுபேரும் முதல்லே குளிக்கலாம்டி!..”
“இருங்கக்கா!... அப்புறமா மெதுவா குளிக்கலாம்.... இல்லையின்னா நீங்க முதல்லே குளிங்க!.. நான் வேணுமினா யாராவது வர்றாங்களான்னு பார்க்கிறேன்....”
“என்னடி வயித்தை கலக்கறே?... தோட்டத்தை பூட்டிட்டா யாரும் வரமாட்டாங்கன்னு பூட்டிட்டு வந்தே?...அப்புறம் யாராவது வர்றாங்களான்னு பார்க்கிறேன்னு சொல்றே?..... ஏண்டி யாராவது வருவாங்களா?...” பத்மினி பயத்துடன் கேட்டாள்...
“யாரும் வரமாட்டாங்க!.... பாட்டி இறந்த உடனேயே தோட்டத்து சாவி எங்க வீட்டுக்கு வந்துடுத்து!... குத்தகைதாரரும் மதியத்துக்கு மேலேதான் பேச்சு வார்த்தை நடக்கிறதை பார்க்கிறதுக்குத்தான் வருவார்....ஆகவே கவலைப்படாதீங்க... எல்லாத்துணியையும் கழட்டிட்டு நிர்வாணமாவே குளிங்க!.... உங்க பொன்னுடம்பிலே எங்க எங்கெல்லாம் எங்க ஆத்துக்காரர் காயம் பண்ணி வச்சிருக்கிறார்னு நான் பார்க்கிறேன்!!!!!!!”
பத்மினி சிலையானாள்....”அடிப்போக்கிரி!.... நீ சரியான ஆளுடி.... அந்த வேலையெல்லாம் எங்கிட்டே நடக்காது... நான் டிரெஸோடவே குளிச்சுக்கறேன்.....உன் பார்வையே சரியில்லையடி.... பார்வையிலேயே என்னை கற்பழிச்சிடுவே போலிருக்கு....” பத்மினி நடுங்கினாள்...
“என் பார்வைக்கு என்னங்க அக்கா குறைச்சல்.... என் பத்து அக்கா துணி இல்லாம இருந்தா எப்படி இருப்பாங்கன்னு மனக்கண்ணுலே நினைச்சுப்பார்த்தேன்... சும்மா ஜிவ்வுன்னு இருக்குது..... நீங்க சொன்னமாதிரி தோட்டத்தையும் பூட்டிட்டேன்.... நீங்களும் தோட்டம் புதரா இருக்கிறதாலே எங்கேயும் ஓடமாட்டீங்க!... உங்களை கற்பழிச்சாத்தான் என்ன?..” வர்ஷினி குறும்பாய் சிரித்தாள்...
“நீ செஞ்சாலும் செய்வே போலிருக்கேடி..... உன்னை நம்பி தனியா வந்தது தப்பா போச்சே?....நாளைக்கு எங்க அண்ணன் என்னடி இப்படி உடம்பு எல்லாம் காயம்னு கேட்டா நான் என்ன பதில் சொல்லுவேன்?...” பத்மினி புலம்பினாள்..
“கேட்டா... அது நீங்க பண்ணின காயம்னு சொல்லிடவேண்டியதுதானே?....நீங்கதானே எங்க ஆத்துக்காரர் நேற்று ரொம்ப ஹார்ஷா நடந்துட்டார்னு சொன்னீங்க?....”
“என்கிட்டே பதமாத்தான் நடந்துட்டார்.... எங்க அம்மாவைத்தான் போட்டு பிழிஞ்சிட்டார்.... பாவம்... அத்தனையும் தாங்கிட்டா....” பத்மினி தன் அம்மாவுக்காக பரிதாபப்பட்டாள்...
“ஏங்கக்கா!... எங்க ஆத்துக்காரர்.. எப்பவும் இப்படித்தான் முரட்டுத்தனமாத்தான் நடந்துக்குவாறா?....”
“ச்சீ ச்சீ... பூ மாதிரிதான் நடந்துக்குவார்.... எங்கம்மா ஏதாவது முரண்டு பிடிச்சாங்களோ என்னவோ தெரியலை?... அதுதாண்டி எனக்கும் கொஞ்சம் குழப்பமாவே இருக்கு.....”
“என்னக்கா குழப்பம்....”
“நம்ம மொட்டைமாடி விளையாட்டுக்கு அப்புறம் நானும் அண்ணாவும் கலந்துட்டோம்னு உன்கிட்டே சொல்லிட்டேன்... அதுக்கு அப்புறம் நான்தான் அம்மாவையும் எப்படியாவது கவுத்துடுங்க... அப்பத்தான் நம்ம உறவுக்கு இடைஞ்சல் இருக்காதுன்னு சொன்னேன்.... அண்ணனும் சரின்னுதான் சொன்னார்....”
“அதிலே என்னங்க அக்கா குழப்பம்?...” வர்ஷினி புரியாமல் கேட்டாள்...
“அடி மண்டு!... நாங்க சேர்ந்தது.... நாலு நாளைக்கு முன்னாடி.... எல்லா நாளும் நான் அண்ணனை கேட்டுட்டேதான் இருந்தேன்.... அம்மாவை கவுத்துட்டீங்களான்னு?.... அண்ணாவும் இல்லை இல்லைன்னுதான் சொல்லிட்டு இருந்தார்... நாங்க சேர்ந்ததுக்கு அடுத்தநாள்... அண்ணா எங்க வீட்டு மாடிக்கு குடிவந்துட்டார்.... அதனாலே எங்க அப்பா கீழ் வீட்டில் இருந்த மாடிக்கு போகிற உள்வழியில் இருந்த கேட்டை பூட்டிட்டார்......”
“அய்யய்யோ அப்புறம்?....” வர்ஷினி பதட்டமாய் கேட்டாள்...
“அதுக்கெல்லாம் எங்க அண்ணன் அசந்துருவாரா என்ன?.....” பத்மினி அன்று நடந்த நிகழ்ச்சியை நினைத்து வெட்கப்பட்டாள்...
“என்னங்கக்கா!... சைலண்ட்டாயிட்டீங்க?.... அப்போ அன்றைக்கு என்னவோ சுவாரஸ்யமாய் நடந்திருக்கு....”
“ஆமாண்டி!..... அதை இப்போ நினைச்சாலும் எனக்கு வெட்கமா இருக்குதடி .....அன்றைக்கு நைட் அண்ணனை பார்க்கனுமே?.... தவியா தவிச்சுப்போயிட்டார்.... என்னை அந்த கேட்கிட்டே ஒட்டி நிறுத்தி என் வீக்னெஸை தட்டி என்னை சூடேற்றி விட்டுட்டார்.....”
“அப்புறம்?...”
“அப்புறம் என்ன அப்புறம்?... அண்ணன் என்ன சொன்னாலும் கேட்கிற நிலையில்தான் நான் இருந்தேன்.... என்னை குனிய வச்சு என் பின்புறத்தை கிரில் கேட்டோடு ஒட்டி... கரெக்டாய் கிரிலில் இருக்கும் ஓட்டையை அட்ஜஸ்ட் பண்ணி... என்னுதுக்குள் சொருகிட்டாருடி...... நானே அசந்துபோயிட்டேன்.....”
வர்ஷினி விழிகள் விரிய கேட்டுக்கொண்டு இருந்தாள்.....”உங்களுக்கு கஷ்டமா இல்லையா?...”
“கஷ்டம் என்ன கஷ்டம்.... அந்த பொஷிசன் கூட நல்லாத்தான் இருந்துச்சு....” பத்மினி சிரித்தாள்....”நெஞ்சு திக்கு திக்குன்னு அடிச்சுக்குது...... “
“ஏங்கக்கா?..”
“கேட்டுக்கு அப்பால நின்னுட்டு கேட் ஓட்டைவழியா என்னை துளைச்சிட்டு இருந்தா... கேட் வேறே அதிருது.... நல்லவேளை கேட்டுக்கு க்ரீஸ் இருந்ததாலே சத்தம் அதிகமா கேட்கலே!... இல்லையின்னா எங்க நிலமை என்னவாயிருக்கும்?...வசமாய் மாட்டியிருப்போம்.... அப்படியே என்னை இடிச்சு இடிச்சே உச்சத்துக்கு தூக்கிட்டாருடி.... எத்தனை நேரம்தான் அப்படியே இருப்பது?.... என்னால முடியாமே விழுந்துட்டேன்....அப்புறம்தான் அண்ணன் விட்டாரு.... .
.ஏய்ய்ய்ய்.....” பத்மினி மிரட்டினாள்....
“ஸாரிங்கக்கா!....மறந்துடுச்சு... ” வர்ஷினி தன் தொடை இடுக்கை நோக்கிப் போன கையை பின்னுக்கு இழுத்துக் கொண்டாள்....
“கையை அந்த இடத்திலே வைக்கிறதை நான் பார்த்தேன்........அவ்வளவுதான் ... கையை ஒடிச்சுடுவேன்.....” அப்புறம் நீ ஒரு கை இல்லாம தான் அலையனும்....”
“நீங்க சொல்ற சம்பவங்களிள் மூழ்கி நான் கொஞ்சம் உணர்ச்சிவசப்பட்டுட்டேன் ....ஸாரிங்கக்கா!....ப்ராமிஸ்சிலே ஒரு சின்ன அட்ஜஸ்ட்மென்ட் பண்ணிக்கலாம்ங்கக்கா!... நானா என்னை தணிச்சுக்கமாட்டேன்.... நாம ரெண்டுபேரா இருந்தா ஒண்ணும் பிரச்சனையில்லை...... ஓ.கே?....” வர்ஷினி ப்ராமிஸில் சின்ன விதிவிலக்கை கொண்டு வந்தாள்...
பத்மினியிம் யோசிச்சு பார்த்துட்டு சம்மதித்தாள்....
வர்ஷினி மீண்டும் விட்ட இடத்தில் இருந்து தொடர்ந்தாள்.....”அதுக்கு அப்புறம் எல்லா நாளும் அப்படியேதானா?....”
“அதுதான் இல்லை.... அடுத்தநாள்... அண்ணன் உஷாராய் என் ரூமுக்குள்ளேயே வந்து ஒளிஞ்சுட்டார்.... அப்பப்பா!... “ பத்மினி உடம்பை முறுக்கினாள்.....
“என்னங்கக்கா ஆச்சு?...”
“முந்தையநாளுக்கும் சேர்த்து அன்றைக்கு அனுபவித்தோம்.... சலிக்க சலிக்க.... விளையாட்டுதான்..... கடைசி கடைசியா என்னால நகரக்கூட முடியலே..... துவண்டு விழுந்துட்டேன்.... அப்புறம்தான் அண்ணன் போனார்.... அப்பப்பா!... என்ன ஒரு அற்புதமான நைட் தெரியுமாடி?.....” பத்மினி சிலாகித்தாள்....”சுகம்னா அதுதாண்டி..... சொர்க்கம்....” கண்களை மூடி அந்த நேரத்துக்கே போய்விட்டு வந்தாள்...
“இதிலே ஆன்ட்டி எங்கே வர்றாங்க?....”
“ஆங்!... அதைத்தான் சொல்ல வந்தேன்... இடையே பேச்சு மாறிடுச்சு..... நேற்று மதியம்தான் அண்ணன் போன் பண்ணி நான் உன்னை கற்பழிக்கப்போறேன்... நீ அதுக்கு தகுந்தமாதிரி நடந்துக்கோன்னு சொன்னார்....”
“கற்பழிக்கிறதா?....”
“அது எல்லாம்ம சும்மா நடிப்புக்குடி.... நானும் சரின்னு சொன்னேன்.... அண்ணன்தான் கதவைத்திறந்தார்... கதவைத் திறந்ததும் என்னை இறுக்கி... வலுக்கட்டாயமாக அம்மாவோட பெட்ரூமுக்கு கூட்டிட்டுப்போனார்.... அங்கே ....
அம்மா ஜாக்கெட் கிழிந்த நிலையில் கைகள் பின்புறம் கட்டப்பட்ட நிலையில் இருந்தாங்க..... நான் பயப்படுவது மாதிரி நடிச்சேன்... அண்ணன் இதுதான் சாக்குன்னு என்னை என் ரூமுக்கு தள்ளிட்டு வந்துட்டார்..... அப்புறம் எந்த கவலையும் இல்லாம அனுபவிச்சோம்....”
“அதிலே என்னக்கா சந்தேகம்?....”
“இருடி முந்திரிக்கொட்டை!.... நல்லா உச்சத்திலே இருக்கிறப்போ.... என்னை அப்படியே ஹாலுக்கு தூக்கிட்டுப்போயிட்டார்....”
“ஹா............” வர்ஷினி திகைத்தாள்..”அப்புறம்?”
“ஹாலில் அம்மா புதுப்பொண்ணாட்டம்... புதுத்துணி போட்டுட்டு சிரிச்சுட்டு இருக்கா!... நான் இருந்த நிலையிலே அதை எல்லாம் கேட்க முடியலே.... அண்ணன்தான் என்னை துடிக்கவச்சுட்டு இருக்கிறாரே?.... ஹால்லே வச்சே மறுபடியும் என்னை செய்ய ஆரம்பிச்சுட்டார்.... என்னால ஒண்ணுமே செய்யமுடியலே!!!!!! “
“ஏங்கக்கா?... நீங்க மாட்டேன்னு திமிறியிருக்கலாம்ல்லே?.....”
“எங்க திமிறறது?...எங்கே அண்ணன் பாதியிலே விட்டுட்டு போயிடுவாரோன்னு ஏக்கத்திலே இருக்கேன்...அப்புறம் எங்கேபோய் எதிர்ப்பை காட்டறது?... எனக்குத்தான் வெட்கம் எல்லாம் ஓடிப்போச்சே!!!!!! அம்மா பார்க்கிறாங்கன்னு தெரியுது.... ஆனா ஒண்ணுமே பண்ண முடியலை.... பார்த்த பார்த்துட்டு போகட்டும்னு விட்டுட்டேன்........எல்லாம் முடிந்தபின்னாடி... அம்மா ஓடி வந்து என்னை கட்டிப்பிடிச்சிட்டாங்க..... எங்க ரெண்டுபேர் முன்னாடியும் அண்ணன் அலட்டிக்காமலேயே இருந்தார்.... அம்மாவும் அதிகமா அலட்டிக்கலே..... அதனால நானும் துணிஞ்சிட்டேன்....”
“என்ன பண்ணுணீங்க?... வர்ஷினி பதைபதைப்பாய் கேட்டாள்....
“நேற்று நைட் அம்மாவுக்கும் அண்ணனுக்கும் எங்க வீட்டு பூஜையறையிலே கல்யாணம் பண்ணி வச்சேன்....”
“ஆ...” வர்ஷினி வாயைப்பிளந்தாள்...”கல்யாணமா?.... “
“ஆமாண்டி!... ரகசிய கல்யாணம்.... அம்மாவுக்கும் அப்பாவுக்கும் ஊரறிய நடந்தது ஒரிஜனல் கல்யாணம்.... இது அம்மாவோட மனசுக்கும், உடம்புக்கும் பிடிச்சவரோட நடந்த ரகசிய கல்யாணம்.... “
“யார் நடத்தி வச்சது?... ஆன்ட்டி என்ன சொன்னாங்க?.....”
“நான்தான் ஐயர் மாதிரி இருந்து நடத்தி வச்சேன்.... அதனாலே நேற்று நைட் முழுவதும் நான்தான் ஐயரம்மா!.... அம்மா அப்படியே உருகிட்டாங்க!.... சடங்கு எல்லாம் நான்தான் யோசிச்சு நடத்திவச்சேன்....”
“இதிலே சடங்கு வேறயா?.... என்ன என்ன சடங்குகள்?....” வர்ஷினி கண்களில் ஆவல் கொப்புளிக்க கேட்டாள்...
“முதல்லே தாலி கட்டறது.... அது எப்பவும் போல.....அம்மாவோட பழையதாலியையே கழட்டிட்டு மறுபடியும் கட்டிட்டோம்... “
“சரி...அடுத்து?...”
“குளிக்கிற சடங்கு.....”
“அதிலே என்னக்கா சிறப்பு?...” வர்ஷினி புரியாமல் கேட்டாள்..
“நடு ஹாலிலே அண்ணன் எல்லாத் துணியையும் கழட்டிட்டு... குளிக்கிற மாதிரி நடித்தார்.... “
“அப்புறம்?....” துடிக்கும் இதயத்தோடு வர்ஷினி கேட்டாள்..
“துடைக்கிற மாதிரி அம்மா கிட்டே போனாள்... நான்தான் டவல் எதுவும் தரலையே?....”
“ம்..” வர்ஷினி கால்களை இறுக்கிக் கொண்டாள்...
“அண்ணனை அம்மாவோட புடவையிலேயே துடைச்சுக்க சொல்லிட்டேன்... இதுதான் சாக்குன்னு அண்ணன் அம்மாவோட புடவை முழுவதையும் உருவிட்டார்.....”
“ஹக்...” வர்ஷினி சிலிர்த்தாள்.... ஆன்ட்டியின் உருவத்தை பாவாடை ஜாக்கெட்டோடு கற்பனை செய்தாள்.... அந்தரங்கத்தில் குடைச்சல் அதிகமாகியது.....
“அப்புறம் ஜாக்கெட்டோடேயே அம்மா அண்ணன் முதுகில் மஜாஜ் பண்ணி விட்டார்கள்.....”
“எங்க ஆத்துக்காரர் கிறுகிறுத்துப்போயிருப்பாரே?....” வர்ஷினி கால்களை இன்னும் நன்றாக இறுக்கினாள்...அதை பத்மினி பார்த்து முகம் சிவந்தாள்....” என் கஷ்டம் என்னோட...” முணுமுணுத்தாள்...
“அப்புறம் உணவுச் சடங்கு...அண்ணன் கையால எதையும் தொடக்கூடாதுன்னு சொல்லிட்டேன்....”
“ச்சீ..... வேற மாதிரி சாப்பிட்டா நல்லா இருக்காதே?...” வர்ஷினியின் மனக்கண்ணில் மாடு சாப்பிடுவது மாதிரி காட்சி வந்தது...
“ச்சீ..அசடு... நீ நினைக்கிற மாதிரி இல்லடி.... ஒரு பிடி உணவை மட்டும் எடுத்து அம்மா தன் வாயில் போட்டு கூழாக்கி அண்ணனுக்கு ஊட்டி விடனும்....”
“ம்...” வர்ஷினிக்கு நாக்கு உலர்ந்தது....
“அதிலே நானும் கலந்துட்டேன்... நானும் அண்ணனுக்கு அம்மா மாதிரியே ஊட்டி விட்டேன்....”
“ம்..” வர்ஷினியிடம் இருந்து வெறும் காத்து மட்டும்தான் வந்தது...
“அப்புறம் படுக்கைக்கு கூட்டிட்டு போயிட்டேன்... படுக்கையை நன்றாக அலங்கரித்து வைத்திருந்தேன்... பூவெல்லாம் தூவி...”
“ம்..”
“அதில்தான் அம்மாவுக்கும், அண்ணாவும் கலந்தார்கள்.... நானும் இடையில் கலந்து கொண்டேன்.... சலிக்க சலிக்க விளையாடி விட்டு அண்ணன் அப்படியே தூங்கி விட்டார்.... எங்களுக்கும் முடியவில்லை.... இருந்தாலும் சமாளித்துக்கொண்டு உடைகளை அணிந்துகொண்டு அண்ணனோடு சாய்ந்துவிட்டோம்.....”
“அக்கா!........”
“என்னடி?...”
“எனக்கும் இதேமாதிரிதான் பர்ஸ்ட் நைட் நடக்கனும்....”
“கவலையேபடாதடி...ஜாமாய்ச்சுடலாம்..... இன்றைக்கு நைட் எனக்கும் அண்ணனுக்கும் கல்யாணம் நடப்பதாக இருந்தது..” பத்மினி கவலையுடம் முணுமுணுத்தாள்...
“அடடா.... பாட்டி கெடுத்துட்டாளே?...” வர்ஷினி நிஜமாலுமே வருத்தப்பட்டாள்.....
“பரவாயில்லை விடுடி.... “ பத்மினி தன்னைத்தானே தேற்றிக்கொண்டாள்...
வெகு நேரம் இருவரிடமும் பேச்சே இல்லை.... கனவுலகில் மிதந்து கொண்டிருந்தனர்....
அதில் இருந்து முதலில் பத்மினிதான் விழித்தாள்...”ஏண்டி வரூ... உங்க அக்ரஹாரத்திலே மைதிலின்னு ஏதாவது ஒரு பெண்ணுக்கு சமீபத்தில் குழந்தை பிறந்திருக்கா?....”
“ஆமாம்... எங்க மன்னிக்குத்தான் பிறந்திருக்கு.... எங்க மன்னிபேரும் மைதிலிதான்...”
“உங்க அண்ணியை விடுடி.... வேற யாராவது மைதிலிங்கிற பேர்லே இருக்காங்களா?....”
“இல்லையே?......”
“உறுதியாய் தெரியுமாடி?....” பத்மினி அழுத்தமாய் கேட்டாள்...
“உறுதியாய் தெரியும்ங்கக்கா!... ஏன் எதுக்கு கேக்கறீங்கா?...” வர்ஷினி அடங்காத ஆவலுடன் கேட்டாள்...
பத்மினி தடுமாறினாள்.... சொல்வதா வேண்டாமா என்று....
“என் அண்ணா உங்க அண்ணியோட வளைகாப்புக்கு வரலையில்லே?... அதுதான் கூட்டிட்டு போய் அறிமுகப்படுத்தி வைக்கலாம்னு சொன்னேன்....”
“ஏண்டீ வரூ!... உங்க விச்சு அண்ணன் டி-பார்ம் முடிச்சிருக்கிறார்னு சொல்றே?... இந்த கிராமத்திலே இருந்துட்டு என்னடி பண்ணறார்?.... பேசாம சென்னைக்கு வந்துடவேண்டியதுதானே?....”
“சென்னைக்கு வந்து?....”
“அங்கே வந்து ஒரு மெடிக்கல் ஷாப் வைக்கவேண்டியதுதானே?...”
“அதுக்கெல்லாம் பணம் நிறைய வேண்டுமக்கா!... அதையெல்லாம் நினைச்சுத்தான் விச்சு அண்ணன் இங்கேயே இருந்துட்டார்.... எங்க அண்ணன் கைராசிக்காரர் தெரியுமாக்கா?....”
“தெரியாதே?....நான் இதுவரை உங்க அண்ணன் கிட்டே மருந்து வாங்கியது இல்லை?...” மெல்ல”க்ளுக்” என நகைத்தவள்.. “என் நோய்க்கு மருந்து எங்க அண்ணன் கிட்டேயே இருக்கு!.... அந்த தடியாலே அடிவாங்கினாத்தான் தண்ணியா வந்துட்டு இருக்கிற ஒரு இடத்திலே தண்ணி நிக்கும்.....” பத்மினிக்கு சிரிப்பு தாங்கமுடியவில்லை... வர்ஷினிக்கும்தான்...
“வர வர நீங்க ரொம்ப கெட்டுப்போயிட்டீங்க!....” வர்ஷினி சிணுங்கினாள்..
“ஆமாண்டி!.... எங்க அண்ணனை நினைச்சு நினைச்சே கெட்டுப்போயிட்டேன்.... அவரை நினைச்சாலே அவரோட தம்பிப்பயல்தான் கண்ணுக்கு முன்னாடி வந்து பயமுறுத்தறான்....” பத்மினி கண்களை அகல விரித்து பயம் காட்டினாள்...
“தம்பிப்பயல்னா?....ஓ.....அ..து...வா...” வர்ஷினிக்கு புரிந்தது.... உதட்டை கடித்துக்கொண்டாள்....”ச்ச்ச்சீசீசீசீசீய்ய்ய்ய்ய்”
“என்னடி ச்சீய்.... அது என்ன என்ன வேலை எல்லாம் பண்ணும் தெரியுமா?.... ஒரு பெண்ணோட உடம்பிலே எங்கே எல்லாம் ஓட்டை இருக்கோ... அங்கே எல்லாம் புகுந்து விளையாடும்.......அப்பப்பா!.... அது போடும் ஆட்டம் இருக்கே??..
எனக்கு இப்பவே அது வேணும்போல இருக்கேடி!....” பத்மினி உடம்பை முறுக்கினாள்....
“பெண்ணோட உடம்பிலே இருக்கிற எல்லா ஓட்டையும்னா?.... பெருமாளே!.... அங்கேயுமா?....”’ வர்ஷினி பயத்தில் விக்கித்துப்போனாள்.....
“அங்கேயுமான்னா?....” பத்மினிக்கு லேட்டாய்த்தான் புரிந்தது...”அடிப்பயங்கரி!.... கற்பூரமா இருக்கியே?... நான் கூட இவ்வளவு சீக்கிரம் புரிஞ்சுக்கலே?.... சொன்ன உடனேயே “கப்”ன்னு புடிச்சுட்டியே?.... பரவாயில்லை... எங்க அண்ணனுக்கு ஏத்தவதான்...” பத்மினி சர்டிபிகேட் தந்தாள்..
“ச்சீ...ச்சீ.... அங்கேயெல்லாம் பண்ணினா வாசம் அடிக்காது?....” வர்ஷினி சந்தேகமாய் கேட்டாள்....
“எனக்குத்தெரியலையே?... உனக்கு பண்ணும்போதுதான் கிட்டே நின்னு பார்க்கனும்.....வாசம் வருதா? .. இல்லையான்னு...” பத்மினி பரிகாசம் பண்ணினாள்...
“எனக்கு பண்ணும்போதா?.... நான் செத்தேன்......” வர்ஷினி சிரித்தாள்...” எங்க ஆத்துக்காரருக்கு அது ரொம்ப பெரிசா இருக்கும்னு சொல்லி பயமுறுத்துறீங்க?.... அதுவே எனக்கு பயமா இருக்கு!... அத்தாம் பெரிசா இருக்கிறதே எப்படி எனக்குள்ளே வாங்கறதுன்னு!!!!... இதிலே அதை என் பின்வாயிலியே விட்டா!.... அவ்வளவுதான்... நேக்கு ஆசனவாய் கிழிஞ்சுரும்....நான் காலி....” வர்ஷினி உடம்பை குலுக்கிக்கொண்டாள்...திடீரென கேட்டாள்...”ஏங்க அக்கா உங்களுக்கு வலிக்கலையா?....... அது செய்யறப்போ வாசம் வரலியா?...”
“அடியே கடங்காரி...நானே இதுவரைக்கும் அதுக்கு பிடி கொடுக்காம நழுவிட்டு இருக்கேன்.... நீ பேசுவதை எங்க அண்ணன் கேட்டால் அவ்வளவுதான்... என்னை இங்கேயே குனியவச்சு ஆசனவாயிலே சொருகிடுவார்.... முன்னாடி சொருகினப்போ.. பரவாயில்லை.... வஜினா கிழிந்து ரத்தம் வந்தாலும் அது சீக்கிரம் பழகிருச்சு!.... பின்னாடின்னா.... அய்யோ அம்மா... “பத்மினியும் புலம்பினாள்..
“அப்போ... உங்களுக்கு இன்னும் பின்வாசல் திறக்கப்படலையா?.....” பத்மினி ஆச்சர்யமாய் கேட்டாள்.....
“ஏண்டி உனக்கு வருத்தமா இருக்கா?... எங்க அண்ணனோட உலக்கையை பார்த்தா இப்படி பேசமாட்டே?... அது முன்னாடி போடற ஆட்டத்தையே தாங்க முடியலே?... ஏதோ வாய் இருக்கிறதாலே சமாளிக்கிறோம்... இதுலே பின்னாடியும் போடறதுக்கு ஒத்துட்டா.... அவ்வளவுதான்.... காலையிலே எழுந்திருக்க முடியாது.... “
“நானா சொன்னேன்?.... நீங்க தானேக்கா பெண்களுக்கு மூணு ஓட்டை இருக்குன்னு சொன்னீங்க?.... அதனாலேதான் நான் கேட்டேன்....உங்களுக்கு எத்தனை வாசல்லே திறப்பு விழா நடந்திருக்கு?...” வர்ஷினி கண்ணைச் சிமிட்டினாள்....
“ரெண்டு வாசல்தான் திறந்திருக்கு!.... பின்னாடி வாசல்லே இன்னும் திறப்புவிழா நடக்கலே... அதனாலே நான் இன்னும் நடமாடிட்டு இருக்கேன்... அண்ணன் அடுத்தநாளே கேட்டார்.... எனக்குத்தான் பயமா இருக்குன்னு சொல்லிட்டு வாயை வச்சு சமாளிச்சேன்....”
“சும்மா சொல்லக்கூடாதுங்க அக்கா!.... நீங்க வாய்வேலையிலே அசத்தறீங்க!....”
“எப்படிடீ சொல்றே?...”
“நாம விளையாடறப்போ எல்லாம் முத்தம் தந்தாலும் இவ்வளவு டீப்பா இருக்காது.... முத்தம் நீண்டநேரம் தருவீங்க... ஆனாலும் இன்றைக்கு தந்தமாதிரி என் உயிரையே உருவுறமாதிரியெல்லாம் தரமாட்டீங்க...அப்பப்பா!.... நான் கிறுகிறுத்துப்போயிட்டேன்..... எப்படிங்கக்கா!.... இப்படி அசத்தறீங்க?....” வர்ஷினி ஆசையாய் பத்மினியின் கன்னங்களை வருடி... அவளின் இதழை குவித்துப்பிடித்து.... நீவினாள்...
“எல்லாப்பெருமையும் எங்க அண்ணனைத்தான் சேரும்.... அவருதான்டி இதையெல்லாம் கத்துக்கொடுத்தார்... நான் கத்துட்டேன்.... அவ்வளவுதான்....” என்றாள் அடக்கத்துடன்...
“நல்லாவே கத்துருக்கீங்கக்கா!.....”
“தேங்ஸ்டி....”
“இது எல்லாம் எனக்கும் கிடைக்கும்னு நினைச்சாலே புல்லரிக்குதுங்கக்கா!....” வர்ஷினி சிலிர்த்தாள்....”நான் உண்மையிலேயே அதிர்ஷ்டசாலிங்கக்கா!...”
“எப்படிடீ சொல்றே?...” பத்மினி வியப்புடன்..
“என் மனசுக்கு பிடிச்ச ரவி அத்தானையே கல்யாணம் பண்ணப்போறேன்.... கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி இருந்தே கிடைச்ச சுகத்துக்கும் தடை இல்லை.... நடக்கவே நடக்காது.... அதுக்கெல்லாம் வாய்ப்பே இல்லைன்னு நினைச்சுட்டு இருந்த புதுசுகம் கிடைக்கப்போதுது....”
“அது என்னடி புதுசுகம்?...” பத்மினி புரியாமல் கேட்டாள்...
“மஞ்சுளா ஆட்டியோட ஆடப்போற ஆட்டம்.....” வர்ஷினி குறும்பாய் சிரித்தாள்...
“அடிப்பாவி!.... உனக்கும் எங்க அம்மா மேலே நோட்டமா?......”
“பின்னே இருக்காதா?.... எப்பப்பார்த்தாலும் செடியிலே பூத்த பூ மாதிரியே இருந்தா?.... பறிக்கனும்னுதான் ஆசை வரும்... ரவி அத்தானை கல்யாணம் பண்ணின பின்னாடி.... ஆன்ட்டியை நிதானமா அனுபவிக்கனும்.... துளித்துளியாய்... அவர்கள் உடம்பை முழுதும் ஆராய வேண்டும்....” வர்ஷினியின் உடல் முறுக்கேறியது...
“அடிப்பயங்கரி!... நீ சொல்வதைப் பார்த்தால்... ஒரு குடும்பத்தையே அனுபவிக்கனுன்னு நினைக்கறியா?...”
“ஒரு குடும்பமா?....”
“பின்ன என்னடி?... எனக்கும் உனக்கும்தான் முதல்லே இருந்து பழக்கம் இருக்கு!... எனக்கு அப்புறம் எங்க அண்ணனை மடக்கறே!..... பத்தாதுக்கு எங்க அம்மா மேலேயும் கண் வைக்கிறே?.... மொத்தத்திலே எங்க குடும்பத்தையே வளைக்கிறே?... இன்னும் ஒரு ஆள்தான் பாக்கி.....”
“யாரு பாலுமாமாவைத்தானே சொல்றீங்க?....”
“ஆமாம்... இன்னும் எங்க குடும்பத்தில் மிச்சம் இருக்கிறது எங்க அப்பாதானே?... பேசாம அவரையும் மடக்கிட்டீனா!... ஒரு குடும்பத்தையே மடக்கிட்ட மகாலக்ஷ்மி ன்னு பட்டப்பெயர் தரலாம்....”
“அட!... இதுகூட நல்லா இருக்கே?... பேசாம மாமாவையும் மடக்கிடலாமா?.... அனுபவசாலிங்கிறதாலே ரொம்பவும் ஹார்ஷா நடந்துக்கமாட்டார்.... “
“அடியே கடங்காரி.... பாவம்டி... எங்கப்பா..... அவரை விட்டுடி....அதுதான் எங்க அம்மாவை மடக்க பிளான் போடறியே அவர்களோடு நிறுத்தக்கூடாதா?....”பத்மினி சிரித்தாள்...
“ஓ... அப்படியும் நிறுத்திக்கலாம்.... என்ன ஒண்ணு உங்கப்பா ஏங்கிப்போயிருவாரேன்னு நினைச்சுத்தான் கவலைப்பட்டேன்!!!!!”
“எங்கப்பா ஏங்கிப்போயிருவாரா?... என்னடி உளறரே?...”
“ஏங்காம?... எப்படியும் ஆன்ட்டி, பாலுமாமாவுக்கு முன்னே மாதிரி ஒத்துழைக்க மாட்டாங்க!... காரணம் வயசுப்பையன் கிட்டே சிக்கின உடம்பாச்சே?... அதுவும் எங்க ஆத்துக்காரர்... இரும்பு மாதிரி... நீங்களும் பயமுறுத்தறீங்க... அவருக்கு “அது” பெருசுன்னு....”
“அதனாலே?...”
“ஆன்ட்டிக்கு நைட் ஆனா... தூங்கத்தான் பார்ப்பாங்க!...அப்போதுதானே எங்க ஆத்துக்காரருக்கு ஈடு கொடுக்கமுடியும்... அதனாலே மாமா பேசாம பொத்திட்டு இருக்கவேண்டியதுதானே.... அதனாலே அந்த சுகம் கிடைக்காம ஏங்கிடுவார்ல்லே?.. அதுதான் சொன்னேன்....”
“ஓ... நீ அதை சொல்றியா?... ஏண்டி கடங்காரி!... இன்னமும் எங்க அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் தாம்பத்தயம் நடக்குதுன்னா நினைச்சுட்டு இருக்கே?...”
“இல்லையா பின்னே?... இன்னமும் மாமாவும் ஆன்ட்டியும் தனி பெட்ரூமிலேதானே படுக்கறாங்க?.... உங்களுக்கு தனி பெட்ரூம்தானே?... பின்னே என்ன?... ஆன்ட்டியும் பார்க்கிறதுக்கு “சிக்”ன்னு இருக்காங்க!.... அவங்க உங்க அம்மா மாதிரியா இருக்காங்க?....”
“ஏன்?... பின்னே எப்படிடீ இருக்காங்க?.....”
“உங்களுக்கு அக்கா மாதிரிதான் இருக்காங்க?... அதுவும் சூப்பரான அக்கா!... ..” ஒரு கணம் நிறுத்தியவள்...” ஏங்கக்கா!.. எனக்கு ஒரு சந்தேகம்!... நீங்க சொன்னதனாலே எங்காத்துக்காரர் ஆன்ட்டியை மடக்கினாங்களா?... இல்லை அவருக்கு முன்னாடியே ஆன்ட்டி மேலே ஒரு கண்ணா?....”வர்ஷினி குறுகுறுவென சிரித்தாள்...
“அதுதான்டி எனக்கும் புரியலே!.... நானும் அதைப்பற்றி கவலைப்படலே!... எப்படியோ நல்லது நடந்தா சரின்னு விட்டுட்டேன்.... ஆனாலும் எங்க அண்ணன் தொட்டதும் அம்மாவுக்கு இளமை திரும்பிடுச்சுடி!... என்னமா அண்ணன் கிட்டே நடந்துக்கறாங்க தெரியுமா?.... அப்படியே உருகறாங்க!....... நான் ஒன்னு சொல்றேன்... எங்க அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் தாம்பத்யம் அவ்வளவு சரியில்லை!.... அது தெரியுமா?....”பத்மினி அதிர்வேட்டை வீசினாள்..
“சரியில்லையின்னா?....”
“படுக்கையறையை பொறுத்தமட்டில் எங்க அம்மா பாவம்டி!.... அப்பாவுக்கு எங்கம்மாவை அவ்வளவா பிடிக்காதாம்...”
“என்னது?....” வர்ஷினி அதிர்ந்தாள்...
“ஆமாண்டி!.. வரூ.... எங்கம்மாவுக்கு முன்னாடியும், பின்னாடியும் பெரிசா இருக்காம்!..... அதைப்பார்த்தாலே எங்க அப்பாவுக்கு மூடூ வரமாட்டேங்குதாம்....பயமா இருக்காம்....”
“என்னக்கா!... பாலுமாமா சும்மா வேஸ்ட்டா இருப்பார் போலிருக்கு!... ஆன்ட்டி மாதிரி ஒரு பிகர் கிடைச்சா நேரம் காலம் இல்லாம படுக்கையிலே போட்டு விளையாடிட்டு இருக்கறதே விட்டுட்டு பிடிக்கலை..... பயமா இருக்குன்னு.... இது என்ன வேதாதாந்தம்?... எதுக்கு பயம்?...”
“ஒருவேளை எங்க அம்மாவுக்கு முன்னாடி பெரிசா இருக்கிறதாலே.... அப்பா கீழே இருந்து... அம்மா மேலே இருந்து செய்யும்போது அப்படியே மயங்கி விழுந்துட்டா!.... அப்பாவுக்கு மூச்சு முட்டிடுமோன்னு பயமோ என்னவோ?...” பத்மினி சிரிக்காமல் சொன்னாள்...
“சரி!..அப்படியே வச்சுட்டாலும்... உங்களுக்கும் அதே மாதிரிதானே இருக்கு?...”
“ஏய் லூசு... நான் எப்படி இருந்தா எங்க அப்பாவுக்கு என்னடி?....என்னையா கட்டிக்கப்போறார்?... லூசு..லூசு..”பத்மினி வர்ஷினியை செல்லமாக அடித்தாள்...
“ஸாரிங்கக்கா!.. ஏதோ ஒரு ப்ளோவிலே வந்துருச்சு!... நீங்க சொல்றதை பார்த்தால்... ஆன்ட்டிக்கு படுக்கையறை சுகம்னா... எங்காத்துக்காரர் மூலமாத்தான் கிடைக்குதா?..”
“அப்படின்னு சொல்லமுடியாது..... ஏதோ கிடைச்சுது!..... அப்படி கிடைச்சதால் தானடி நான் பிறந்தேன்... நான் பிறந்த பின்னாடி அந்த சுகம் குறைஞ்சுட்டே வந்துடுச்சாம்....... அம்மாவும் அவ்வளவுதான்னு நினைச்சுட்டு இருந்திருக்காங்க...”
அப்புறம்.....”
“அதெல்லாம் எங்க அண்ணனை பார்க்கிற வரைக்கும்தான்..... “ பத்மினி சிரித்தாள்...
“எங்காத்துக்காரரை பார்த்த பின்னாடி என்ன ஆச்சு?...”
“உடம்பிலே உள்ள எல்லாச் சுரப்பியும் எக்ஸ்ட்ராவா வேலை செஞ்சிருக்கு!....பாவம்டி.... அவங்க என்னதான் செய்வாங்க!... அதனாலதான் அண்ணனையே சுத்தி சுத்தி வந்திருக்காங்க!....”
“ஓ... இப்போ புரியுது..” வர்ஷினி சிரித்தாள்...
“நம்ம கதாநாயகன்தான்.... யாரையுமே நிமிர்ந்து பார்க்கமாட்டாரே?.வழக்கம்போல் ... எங்க அம்மாவையும் பார்க்கலே!..
எங்க அம்மாவும் சலிக்காம சுத்தியிருக்காங்க!... அதுக்கு இப்பத்தான் பலன் கிடைச்சிருக்கு!.... வறுமையில் இருந்தவனுக்கு லாட்டரி அடிச்சமாதிரி சந்தோஷப்பட்டுட்டு இருக்காங்க!....”
“ம்”
“அண்ணன்மேலே உயிரையே வச்சிருக்காங்கடி!... எங்க அண்ணன் கேட்டால் உயிரையும் தருவாங்கடி!.... அண்ணன் கண்னை மூடிட்டு கிணத்திலே குதிக்கச்சொன்னா கூட குதிப்பாங்க!....”
“ஏன் நீங்க குதிக்கமாட்டீங்களா?...” வர்ஷினி கிண்டலடித்தாள்...
“என்னையா கிண்டல் பண்ணறே?... நாளைக்கு கல்யாணம் ஆகட்டும்.... நீ என்ன பண்ணறேன்னு பார்க்கலாம்....” சிரித்தவள்... “உன்னை கல்யாணம் ஆனபின்னாடி பார்க்கிறது என்ன?... கல்யாணம் ஆவதற்கு முன்னாடியே எங்க அண்ணன் மேல உயிரா இருக்கே!!!!.... உன் கழுத்திலே தாலி ஏறி... எங்க அண்ணனோட உலக்கை உன் அந்தரங்கத்திலே ஏறினா..... அவ்வளவுதான்.... ...” பத்மினி வாசகத்தை முடிக்காமல் சிரித்தாள்...
“அதுதாங்க எனக்கு பயமா இருக்கு!...” வர்ஷினி லேசான கவலையுடன் சொன்னாள்...
“உனக்கு என்னடி பயம்?....”
“நீங்க வேற எங்காத்துக்காருக்கு “அது” பெரிசா இருக்கும்னு பயமுறுத்தறீங்க!... எனக்கு அதை முழுசா உள்வாங்குகிற அளவுக்கு இருக்குமா?.. இல்லையான்னு தெரியலையே?...அதுவும் இல்லாம....” வர்ஷினி இழுத்தாள்...
“என்னடி இழுவை?.... மேட்டருக்கு வா!....”
“இல்லே!... உங்களுக்கும், ஆன்ட்டிக்கும் முன்னாடியும், பின்னாடியும் இருக்கிறதை பார்த்தால் முனிவனும் கவுந்துடுவான்... உங்களோட என்னை நிறுத்தி வச்சா?.... புலிகிட்டே நிற்கிற பூனைக்குட்டி மாதிரிதானே இருப்பேன்?... எனக்கு முன்னாடியும் பின்னாடியும் சிறிசாத்தானேக்கா இருக்கு?... எங்க அத்தானுக்கு பிடிக்குமா?... என்னை ஏத்துக்குவாரான்னு ஒரே கவலையா இருக்குங்கக்கா!....” வர்ஷினி புலம்பினாள்...
“ஏய் அசடு!... உன்னைப்போய் யாராவது வேண்டாம்னு சொல்வாங்களாடி?... நீ தான் கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி எங்க அண்ணன்கிட்டேயே பேசினேல்லே?...அப்புறம் என்ன புலம்பல்?... அவரும் உன்னை முழுமனதோட கட்டிக்கறேன்னுதான்னே சொல்லியிருக்கார்?... அப்புறம் எதுக்குடி கவலைப்படறே?..... உன்னை கண்ணாடியிலே பார்த்திருக்கியா?.... “
“ம் பாத்துட்டுத்தானே இருக்கேன்.... அதுக்கு என்னங்க?... என்னதான் இருந்தாலும் நான் உங்களை மாதிரி இல்லையேன்னு ஒரு ஏக்கம்!.... உங்களுக்கு இருக்கிற மாதிரி முன்சொத்து எனக்கு இருந்திருந்தா.... இந்நேரத்துக்கு என்கிட்டேயும் ரவிஅத்தான்மயங்கியிருப்பார்.”வர்ஷினி பெருமூச்செறிந்தாள்...அவள் கண் பத்மினியின் முலைகளையே வெறித்தது...
“அடி அசடே!..... உன்னை பார்த்தாலே போதுமே?... யாருக்கும் ஆசை வந்துடுமே?... உன்னை மாதிரி அழகி யாருடி?...”
“போங்கக்கா!.... என்னை சமாதானப்படுத்தனும்னு சொல்றீங்க!... சென்னையிலே இருக்கிறப்போதான் உங்க ரெண்டுபேர் முன்னாடி நான் எடுபடலைன்னு வருத்தப்பட்டுட்டு இருந்தேன்.... சரின்னு கிராமத்துக்கு வந்தாலாவது முதல் ரேங்குக்கு வரலாம்னு பார்த்தா..... இங்கேயும் மன்னி ரூபத்திலே எனக்கு போட்டி....” வர்ஷினி புலம்பினாள்...
“ஏய்!... உங்க அண்ணி... கர்ப்பமா இருக்கிறதாலே அப்படி கொப்பும் குலையுமா இருக்காங்கடி!.... அது எல்லாப் பெண்களுக்கும் வர்ற அழகுதான்டி.... .. “
“இருந்தாலும் எங்க மன்னி அழகுதான்ங்கக்கா!.... அழகுன்னு அழகு கொள்ளை அழகு.... “
“ஏன்டி லூசு!..... நீ சொல்வதைப் பார்த்தால் உனக்கு நிறைய பேர்மேல ஆசை இருக்கும் போலிருக்கே?... உங்கிட்டே இருந்தா “பயர்” ஆயிடும்போல் இருக்கே?....”
“போங்கக்கா!... உங்களுக்கு எப்பவுமே கிண்டல்தான்.... நான் என்ன சும்மாவா சொல்றேன்....எங்க மன்னி எவ்வளவு அழகா இருக்கா தெரியுமா?.... பார்த்த உடனேயே கட்டி அணைச்சு கொஞ்சலாம்போல அவ்வளவு அழகுங்கக்கா!...”
“அப்படின்னா!... கட்டி அணைச்சு கொஞ்ச வேண்டியதுதானே?...”
“அதெல்லாம் எங்க அண்ணனை பார்க்கிற வரைக்கும்தான்..... “ பத்மினி சிரித்தாள்...
“எங்காத்துக்காரரை பார்த்த பின்னாடி என்ன ஆச்சு?...”
“உடம்பிலே உள்ள எல்லாச் சுரப்பியும் எக்ஸ்ட்ராவா வேலை செஞ்சிருக்கு!....பாவம்டி.... அவங்க என்னதான் செய்வாங்க!... அதனாலதான் அண்ணனையே சுத்தி சுத்தி வந்திருக்காங்க!....”
“ஓ... இப்போ புரியுது..” வர்ஷினி சிரித்தாள்...
“நம்ம கதாநாயகன்தான்.... யாரையுமே நிமிர்ந்து பார்க்கமாட்டாரே?.வழக்கம்போல் ... எங்க அம்மாவையும் பார்க்கலே!..
எங்க அம்மாவும் சலிக்காம சுத்தியிருக்காங்க!... அதுக்கு இப்பத்தான் பலன் கிடைச்சிருக்கு!.... வறுமையில் இருந்தவனுக்கு லாட்டரி அடிச்சமாதிரி சந்தோஷப்பட்டுட்டு இருக்காங்க!....”
“ம்”
“அண்ணன்மேலே உயிரையே வச்சிருக்காங்கடி!... எங்க அண்ணன் கேட்டால் உயிரையும் தருவாங்கடி!.... அண்ணன் கண்னை மூடிட்டு கிணத்திலே குதிக்கச்சொன்னா கூட குதிப்பாங்க!....”
“ஏன் நீங்க குதிக்கமாட்டீங்களா?...” வர்ஷினி கிண்டலடித்தாள்...
“என்னையா கிண்டல் பண்ணறே?... நாளைக்கு கல்யாணம் ஆகட்டும்.... நீ என்ன பண்ணறேன்னு பார்க்கலாம்....” சிரித்தவள்... “உன்னை கல்யாணம் ஆனபின்னாடி பார்க்கிறது என்ன?... கல்யாணம் ஆவதற்கு முன்னாடியே எங்க அண்ணன் மேல உயிரா இருக்கே!!!!.... உன் கழுத்திலே தாலி ஏறி... எங்க அண்ணனோட உலக்கை உன் அந்தரங்கத்திலே ஏறினா..... அவ்வளவுதான்.... ...” பத்மினி வாசகத்தை முடிக்காமல் சிரித்தாள்...
“அதுதாங்க எனக்கு பயமா இருக்கு!...” வர்ஷினி லேசான கவலையுடன் சொன்னாள்...
“உனக்கு என்னடி பயம்?....”
“நீங்க வேற எங்காத்துக்காருக்கு “அது” பெரிசா இருக்கும்னு பயமுறுத்தறீங்க!... எனக்கு அதை முழுசா உள்வாங்குகிற அளவுக்கு இருக்குமா?.. இல்லையான்னு தெரியலையே?...அதுவும் இல்லாம....” வர்ஷினி இழுத்தாள்...
“என்னடி இழுவை?.... மேட்டருக்கு வா!....”
“இல்லே!... உங்களுக்கும், ஆன்ட்டிக்கும் முன்னாடியும், பின்னாடியும் இருக்கிறதை பார்த்தால் முனிவனும் கவுந்துடுவான்... உங்களோட என்னை நிறுத்தி வச்சா?.... புலிகிட்டே நிற்கிற பூனைக்குட்டி மாதிரிதானே இருப்பேன்?... எனக்கு முன்னாடியும் பின்னாடியும் சிறிசாத்தானேக்கா இருக்கு?... எங்க அத்தானுக்கு பிடிக்குமா?... என்னை ஏத்துக்குவாரான்னு ஒரே கவலையா இருக்குங்கக்கா!....” வர்ஷினி புலம்பினாள்...
“ஏய் அசடு!... உன்னைப்போய் யாராவது வேண்டாம்னு சொல்வாங்களாடி?... நீ தான் கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி எங்க அண்ணன்கிட்டேயே பேசினேல்லே?...அப்புறம் என்ன புலம்பல்?... அவரும் உன்னை முழுமனதோட கட்டிக்கறேன்னுதான்னே சொல்லியிருக்கார்?... அப்புறம் எதுக்குடி கவலைப்படறே?..... உன்னை கண்ணாடியிலே பார்த்திருக்கியா?.... “
“ம் பாத்துட்டுத்தானே இருக்கேன்.... அதுக்கு என்னங்க?... என்னதான் இருந்தாலும் நான் உங்களை மாதிரி இல்லையேன்னு ஒரு ஏக்கம்!.... உங்களுக்கு இருக்கிற மாதிரி முன்சொத்து எனக்கு இருந்திருந்தா.... இந்நேரத்துக்கு என்கிட்டேயும் ரவிஅத்தான்மயங்கியிருப்பார்.”வர்ஷினி பெருமூச்செறிந்தாள்...அவள் கண் பத்மினியின் முலைகளையே வெறித்தது...
“அடி அசடே!..... உன்னை பார்த்தாலே போதுமே?... யாருக்கும் ஆசை வந்துடுமே?... உன்னை மாதிரி அழகி யாருடி?...”
“போங்கக்கா!.... என்னை சமாதானப்படுத்தனும்னு சொல்றீங்க!... சென்னையிலே இருக்கிறப்போதான் உங்க ரெண்டுபேர் முன்னாடி நான் எடுபடலைன்னு வருத்தப்பட்டுட்டு இருந்தேன்.... சரின்னு கிராமத்துக்கு வந்தாலாவது முதல் ரேங்குக்கு வரலாம்னு பார்த்தா..... இங்கேயும் மன்னி ரூபத்திலே எனக்கு போட்டி....” வர்ஷினி புலம்பினாள்...
“ஏய்!... உங்க அண்ணி... கர்ப்பமா இருக்கிறதாலே அப்படி கொப்பும் குலையுமா இருக்காங்கடி!.... அது எல்லாப் பெண்களுக்கும் வர்ற அழகுதான்டி.... .. “
“இருந்தாலும் எங்க மன்னி அழகுதான்ங்கக்கா!.... அழகுன்னு அழகு கொள்ளை அழகு.... “
“ஏன்டி லூசு!..... நீ சொல்வதைப் பார்த்தால் உனக்கு நிறைய பேர்மேல ஆசை இருக்கும் போலிருக்கே?... உங்கிட்டே இருந்தா “பயர்” ஆயிடும்போல் இருக்கே?....”
“போங்கக்கா!... உங்களுக்கு எப்பவுமே கிண்டல்தான்.... நான் என்ன சும்மாவா சொல்றேன்....எங்க மன்னி எவ்வளவு அழகா இருக்கா தெரியுமா?.... பார்த்த உடனேயே கட்டி அணைச்சு கொஞ்சலாம்போல அவ்வளவு அழகுங்கக்கா!...”
“அப்படின்னா!... கட்டி அணைச்சு கொஞ்ச வேண்டியதுதானே?...”
“கொஞ்சலாம்தான்.... ஆனா விச்சு அண்ணன் கிட்டே கேட்கனுமே?....”
“அதனால என்னடி?.... கொஞ்சறதுக்கு எல்லாமுமா கேட்பாங்க!.. நீ கேட்பதை பார்த்தால் அதோட நிறுத்தமாட்டே போலிருக்கே?....” பத்மினி சிரிப்புடன் கேட்டாள்..
“ஆமாம்.... உங்களை என்ன என்னவெல்லாம் செய்யறனோ அதையெல்லாம் எங்க மன்னிக்கும் செய்யனும்போல இருக்குங்கக்கா!....” என்றாள் வெட்கத்துடன்...
“அடிப்பாவி... அப்போ எனக்கு போட்டியா உங்க அண்ணியை பிடிச்சுட்டியா?... நான் இப்பவே போய் உங்க அண்ணன் கிட்டே சொல்றேன்.... உங்க பொண்டாட்டியை பத்திரமா பார்த்துங்குங்க!... இல்லாட்டி உங்க ஆசைத்தங்கச்சி கடத்திட்டுப் போயிடுவான்னு...” பத்மினி போலியாய் எழுந்தாள்..
“போய் சொல்லுங்க!... எங்க அண்ணன் எல்லாம் ஒண்ணும் சொல்லமாட்டார்.... என் தங்கச்சிதானே?.... இஷ்டமானதை பேஷா எடுத்துக்கட்டும்னு சிரிச்சுட்டே சொல்லுவார்....” என்றாள் வர்ஷினி பெருமையாக..
“ஓ.கோ... உன்மேல அவருக்கு அவ்வளவு பிரியமா?..”
“ஆமாங்கக்கா!... இந்த காதலுக்கு பச்சைகொடி காட்டின முதல்ஆள் நான்தான்.... என்கிட்டே மட்டும் ரகசியமா சொன்னார்... நான்தான் கவலைப்படாதீங்கோ... ஜாமாய்ங்கோன்னுன்னு தைரியம் சொன்னேன்...”
“நல்ல வேளைதான் பண்ணியிருக்கே!!! அதுக்காக உங்க அண்ணியை லெஸ்பியன் ஆட்டத்துக்கு கூப்பிடறது அதிகமா படலையா?...”
“நான் என்ன உங்க அண்ணனாட்டம் கசக்கிப் பிழியறதுக்கா கூப்பிடறேன்....பூவிலே வண்டு தேன் உறிஞ்சுகிற மாதிரி அவ்வளவு மென்மையாத்தான் கையாள்வேன்....”
“ஆமாண்டி!.. பூவிலே வண்டு தேன் உறிஞ்சுகிற மாதிரி உங்க அண்ணியோடதில் இருந்து வடியுற தேனை மட்டும் உறிஞ்சுக்கறேன்னு உங்க அண்ணனிடம் சொல்லப்போறியா?....
“ஏன் சொல்லக்கூடாதா?....” வர்ஷினி மென்மையாக சிரித்தாள்..
“அப்படின்னா... நீ உங்க அண்ணிகிட்டேயே தேன் உறிஞ்சிக்கோ.... என்கிட்டே வராதே!....” பத்மினி போலிக்கோபத்தோடு சீறினாள்..
“அய்யோ... அக்கா!... என் செல்ல அக்காவுக்கு கோபம் வந்துடுச்சா?.... தப்புத்தான்,,, தப்புத்தான்.... மன்னிச்சுக்குங்க..” வர்ஷினி கன்னத்தில் போட்டுக்கொண்டாள்.....
“போடி.... நேத்து வந்த அண்ணி உனக்கு அழகா போயிட்டாளா?...அப்போ நான் அழகா இல்லையா?....” பத்மினி கோபமாய் கேட்டாள்...
“அய்யோ...அக்கா!.. கோபிக்காதீங்க!.... நான் என்ன சொல்ல வர்றேன்னா....”
“நீ ஒண்ணும் சொல்ல வேண்டாம்!... இனிமேல் என்னோட பேசவேண்டாம்.... நீ இனிமேல் உங்க அண்ணிகூடவே இருந்துக்கோ.... என் கிட்டே வரவேண்டாம்.....” பத்மினி கோபம் குறையாமல் சீறினாள்...
“அய்யோ... அக்கா!.... நான் சொல்வதைத்தான் ஒரு நிமிஷம் பொறுமையா கேளுங்களேன்...” வர்ஷினி கெஞ்சினாள்..
“என்ன சொல்லு!....” என்றாள் முறைப்பாக... பத்மினி..
“அம்மாடி... இப்பத்தான் நிம்மதியாச்சு!.... நான் உங்களை அழகு இல்லையின்னு சொல்லலே!....நீங்க ஒருமாதிரி அழகு... மன்னி ஒருமாதிரி அழகு.....”
“அழகிலே நான் ஒருமாதிரி, உங்க அண்ணி ஒருமாதிரின்னா? என்னடி அர்த்தம்... அப்போ நாங்க ரெண்டுபேரும் லூசா?..”
“அப்படி இல்லைங்கக்கா!.. நம்ம சினிபீல்டையே எடுத்துக்குங்க!.... ஒரே ஒரு நடிகைதான் இருக்காங்களா?.....”
“இல்லை நிறைய நடிகைகள் இருக்காங்க?....”
“எல்லோரும் அழகாத்தானே இருக்காங்க?...”
“ஆமாம்..... ஒவ்வொருவரும் ஒருமாதிரி அழகாத்தான் இருக்காங்க!!.....”
“அப்பாடி!.... அதேமாதிரிதான்... நீங்களும் அழகு.... எங்க மன்னியும் அழகு.... “
“அடி மண்டு.... நான் கோபிச்சது எனக்காக இல்லைடி!.. உனக்காகத்தான்....”
“எனக்காகவா?...”
“நீ தாண்டி எப்போ பார்த்தாலும் நீ அழகில்லைன்னு புலம்பிட்டு இருந்தே?... சென்னையிலே இருக்கிறப்போ நானும் எங்க அம்மாவும் அழகு.... கிராமத்துக்கு வந்தா உங்க அண்ணி அழகுன்னு....”
“ஆமாம்... அதில் என்ன சந்தேகம்?....”
“அதனால என்னடி?.... கொஞ்சறதுக்கு எல்லாமுமா கேட்பாங்க!.. நீ கேட்பதை பார்த்தால் அதோட நிறுத்தமாட்டே போலிருக்கே?....” பத்மினி சிரிப்புடன் கேட்டாள்..
“ஆமாம்.... உங்களை என்ன என்னவெல்லாம் செய்யறனோ அதையெல்லாம் எங்க மன்னிக்கும் செய்யனும்போல இருக்குங்கக்கா!....” என்றாள் வெட்கத்துடன்...
“அடிப்பாவி... அப்போ எனக்கு போட்டியா உங்க அண்ணியை பிடிச்சுட்டியா?... நான் இப்பவே போய் உங்க அண்ணன் கிட்டே சொல்றேன்.... உங்க பொண்டாட்டியை பத்திரமா பார்த்துங்குங்க!... இல்லாட்டி உங்க ஆசைத்தங்கச்சி கடத்திட்டுப் போயிடுவான்னு...” பத்மினி போலியாய் எழுந்தாள்..
“போய் சொல்லுங்க!... எங்க அண்ணன் எல்லாம் ஒண்ணும் சொல்லமாட்டார்.... என் தங்கச்சிதானே?.... இஷ்டமானதை பேஷா எடுத்துக்கட்டும்னு சிரிச்சுட்டே சொல்லுவார்....” என்றாள் வர்ஷினி பெருமையாக..
“ஓ.கோ... உன்மேல அவருக்கு அவ்வளவு பிரியமா?..”
“ஆமாங்கக்கா!... இந்த காதலுக்கு பச்சைகொடி காட்டின முதல்ஆள் நான்தான்.... என்கிட்டே மட்டும் ரகசியமா சொன்னார்... நான்தான் கவலைப்படாதீங்கோ... ஜாமாய்ங்கோன்னுன்னு தைரியம் சொன்னேன்...”
“நல்ல வேளைதான் பண்ணியிருக்கே!!! அதுக்காக உங்க அண்ணியை லெஸ்பியன் ஆட்டத்துக்கு கூப்பிடறது அதிகமா படலையா?...”
“நான் என்ன உங்க அண்ணனாட்டம் கசக்கிப் பிழியறதுக்கா கூப்பிடறேன்....பூவிலே வண்டு தேன் உறிஞ்சுகிற மாதிரி அவ்வளவு மென்மையாத்தான் கையாள்வேன்....”
“ஆமாண்டி!.. பூவிலே வண்டு தேன் உறிஞ்சுகிற மாதிரி உங்க அண்ணியோடதில் இருந்து வடியுற தேனை மட்டும் உறிஞ்சுக்கறேன்னு உங்க அண்ணனிடம் சொல்லப்போறியா?....
“ஏன் சொல்லக்கூடாதா?....” வர்ஷினி மென்மையாக சிரித்தாள்..
“அப்படின்னா... நீ உங்க அண்ணிகிட்டேயே தேன் உறிஞ்சிக்கோ.... என்கிட்டே வராதே!....” பத்மினி போலிக்கோபத்தோடு சீறினாள்..
“அய்யோ... அக்கா!... என் செல்ல அக்காவுக்கு கோபம் வந்துடுச்சா?.... தப்புத்தான்,,, தப்புத்தான்.... மன்னிச்சுக்குங்க..” வர்ஷினி கன்னத்தில் போட்டுக்கொண்டாள்.....
“போடி.... நேத்து வந்த அண்ணி உனக்கு அழகா போயிட்டாளா?...அப்போ நான் அழகா இல்லையா?....” பத்மினி கோபமாய் கேட்டாள்...
“அய்யோ...அக்கா!.. கோபிக்காதீங்க!.... நான் என்ன சொல்ல வர்றேன்னா....”
“நீ ஒண்ணும் சொல்ல வேண்டாம்!... இனிமேல் என்னோட பேசவேண்டாம்.... நீ இனிமேல் உங்க அண்ணிகூடவே இருந்துக்கோ.... என் கிட்டே வரவேண்டாம்.....” பத்மினி கோபம் குறையாமல் சீறினாள்...
“அய்யோ... அக்கா!.... நான் சொல்வதைத்தான் ஒரு நிமிஷம் பொறுமையா கேளுங்களேன்...” வர்ஷினி கெஞ்சினாள்..
“என்ன சொல்லு!....” என்றாள் முறைப்பாக... பத்மினி..
“அம்மாடி... இப்பத்தான் நிம்மதியாச்சு!.... நான் உங்களை அழகு இல்லையின்னு சொல்லலே!....நீங்க ஒருமாதிரி அழகு... மன்னி ஒருமாதிரி அழகு.....”
“அழகிலே நான் ஒருமாதிரி, உங்க அண்ணி ஒருமாதிரின்னா? என்னடி அர்த்தம்... அப்போ நாங்க ரெண்டுபேரும் லூசா?..”
“அப்படி இல்லைங்கக்கா!.. நம்ம சினிபீல்டையே எடுத்துக்குங்க!.... ஒரே ஒரு நடிகைதான் இருக்காங்களா?.....”
“இல்லை நிறைய நடிகைகள் இருக்காங்க?....”
“எல்லோரும் அழகாத்தானே இருக்காங்க?...”
“ஆமாம்..... ஒவ்வொருவரும் ஒருமாதிரி அழகாத்தான் இருக்காங்க!!.....”
“அப்பாடி!.... அதேமாதிரிதான்... நீங்களும் அழகு.... எங்க மன்னியும் அழகு.... “
“அடி மண்டு.... நான் கோபிச்சது எனக்காக இல்லைடி!.. உனக்காகத்தான்....”
“எனக்காகவா?...”
“நீ தாண்டி எப்போ பார்த்தாலும் நீ அழகில்லைன்னு புலம்பிட்டு இருந்தே?... சென்னையிலே இருக்கிறப்போ நானும் எங்க அம்மாவும் அழகு.... கிராமத்துக்கு வந்தா உங்க அண்ணி அழகுன்னு....”
“ஆமாம்... அதில் என்ன சந்தேகம்?....”
“அடி முட்டாள் பெண்ணே!... எல்லா நடிகைகளும் எப்படி அழகா இருக்காங்களோ... அதேமாதிரிதான்னி நாங்க எல்லோரும் அழகுன்னா... எல்லாரையும் அசத்துற மாதிரி நீ தான்டி அழகா இருக்கே.....”
“நிஜமா?...” வர்ஷினி சந்தேகமாய் கேட்டாள்..
“சத்தியமாடி... என் செல்ல அண்ணியே!...” பத்மினி வர்ஷினியின் முகவாயை பிடித்து கொஞ்சினாள்...”நான் எல்லாம் என்ன அழகு?.... நீ தான்டி ஆளை அசத்துறமாதிரி அழகு!....” வர்ஷினியை அணைத்துக்கொண்டாள்...
“இருந்தாலும் உங்களுக்கு இருக்கிறமாதிரி என்கிட்டே சொத்து இல்லையே?.....” ஏக்கமாய் பத்மினியின் மார்பை வருடினாள்..
“அதனால என்னடி?... நமீதாவுக்கு இருக்கிறமாதிரியா த்ரிஷாவுக்கு இருக்கு?..... இல்லையே?... அதுமாதிரிதான்டி... எனக்கு சொத்து கொஞ்சம் அதிகமா இருக்கு.... உனக்கு கொஞ்சம் குறைவா இருக்கு...... ஆனாலும் உன்னது “கிண்” னுன்னுல்லே இருக்கு!....பாரு எப்படி இறுக்கமா இருக்குன்னு?....” பத்மினி கொஞ்சியபடியே வர்ஷினியின் இளமுலையை வருடினாள்...
“ஸ்ஸ்ஸ்.............” வர்ஷினி சிலிர்த்தாள்..
பத்மினி கையை எடுக்க.... திடுக்கிட்ட வர்ஷினி மீண்டும் பத்மினியின் கையை பற்றி தன் மார்பின் மேல் வைத்துக்கொண்டாள்...”ப்ளீஸ்ங்கக்கா!... இன்னும் கொஞ்சம் அழுத்தமா!.....” கெஞ்சினாள்...
“ஏண்டி?....”
“ப்ளீஸ்ங்கக்கா!... ஒரே ஏக்கமா இருக்குங்கக்கா!..... வெகுநாள் ஆனமாதிரி ஒரு பிரமை.... உடம்பு எல்லாம் துடிக்குதுங்கக்கா... ஏதாவது பண்ணுங்கக்கா!......” வர்ஷினி தாபத்தில் துடித்தாள்...
“அய்யோ நான் மாட்டேன்டி...... அப்புறம் எங்க அண்ணன் என்னை கேட்டா நான் என்ன சொல்லுவேன்?...”
“என்னன்னு கேட்பாரு?....” வர்ஷினிக்கு குறும்பு எட்டிப்பார்த்தது..
“எதுக்கடி என் பொண்டாட்டியோட முலையைய பிடிச்சு கசக்கினேன்னு கேட்டா?....”
“எங்காத்துக்காரர் அதை முலையின்னுதான் பச்சையா கேட்பாரா?....”
“ஆமாண்டி!... எல்லாத்தையும் பச்சை பச்சையாத்தான் பேசுவார்.... அதுதான் “கிக்கே”...” பத்மினி சிலிர்த்தாள்..
“மேலே இருக்கிறதை முலையின்னு சொன்னா... கீழே இருக்கிற நம்ம புஸியை என்னன்னு சொல்லுவார்?..” வர்ஷினி குறும்பாய் கேட்டாள்...
“பெரும்பாலான சமயத்தில் புண்டைன்னுதான் சொல்லுவார்....” பத்மினி வெட்கத்துடன் முகத்தை மூடிக்கொண்டாள்...
“எதுக்குங்கக்கா!.. இப்போ வெட்கப்படறீங்க?... நான் என்ன உங்களை புண்டையையா காட்டச்சொன்னேன்...”
“ஏய்.... .. ச்சீய்ய்.... நீ ரொம்ப மோசம்டி....அசிங்க அசிங்கமா பேசறே..” பத்மினி வெட்கினாள்...
“பேசறதோட நிறுத்திக்கறேன்னு சந்தோஷப்படுங்க!... நான் என்னவோ உங்க புண்டையை காட்டச்சொன்ன மாதிரி வெட்கப்படறீங்க?... அப்படியே காட்டச்சொன்னாலும், காட்டறதுக்கு வெட்கப்பட்டு புண்டையை மூடினா பரவாயில்லை.. முகத்தை மூடறீங்க?.....” வர்ஷினி பத்மினியின் முகத்தை ஆசையாய் திருஷ்டி கழித்து...”நான் பேசினதுக்கே இவ்வளவு வெட்கப்படறீங்களே?... அப்புறம் எப்படி உங்க அண்ணன் கிட்டே அதை காட்டினீங்க?....”
“ச்சீ...போடி... பயங்கரி!..... அது அவரோட சொத்து.... காட்டுன்னு சொன்னார்.... அதனால காட்டினேன்...” முனகினாள்..
“பரவாயில்லையே?.. உங்க லாஜிக் நல்லா இருக்கே?.......அப்படின்னா நான் உங்க அண்ணிதானே?...நானும் காட்டச்சொல்றேன்... காட்டுங்க!.....”
“எதை?....” பத்மினி குறும்பாய் கேட்டாள்..
“ம்...உங்க புண்டையை.....” வர்ஷினி காமமாய் சிரித்தாள்...
“அய்யோ...நான்மாட்டேன்பா... நீ அதை கடிச்சாலும் கடிச்சிடுவே?....அப்புறம் எங்க அண்ணன் கோபிச்சுக்குவார்...”
“ஏங்க அக்கா.... நீங்க பண்ணறது கொஞ்சம் கூட நல்லா இல்லை!... எத்தனைநாள் நான் அதோட விளையாண்டிருப்பேன்?... அப்போ எல்லாம் கடிக்காத நான்... இன்றைக்குத்தான் கடிப்பேனா?....சும்மா காட்டுங்கக்கா!... எனக்கு பார்க்கனும்போல ஆசையா இருக்குங்கக்கா!!....”வர்ஷினியின் குரலில் சூடு ஏறியது...
“ஏண்டி?...என்னை இம்சை படுத்தறே?.....” பத்மினி சிணுங்கினாள்...
“ப்ளீஸ்ங்கக்கா!....” வர்ஷினி கெஞ்சினாள்....
“ஒரே வெட்ட வெளியாய் இருக்கே?.... எனக்கு பயமா இருக்குடி.... ஊகூம் நான் மாட்டேன்....” பத்மினி தயங்கினாள்...
“வெட்ட வெளியாய் இருக்கிறதாலேதானே பயந்துக்கறீங்களா?.....” வர்ஷினி ஒரு முடிவுடன் கேட்டாள்....
“ஆமாண்டி!.... அண்ணனா இருந்தாலும் பரவாயில்லை.... அவர் எப்படியும் சமாளிச்சிருவார்!...”
“நிஜமா?...” வர்ஷினி சந்தேகமாய் கேட்டாள்..
“சத்தியமாடி... என் செல்ல அண்ணியே!...” பத்மினி வர்ஷினியின் முகவாயை பிடித்து கொஞ்சினாள்...”நான் எல்லாம் என்ன அழகு?.... நீ தான்டி ஆளை அசத்துறமாதிரி அழகு!....” வர்ஷினியை அணைத்துக்கொண்டாள்...
“இருந்தாலும் உங்களுக்கு இருக்கிறமாதிரி என்கிட்டே சொத்து இல்லையே?.....” ஏக்கமாய் பத்மினியின் மார்பை வருடினாள்..
“அதனால என்னடி?... நமீதாவுக்கு இருக்கிறமாதிரியா த்ரிஷாவுக்கு இருக்கு?..... இல்லையே?... அதுமாதிரிதான்டி... எனக்கு சொத்து கொஞ்சம் அதிகமா இருக்கு.... உனக்கு கொஞ்சம் குறைவா இருக்கு...... ஆனாலும் உன்னது “கிண்” னுன்னுல்லே இருக்கு!....பாரு எப்படி இறுக்கமா இருக்குன்னு?....” பத்மினி கொஞ்சியபடியே வர்ஷினியின் இளமுலையை வருடினாள்...
“ஸ்ஸ்ஸ்.............” வர்ஷினி சிலிர்த்தாள்..
பத்மினி கையை எடுக்க.... திடுக்கிட்ட வர்ஷினி மீண்டும் பத்மினியின் கையை பற்றி தன் மார்பின் மேல் வைத்துக்கொண்டாள்...”ப்ளீஸ்ங்கக்கா!... இன்னும் கொஞ்சம் அழுத்தமா!.....” கெஞ்சினாள்...
“ஏண்டி?....”
“ப்ளீஸ்ங்கக்கா!... ஒரே ஏக்கமா இருக்குங்கக்கா!..... வெகுநாள் ஆனமாதிரி ஒரு பிரமை.... உடம்பு எல்லாம் துடிக்குதுங்கக்கா... ஏதாவது பண்ணுங்கக்கா!......” வர்ஷினி தாபத்தில் துடித்தாள்...
“அய்யோ நான் மாட்டேன்டி...... அப்புறம் எங்க அண்ணன் என்னை கேட்டா நான் என்ன சொல்லுவேன்?...”
“என்னன்னு கேட்பாரு?....” வர்ஷினிக்கு குறும்பு எட்டிப்பார்த்தது..
“எதுக்கடி என் பொண்டாட்டியோட முலையைய பிடிச்சு கசக்கினேன்னு கேட்டா?....”
“எங்காத்துக்காரர் அதை முலையின்னுதான் பச்சையா கேட்பாரா?....”
“ஆமாண்டி!... எல்லாத்தையும் பச்சை பச்சையாத்தான் பேசுவார்.... அதுதான் “கிக்கே”...” பத்மினி சிலிர்த்தாள்..
“மேலே இருக்கிறதை முலையின்னு சொன்னா... கீழே இருக்கிற நம்ம புஸியை என்னன்னு சொல்லுவார்?..” வர்ஷினி குறும்பாய் கேட்டாள்...
“பெரும்பாலான சமயத்தில் புண்டைன்னுதான் சொல்லுவார்....” பத்மினி வெட்கத்துடன் முகத்தை மூடிக்கொண்டாள்...
“எதுக்குங்கக்கா!.. இப்போ வெட்கப்படறீங்க?... நான் என்ன உங்களை புண்டையையா காட்டச்சொன்னேன்...”
“ஏய்.... .. ச்சீய்ய்.... நீ ரொம்ப மோசம்டி....அசிங்க அசிங்கமா பேசறே..” பத்மினி வெட்கினாள்...
“பேசறதோட நிறுத்திக்கறேன்னு சந்தோஷப்படுங்க!... நான் என்னவோ உங்க புண்டையை காட்டச்சொன்ன மாதிரி வெட்கப்படறீங்க?... அப்படியே காட்டச்சொன்னாலும், காட்டறதுக்கு வெட்கப்பட்டு புண்டையை மூடினா பரவாயில்லை.. முகத்தை மூடறீங்க?.....” வர்ஷினி பத்மினியின் முகத்தை ஆசையாய் திருஷ்டி கழித்து...”நான் பேசினதுக்கே இவ்வளவு வெட்கப்படறீங்களே?... அப்புறம் எப்படி உங்க அண்ணன் கிட்டே அதை காட்டினீங்க?....”
“ச்சீ...போடி... பயங்கரி!..... அது அவரோட சொத்து.... காட்டுன்னு சொன்னார்.... அதனால காட்டினேன்...” முனகினாள்..
“பரவாயில்லையே?.. உங்க லாஜிக் நல்லா இருக்கே?.......அப்படின்னா நான் உங்க அண்ணிதானே?...நானும் காட்டச்சொல்றேன்... காட்டுங்க!.....”
“எதை?....” பத்மினி குறும்பாய் கேட்டாள்..
“ம்...உங்க புண்டையை.....” வர்ஷினி காமமாய் சிரித்தாள்...
“அய்யோ...நான்மாட்டேன்பா... நீ அதை கடிச்சாலும் கடிச்சிடுவே?....அப்புறம் எங்க அண்ணன் கோபிச்சுக்குவார்...”
“ஏங்க அக்கா.... நீங்க பண்ணறது கொஞ்சம் கூட நல்லா இல்லை!... எத்தனைநாள் நான் அதோட விளையாண்டிருப்பேன்?... அப்போ எல்லாம் கடிக்காத நான்... இன்றைக்குத்தான் கடிப்பேனா?....சும்மா காட்டுங்கக்கா!... எனக்கு பார்க்கனும்போல ஆசையா இருக்குங்கக்கா!!....”வர்ஷினியின் குரலில் சூடு ஏறியது...
“ஏண்டி?...என்னை இம்சை படுத்தறே?.....” பத்மினி சிணுங்கினாள்...
“ப்ளீஸ்ங்கக்கா!....” வர்ஷினி கெஞ்சினாள்....
“ஒரே வெட்ட வெளியாய் இருக்கே?.... எனக்கு பயமா இருக்குடி.... ஊகூம் நான் மாட்டேன்....” பத்மினி தயங்கினாள்...
“வெட்ட வெளியாய் இருக்கிறதாலேதானே பயந்துக்கறீங்களா?.....” வர்ஷினி ஒரு முடிவுடன் கேட்டாள்....
“ஆமாண்டி!.... அண்ணனா இருந்தாலும் பரவாயில்லை.... அவர் எப்படியும் சமாளிச்சிருவார்!...”
“ஓ.கோ... அப்போ எங்காத்துக்காரர் காட்டச்சொன்னா எதைப்பற்றியும் கவலைப்படாமே காட்டுவீங்க?..நான் அவரோட மனைவியாகப்போறவ... நான் உங்க புண்டையை காட்டச்சொன்னா காட்டமாட்டீங்க... அப்படித்தானே?...” வர்ஷினி குரலை உயர்த்தினாள்...
“ஏய்....பயங்கரி!... கத்தாதடி!... மானம் போகுது...யாரவது கேட்கப்போறாங்க....” பத்மினி பதறினாள்..”எதுக்கடி என்னோடதை பார்க்கறதில் குறியா இருக்கே?... உனக்கு அதை பார்க்கனும்னா நீயே உன்னோடதை கண்ணாடியில் பார்த்துட்டா போதும்ல்லே?.... உன்னோடது மாதிரிதான்டி என்னோடதும் இருக்குது?....” பத்மினி முகம் சிவக்க சொன்னாள்...
“போங்கக்கா!... என்னோடதும் உங்களோடதும் ஒன்னா?.... உங்க தொடையோட அழகும், அது சேருமிடத்தில் இருக்கும் அதோட அழகும்.... நினைக்க நினைக்கவே வாயில் எச்சில் ஊறுதே!.... உங்களோடது... சும்மா கும்முன்னு இருக்கும்... பார்த்தாலேயே டேஸ்ட் பண்ணனும்ங்கிற மாதிரி..... “ வர்ஷினி நாக்கை சப்புக்கொட்டினாள்....
“ஊகூம்...நான் மாட்டேன்டி.... உன்னோட பேச்சும், பார்வையுமே சரியில்லை.... நீ என்னை என்னவோ பண்ணப்போற..... எனக்கு பயமா இருக்குடி....” பத்மினி பயந்தாள்..
“சும்மா நடுங்காதீங்கக்கா!.... உங்க பயத்தை போக்கறது எப்படின்னு எனக்குத்தெரியும்!... “ பேசியபடியே வர்ஷினி கொண்டு வந்து சாவிக்கொத்தில் இருந்து ஒரு சாவியை எடுத்து மோட்டார் ரூமைத் திறந்தாள்....
“டீ.... கடங்காரி... நீ திறக்கறது மோட்டார் ரூமா?...”
“ம்... மோட்டார் ரூம்தான்....ஆனா... அதுக்குள்ளயே இன்னொரு ரூம் இருக்கு....
உள்ளே வாங்கக்கா!.... “வர்ஷினி பத்மினியின் கையை பிடித்து இழுத்தாள்...
“டீ... வேணாம்டி!!.... யாராவது வந்துடப்போறாங்க.......” பத்மினி முரண்டு பிடித்தாள்...
“அய்யோ...அய்யோ..... எதுக்குங்க பயந்துக்கறீங்க?... அதுதான் நான் இருக்கேன்ல்லே?... “
“நீ இருக்கறதுதான்டி ரொம்ப பயமா இருக்கு!.... “ பத்மினி சிணுங்கினாள்....
“வேணாம்டி....” பத்மினியின் குரலில் இருந்த நடுக்கம்.. அவள் செய்கையில் இல்லை.... வர்ஷினியின் இழுப்புக்கு....... கூடவே போனாள்...
“சும்மா வாங்கக்கா!.... ஒண்ணும் கடிச்சுத்தின்னுடமாட்டேன்.....எத்தனை நாளாச்சு.... ஏங்கிப்போயிட்டேன்...”
பத்மினி மறுக்கவில்லை.... வர்ஷினியின் இழுப்புக்கு ரப்பராய் வளைந்தாள்....
கதவைத்திறந்து உள்ளே போனதும்தான் தாமதம்.... வர்ஷினியை இழுத்து தன்னோடு இறுக்கி.... வெறியாய் அவளின் இதழ்களை கவ்வினாள்.....
வர்ஷினிதான்... கதவை மெல்ல சாத்தினாள்....
பத்மினிக்கு அது எல்லாம் தெரியவில்லை.... இருவரும் ஒருவரோடு ஒருவர் தன் முலைகளைத் தேய்த்துக்கொண்டனர்....
காமம் எல்லை மீறியது.... நொடியில் இருவரும் நிர்வாணமாகி.... அப்படியே தரையில் சாய்ந்தனர்.....
இருவரின் இதழ்களும் பசைபோட்டாற்போல் ஒட்டிக்கொண்டு.... இருவரின் நாக்குகள் மட்டும் மாறி மாறி பயணம் செய்து.... இருவரின் எச்சிலையும் பரிமாறிக்கொண்டன....
சில நிமிடங்களில் இருவரும் 69 பொஷிசனுக்கு மாறினர்.... வர்ஷினி கீழே கிடக்க... பத்மினி அவனின் கால்களை விரித்து... அவளின் கன்னிப்புண்டையை வெறியாய் கவ்வினாள்.... தன்னுடையதை வர்ஷினிக்கு வசதியாய் தந்தாள்....
இருவரும் சூழ்நிலையை மறந்து... ஒருவரின் புண்டையை மற்றவர் நாக்கால் அலசி ஆராய்ந்தனர்....
“ம்ம்..ம்ம்...ம்ம்...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..... ம்ம்..அப்படித்தான்....ம்ம்..இன்னும் நல்லா...இன்னும் நல்லா.... “ அந்த அறையே இரு பருவப்பெண்களின் காம முனகலால் நிரம்பியது....
நிமிடங்கள் நொடிகளாக...
வர்ஷினி... துடிக்க ஆரம்பித்தாள்....
பத்மினியும் அதன் தாக்கம் தாக்க...
நொடியில் பத்மினியும் பரவசநிலையை நோக்கி....
சுத்தமாய் ஐந்து நிமிடம்....
இருவரிடமும் அசைவே இல்லை....
இருவருமே ஒருகளித்த்திருக்க.... 69 பொஷிசன் மாறாமல்... ஒருவரின் அந்தரங்கத்தில் மற்றவர் தலை வைத்துப் படுத்திருந்தனர்....
அதற்கு தகுந்தாற்போய்... அட்ஜஸ்ட் செய்து... ஒருகாலை நீட்டி... மற்றகாலை மடக்கி.... வசதி செய்து கொண்டனர்...
இருவரின் முகத்திலும் மற்றவரின் காம திரவ மிச்சங்கள்.... திட்டு திட்டாய்...... எழுந்து அமர்ந்தவர்கள்.... சிரித்துக்கொண்டனர்... தங்களின் மிச்சத்தை தாங்களே உண்டு ருசி பார்த்து...மகிழ்ந்தனர்..
இருவரின் முகமும் மற்றவரின் எச்சிலால் சுத்தமாய் துடைக்கப்பட்டு மின்னியது....
இருவரும் அணைத்துக்கொண்டனர்....
“ஏய்....பயங்கரி!... கத்தாதடி!... மானம் போகுது...யாரவது கேட்கப்போறாங்க....” பத்மினி பதறினாள்..”எதுக்கடி என்னோடதை பார்க்கறதில் குறியா இருக்கே?... உனக்கு அதை பார்க்கனும்னா நீயே உன்னோடதை கண்ணாடியில் பார்த்துட்டா போதும்ல்லே?.... உன்னோடது மாதிரிதான்டி என்னோடதும் இருக்குது?....” பத்மினி முகம் சிவக்க சொன்னாள்...
“போங்கக்கா!... என்னோடதும் உங்களோடதும் ஒன்னா?.... உங்க தொடையோட அழகும், அது சேருமிடத்தில் இருக்கும் அதோட அழகும்.... நினைக்க நினைக்கவே வாயில் எச்சில் ஊறுதே!.... உங்களோடது... சும்மா கும்முன்னு இருக்கும்... பார்த்தாலேயே டேஸ்ட் பண்ணனும்ங்கிற மாதிரி..... “ வர்ஷினி நாக்கை சப்புக்கொட்டினாள்....
“ஊகூம்...நான் மாட்டேன்டி.... உன்னோட பேச்சும், பார்வையுமே சரியில்லை.... நீ என்னை என்னவோ பண்ணப்போற..... எனக்கு பயமா இருக்குடி....” பத்மினி பயந்தாள்..
“சும்மா நடுங்காதீங்கக்கா!.... உங்க பயத்தை போக்கறது எப்படின்னு எனக்குத்தெரியும்!... “ பேசியபடியே வர்ஷினி கொண்டு வந்து சாவிக்கொத்தில் இருந்து ஒரு சாவியை எடுத்து மோட்டார் ரூமைத் திறந்தாள்....
“டீ.... கடங்காரி... நீ திறக்கறது மோட்டார் ரூமா?...”
“ம்... மோட்டார் ரூம்தான்....ஆனா... அதுக்குள்ளயே இன்னொரு ரூம் இருக்கு....
உள்ளே வாங்கக்கா!.... “வர்ஷினி பத்மினியின் கையை பிடித்து இழுத்தாள்...
“டீ... வேணாம்டி!!.... யாராவது வந்துடப்போறாங்க.......” பத்மினி முரண்டு பிடித்தாள்...
“அய்யோ...அய்யோ..... எதுக்குங்க பயந்துக்கறீங்க?... அதுதான் நான் இருக்கேன்ல்லே?... “
“நீ இருக்கறதுதான்டி ரொம்ப பயமா இருக்கு!.... “ பத்மினி சிணுங்கினாள்....
“வேணாம்டி....” பத்மினியின் குரலில் இருந்த நடுக்கம்.. அவள் செய்கையில் இல்லை.... வர்ஷினியின் இழுப்புக்கு....... கூடவே போனாள்...
“சும்மா வாங்கக்கா!.... ஒண்ணும் கடிச்சுத்தின்னுடமாட்டேன்.....எத்தனை நாளாச்சு.... ஏங்கிப்போயிட்டேன்...”
பத்மினி மறுக்கவில்லை.... வர்ஷினியின் இழுப்புக்கு ரப்பராய் வளைந்தாள்....
கதவைத்திறந்து உள்ளே போனதும்தான் தாமதம்.... வர்ஷினியை இழுத்து தன்னோடு இறுக்கி.... வெறியாய் அவளின் இதழ்களை கவ்வினாள்.....
வர்ஷினிதான்... கதவை மெல்ல சாத்தினாள்....
பத்மினிக்கு அது எல்லாம் தெரியவில்லை.... இருவரும் ஒருவரோடு ஒருவர் தன் முலைகளைத் தேய்த்துக்கொண்டனர்....
காமம் எல்லை மீறியது.... நொடியில் இருவரும் நிர்வாணமாகி.... அப்படியே தரையில் சாய்ந்தனர்.....
இருவரின் இதழ்களும் பசைபோட்டாற்போல் ஒட்டிக்கொண்டு.... இருவரின் நாக்குகள் மட்டும் மாறி மாறி பயணம் செய்து.... இருவரின் எச்சிலையும் பரிமாறிக்கொண்டன....
சில நிமிடங்களில் இருவரும் 69 பொஷிசனுக்கு மாறினர்.... வர்ஷினி கீழே கிடக்க... பத்மினி அவனின் கால்களை விரித்து... அவளின் கன்னிப்புண்டையை வெறியாய் கவ்வினாள்.... தன்னுடையதை வர்ஷினிக்கு வசதியாய் தந்தாள்....
இருவரும் சூழ்நிலையை மறந்து... ஒருவரின் புண்டையை மற்றவர் நாக்கால் அலசி ஆராய்ந்தனர்....
“ம்ம்..ம்ம்...ம்ம்...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..... ம்ம்..அப்படித்தான்....ம்ம்..இன்னும் நல்லா...இன்னும் நல்லா.... “ அந்த அறையே இரு பருவப்பெண்களின் காம முனகலால் நிரம்பியது....
நிமிடங்கள் நொடிகளாக...
வர்ஷினி... துடிக்க ஆரம்பித்தாள்....
பத்மினியும் அதன் தாக்கம் தாக்க...
நொடியில் பத்மினியும் பரவசநிலையை நோக்கி....
சுத்தமாய் ஐந்து நிமிடம்....
இருவரிடமும் அசைவே இல்லை....
இருவருமே ஒருகளித்த்திருக்க.... 69 பொஷிசன் மாறாமல்... ஒருவரின் அந்தரங்கத்தில் மற்றவர் தலை வைத்துப் படுத்திருந்தனர்....
அதற்கு தகுந்தாற்போய்... அட்ஜஸ்ட் செய்து... ஒருகாலை நீட்டி... மற்றகாலை மடக்கி.... வசதி செய்து கொண்டனர்...
இருவரின் முகத்திலும் மற்றவரின் காம திரவ மிச்சங்கள்.... திட்டு திட்டாய்...... எழுந்து அமர்ந்தவர்கள்.... சிரித்துக்கொண்டனர்... தங்களின் மிச்சத்தை தாங்களே உண்டு ருசி பார்த்து...மகிழ்ந்தனர்..
இருவரின் முகமும் மற்றவரின் எச்சிலால் சுத்தமாய் துடைக்கப்பட்டு மின்னியது....
இருவரும் அணைத்துக்கொண்டனர்....
“இப்படியே செத்துப்போயிடலாம் போல இருக்குங்கக்கா!.....” வர்ஷினி பத்மினியை இறுக்கினாள்..
“வேண்டாம்டி..... எங்க அண்ணோட பர்ஸ்ட்நைட் முடிஞ்ச பின்னாடி..... அதை முடிவு பண்ணிக்கலாம்...”
வர்ஷினியின் விரல்கள்... பத்மினியின் நிர்வாண உடல் மீது ஆசையாய் ஊர்ந்தது.... தடவியது.... கிள்ளியது..
“ஏய்... வரூ..கடங்காரி... என்னடி பண்ணறே?....” பத்மினி சிலிர்த்தாள்...
இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் விலக்கி..... பார்த்து ரசித்தனர்....பின் பாய்ந்து இறுக்கிக்கொண்டனர்.... முதலில் பத்மினிதான் சுதாரித்தாள்...
“டீ வரூ!... விடுடி குளிச்சுக்கலாம்.....”
“ஊகூம்...இப்படியே இருந்துக்கலாம்....” வர்ஷினி கண்களை மூடிக்கொண்டே பத்மினியை இன்னும் நன்றாக இறுக்கினாள்..
“ச்சீ.... விடுடி........ உடம்பெல்லாம் ஒரே புழுதி.... கடங்காரி.. இப்படியா என்னை போட்டு புழுதியிலே புரட்டுவே?..”பத்மினியின் கோபத்தை பார்த்ததும் வர்ஷினி சிரித்தாள்...
அதைப்பார்த்ததும் பத்மினிக்கு எரிச்சல் அதிகமானது ....
அவசரம் அவசரமாக எழுந்து உடைகளை அணிந்து கொண்டார்கள்...
என்னடி இளிப்பு?....”
“நானா உங்களை புழுதியில் புரட்டினேன்... உள்ளே ஒரு ரூம் இருக்கு... அங்கே கூட்டிட்டு போகலாம்னு இருந்தவளை இங்கேயே போட்டு புரட்டியது யாரு?.... நானா?.... இல்லை நீங்களா?...”
“சரி!... நான்தான் கொஞ்சம் உணர்ச்சிவசப்பட்டுட்டேன்...நீயாவது சொல்லவேண்டியதுதானே?...”
“எங்கே சொல்லவிட்டீங்க?.... “கப்”ன்னு உதட்டை கவ்விட்டீங்க.... உடம்பே சிலித்துடுச்சு!.... அப்புறம் எங்கே பேசறது?... சரி எல்லாம் அவன் செயல்னு கம்முன்னு இருந்துட்டேன்.........”
“கடங்காரி...கடங்காரி.....” பத்மினி செல்லமாய் பொருமினாள்....
“சும்மா திட்டாதீங்கக்கா!... அப்புறம் நான் மறுபடியும் உங்களை உள்ளே கூட்டீட்டுப்போய் ஒருவாட்டி செஞ்சுடுவேன்...” வர்ஷினி மிரட்டினாள்...
“கடங்காரி.... நீ செய்தாலும் செய்வடி....”
“எதுக்கு இப்போ இந்த குதி குதிக்கறீங்க?.. அப்போது இருந்ததுக்கும்... இப்போ ஒருவாட்டி லீக் ஆன பின்னாடி இருக்கிறதுக்கும் எவ்வளவு வித்தியாசம்.... உடம்பே ரிலாக்ஸா இருக்கு....அதிலேயும் உங்க முத்தம் சூப்பர்...” வர்ஷினி சிரிப்புடன் நாக்கால் இதழ்களை தடவிக்கொண்டாள்.....
“போடி இவளே!... இதுஎல்லாம் என்னடி சுகம்?... எங்க அண்ணன்கிட்டே ஒருதடவை படுத்துப்பாரு.... அப்புறம் சொல்லுவே?... இதுஎல்லாம் தூசுன்னு....”
“சரி!.... பர்ஸ்ட்நைட் முடிஞ்ச பின்னாடி கேளுங்க!.. அப்புறம் சொல்றேன்... இருந்தாலும் எனக்கென்னவோ... அது ஒரு மாதிரி சுகம்னா.... இதுவும் ஒருமாதிரி சுகம்தானேக்கா?...”
பத்மினியும் யோசித்தாள்....”ம்.... நீ சொல்தும் சரிதாண்டி!..... அது வேற!... இது வேறதான்....” ஒத்துக்கொண்டாள்...
“அப்படின்னா இன்னொருவாட்டி பண்ணலாமா?...” வர்ஷினி கண்ளில் ஆவல் மின்ன கேட்டாள்...
“அடியே...சதிகாரி..... இப்படி பேசி பேசியே என்னை மயக்கிடுவே!.... நான் போய் குளிக்கறேன்....” பத்மனி ஓடினாள்...
சிரிப்புடன் எழுந்த வர்ஷினி..... “இருக்கக்கா!... நான் முதல்லே குளிச்சுக்கறேன் ..... அப்புறம் நீங்க குளிச்சுக்கங்க!....”என்றாள்..
சம்மதித்த பத்மினி தொட்டியின் மேல் அமர்ந்து கொண்டாள்...
“டீ வரூரூ....” பத்மினியின் குரலில் அசாத்தியமான குழைவு...
“என்னங்கக்கா?...” குழப்பமாய் நிமிர்ந்தாள்...
“ட்ரெஸையெல்லாம் கழட்டிட்டு நிர்வாணமா குளிடி....”
“ஏங்கக்கா?....” வர்ஷினியின் குரலிலும் ஒரு அசாத்தியமான குழைவு...
“ஒரு பேரழகி குளிக்கறதை நிர்வாணமா பாக்கிறதுக்குத்தான்.....” பத்மினி சிரித்தாள்..
வர்ஷினிக்கு வெட்கம் வந்து விட்டது....”எனக்கு வெட்கமா இருக்குங்கக்கா!!!....” நெளிந்தாள்...
“என்னடி வெட்கம்... நாம ரெண்டுபேரும் கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி அப்படித்தானேடி இருந்தோம்....”
“அப்போ சும்மாவா இருந்தோம்.... வேற வேலையில்லே செஞ்சுட்டு இருந்தோம்.....” வர்ஷினி குறும்பாய் சிரித்தாள்..
“அதனால என்ன?...”
“அந்த வேலை செஞ்சதாலே மற்றதை எல்லாம் பார்க்கிற நிலையிலே நாம இல்லை!.... அதனால நிர்வாணம் ஒரு பொருட்டா தெரியலே!... ஆனா நிலமை இப்போ அப்படி இல்லையே?... நீங்க பார்க்கிற பார்வையே என்னை சூடேத்துது... அப்புறம் நான் குளிக்கமாட்டேன்.... மறுபடியும் நாம ரெண்டுபேரும் ரூமுக்குள்ளே போயிட்ட வர்ற மாதிரி இருக்கும் பரவாயில்லையா?....” வர்ஷினியின் குரலில் குறும்பு கொப்புளித்தது...
“வேண்டாம்டி..... எங்க அண்ணோட பர்ஸ்ட்நைட் முடிஞ்ச பின்னாடி..... அதை முடிவு பண்ணிக்கலாம்...”
வர்ஷினியின் விரல்கள்... பத்மினியின் நிர்வாண உடல் மீது ஆசையாய் ஊர்ந்தது.... தடவியது.... கிள்ளியது..
“ஏய்... வரூ..கடங்காரி... என்னடி பண்ணறே?....” பத்மினி சிலிர்த்தாள்...
இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் விலக்கி..... பார்த்து ரசித்தனர்....பின் பாய்ந்து இறுக்கிக்கொண்டனர்.... முதலில் பத்மினிதான் சுதாரித்தாள்...
“டீ வரூ!... விடுடி குளிச்சுக்கலாம்.....”
“ஊகூம்...இப்படியே இருந்துக்கலாம்....” வர்ஷினி கண்களை மூடிக்கொண்டே பத்மினியை இன்னும் நன்றாக இறுக்கினாள்..
“ச்சீ.... விடுடி........ உடம்பெல்லாம் ஒரே புழுதி.... கடங்காரி.. இப்படியா என்னை போட்டு புழுதியிலே புரட்டுவே?..”பத்மினியின் கோபத்தை பார்த்ததும் வர்ஷினி சிரித்தாள்...
அதைப்பார்த்ததும் பத்மினிக்கு எரிச்சல் அதிகமானது ....
அவசரம் அவசரமாக எழுந்து உடைகளை அணிந்து கொண்டார்கள்...
என்னடி இளிப்பு?....”
“நானா உங்களை புழுதியில் புரட்டினேன்... உள்ளே ஒரு ரூம் இருக்கு... அங்கே கூட்டிட்டு போகலாம்னு இருந்தவளை இங்கேயே போட்டு புரட்டியது யாரு?.... நானா?.... இல்லை நீங்களா?...”
“சரி!... நான்தான் கொஞ்சம் உணர்ச்சிவசப்பட்டுட்டேன்...நீயாவது சொல்லவேண்டியதுதானே?...”
“எங்கே சொல்லவிட்டீங்க?.... “கப்”ன்னு உதட்டை கவ்விட்டீங்க.... உடம்பே சிலித்துடுச்சு!.... அப்புறம் எங்கே பேசறது?... சரி எல்லாம் அவன் செயல்னு கம்முன்னு இருந்துட்டேன்.........”
“கடங்காரி...கடங்காரி.....” பத்மினி செல்லமாய் பொருமினாள்....
“சும்மா திட்டாதீங்கக்கா!... அப்புறம் நான் மறுபடியும் உங்களை உள்ளே கூட்டீட்டுப்போய் ஒருவாட்டி செஞ்சுடுவேன்...” வர்ஷினி மிரட்டினாள்...
“கடங்காரி.... நீ செய்தாலும் செய்வடி....”
“எதுக்கு இப்போ இந்த குதி குதிக்கறீங்க?.. அப்போது இருந்ததுக்கும்... இப்போ ஒருவாட்டி லீக் ஆன பின்னாடி இருக்கிறதுக்கும் எவ்வளவு வித்தியாசம்.... உடம்பே ரிலாக்ஸா இருக்கு....அதிலேயும் உங்க முத்தம் சூப்பர்...” வர்ஷினி சிரிப்புடன் நாக்கால் இதழ்களை தடவிக்கொண்டாள்.....
“போடி இவளே!... இதுஎல்லாம் என்னடி சுகம்?... எங்க அண்ணன்கிட்டே ஒருதடவை படுத்துப்பாரு.... அப்புறம் சொல்லுவே?... இதுஎல்லாம் தூசுன்னு....”
“சரி!.... பர்ஸ்ட்நைட் முடிஞ்ச பின்னாடி கேளுங்க!.. அப்புறம் சொல்றேன்... இருந்தாலும் எனக்கென்னவோ... அது ஒரு மாதிரி சுகம்னா.... இதுவும் ஒருமாதிரி சுகம்தானேக்கா?...”
பத்மினியும் யோசித்தாள்....”ம்.... நீ சொல்தும் சரிதாண்டி!..... அது வேற!... இது வேறதான்....” ஒத்துக்கொண்டாள்...
“அப்படின்னா இன்னொருவாட்டி பண்ணலாமா?...” வர்ஷினி கண்ளில் ஆவல் மின்ன கேட்டாள்...
“அடியே...சதிகாரி..... இப்படி பேசி பேசியே என்னை மயக்கிடுவே!.... நான் போய் குளிக்கறேன்....” பத்மனி ஓடினாள்...
சிரிப்புடன் எழுந்த வர்ஷினி..... “இருக்கக்கா!... நான் முதல்லே குளிச்சுக்கறேன் ..... அப்புறம் நீங்க குளிச்சுக்கங்க!....”என்றாள்..
சம்மதித்த பத்மினி தொட்டியின் மேல் அமர்ந்து கொண்டாள்...
“டீ வரூரூ....” பத்மினியின் குரலில் அசாத்தியமான குழைவு...
“என்னங்கக்கா?...” குழப்பமாய் நிமிர்ந்தாள்...
“ட்ரெஸையெல்லாம் கழட்டிட்டு நிர்வாணமா குளிடி....”
“ஏங்கக்கா?....” வர்ஷினியின் குரலிலும் ஒரு அசாத்தியமான குழைவு...
“ஒரு பேரழகி குளிக்கறதை நிர்வாணமா பாக்கிறதுக்குத்தான்.....” பத்மினி சிரித்தாள்..
வர்ஷினிக்கு வெட்கம் வந்து விட்டது....”எனக்கு வெட்கமா இருக்குங்கக்கா!!!....” நெளிந்தாள்...
“என்னடி வெட்கம்... நாம ரெண்டுபேரும் கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி அப்படித்தானேடி இருந்தோம்....”
“அப்போ சும்மாவா இருந்தோம்.... வேற வேலையில்லே செஞ்சுட்டு இருந்தோம்.....” வர்ஷினி குறும்பாய் சிரித்தாள்..
“அதனால என்ன?...”
“அந்த வேலை செஞ்சதாலே மற்றதை எல்லாம் பார்க்கிற நிலையிலே நாம இல்லை!.... அதனால நிர்வாணம் ஒரு பொருட்டா தெரியலே!... ஆனா நிலமை இப்போ அப்படி இல்லையே?... நீங்க பார்க்கிற பார்வையே என்னை சூடேத்துது... அப்புறம் நான் குளிக்கமாட்டேன்.... மறுபடியும் நாம ரெண்டுபேரும் ரூமுக்குள்ளே போயிட்ட வர்ற மாதிரி இருக்கும் பரவாயில்லையா?....” வர்ஷினியின் குரலில் குறும்பு கொப்புளித்தது...
“ஆமாம்.... உங்க புஸியும் நல்லா டேஸ்ட்த்தான் இருக்கு!.... அதனாலே நேக்கு இன்னொருவாட்டி தேன் சாப்பிடறதிலே சலிப்பு இல்லை.....”
“அடிப்பாவி!.... நீயும் உங்காத்துக்காரரும் ஒரே மாதிரி இருக்கீங்களேடி!....”
“எந்த விஷயத்தில்?....”
“அதுதான்....ஒரு ஆள் கிடைச்சா அவளை சக்கையா பிழிஞ்சு எடுக்கிறதுலே!... எங்க அண்ணனும் இப்படித்தான்... என்னதான் அருமையா ஒத்துழைச்சாலும் அவருக்கு திருப்தியே வராது.... எல்லாம் முடிஞ்சு உடம்பு பார்ட் பார்ட்டா கழண்ட பின்னாடியும் அவருக்கு ஆசை குறையாது!... நான் முனகிட்டு இருப்பேன்.... அப்போகூட நைசா என்னை தஜா பண்ணி மறுபடியும் அது செய்யத்தான் பார்ப்பாரு..... அதேமாதிரிதாண்டி நீயும்......” பத்மினி செல்ல கோபத்தோடு பேசினாள்..
“என்னக்கா பண்ணறது?... எங்க கிட்ட சிக்குற ஆள் அப்படி இருக்காங்க!... எங்களுக்கும் பாவமாத்தான் இருக்குது!.. ஆனா என்ன பண்ணறது?..உங்களை பார்த்தாலே போதும்... மனம் குதியாட்டம் போடுது”
“குதியாட்டம் போடற மனசை அடக்கிட்டு ஒழுங்கா துணியை எல்லாம் கழட்டிட்டு குளிக்கிற வழியைப்பாரு....எனக்கு உன்னை அம்மணமா பார்க்கனும்னு இருக்கு!...... என்ன உடம்புடி..உனக்கு!.... கொடி மாதிரி.... அதிலே பூத்த ரெட்டைப்பூ மாதிரி ரெண்டும் கண்ணை சிமிட்டுது.....பார்க்க பார்க்க எனக்குத்தான் மூடு வருது...”
“நான் மட்டும் நிர்வாணமாக மாட்டேன்.... நீங்களும் வாங்க... ரெண்டுபேரும் சேர்ந்து குளிக்கலாம்....நீங்க எந்த உடையிலே இருக்கீங்களோ... அதே மாதிரி நானும் இருக்கேன்.....”
“நான் எல்லாத்தையும் கழட்டிப்போட்டுட்டு அம்மணமா இருந்தா?....”
“எனக்கு தயக்கமே இல்லை!... நானும் அப்படியே எல்லாத்தையும் கழட்டிப்போட்டுடறேன்....”
“ஏண்டி!..கடங்காரி...இதிலே என்னை இழுக்கறே?.... நீ குளிக்கிற அழகை தள்ளி இருந்து பார்க்கலாம்னா விடமாட்டேங்கிறயே?....”
“நானும் உங்களைமாதிரி ஒரு பொண்னுதானே?... இதிலே என்ன பார்க்கிறதுக்கு இருக்கு?...” வர்ஷினி தாவணியை கழட்டினாள்...
பத்மினி விழிகள் ஆணியடித்தாற்போல் வர்ஷனியின் முலையில் பதிந்தது....ஜாக்கெட் டைட்டா?.. இல்லை வர்ஷினியின் இளமுலைகள் திமிறுவதால் ஜாக்கெட் டைட்டாய் இருக்கிறதா என்று யோசித்தாள்...
“ஏண்டி?. நீயும், நானும் ஒண்ணா?... உன்னை பாவாடை தாவணியில் பார்க்கிற எனக்கே உன்னை கடத்திட்டு போகனும்போல இருக்கே?... எப்படிடீ இப்படி உடம்பை சிக்குன்னு வச்சிருக்கே?.... “ பத்மினி வியந்தாள்...
“போங்கக்கா!.... எங்கம்மா என்னை சமயத்திலே ஒல்லிகுச்சின்னு திட்டறாங்க!... உங்களைத்தான் பாராட்டுவாங்க...”
“என்னன்னு?....” பத்மினிக்கு ஆவல் ஏற்பட்டது..
“என்னை ஒல்லிகுச்சின்னு சொல்லி திட்டிட்டு..... பத்மினியை பாரு... எப்படி இருக்கா!.... பார்க்கிற பசங்களையெல்லாம் கிறுகிறுக்க வைக்கிறமாதிரி..... நீயும் இருக்கியே?..... ஒட்டடைக்குச்சியாட்டம்னு திட்டுவாங்கக்கா!..”
“போடி... இவளே!... உன்னை மாதிரி இருக்கிறதுதான் அழகு!... “
“சும்மா சொல்லாதீங்க!... எனக்கு உங்களை மாதிரி பூசின மாதிரி இருந்தாத்தான் பிடிக்குது...... அதனாலேயே என்னவோ.. எனக்கு உங்களையும், ஆன்ட்டியையும் கண்டால் ஒரு “கிக்”.... இதிலே புதுசா எங்க மன்னியும் சேர்ந்துட்டா!... குழந்தை பிறந்தபின்னாடி எவ்வளவு அழகா இருக்காங்க பாத்தீங்களாக்கா?.... கொழுகொழுன்னு ...” வர்ஷினி சிலிர்த்தாள்...
“எனக்கு உன்னைமாதிரி ஒல்லியாக இருக்கிறவங்களை பிடிக்குது.... உனக்கு என்னை மாதிரி சற்று பூசின மாதிரி இருக்கிறவங்களை பிடிக்குது.... ஆனா நம்ம ரெண்டுபேருக்கும் ரவிங்கிற ஆம்பிளைச் சிங்கத்தைத்தான் ரொம்ப பிடிக்குது...”
ரவிங்கிற பேரு கேட்டதும் வர்ஷினி பட்டென தன் முலைகளை கைகளால் மறைத்தாள்....
“அடியே!... நான் உங்காத்துக்காரர் பேரைத்தான் சொன்னேன்..... அதுக்கே உனக்கு இவ்வளவு வெட்கமா?... கல்யாணம் முடிஞ்சபின்னாடி... உங்காத்துக்காரருக்கு எல்லாத்தையும் வெளிச்சத்தில் பண்ணினாத்தான் பிடிக்கும்.... எல்லா லைட்டையும் ஆன் பண்ணிட்டுத்தான் நம்மை செய்வார்.... அப்போ என்ன பண்ணுவே?....”
“நான் கண்ணை மூடிக்குவேன்....” வர்ஷினி தொட்டிக்குள் பாய்ந்தாள்...
பத்மினியும் சிரித்தவாறே வர்ஷினி குளிக்கும் அழகை பார்த்து ரசித்தாள்....
கரெக்ட்டாய் வர்ஷினியின் செல் ஒலித்தது....
அதை எடுக்கச்சொல்லி வர்ஷினி கண்களாளேயே ஜாடை காட்டினாள்...
பத்மினி ஆன் செய்தாள்..
பத்மினியின் அம்மா....”என்னடி பண்ணீட்டுருக்கே?.....” இரைந்தாள்...
“ஆன்ட்டி!... நான் பத்மினி..... வர்ஷினி குளிச்சிட்டிருக்கா!...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக