சனி, 4 நவம்பர், 2017

தங்கைக்கோர் கீதம் 1

ஒரே விபத்தில் பெற்றோரை இழந்ததும் வாழ்க்கையே சூன்யமாகிப்போனது போல் இருந்தது… அடுத்து என்ன செய்வது எப்படி வாழப்போகிறோம் என்ற குழப்பம்… கிராமத்திலேயே இருப்பதா, இல்லை சென்னை வேலையையே தொடர்வதா? வேலையை விடமுடியாது… காரணம் இன்ஜினியரிங் கடைசி வருட படிப்பு படித்துக்கொண்டிருக்கையிலேயே கேம்பஸ் இன்டர்வியூவில் கிடைத்த வேலை…. பாம்பே போஸ்டிங்….அவர்களின் எதிர்பார்ப்புக்கு மேலேயே வேலைசெய்வதால் சம்பளம் எகிறிக்கொண்டே போய்க்கொண்டிருந்தது…ஐ.டி க்கு பயந்து அனுமதித்த அளவுக்கு காப்பீடு செய்திருந்தேன்… அப்போதும் ஐ.டி பிடியை இறுக்கவே… ரிஸ்க் பாலிசியில் கொஞ்சம் அதிகமாகவே பணம் போட்டேன்… காரணம் என் சுப்பீரியரின் மனைவி ஏஜண்ட்டாக இருந்ததால் என்னை கேட்காமலேயே பாலிசியில் சேர்த்துவிடுவார்கள்… எங்கள் விட்டு நாய்க்குட்டியைத்தான் சேர்க்கவில்லை… விட்டிருந்தால் அதையும் சேர்த்திருப்பார்கள்…


வருஷத்திற்கு ஒருமுறை பாம்பே வந்து என்னுடன் ஒருமாத காலம் தங்கியிருப்பார்கள்… அதற்குள் அப்பாவுக்கு இருப்பே கொள்ளாது… தினமும் தோட்டத்தில் என்ன வேலை நடந்து கொண்டிருக்கிறது என்று கேட்டுக்கொண்டே இருப்பார்… அம்மாவும் அப்பாவும் பாம்பேவில் இருக்கும் ஒருமாதமும் ராஜசேகர் சித்தப்பாதான் தோட்டத்தை பார்த்துக்கொள்வார்…. அவரின் வேலைக்கு ஒருமாதகாலம் லீவ் போட்டுக்கொள்வார்….நான் எப்போதாவது ஊருக்குப்போகும் போது எல்லாம் சென்னையில் சித்தப்பா வீட்டுக்குப்போவேன்… திருநெல்வேலியின் ஒண்டுக்குடித்தனம்…. அப்பப்பா எப்படித்தான் குடியிருக்கிறார்களோ தெரியவில்லை…. அவ்வளவு நெரிசல்… சித்தப்பாவின் வீடோ மிகவும் சிறியது… அதனால் நான் அங்கு தங்குவதே கிடையாது… போகும்போது எண்ணற்ற பரிசுப்பொருகள் வாங்கிச் சென்று அவர்களின் வீட்டை நிரப்பிவிட்டு ஊருக்கு ஓடிவிடுவேன்…. ஊருக்கு சீக்கிரம் கிளம்பி போவதில் இன்னொரு ரகசியம் இருக்கிறது… அதை வெளியே சொல்வதற்க்கு கொஞ்சம் கூச்சமாக இருக்கும்…. இப்படித்தான் கடைசி முறை ஊருக்குப்போகும்போது திருவல்லிக்கேணி போன போது… சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருக்கையில் பாத்ரூம் போகலாம் என்று அவசரம் அவசரமாக சென்று பாத்ரூம் கதைவைத்திறக்க……

ஓ..ஓ.. கடவுளே… அப்போதுதான் குளிக்க ஆரம்பித்திருந்த கல்யாணி சித்தி.. உடைகளை களைந்து… கொடியில் போட்டுவிட்டு.. திரும்ப…. நான் கதவைத்திறக்க…. நொடியில் நான் திரும்பி ஒடிவந்து விட்டேன்…. ஆனால் அந்த காட்சி இதுவரை என் மனக்கண்ணில் அழியாமல் சித்திரமாய் பதிந்து விட்டது… இன்றைக்கும்..என்னை தூங்கவிடாமல் பண்ணுவது…. லீவ் கிடைக்கும்போது எல்லாம் கிடைக்கும் பெண்களை சக்கையாய் அனுபவிக்க தூண்டுவது எல்லாத்துக்கும் அந்த காட்சியே முக்கிய காரணம்… காட்சியா அது… காவியம்….

அப்போது கல்யாணி சித்திக்கு முப்பந்து மூன்று அல்லது முப்பத்து நாலு வயது நடந்து கொண்டிருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்…காரணம் அவர்களின் மகள் காவ்யா அப்போதுதான் பதினொன்று முடித்து ப்ளஸ் டூவில் காலடி எடுத்த வைத்த நேரம்… சித்தி தனக்கு கல்யாணம் ஆகும்போது வயது பதினாறு என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள்… கல்யாணம் ஆன மறுவருடமே காவ்யா பிறந்து விட்டாள்..இப்போது காவ்யாவுக்கு பதினேழு நடந்து கொண்டிருக்கிறது… ஆனால் பாத்ரூமில் பார்த்த கல்யாணி சித்திக்கு அவ்வளவு வயது ஆகவில்லை…. இப்போதுதான் கல்யாணத்திற்கு ரெடியாய் நிற்கும் புதுப்பெண்போல அவ்வளவு அழகு…. தந்தத்தில் கடைந்த சிலைபோல்… மாசுமறுவில்லாமல் பளபளப்பாய்… மின்னிய மேனி… முக்கியமாய்.. முலைகள்…. நான் அவர்களுடன் பேசிக்கொண்டிருக்கும் போது… அவர்கள் பார்க்காத போது அவர்களின் முலைகளைத்தான் நோட்டமிடுவேன்… ப்ளவுஸ்க்குள் திமிறிக்கொண்டிருக்கும்… ஸ்பாஞ்ச் பிரா அணிந்திருப்பார்கள் என்று நினைப்பேன்… ஆனால் அதுவும் பொய்த்துப்போனது… ஒருநாள் கப்போர்டை திறந்த போது ப்ரா கண்ணில்பட்டது… எடுத்துப்பார்த்தேன்… ஸ்பாஞ்ச் எல்லாம் இல்லை… ஆனால்… அப்பப்பா…. நாற்பது சைஸ் டிடி… கழிசல் மாடல் ப்ரா அது…. சித்திக்கு சத்தியமாய் அது நன்றாகவே இருக்காது… உடலை வருத்தினாலும் வருத்தும்… எனக்கு மனது வலித்தது… அப்படியானால் திமிறிய முலையில் பொய் ஒன்றும் இல்லை… அத்தனையும் நிஜம்… 

அடுத்த சந்தேகம் பிள்ளை பெற்ற பின் முலைகள் தொங்கிப்போகும் என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன்… ஆனால் கல்யாணி சித்திக்கு முலைகள் இருண்டும் குத்தீட்டிகளாய் முட்ட வந்ததே?… தொங்காமல்… துவளாமல்… மாநிறமாய் காம்புகள் துருத்திக்கொண்டு…. என்னை முறைத்தது…

அப்புறம் … ப்ளாட்டான வயிறு… பெண்களுக்கெல்லாம்… வயிறு தள்ளி.. இடுப்பில் இரண்டு மூன்று மடிப்புகள் விழுந்து அசிங்கமாய் இருக்கும்… ஆனால் கல்யாணி சித்திக்கு இடுப்பில் ஒரு மடிப்பு இருப்பதை கவனித்திருக்கிறேன்… ஆனால் அதுகூட லேசாய்தான் இருக்கும்… இடுப்பு பளபளவென குழைவாய் இருக்கும்.. அதில் இருந்த தொப்புள் குழி… கண்டிப்பாய் சமயம் கிடைத்தால் அதில் பம்பரம் விட்டுப்பார்க்கணும்…பம்பரம் சித்திக்கு வலிக்கும்… வலிக்காமல் என் நாவால் நோண்டிப்பார்க்க வேண்டும் … அப்போது சித்தியின் முகம் எப்படி இருக்கும்… சுகத்தில் என்ன என்ன மாதிரி எல்லாம் மாறும்… நினைக்க நினைக்க என் சுன்னி நிலைகொள்ளாமல் சீறிக்கொண்டு கிளம்பிவிடும்…நாக்கு இல்லையெனில் என் சுன்னியை விட்டுப்பார்க்கனும்… 


அதற்கு கீழே… முனிவனும் மயங்கும் முக்கோண புதையல்… கருகருவென முடி அடர்ந்து…. அதை முழுதும் மறைத்திருக்க… எனக்கு ஏமாற்றமாய் போய்விட்டது… இருந்தாலும் மனது குதியாட்டம் போட்டு அதையும் மனதில் சித்திரமாய் தீட்டிக்கொண்டது… நேரம் கிடைக்கும்போது எல்லாம் அந்தமுடிகளை எல்லாம் வழித்து… சித்தியின் அந்தரங்கத்தை ரசிக்கும்… எனக்கு வெறியேறும்… சித்தியின் அந்தரங்கம் எப்படி இருக்கும்?.. க்ளிட் துருத்திக்கொண்டு இருக்குமா? இல்லை உள்ளடங்கி பதுங்கிக்கொண்டு இருக்குமா?... பிளவு டைட்டாய் ஒட்டி… நான் இன்னும் கல்யாணம் ஆகாத வயசுப் பெண்தான் என்று சவால் விடுமா? இல்லை காவ்யா வந்த வழி ஆதலால்… தளர்ந்து பிரிந்து இருக்குமா?.. இரண்டு மதன மேடைகளும் உப்பியிருக்குமா?... இல்லை ப்ளாட்டாய் இருக்குமா?... இப்படி எனக்குள் ஏகப்பட்ட சந்தேகங்களை விதைத்து விட்டது சித்தியின் அந்தரங்கம்… 
அந்தரங்கத்திற்கு கீழே…. கடைந்து எடுத்த வாழை தண்டாய் இரண்டு கால்கள்… தொடைகள் இரண்டும் ஒரளவிற்கு பருத்து… வழுவழுவென்றிருந்தது…. கீழே சிறிய கொலுசு….. அதற்கு மேல் என்னால் நிற்க முடியவில்லை… நிமிர்ந்து என்னை பார்த்த சித்தியின் கண்களில் தெரிந்தது என்ன வென்று தெரியவில்லை… கோபமா? சீற்றமா?.. மொத்தத்தில் சித்தப்பாவிற்கு ஏற்ற ஜோடியில்லை…. எங்கேயோ வாழ வேண்டிய தேவதை…. ஏழெடுக்கு மாடியில் வாழ வேண்டிய தேவதை… வழிதவறி சித்தப்பாவிற்கு வாழ்க்கைப்பட்டிருக்கிறார்கள்… 


அடுத்து அந்த வீட்டில் சொல்வதற்கு யார் என்று பார்த்தால்…. காவ்யா…. அவளை பற்றி சொல்வதற்கு ஒன்றுமில்லை… நான் காவ்யா என்று செல்லமாய் கூப்பிடும்போது எல்லாம் … காய் பிடித்த காவ்யா என்று மனதிற்குள் நினைத்துக் கொள்வேன்… பதினேழு வயதுதான் ஆகிறது… அதற்குள் வயதுக்கு மீறின வளர்ச்சி… துப்பட்டா இல்லாமல் போனால் எதிரே வருபவன் செத்தான்…. என்னிடம் அண்ணா அண்ணா என்று மிகவும் அன்பாக இருப்பாள்… நான் வீட்டில் இருந்தால் போதும்… என்னோடுதான் சுற்றிக்கொண்டு இருப்பாள்… எனக்குத்தான் இம்சையாய் இருக்கும்… அம்மா, மகள் இருவரின் உடலில் இருந்து வரும் ஒரு சுகந்த மணம் இருக்கிறதே…. அப்பப்பா… ஆண்களை வீறு கொண்டு எழ வைத்துவிடும்… நான் கூட நைசாய் கேட்டுப்பார்த்திருக்கிறேன்….






”என்னடி காவி… உடம்பிலே ஏதோ வாசம் வீசறாப்பலே இருக்கே?...” ..

“ஏண்ணா உனக்கு பிடிக்கலையா?... வேர்வை வாசமாய் இருக்கும… நான் போய் குளிச்சிட்டு வந்துடட்டுமா?” என்பாள்…

“ச்சீ.. அசடு… வேர்வை வாசம் இல்லை… ஏதோ டியோடரண்ட் மாதிரி….”

“ச்சீ… போங்கண்ணா!... மாவு மணம்ங்கண்ணா!..” முகம் சிவப்பாள்..

“மாவா?... என்ன மாவு?... இட்லி மாவா?... இல்லை தோசைமாவா?...” நான் கிண்டலடிப்பேன்..

“அதுஎல்லாம் இல்லை… குளிக்கறதுக்கு அம்மாவின் ஸ்பெஷல் ப்ரிபரேஷன்… வெந்தயப்பொடி, பாசிப்பருப்புப்பொடி. கடலைமாவு… அது இதுன்னு ஏழெட்டு மாவு, பொடி அப்படி இப்படின்னு மிக்ஸ் பண்ணி செய்தது… நானும் அம்மாவும் அதுதான் போட்டு குளிப்போம்…அப்போதுதான் குளித்தமாதிரி இருக்குது…” கண்களை விரித்து குழந்தை மாதிரி சொல்லுவாள்…

“ஓ… உங்கள் மேனியின் பளபளப்பிற்கு இதுதான் ரகசியமோ?...” என்று கிண்டலடிப்பேன்… 

அது கிண்டல் இல்லை.. கல்யாணி சித்தி மற்றும் காவ்யா இருவருடைய மேனியிலுமே ஒரு வித மினுமினுப்பு இருக்கும்…உடலே ஒரு வித குழைவாய் இருக்கிறாற்போல்… பிடித்தால் வழுக்கிக்கொண்டு போயிடுவார்கள் போல… காவ்யா வயதுக்கு வருவதற்கு முன்னாடி எல்லாம் என்மீது உப்புமூட்டை ஏறி விளையாடி இருக்கிறாள்… அவளை தூக்கிக்கொண்டு எங்கள் தோட்டத்தை எல்லாம் சுற்றிக்காட்டியிருக்கிறேன்…. அப்பொழுதே அவள் உடல் பஞ்சுபோல் அவ்வளவுமென்மையாய் இருக்கும்… எனக்கும் அப்போது எல்லாம் இந்ந அளவிற்கு காம எண்ணங்கள் எல்லாம் இல்லை…. விளையாட்டாய் அவளை தூக்கியபடி சுற்றி வந்திருக்கிறேன்… 


“எங்கள் மேனி பளபளப்பிற்கு காரணம் எண்ணெய் குளியல்தான் காரணம்…” என்று அவளும் விளம்பர பாணியில் சொல்லுவாள்…

“எண்ணெய் குளியலா?...” 

“ஆமாம்… வாரம் தவறாம வெள்ளிக்கிழமை கண்டிப்பாய் தலைக்கு எண்ணெய் தேய்த்து குளிக்கவேண்டும்ங்கிறது அம்மாவோட கண்டிஷன்… கண்டிப்பாய் தலைக்கு எண்ணெய் தேய்த்து விடுவார்கள்…” சிரிப்பாள்…

“உனக்கு பிடிக்காதுன்னு சொல்லி டிமிக்கு கொடுத்துட வேண்டியதுதானே?...” நான் சிரிப்பேன்..

“எனக்குத்தான் அது பிடிக்குமே?... அதுவும் எங்கம்மா எண்ணெய் தேய்த்து விடுவதற்கே இன்னும் ஒருமுறை குளிக்கத்தோன்றும்….அப்படி மஜாஜ் பண்ணி மஜாஜ் பண்ணி தேய்த்து விடுவார்கள்…நீங்க வேணா வெள்ளிக்கிழமை வரை இருங்கள்… உங்களுக்கும் தேய்த்துவிட சொல்லுகிறேன்…” குழந்தையாய் சிரிப்பாள்…

ரெகுலராய் எண்ணெய் தேய்த்து குளித்தால்… எவ்வளவு நல்லது என்பது எனக்கு அப்போதுதான் புரிந்தது… ஆனால் அது நம்மால் முடிகிற காரியமில்லை… வீட்டில் இருந்தால்தானே எண்ணெய் தேய்த்து விடுவதற்கு… நான்தான் ஊர்சுற்றிப்பயல் ஆயிற்றே?... கிரிக்கெட்… கில்லி தாண்டு… எறிபந்து… என்று விளையாடுவதற்கா பஞ்சம்…நான் அந்த விஷயத்தில் எப்போதுமே பிஸி…. 

கிராமத்தில் இருந்தால் எப்போதும் விளையாட்டுதான்… நன்றாக படிப்பதால் அப்பாவும் ஒன்றும் சொல்லமாட்டார்… அம்மாதான் முனகுவார்கள்…பையன் இப்படி வெயிலில் சுற்றி கருத்துப்போகிறானே என்று… ஆனால் அதையெல்லாம் யார் காதில் வாங்குகிறார்கள்…..அப்படி பட்ட நான் எங்கே எண்ணெய் தேய்த்துக் குளிக்கிறது?..ஆகவே காவ்யா எண்ணெய் தேய்க்கும் பெருமையை சொல்லும்போது கேட்டுக்கொள்வதோடு சரி… மேற்கொண்டு அதில் ஈடுபடுவது இல்லை…

அப்படியாவது கல்யாணி சித்தி கையில் எண்ணெய் தேய்த்துக்குளிக்கலாம் என்றால் அதற்கும் வந்தது குளியறை ரூபத்தில் ஆபத்து… சித்தியை குளியலறையில் நிர்வாணமாக பார்த்த பிறகு…. எப்படி அவர்களை எண்ணெய் தேய்க்கச் சொல்வது?.. ஆகவே மும்பையில் இருந்து சென்னை வருவதையே நிறுத்திவிட்டேன்…. 

காவ்யாதான் எப்போது போன் பண்ணினாலும் சிணுங்குவாள்…”எப்பண்ணா வர்றீங்க?.. சீக்கிரம் வாங்கண்ணா… “ என்பாள்… நானும் வருகிறேன் என்று பதில் சொல்லி சமாளிப்பேன்…

ஆனால் இப்போதோ நிரந்தரமாய் வரும்படி ஆயிற்று… என்ன செய்வது எல்லாம் காலத்தின் கோலம்…

அப்பா அம்மா மறைவுக்கு பின்… வேலை சென்னை கிளைக்கே புரமோஷனுடன் மாற்றிலாகி வந்தது… பெரியவர்கள் இறந்த நேரம் சரியில்லையாதலால் மூன்றுமாதம் கழித்து ஒரு ஹோமம் நடத்தச்சொல்லி சொன்னார்கள்.. அது முடிந்த உடனேயே ஒரு சுபகாரியமும் நடத்தினால் இன்னமும் நன்றாக இருக்கும் என்றார்கள்… 

காரியங்கள் எல்லாம் முடிந்து ஒரு வாரம் கழித்து நிதானமாய் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தோம்… ஊர்ப்பெரியவர்கள் எல்லாம் அடுத்து என்ன பண்ணுவது என்பதை பற்றி ஆராய்ந்தார்கள்…என்னை தோட்டத்தை பார்த்துக்கொள்ளமுடியுமா? என்று கேட்டார்கள்…நான் பார்ப்பது சிரமம் என்று சொன்னேன்… வேறு ஏதாவது செய்ய யோசனை இருக்கிறதா என்று கேட்டார்கள்…

நான் ஒரு முறை எல்லோரையும் பார்த்தேன்… கடவுள் செய்த உதவியா? அல்லது தற்செயலா என்று தெரியவில்லை… என் பார்வை ராஜசேகர் சித்தப்பா மேல் நிலைத்தது… மின்னலாய் ஒரு யோசனை…. பேசாமல் விவசாயத்தை இவரையே பார்த்துக்கொள்ள சொல்லிவிட்டால் என்ன?...என் சிந்தனையை புரிந்துகொண்டவர் போல் முன்னுக்கு வந்தார்…. எல்லோருக்கும் அதுதான் சரியாய் பட்டது… விவசாயத்தை அவர் பொறுப்பில் விட்டுவிடுவது என்று தீர்மானமாயிற்று…


அடுத்து எங்கு தங்குவது? மேற்கொண்டு என்ன செய்வது? அதைப்பற்றி எல்லாம் என்ன யோசனை என்று கேட்டார்கள்… நான் இரண்டு மூன்று நாட்களில் முடிவு செய்து கொள்ளலாம் என்று சொன்னேன்… எல்லோரும் ஒப்புக்கொண்டார்கள்.. பிரச்சனை ஒருவழியாய் முடிவுக்கு வந்ததாய் எல்லோரும் கலைந்து சென்றார்கள்…

ஆனால் பிரச்சனை இனிமேல்தான் ஆரம்பம் என்று யாருக்கும் தெரியவில்லை… கல்யாணி சித்தியை பார்க்கும்போது எல்லாம் அவர்களின் நிர்வாணமே என் மனக்கண்ணில் தோன்றியது… நான் தலையை குனிந்து கொள்வேன்… அவர்களை பார்க்கவே மனம் கூசியது… நான் எல்லோரையும் வழியனுப்புவது மாதிரி வெளியே வந்து விட்டேன்… அப்படியே நண்பர்களுடன் பேசிக்கொண்டு இருந்து விட்டு… மதிய உணவிற்கு வந்தேன்…
 

வீடே வெறிச் என்று இருந்தது… சித்தப்பா எனக்காக காத்து கொண்டு இருந்தார்கள்… 


“என்ன பாலு வீட்டிலே தங்க மாட்டேங்கிற?...போனவங்க திரும்பியா வரப்போறாங்க… நாமாதான் மனசை தேத்திக்கனும்.. அதைவிட்டுட்டு வீட்டுக்கே வராம வெளியேயே சுத்திட்டு இருந்தா எல்லாம் சரியாயிடுமா?...” சித்தப்பா பேச பேச கல்யாணி சித்தி பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார்கள்…
 

அவர்கள் நிற்பதைப் பார்த்து எனக்கு புரியவில்லை… என்ன நோக்கத்தோடு பார்த்துக்கொண்டு இருக்கிறார்கள்? …. அதற்குப் பின்னாடி காவ்யா என்னையே குறுகுறுவென பார்த்தபடியே நின்றிருந்தாள்...
 

நான் பேசாமல் இருந்தேன்…சித்தப்பாவே மேற்கொண்டு பேச ஆரம்பித்தார்… கடைசியில் நான் அவர்கள் வீட்டிலேயே தங்குவது என்றும், சித்தப்பா வேலையை விட்டுவிட்டு விவசாயத்தை கவனிப்பது என்றும் சென்னையில் இருந்து கொண்டே வந்து பார்த்துக்கொள்வது என்றும்,முடிவாயிற்று….

கல்யாணி சித்தியின் முகத்தில் எந்த ரியாக்ஷனும் இல்லை… 

காவ்யாவுக்குத்தான் ஏகப்பட்ட சந்தோஷம்… சோகம் நடந்த வீடு என்றுகூட பார்க்காமல் துள்ளிக்குதித்தாள்… அவர்கள் அம்மாவிடம் திட்டு வாங்கினாள்… “கழுதை மாதிரி வயசாச்சு… இன்னமும் கொஞ்சம் கூட பொறுப்பு இல்லை… சின்ன பிள்ளையாட்டம் இன்னமும் விளையாட்டுதான்… கல்யாணம் செய்திருந்தா இன்னேரத்துக்கு ஒண்ணோ ரெண்டோ பெத்திருப்பா…..” 


சித்தப்பாதான் அடக்கினார்,” குழந்தையை பேசாதடி… அவளுக்கு என்ன தெரியும்… அண்ணன் தன்கூட தங்குவதில் அவளுக்கு சந்தோஷம்… அதை கொஞ்சம் விளையாட்டா காண்பிக்கிறா!... அதை ரசிக்காம… திட்டித்தீர்க்கிறா… எதுக்கடி குழந்தையை திட்டிட்டே இருக்கே?... “ சித்தியை பேசினவர்… என்னிடம் திரும்பி.. “பாலு நான் வீட்டிலே இல்லாதபோது காவ்யாவை திட்டினா என் கிட்டே சொல்லு… கழுதையை ரெண்டு சாத்து சாத்தலாம்….அப்பவாவது புத்தி வருதான்னு பார்க்கலாம்….” கல்யாணி சித்தி ஒன்றுமே பேசாமல் உள்ளே போய் விட்டார்கள்… எனக்குத்தான் பாவமாய் போய்விட்டது.. என்ன செய்வது எல்லாம் அவரவர் வாங்கிகொண்டு வந்த வரம்….
 

விபத்து காப்பீடு வகையில் ஒரு பெரிய தொகை வந்தது… அதை பேங்கில் போட்டு வைப்பதற்கு பதிலாக சென்னையில் ஒரு வீடு வாங்கலாம் என்று முடிவாயிற்று… என் நண்பர்களிடம் சொல்லி வைத்தேன்… அப்போது காவ்யா இடையில் வந்தாள்..”என் பிரண்டோட வீட்டை விற்பதாக இருக்கிறார்கள்… ஆனால் சிக்கல் என்னன்னு பார்த்தா… குறைந்த பட்சம் இன்னும் இருபது வருஷத்துக்காகவாவது வீட்டை இடிக்கக்கூடாது… “
 

“ஏண்டி?....”
 

“அது என்னவோ தெரியலை…. ஆனால் வீடு பழைய காலத்து வீடு மாதிரி இருக்கும்… “



“சரி விடு பார்க்கலாம்….” என்று சொல்லிவிட்டு அடுத்தநாள் காலை காரில் எல்லோரும் வீட்டை பார்க்க புறப்பட்டோம்.. 
சரியாய் இரண்டுமணி நேரத்தில் சென்னையை அடைந்தோம்… அதற்கு அப்புறம் அரைமணி நேரம்… வடபழனி வழியாக உள்ளே போனால் வீடு… எனக்கு பார்த்த உடனேயே பிடித்திருந்தது… என் நண்பனிடம் வீட்டை ஓப்படைத்தால் இந்த வீட்டை அழகாக மாற்றிவிடுவான்… 
பழமையை மாற்றாமல்… புதுமையைய புகுத்துவதில் கில்லாடி… பார்க்கலாம்… 
சித்தப்பாவுக்கு வீடு பார்க்கிறதுக்கு ரொம்பவும் பழையதாக இருக்கிறதே என்று அபிப்பராயப்பட்டார்… ஆனால் காவ்யாதான் பிடிவாதமாய் வாங்கவேண்டும் என்று நச்சரித்தாள்…
“அண்ணா!... வீடு சூப்பராய் இருக்குதண்ணா!... வாங்கிடலாம்ண்ணா!... எல்லாப்பக்கமும் தோட்டம் இருக்குதுண்ணா!... நல்லா இயற்கை காற்று வரும்…” காவ்யா பேச பேச சித்தப்பா இடைமறித்தார்…,”ஏமாந்தால் பாம்பும் வரும்…” 
“பாம்பா?....” காவ்யாவும், சித்தியும் சற்றே பின்வாங்கினார்கள்…
வீட்டை சுற்றிப்பார்த்தவுடன் சித்திக்கும் பிடித்திருந்தது…” எலிப்பொந்து வீட்டிலே இருந்து இருந்து வாழ்க்கையே சலிச்சுப்போச்சுங்க!... வாழ்க்கையிலே கொஞ்ச நாளைக்காவது இதுமாதிரி கொஞ்சம் விலாசமாக இருந்து பார்க்கலாம்ங்க…”
“ஏண்டி!... பணம் என்ன கொட்டியா கிடக்குது?... சும்மா பேசாம இருப்பாளா…தொண தொணன்னு… “ சித்தப்பா கோபப்பட… சித்தி பெட்டிப்பாம்பாய் அடங்கி விட்டாள்…
சற்று நேரத்தில் வீட்டின் உரிமையாளர் வந்தார்… கல்யாணி சித்தியின் மறுவடிவம்… ஆனால் சிடுசிடுவென இருந்தார்கள்.. காரணம் சித்தி மாதிரி முன்னாடியும் பின்னாடியும் அந்த அளவிற்கு இல்லை என்ற வருத்தமோ என்னவோ?....அதுதான் எனக்கு பிடிக்கவில்லை… 
அவர்களோடு ஒரு பையனும், பெண்ணும் வந்தார்கள்… பையன் அப்பத்தூரில் ஒரு கம்பனியில் வேலை செய்வதாக சொன்னார்கள்… பெயர் சுரேஷ்…. பெண்ணின் பெயர் ராகினியாம்…நன்றாக கொழு கொழு என்றிருந்தாள்… எல்லாமுமே அளவாய் இருந்தது… ராகினி என்று பெயர் வைத்ததற்கு பதிலாக மோகினி என்று வைத்திருக்கலாம்… அழகில் ஆளை மயக்கும் மாதிரி இருந்தாள்… எனக்கும் அவளை நன்றாக பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆசைதான்… இருந்தாலும் வீட்டை வாங்க வந்த இடத்தில் பெண்களை பார்த்து இளித்துக்கொண்டு இருந்தால் காரியம் நடைபெறாதே?... காவ்யாவும் அந்தப்பெண்ணும் தனியே ஒதுங்கினர்… அந்தப்பெண் காவ்யாவை வீட்டுக்குள் இழுத்துக்கொண்டு ஓடினாள்… சுரேஷின் அம்மா பெயர் லலிதாவாம்.. கணவனை இழந்தவர்..… அவர்களோடு ஒரு பெரியவர் வந்திருந்தார்… 
பேச்சு ஆரம்பித்தது… விலை ஒன்றும் அதிகம் இல்லை… அதற்காக… குறைவும் இல்லை… சரியான விலைதான்… ஆனால் கண்டிஷன்தான் கொஞ்சம் உறுத்தியது… வீட்டுக்கு பக்கத்திலேயே இருக்கும் காலிஇடமும் இவர்களுடையதுதானாம்.. ஆகவே அதை வைத்துக்கொண்டு இதை மட்டும் விற்கிறார்கள்… அது தனியே கம்பிவேலி போட்டு தடுத்திருந்தார்கள்.. .அதன் பின்புறம் இருக்கிற ஷாப்பிங் காம்ப்ளக்ஸ்ம் இவர்களுடையதுதான்.. அது முக்கிய ரோட்டின் மீது இருப்பதால்,.. அந்த ஷாப்பிங் காம்பளக்ஸ்சில் இருந்து காலி இடத்திற்கு வருவதற்கு தனியே ஒரு கேட் போட்டு வழி வைத்திருந்தார்கள்.. பையன் பிசினஸ் செய்த வகையில் ஏகப்பட்ட கடன்… அதற்காகத்தான் வீட்டை விற்கிறார்களாம்.. காலி இடத்தை விற்க மாட்டார்களாம்… அதில் வீடு கட்டி குடிவர யோசனை இருக்கிறது… அதில் வீட்டை கட்டின பின்னாடி இதை இடித்தால் பரவாயில்லையாம்…. என்ன சடங்கோ… சம்பிரதாயமோ… எனக்கு எரிச்சலாய்த்தான் இருந்தது… இருந்தாலும் ஒத்துக்கொண்டேன்… என் கனவுநாயகி கல்யாணி சித்திக்கு பிடித்த வீடாயிற்றே…. எனக்கும் வீடு ஹோம்லியாய் இருந்தது… கிராமத்தில் இருக்கும் வீடுமாதிரியே சுற்றிலும் மரம், செடி கொடி என்று பசுமையாய் இருந்தது…

விலையில்தான் சற்று நேரம் பேச்சு வார்த்தை நீடித்தது… இருவருமே விலையில் பிடிவாதமாய் இருந்தோம்… அவர்கள் சொன்ன விலையில் இருந்து கொஞ்சம்கூட குறையவே இல்லை… நான் கேட்டவிலையில் இருந்து ஏறிக்கொண்டே இருந்தேன்… எத்தனைதான் ஏறுவது… பெண்களாய் இருந்தால் போட்டு நன்றாய் ஏறலாம்…. விலை விஷயத்தில் அப்படி எல்லாம் செய்ய முடியாதே?...



இன்னும் நன்றாக ஏறி வரவேண்டும் என்றால்… அம்மாவையும் பொண்ணையும் வேண்டுமானால் ஒன்றாக போட்டு ஏறுகிறேன் என்று சொல்லாம் என்று நினைத்தேன்…. வீடு விலை படியாது என்றே தோன்றியது… பிறகு என்ன நினைத்தார்களோ…. வீட்டுக்குள் போய் குசுகுசுவென்று பேசினார்கள்…. நானும் சித்தப்பாவும் வீடு வேண்டாம்.. கிளம்பிவிடலாம் என்ற யோசனையில் இருந்தோம்… 

சிறிதுநேரத்தில் சித்தியுடன் மலர்ந்த முகத்துடன் வந்தார்கள்…. நாங்கள் கேட்ட விலைக்கே வீட்டை தருவதாக ஒப்புக்கொண்டார்கள்… எனக்கே ஆச்சர்யமாய் இருந்தது… காரணம் நான் இன்னும் சற்று விலை தரலாம் என்று நினைத்திருந்தேன்.. அதற்கு முன்னாடியே விலை படிந்து விட்டது… மகிழ்ச்சிதான்… உடனேயே அக்ரிமென்ட் போட்டுக்கொள்வது என்றும் மூன்று மாதத்திற்குள் முழுப்பணத்தையும் தந்துவிடுவது என்றும் முடிவாயிற்று…

அப்போதே… டோக்கன் அட்வான்ஸ் ஒரு லட்சம் சித்தப்பா, சித்தி கையில் தந்து தரச்சொன்னேன்… அவர்களுக்கு ஆச்சர்யமாய் இருந்திருக்கும் ….பணத்தை வாங்கின உடனேயே சாவியைத் தந்து விட்டார்கள்… அது எங்களுக்கு ஆச்சர்யமாய் இருந்தது…உடனேயே கார்கள் பத்திர எழுத்தரை நோக்கி போனது…. அடுத்த ஒரு மணி நேரத்தில் அக்ரிமெண்ட் கையெழுத்தாயிற்று…இந்த ராகினி என்கிற மோகினிதான் என்னை விழுங்கிவிடுவது போல் பார்த்துக்கொண்டே இருந்தாள்… காவ்யா கூட கிண்டல் பண்ணியிருப்பாள் போலிருக்கிறது….”ச்சீ….போடி என்று முகம் சிவந்தாள்….” கரெக்டாய் அப்போதுதான் நான்பார்த்தேன்… அவளின் நிறத்துக்கும், பொலிவுக்கும் நாணம் மிக அழகாக இருந்தது…. ம்… எவனுக்கு கொடுத்து வைத்திருக்கிறதோ…… 

அந்தப்பையன் சுரேஷ்… காவ்யாவை கண்களால் விழுங்கிவிடுவதை போல் பார்த்துக்கொண்டே இருந்தான்… அண்ணனுக்கும் தங்கையும் எதற்கு இப்படி ஆளை விழுங்குகிறார்கள் என்று மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டேன்… சுரேஷ் விழிப்பதில் ஆச்சர்யம் ஒன்றும் இல்லை…. காரணம் என் தங்கை காவ்யாவின் அழகு அப்படி… சுரேஷ் என்ன?.. முற்றும் துறந்த முனிவனாய் இருந்தாலும் என்தங்கை காவ்யாவின் முன்னாடி சுன்னி எழும்பி சங்கடப்பட்டே தீருவான்…. அது நிச்சயம்… ஆனால் நான் அவ்வளவு அழகாய் இருக்கிறேனா என்றுதான் சந்தேகமாய் இருந்தது…. இந்த ராகினி மோகினி என்னை இந்த முறை முறைக்கிறதே என்று….

அழகான பெண்கள் நம்மை பார்ப்பதே ஒரு கிக்தானே?... எனக்கும் கிளுகிளுப்பாய் இருந்தது… அக்ரிமெண்டு கையெழுத்தாகி அவர்கள் போவதற்குள் சுரேஷும், ராகினியும் ஒரு ஏழெட்டுத்தடவையாவது திரும்பிப்பார்த்திருப்பார்கள்.. இதை சித்தப்பாவும் சித்தியும் கவனித்திருக்கிறார்கள் என்பது காரில் திரும்பும்போதுதான் தெரிந்தது…. 

“என்ன பாலு ஊருக்குப்போகமல் மறுபடியும் வந்த வழியிலேயே போறே?...” 

“ஒரு சின்ன வேலைங்க சித்தப்பா…” காரை மறுபடியும் வாங்கின வீட்டின் முன்னாடி நிறுத்தினேன்… சற்று நேரத்தில் என் ப்ரெண்ட் சுதாகர் வந்தான்…

“என்னடா மாப்பிள்ளை அவசரமா வரச்சொன்னே?...... வாவ்… வீடு சூப்பராய் இருக்கே?...” 

“இதற்குத்தான் வரச்சொன்னேன்… இந்த வீட்டை பழமை மாறாமல் அழகாக்க வேண்டியது உன் பொறுப்பு…” என்றேன்… 

“எஸ்டிமேட் எவ்வளவு?...”

“அதை கணக்குப்பார்க்காதே!... வீட்டை அழகாகவும், சௌகர்யமாகவும் மாற்றித்தர வேண்டியது உன்பொறுப்பு… ஏதாவது சந்தேகம்னா என்னை செல்லில் கூப்பிடு….”

“எத்தனை நாளிலே முடிச்சுத்தரனும்?..”

“ஏங்க சித்தப்பா?.. நமக்கு எத்தனை நாளிலே வேண்டும்?..”

“பெரிய மாமா காரியம் எல்லாம் முடிஞ்ச பின்னாடி குடி வந்துடலாம்…” சித்தி முந்திக்கொண்டு பதில் சொன்னாள்…

அவர்கள் பேச்சில் நியாயத்தை உணர்ந்த யாரும் எதுவும் பேசவில்லை… “சரி அப்படியே ஆகட்டும்…” சித்தப்பாவும் ஆமோதித்தார்..


“ஓ.கே.. டன்…” உடனேயே காரில் இருந்த ஹேண்டிகேமில் வீட்டை படமெடுக்க ஆரம்பித்து விட்டான்…”மாப்பிள்ளை நான் வேலையை ஆரம்பிச்சுட்டேன்…. நீ ரிலாக்ஸா இரு…” 

“ஓ.கே டா… நான் கால் பண்ணறேன்….” அவனிடம் இருந்து விடைபெற்றுக்கொண்டோம்…

காவ்யாவுக்க பயங்கர சந்தோஷம்….. துள்ளிக் குதித்தாள்..நான் மனதுக்குள் சிரித்து கொண்டேன்… வீட்டுக்குத் திரும்பினோம்… 

“ஏங்க திருவல்லிக்கேணி போயிட்டு போயிடலாம்….” சித்தி சொன்னாள்…. ஆனால் காவ்யா மறுத்துவிட்டாள்..

“வேண்டாங்கப்பா!... கொஞ்ச நேரமாவாது இந்த சுகத்திலேயே இருக்கலாம்… பழைய எலி வளையை நினைக்க வேண்டாம்.. அங்கு போகவும் வேண்டாம்…” காவ்யா சொல்லுக்கு மறுபேச்சில்லை… சித்தப்பாவும் சம்மதிக்கவே… கார் ஊரை நோக்கி போனது…

போகும் வழியில் ரிவர் வியுவில் பார்த்த போது எல்லாம் சித்தி என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்… எனக்கு”பக்” கென்றிருந்தது… எதற்கு பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள்?.. பாத்ரூம் சம்பவத்தை பற்றி சொல்லப்போகிறார்களா?... ஊகூம் மாட்டார்கள்… சொன்னால் அவர்களுக்குத்தானே சங்கடம்…. நான் சமாதானமானேன்…

வீட்டை அடையவும் என் செல் ஒலிக்கவும் நேரம் சரியாய் இருந்தது… ஹெட் ஆபிசில் இருந்து கூப்பிட்டு இருந்தார்கள்.. சென்னை வேலையை ஏற்றுக்கொள்வதற்கு முன்னாடி அமெரிக்கா போயிட்டு வர முடியுமா? என்றார்கள்… ஏன் என்று கேட்டதற்கு.. அமெரிக்காவில் ஒரு டிரெயினிங் புரோகிராம் மூன்று மாதத்திற்கு ஏற்பாடாகியிருக்கிறது எனவும் அதில் கலந்து கொண்டாள் கம்பனிக்கு மிகவும் உபயோகமாய் இருக்கும் என்றார்கள்… எப்போது கிளம்ப வேண்டும் என்று கேட்டதற்கு இன்னும் இரண்டு நாட்களில் என்றார்கள்… நான் யோசித்து பதில் சொல்வதாய் சொன்னேன்… 

சித்தப்பாவோடு கலந்து ஆலோசித்தேன்… சித்தப்பா வெளிநாடு போயிட்டு வர உடனேயே சம்மதித்தார்… காவ்யாதான் முகம் வாடி விட்டாள்…” அப்படின்னா அண்ணன் என்கூட இருக்க மாட்டாரா?...” ஏக்கமாய் கேட்டாள்…

“இல்லடி…அண்ணன் அமெரிக்கா போயிட்டு வரட்டும்… இது கடவுளா பார்த்து கொடுத்த வாய்ப்பு… உனக்குத்தான் தெரியுமே.. நம்ம எலி வளையை பற்றி…. அங்கே வந்து எதுக்கு அண்ணன் சிரமப்படனும்?.. எப்படியாயினும் இன்னும் மூன்று மாதத்திற்குள் அண்ணன் வந்துடுவாருல்லே?..” சித்தி, காவ்யாவை சமாதானப்படுத்தினாள்…

காவ்யா அழுதுகொண்டே என்னை கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டாள்…எனக்கு திக்கென்று இருந்தது… சித்தியை பார்த்தேன்.. அவர்கள் முகத்திலும் அதிர்ச்சி தெரிந்தது.. அவர்கள் பயத்துடன் சித்தப்பாவை பார்த்தார்கள்… சித்தப்பா இதை சாதாரணமாக எடுத்துக்கொண்டார்கள்… எதுவும் சொல்லாமல் தடுக்கவேண்டாம் என்று கண்களால் சொல்லிவிட்டு வெளியே சென்று விட்டார்கள்…. சித்தியும் புன்னகையுடன் உள்ளே செல்ல… எனக்கு நிம்மதியாய் இருந்தது… நான் காவ்யாவை ஆறுதலாய் முதுகை தடவி விட்டேன்… அவளின் ப்ரா பட்டை என் கைகளில் பட… காமம் விழித்தது… என்ன செய்வது?... தங்கையாயிற்றே?... அடக்கிக்கொண்டேன்…

முதுகை விட்டுவிட்டு கூந்தலை தடவித் தந்தேன்… யப்பாடி!... எவ்வளவு மென்மையாக இருக்கிறது?.. எத்தனை நீளமாகவும், அடர்த்தியாகவும் இருக்கிறது?... காவ்யாவின் கூந்தலில் இருந்து ஒரு நறுமணம் வந்து என்னை மயக்கி.. என்னை மேலும் காமத்தில் ஆழ்த்தியது..

ஊகூம் … இது சரிப்படாது… கதை கெட்டுவிடும்… வீறுகொண்டு எழ ஆரம்பித்த சுன்னியை அடக்கிகொண்டு… காவ்யாவை விலக்கினேன்… பாவிமகள் என்னை சோதிக்கவேண்டுமென்றே…. விடமாட்டேன் என்று அடம்பிடித்தாள்… நான் வலுக்கட்டாயமாக காவ்யாவை விலக்கிக்கொண்டு… கூடாரமிட்டதை மறைக்கும் சாக்கில் உள்ளே போய்விட்டேன்.. கையில் இன்னமும் காவ்யாவின் மணம்… வெகுநாட்களுக்குப்பின் காவ்யாவின் உடல் ஸ்பரிசம்… கூந்தல் ஸ்பரிசம்… என்னை திக்குமுக்காட வைத்தது… கையை முகர்ந்தேன்… உடலே சிலிர்த்தது… உண்மையிலேயே பெண்களின் கூந்தலுக்கு மணம் இருக்கிறதா?... தலையில் இருக்கும் முடிகளை இவ்வளவு அழகாக பராமரிக்கிறாளே?... அங்கே இருக்கும் முடிகளையும் இதேமாதிரி பாராமாரிப்பாளா?... அங்கே காவ்யாவுக்கு முடிகள் இருக்குமா?.... மனதிற்குள் நினைக்க நினைக்க… ஜிப் கிழிந்துவிடும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டேன்… கையால் சமாதானப்படுத்தலாமா என்று யோசித்தேன்…

வேண்டாம்… சென்னைக்கு சென்றால்… எவளையாவது மடக்கி.. அனுபவித்தால் சரிப்படும்… தாங்காது….சென்னைக்கு செல்ல காரணம் யோசித்தேன்… போச்சு… காவ்யா மறுபடியும் ரூமிற்குள் வர…. அடங்க ஆரம்பித்திருந்த சுன்னி குதியாட்டம் போட ஆரம்பித்தது… நான் அவளை பார்க்காத மாதிரி.. துண்டை எடுத்துக்கொண்டு… திரும்பினேன்…

“அண்ணா?...” என்றால் ஏக்கமாய்….

“இருடி… பாத்ரூம் போயிட்டு வந்துடறேன்…” துடிக்கும் சுன்னியை அடக்கிக்கொண்டு பாத்ரூமுக்குள் போய் புகுந்து கொண்டேன்…பேன்ட்டை கழட்ட… யப்பாடியோவ்… இன்று என் சுன்னிக்கு திமிரு அதிகம்தான்… விரைத்துக்கொண்டு… ஜட்டியை கிழிக்கப்போவதாய் மிரட்டினான்… ஜட்டியை கீழிறக்கினேன்… கழுதைப்பூலன்… வெளிக்காற்றை சுவாசித்து… துடித்தான்… இப்போதே ஓல் போட புண்டை வேண்டும் என் அடம் பிடித்தான்…

மறுபடியும் காவ்யாவை தடவின கையை முகர்ந்தேன்… இன்னமும் காவ்யாவின் மணம் இருக்கிறமாதிரி பட்டது.. மூச்சை ஆழ இழுத்து காவ்யாவின் மணத்தை நுரையீரல் முழுவதும் நிரப்ப… சுன்னிப்பயல் ஓல் போட காவ்யாவே கிடைத்தமாதிரி விடாய்த்தான்…மெல்ல காவ்யாவின் மணம் இருக்கிற கையால் நீவ…. சுன்னி குதியாட்டம் போட்டான்… பயலை சமாதானப்படுத்தாமல் விடமுடியாது போலிருக்கிறதே?... கைவைலை செய்யவேண்டி இருக்கும்போலிருக்கிறதே?... விதி வலிது… கை வேலை ஆரம்பமாயிற்று…

என் மனமெல்லாம் காவ்யாவே நிரம்பி…. அவளின் நறுமணமே… என் நாசியெல்லாம் மணக்க… உடல் சிலிர்த்தது…

“ம்ம்…ம்ம்..ம்ம்…காவ்…யா…..கா….வ்…..யா…யா…யா….” முனகினேன்…

இதுவும் அவசரத்துக்கு ஆகாது போலிருக்கிறதே?... பயல் விந்துவை கக்காமல் அடம் பிடித்தான்… கைவலி எடுத்ததுதான் மிச்சம்… இது ஒரு தொல்லை…. சீக்கிரம் விந்து வராது… இதனாலேயே மும்பையில்.. ஒரு தடவை வந்த பெண்கள் மறுமுறை வரமாட்டாளுக… அந்த ராட்சஷன் கிட்டே எவ சிக்கி சீரழியறதுன்னு கமெண்ட் வேறு…. இதற்கு எல்லாம் காரணமான கல்யாணி சித்தியை நினைக்க நினைக்க ஆத்திரமாய் வந்தது.. படுபாவி… சும்மா இருந்த என்னை உசுப்பேற்றி விட்டுவிட்டு… இப்போது எதுவுமே நடக்காத மாதிரி… இருக்கிறாள்… 

இருக்கட்டும்… புதுவீட்டுக்கு குடிபோன பின்னாடி…. சமயம் கிடைச்சால்… விளையாடி விட வேண்டும்… இப்போது என் மனக்கண்ணில் கல்யாணிசித்தியின் நிர்வாணம் வந்து நிரம்ப…. கை வேகம் அதிகமானது…

ம்ம்… வேலை நடந்தால்தானே?...இன்றைக்கு விடப்போவதில்லை… முடிவுடன் வேகத்தை அதிகரித்தேன்… ஒருகை வலிக்க.. கையை மாற்றினேன்…

“ம்ம்..ம்… உடலின் ஒரு ஓரத்தில் ஒரு மின்னல் கீற்றாய் மின்ன… உற்சாகமானேன்… என் கற்பனையில் சித்தியை கண்டபடி காட்டுத்தனமாய் ஓத்தேன்… சித்தி கதறினாள்… கதறினாள்… அப்படி ஒரு கதறல்… ஆனால் நான் விடவே இல்லையே… கதற கதற ஓத்தேன்… “அழுடி… அழுடி… “ இரக்கமில்லாமல் சித்தியின் அந்தரங்கத்தை அதிர வைத்தேன்…. நேரம் நகர..நகர… முடிவு வருகிறமாதிரி தெரியவில்லை…. சித்தியை குப்புற போட்டு…. பருத்த குண்டிகளை வெறியாய் பிளந்து… ஆசனவாயில் நுழைத்தேன்…..

“ஆ..ஆ..ஆ….” சித்தி துள்ளினாள்… நான் விடாமல் இறுக்கி…. இடுப்பை எக்கி இடிக்க.. இடிக்க… வழுவழுவென முழுநீளமும் சித்தியின் குண்டிப்பிளவில் புதைந்தது…

“ம்… அப்பாடா….” என் கை வேகமெடுக்க… என் மனக்கண்ணில் சித்தி.. திமிற முடியாமல்… என்னிடம் சூத்தை சிக்க வைத்துவிட்டு தவித்துக்கொண்டிருந்தாள்… அவளின் பருத்த குண்டிகள் இரண்டும் அதிர அதிர… நான் புயலாய் இயங்கிக்கொண்டு இருந்தேன்… அவ்வப்போது அவைகளை பட் பட்டென அறைந்தேன்…

“ஆ..ஆ…” சித்தி அலறிக்கொண்டே என்னை உள்வாங்கிக்கொண்டு துடித்துக்கொண்டிருந்தாள்…

ம்..ம்..இதோ..இதோ…கத்தாதீங்க…. கத்தாதீங்க…” நான் சமாதானப்படுத்திக்கொண்டே… முழுவேகத்தில் இயங்கி…உச்சத்தை நோக்கி புயலாய் விரைந்தேன்…

“ம்ம்… சித்தீ…தீ………..” சூத்துக்குள் இருந்த சுன்னியை உருவி… சித்தியை திருப்பி… அவர்களின் முகத்தில்….. என் சுன்னியில் இருந்து காமவெள்ளம் பீறீட்டு அடித்தது…. 

“ஓ..ஓ…ஓ.ஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓ….” கண்களை மூடிக்கொண்டு… அந்த இன்பத்தை நிதானமாய் அனுபவித்தேன்… சித்தியின் முகமெல்லாம்… என் விந்து வழிய… இதுவரை கனவில் இந்த இடத்திற்கு வராத காவ்யாவை வரவைத்து… சித்தியின் முகமெங்கும் நக்க வைத்தேன்… 

ஆகா…அற்புதம்…. அற்புதம்…. மனநிறைவுடன் கை வேலையை நிறைவு செய்தேன்….தண்ணீரைத்திறந்து விட்டு விந்துவை கழுவி விட்டேன்…. வருத்தமாய் இருந்தது.. இதே விந்து.. சித்தியின் புண்டைக்குள்ளோ… அல்லது இளம்சிட்டு பருவமொட்டு காவ்யாவின் பொந்துக்குள்ளோ போயிருந்தால் நன்றாய் இருந்திருக்கும்…. ஏக்கமாய் இருந்தது…. இருவரின் மீதும் என் மோகம் அதிகமானதே தவிர குறையவில்லை… பெருமூச்சுடன் சுருங்கிய சுன்னியை கழுவி துடைத்துக்கொண்டு .. ப்ரெஷாகி வெளியே வந்தேன்…

வெளியே காவ்யா நின்றிருந்தாள்…. எனக்கு திக்கென்றிருந்தது… உள்ளே கைவேலை செய்யும் போது உளறினது வெளியே கேட்டிருக்குமோ?.... 

முகத்தை இயல்பாய் வைத்துக்கொண்டு,” என்னடி?...” என்றேன் சாதாரணமாய்..

“உள்ளே என்ன அண்ணா பண்ணிட்டு இருந்தே?... பாத்ரூம் போகலாம்னு அரைமணிநேரமா வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கேன்….”

“என்னடி கேள்வி இது… பாத்ரூமுக்குள்ளே என்னடி பண்ணுவாங்க?.. டாய்லெட் போனேன்…வயிறு சரியில்லை.. அதனாலே லேட்டாயிருச்சு… அதுதான் வீட்டுக்குள்ளே ஒரு பாத்ரூம் இருக்கில்லே… அங்கே போக வேண்டியதுதானே?”

“அதை யூஸ் பண்ணக்கூடாதுன்னு அம்மா சொல்லியிருக்காங்க…. அதுதான் …” என்னை இடித்து தள்ளிக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்து கதவை தாளிட்டாள்…

மறுபடியும் ஒரு பூங்கொத்து என்மேல் வீசப்பட்டது…. சிலிர்ப்புடன் உள்ளே போனேன்… வெளியே மறுபடியும் யாரோ வர.. அவர்களுடன் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன்…அதற்கு அப்புறமும் அடிக்கடி என் கண்கள் திருட்டுத்தனமாய் காவ்யாவையே மேய்ந்து கொண்டிருந்தது... அதைத்தான் பண்ணமுடியும்?... பின்னே அவளையா மேய முடியும்?...

அடுத்தநாளே கனத்த மனதுடன் சென்னை கிளம்பினேன்... விசா க்ளியரன்ஸ்சுக்காக... அது முடிந்ததும் ப்ளைட் ஏறிவிட்டேன்... அமெரிக்கா போய் இறங்கி இரண்டு நாள் கழித்துத்தான் அந்த சூழ்நிலைக்கு செட் ஆனேன்... அதற்கு அப்புறம்தான் ப்ரோகிராமே ஆரம்பித்தது... அது ஒன்றும் அவ்வளவு கஷ்டம் இல்லை... ஆனால் என்ன ஒரு தொல்லை எனில் அரைநேரம்தான் வகுப்புகள் நடந்தன... அரைநேரம் ப்ரீ.... போரடிக்கவே பார்ட் டைம் வேலை ஒன்று ரெடி பண்ணிக்கொண்டே ன்... வாரத்துக்கு ஆயிரம் டாலர்கள்... அநியமாக பணம் கொட்டிக்கொடுத்தார்கள்... வேண்டாம் என்று சொல்லவில்லை... அதுவும் ஆறு மணி நேரம் மட்டுமே...மாலையில் ரூமுக்கு திரும்பி விடுவேன்... இப்படியே பதினைந்து நாட்கள் ஓடியது.. வழுக்கமாக செய்யும் வேலையாக மெயிலை ஓபன் செய்தேன்..


சுதாகர் அனுப்பியிருந்தான்.... அக்கவுண்டில் இருந்து பத்து லட்சம் எடுத்திருந்தான்... வேலை எப்படி மெதுவாக செய்தாலும் இரண்டு மாதத்தில் முடிந்துவிடும் என்றும் அதற்குமேல் தானே அங்கு ஒரு மாதத்திற்கு வசிக்கப்போவதாகவும் எழுதியிருந்தான்...
நான் சரி என்று சொல்லிவிட்டேன்... 
நெட்டில் மேய்ந்து கொண்டிருந்தபோது... படுக்கையறை போட்டாகளை பார்த்துக்கொண்டிருந்த போது... பெட்டிற்கு மேல சீலிங்கில் மிர்ரர் செட் பண்ணியிருந்த அறை என் மனதை கவர்ந்தது..
படுக்கையில் மனைவியுடன் படுத்துக்கொண்டே... அவளையும் நிர்வாணமாக்கி... நானும் நிர்வாணமாய் இருக்கையில் .. மேலே பார்த்தால் .... 
நினைக்கவே தண்டு சுறுசுறுவென கிளம்பினான்.... அப்படியே மனைவியை என்மேலே குப்புறப்போட்டு... அவளின் புண்டைக்குள் சுன்னியை நுழைத்துக்கொண்டு... அவளின் கொழுத்த பின்புறங்களை தடவி... ரசிக்க... மேலே இருக்கும் கண்ணாடியில் பார்த்தால்.... ஆகா.... அற்புதமாய் இருக்கும்... அதுவே காவ்யாவோ... இல்லை என் கனவுக்கன்னி கல்யாணியாகவோ இருந்தால்.....

ரூம் போட்டாவை உடனே மெயில் பண்ணினேன்... மிர்ரரை ரிமோட்டால் மூடும்படியும் அறிவுறுத்தியிருந்தேன்... மறக்காமல்..காவ்யாவுக்கு லேப்டாப் ஒன்று வாங்கி தந்து சேட்டிங் இன்ட்ரடொக்சன் தரச்சொன்னேன்... மறுநாளே டன் என்று பதில் வந்தது... மெயில்களை மேய்ந்து கொண்டிருந்த போது... காவ்யா சேட்டிங்கில் வந்தாள்....

“நல்லாயிருக்கியா காவ்யா?...”

“ம்..” ஒற்றை வரியில் பதில் வந்தது..

“ஏண்டி?...என்னடி கோபம்?...”

“எனக்கு ஒண்ணும் கோபம் இல்லை... உங்களுக்கு என்னை பிடிக்கவில்லையா?...”

“யார் சொன்னது?... தேவதைகளை யாருக்காவது பிடிக்காமல் போகுமா?....”

“சும்மா பொய் சொல்லாதீர்கள்... என்னை பிடிக்காமல்தானே அன்றைக்கு என்னை தள்ளிவிட்டீர்கள்... நான்தான் மனசு கேட்காமல் மறுபடியும் உங்களை தேடிவந்தால்... முகம் கொடுத்தே பேசாமல் என்னை அவாய்ட் பண்ணுனீங்களே?...”

நான் மௌனமாய் இருந்தேன்... என் நிலைமையை எப்படி சொல்வேன்.....

“பார்த்தீர்களா.. மறுபடியும் மௌனமாயிட்டீங்க!... என்னை கண்டாலே ஏனோ உங்களுக்கு பிடிக்கவில்லை...” மூக்கை சிந்தினாள்... அழும் நிலைக்கு வந்துவிட்டாள்... குரல் கம்மியது..

“ஏய் அசடு.... எதுக்கடி அழறே?....”

“நான் அப்படித்தான் அழுவேன்...” வீம்பாய் சொல்லிவிட்டு விசும்பினாள்...,” நான் உங்கமேலே எவ்வளவு ஆசையா இருக்கேன்... நீங்க என்மேலே கொஞ்சம்கூட பிரியமா இருக்க மாட்டேங்கிறீங்க...”

நான் என்னத்தை சொல்வது.. அவள் என்ன அர்த்தத்தில் சொல்கிறாள்... ஆசையாய் இருக்கிறேன் என்றால் அதை என்ன அர்த்தத்தில் எடுத்துக்கொள்வது?...

மறுபடியும் மௌனம்....

“அண்ணா?...”

“ஏண்டி?...”

“ஏண்ணா?... அடிக்கடி சைலண்ட் ஆயிடறீங்க?...”

“என்னடி பண்ணச்சொல்றே?.... மனதில் இருப்பதை எல்லாம் வெளியில் சொல்லமுடியாது... அப்புறம் அது மிகப்பெரிய தப்பாயிடும்....” நான் தடுமாற்றமாய் இழுத்தேன்..

“மனதிலே எதுக்குப்போட்டு ஒளிச்சு வைக்கனும்?... எதுவா இருந்தாலும் வெளியே சொன்னால்தானே தெரியும்?..”

“எல்லாத்தையும் சொல்லமுடியாதுடி... நீ சின்னப்பொண்ணு....அதெல்லாம் உனக்கு சொல்லி புரியவைக்க முடியாது...”

“எல்லாம் புரியும்... உங்க மனதிலே என்ன இருக்குன்னு சொல்லுங்க... நான் புரிஞ்சுப்பேன்...” காவ்யா அடம் பிடித்தாள்...

“சரி... அதை அப்புறம் சொல்றேன்..பக்கத்திலே யார் இருக்காங்க?... சித்தப்பா சித்தி எல்லாம் இருக்காங்களா?..”

“அப்பா கிராமத்துக்கு போயிருக்கார்... அம்மா ஏதோ வேலையாய் வெளியே போயிருக்காங்க.... உங்களுக்கு என்கிட்டே பேச பிடிக்கலையா?....” மூக்கை உறிஞ்சினாள்...

“ஏய் அசட்டுக்கழுதை.... என்னை சோதிக்காதடி....”

“நான் அப்படித்தான்.... அன்றைக்கு ஏன் என்னை தள்ளி விட்டீங்க?...” வேதாளம் மறுபடியும் முருங்கை மரம் ஏறின கதையாய் மறுபடியும் அந்த விஷயத்திற்கே வந்தாள்...

“அது ரொம்பவும் பச்சையா இருக்குமேடி?...பரவாயில்லையா?...”

“பச்சையான்னா?... ஆபாசமா?....”

“ம்..”

“அப்படின்னா முதல்லே அதைச்சொல்லுங்க.... எனக்கு கேட்கனும்போல ஆசை ஆசையா இருக்கு....” காவ்யா என்னை திடுக்கிடவைத்தாள்....

“ஏண்டி தடிக்கழுதை... உன்னை நீ கண்ணாடியிலே முழுசா பார்த்திருக்கியா?....”

“இல்லையே?... பாத்ரூமிலே கண்ணாடியில்லையே?... புதுவீட்டிலே பாத்ரூமிலே முழுஆள் தெரியும்படி கண்ணாடி வைக்கச்சொல்லுங்கண்ணா!....” என்னை மறுபடியும் அதிர வைத்தாள்...

“நீ ரொம்பவும் வளர்ந்துட்டடி....”

“ஆமாம் அதுக்கு என்ன அண்ணா?... ஏன் அதெல்லாம் உங்களுக்கு பிடிக்கலையா?...”

“அதுதாண்டி பிரச்சனையே!.....”

“அதிலே உங்களுக்கு என்ன அண்ணா பிரச்சனை?...” 

நான் உண்மையிலேயே குழம்பிப்போனேன்... இவள் தெரிந்துதான் பேசுகிறாளா?... இல்லை என்னை சீண்டிப் பார்க்கிறாளா?.... 

“ஏண்டி உன்னை எந்தப்பயலும் லுக் விடறதில்லையா?.... உன்னை சுத்தி சுத்தி வர்றதில்லையா?....”

“ஏன் ஏழெட்டு பசங்க ஜொல் விட்டுட்டு சுத்துவானுங்க... வெட்டிப்பயலுக... அவனுகளை எல்லாம் எவ சீண்டுவா?....”

“ஏன் உனக்கு பிடிக்காதா?... இந்த வயசுலே இதெல்லாம் சகஜம்தானே?... அதுவும் உன் அழகிற்கும்... வாளிப்பிற்கும்.... ஒரு கூட்டமே சுத்துமே?...” மெல்ல விஷயத்திற்கு வந்தேன்..

“அதுஎல்லாம் இருந்து என்ன?... எதுவும் உங்களை கவர் பண்ண முடியலையே?.. மறுபடியும் நான் அதிர்ந்தேன்..

“என்னடி சொல்ல வர்றே?...”

“நான் என்ன சொல்றது?... நான் எவ்வளவு வளர்ந்து என்ன பண்ணறது.... நீங்க அதையெல்லாம் பார்த்து ரசிக்க மாட்டேங்கிறீங்களே?...”

“கா...வ்..யா...” நான் திணறினேன்...” அதுதாண்டி பிரச்சனையே... உன் வளர்ச்சி என்னை தடுமாற வைக்குது... எங்கே தப்பு நடந்துடுமோன்னு பயமா இருக்கு...” நான் விஷயத்தை உடைத்துவிட்டேன்...

“அப்போ... நீங்க அதையெல்லாம் பார்க்கறீங்களா?.....” குரலில் ஏகப்பட்ட வெட்கம்...

“ வெளி உலகத்திலே பார்க்க மட்டும்தாண்டி செய்யறேன்....ஆனா... கனவுலே என்ன என்னவோ பண்ணறேன்...”

“நிஜமா?....”

“நிஜமாத்தாண்டி... கனவுலே உனக்கு நான் எதுவுமே போடறதில்லை.... எப்பவும் நீ நியூடாத்தான் இருப்பே... “

“ அப்ப நீங்க என்னை என்ன பண்ணுவீங்க?...” வெட்கமாய் கேட்டாள்..

“எல்லாமுமே பண்ணுவேன்.... உனக்கு ஓய்வே கிடையாது... “

“ம்ஹக்....” காவ்யா ஒரு மாதிரியாய் முனகினாள்...

“பார்த்தியா... இதுக்குத்தான் நான் சொல்லமாட்டேன்னு சொன்னேன்... நீதான் சொல்ல சொல்ல கேட்காம... என்னை சொல்ல வச்சிட்டே!... இனி நான் எந்த மூஞ்சியை வச்சுட்டு உன்னை பார்ப்பேன்?...”

“என்னை பார்க்கறதுக்கு நீங்க ஒண்ணும் முகமூடி எல்லாம் போட்டுட்டு வரவேண்டாம்... இருக்கிற மூஞ்சியே போதும்... அதுதான் எனக்கு ரொம்ப பிடிச்ச முகம்... அந்த முகத்தோடயே என்னை பாருங்க நான் ஒண்ணுமே சொல்ல மாட்டேன்..”

“ம்... நிஜமா?.....”

“ம்...நிஜமாத்தான்.....” வெட்கத்தில் கிசுகிசுப்பாய் சொன்னாள்...

“பார்க்க மட்டும்தான் முடியுமா?... வேற எதுவும் செய்ய முடியாதா?...” நான் ஏக்கமாய் கேட்டேன்..

“வேற என்ன செய்ய வேண்டும் என் செல்ல அண்ணாவுக்கு....” கிசுகிசுத்தாள்...

“உன்னை பிறந்தாள் டிரெஸிலே... அணுஅணுவா பார்த்து பார்த்து ரசிக்கனும்டி....”

“பிறந்தாள் டிரெஸா... நான்தான் பிறந்தபோது டிரெசே போட்டிருக்க மாட்டேனே?...ஹாக்.....” விக்கினாள்...

“இப்போ புரிஞ்சுதா?....உன்னை அம்மணமா பார்த்து பார்த்து ரசிக்கனும்... அப்படியே நீ அலவ் செய்தா... அதற்கு மேலேயும் செய்யனும்...”

அந்த பக்கம் இருந்து எந்த சத்தமும் இல்லை.... 

“காவ்யா...........”

“..........”

“ஏய் தடிக்கழுதை....” நான் செல்லமாய் கூப்பிட்டேன்...

“ம்..” ஒற்றை வரியில் பதில் வந்தது...

“என்னடி சத்தத்தையே காணோம்....”

“.........”

“ஏய் தடிமாடு.... ஏதாவுது பேசுடி....”

“நீங்களே பேசுங்க.. நான் கேட்டுட்டு இருக்கேன்.....” குரலில் டன் டன்னாய் வெட்கம்...

“நான் ஏடாகூடமா எல்லாம் பேசுவேன்... நீ அதையெல்லாம் கேட்கமாட்டே....” நான் காவ்யாவை வம்புக்கு இழுத்தேன்...

“ஹூம்..... நீங்க என்ன பேசினாலும் நான் ஒரு வார்த்தை விடாம கேட்பேன்....நீங்க இப்படியெல்லாம் பேசமாட்டீங்களான்னு எத்தனை நாள் ஏங்கியிருக்கேன் தெரியுமா?....இப்போதுதான் சந்தோஷமாய் இருக்கு...”

“ஏண்டி.... இதெல்லாம் தப்பில்லையா?...” நான் தயக்கத்துடன் கேட்டேன்...

“ச்சு... சும்மாயிருக்கமாட்டீங்க.... தப்பா.. ரைட்டான்னு கேட்டுட்டு....” காவ்யா என்னை அதட்டினாள்...

“வேண்டாம்டி... இதெல்லாம் தப்பு....” நான் தயங்கினேன்...

“அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே... நீங்க இந்த தப்பை சந்தோஷமாய் செய்யலாம்.... நான் ஒண்ணுமே சொல்லமாட்டேன்..”

“வெளிய தெரிஞ்சா?.....”

“நானோ... இல்லை நீங்களோ வெளியே சொன்னால்தானே தெரியும்?... நான் கண்டிப்பாய் சொல்லமாட்டேன்... நீங்க சொல்லுவீங்களா?...”

“ம்... நான் சொன்னேன்னு வச்சுக்கோ... அப்போ என்ன பண்ணுவே?...”

“ம்?.. நான் ஒரே ஒரு காரியம்தான் பண்ணுவேன்... ஒரு முழ கயிறுலே தொங்கிடுவேன்....”

“டீ... கழுதை.... என்ன பேச்சுடி பேசறே?....” நான் சீறீனேன்...,” நான் விளையாட்டுக்கு சொன்னேன்....”

“நீங்க நிஜமா சொன்னீங்களோ... விளையாட்டுக்கு சொன்னீங்களோ.... இந்த ரகசியம் வெளியே தெரிஞ்சா... நான் சொன்னதுதான் நடக்கும்... அப்போகூட நான் உங்களை ஒரு தப்பும் சொல்லமாட்டேன்.... என்னை சந்தோஷப்படுத்தத்தானே என் ஆசைக்கு நீங்க இணங்கினீங்க.... ஆகவே....எல்லா தப்பும் என்மேலேதான்.. எங்க அண்ணனை யாரும் தப்பா பேசாதீங்க... அப்புறம் நான் ஆவியா வந்து அவர்களை கொல்லுவேன்னு... எழுதி வைப்பேன்...

“காவி.....” எனக்கு உடலே சிலிர்த்தது... “இச்..” ன்னு ஒரு முத்தம் மைக்கிற்கு தந்தேன்...

“ம்ம்....”

“என்னடி இந்த அண்ணனோட முத்தம் வந்துச்சா?...”

“ம்..வந்துச்சு...” வெட்கமாய் கிசுகிசுத்தாள்...

“பத்திரமாய் வச்சுக்குவியா?.....”

“ம்..வச்சுக்கறேன்....”

“எங்கே வைக்கிறே?....”

“நீங்க எந்த இடத்திலே வைக்க சொல்றீங்களோ... அந்த இடத்திலே வச்சுக்கறேன்...”

“அய்யோ... என்னை கொல்றியேடி... உன்னை மாதிரி தேவதைகளுக்கு ஒரு முத்தம் பத்துமாடி... லட்சக்கணக்குலே இல்லே தரணும்....” நான் புலம்பினேன்..

“கோடிக்கணக்கிலே கூட தாங்க... நான் வேண்டாம்னா சொல்றேன்....” காவ்யா செல்லமாய் சிரித்தாள்.

“நான்... இச்....இச்..இச்..இச்.. .. இச்....இச்..இச்..இச்.. .. இச்....இச்..இச்..இச்.. .. இச்....இச்..இச்..இச்.. .. இச்....இச்..இச்..இச்.. .. இச்....இச்..இச்..இச்.. .. இச்....இச்..இச்..இச்.. .. இச்....இச்..இச்..இச்..” முத்தமாய் தந்து மைக்கை எச்சிலாக்கினேன்...

“டீ.. தடிக்கழுதை.... எல்லா முத்தமும் வந்துச்சா....”

“ம்...” காவ்யா சிலிர்ப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது...,” முதல் முத்தத்தை எங்கே அண்ணா வச்சுக்கிறது?...” மயக்கும் குரலில் கேட்டாள்...


“ம்ம்... முதல் முத்தத்தை உன் இதழ்களின்மேல வச்சுக்கோ... அதுதான் என்னை பைத்தியமாக்குது.... பார்க்கிபோது எல்லாம்.. என்னை முதலிலே தடுமாற வைக்கிறது... அதுதான்... அதுவும் நீ பேசறப்போ... அவைகள் அசையும் அழகு இருக்கே அழகு... அதற்கே இன்னும் கோடி முத்தம் தரலாம்...ஆகவே முதல்லே தந்ததை அங்கே வச்சுக்கோ...”

“ம்..அப்புறம்...”


“ஏய்... இரு இரு... அங்கே ஒரு முத்தம் பத்தாது... அங்கே ஒரு ஆயிரத்தை வை... நான் நேரிலே வந்து பார்க்கிறப்போ ஒண்ணு கூட குறையக்கூடாது...”


“ம்...எப்படி எண்ணுவீங்க?....” கிறக்கமாய் கேட்டாள்..


“நான் உன் இதழ்களிலே ஒவ்வொரு முத்தமா திருப்பி எடுப்பேன்.... அப்போ தெரிஞ்சுடுமில்லே?...”


“ஒருவேளை அதிகமாயிடுச்சுனா?....” முனகினாள்...


“அதிகமா கிடைக்கிறது எல்லாம் வட்டின்னு நினைச்சுக்குவேன்....”


“அப்படின்னா உங்களுக்கு முதலுக்கு மேல வட்டிதான் கிடைக்கும்...” 


“அதுமாதிரி கிடைக்காதான்னு ஏங்கிட்டு இருக்கேண்டி......”


“நீங்க சீக்கிரம் வாங்கண்ணா!... உங்களை அந்த ஒரு வட்டியாலேயே மூழ்கடுச்சுடறேன்....”


“அதுக்கு கொடுத்து வச்சிருக்கணும்டி... உன் வாயிலே இருந்து ஒரு துளி எச்சில் கூட நீ விழுங்கக்கூடாது... அவ்வளவும் எனக்குத்தான்.... “


“ ஒரு ட்ராப் கூட இல்லாம நீங்களே எடுத்துக்குங்க... உங்க கிட்டே இருந்து எனக்கு தந்துடுங்க...சரிதானே...”


“ம்ம்..ஆயிரம் சரி....” நான் சிலிர்த்தேன்...


“ம்.. எண்ணிக்கையிலே ஒரு முத்தம்தான் குறைஞ்சிருக்கு... இன்னும் பாக்கியை என்ன பண்ணுவது?...” என்னை சீண்டினாள்...


“ஒரு ஆயிரத்தை உன் முகமெங்கும் வச்சுக்கோ.... “


“ஆயிரம்தானா?.....” ஏக்கமாய் கேட்டாள்...


“டீ.. இப்போதைக்கு வச்சுக்கடி... நேரிலே வரும்போது கணக்கில்லாம தர்றேன்... அதுவும் இல்லாம... எப்போ பார்த்தாலும் உன் முகம் மினுமினுன்னு மின்னுதா?... அதை மினுமினுப்பை எல்லாம் என் நாக்காலேயே வழிச்சு எடுத்து உன்னை வறட்சி யாக்கிடனும்...”


“அந்த ட்ரீட்மெண்டு முகத்துக்கு மட்டும்தானா?... என் ப்ரெண்டஸ் எல்லாம் என்னை மின்னல்கொடின்னு கிண்டல் பண்ணுவாங்க... முகம் மாதிரியேதான் எல்லா இடத்திலும் இருக்கும்ண்ணா...”


“அப்படியா?......” நான் வாயைப்பிளந்தேன்..


“ம்...”

“நீ மட்டும் எப்படிடீ... இப்படி மின்னல் மாதிரி ஜொலிக்கறே?....”

“தெரியலையேண்ணா!... ரெகுலரா எண்ணெய் தேய்த்து குளிக்கிறதாலையா ... இல்லைன்னா சோப் போடாமே.... அம்மா தயார் பண்ணற பொடி தேய்ச்சு குளிக்கிறதாலே அப்படி இருக்குதோ என்னவோ... எனக்குத் தெரியலையேண்ணா... நான் அப்படி இருக்கிறது உங்களுக்கு பிடிச்சிருக்குல்லே?....” ஆவலாய் கேட்டாள்...
 

“பிடிச்சிருக்கான்னா கேட்டே?.... பைத்தியம்.....பைத்தியம்...... அந்த மினுமினுப்புக்கு என்ன காரணம்னு யோசிச்சு யோசிச்சு எனக்கே பைத்தியம் பிடிச்சிருக்கும்....”
 

“நேரிலே வாங்க... அதை தெளிய வச்சுடலாம்....ம் அப்புறம் சொல்லுங்கண்ணா...”என்னை உசுப்பேற்றினாள்
 

“அடுத்த ஒரு ஐநூறை உன் கழுத்துக்கு வச்சுக்கோ....”
 

“அங்கே என்ன அண்ணா இருக்கு?...” சிணுங்கினாள்...
 

“அங்கே என்ன இருக்குன்னா கேட்கிறே?... நேரிலே வந்து.. அங்கே இருக்கிற முத்தத்தை எல்லாம் எடுப்பேனில்லே... அப்போ தெரியும் ... அங்கே என்ன இருக்குதுன்னு....”
 

“சரி உங்க இஷ்டம்...அங்கே ஒரு ஐநூறை வச்சுக்கறேன்....” அரைமனதாய் சம்மதித்தாள்...,” ம்... அடுத்து....”காவ்யாவின் குரலில் ஒரு பரபரப்பு....
 

“ம்...” குரலை கனைத்துக்கொண்டேன்... “ என்னை பைத்தியமே ஆக்கின அந்த ரெட்டை எழிலுக்கு... ரெண்டு லட்சம்....”
 

“ஹூம்.....” ஒரு மாதிரியாய் முனகினாள்...
 

“டீ... காவ்யா....”
 

“என்ன அண்ணா?....” காவ்யா போதையாய் முனகினாள்...
 

“ஆனாலும் உனக்கு அநியாயத்துக்கு பெருசுடி.... வயதுக்கு மீறின வளர்ச்சி.... நீ சாப்பிடுகிற சாப்பாட்டில இருக்கிற சக்தியெல்லாம் அங்கேதான் ஸ்டாக் பண்ணறியா?.....
 

“தெரியலையேண்ணா!....... அதுவா வளருதுகள்... “
 

“இருந்தாலும் கொஞ்சம் ஓவர்தான்... அதனாலே அவைகளை கசக்கிப்பிழிஞ்சு....தேங்கியிருக்கிற ஜூசை எல்லாம் எடுத்து அவைகளை கொஞ்சம் சிறிது பண்ணனும்... உனக்கு ஒண்ணும் ஆட்சேபனை இல்லையே?...”
 

“ம்.. எனக்கு எந்த அப்ஜக்சனும் இல்லே... உங்களுக்கு என்ன தோணுதோ அதையெல்லாம் பண்ணிக்கோங்க... நான் தடுக்கவே மாட்டேன்.... எல்லாம் உங்க இஷ்டம்...” எனக்கு பச்சை கொடி காட்டினாள்..
 

“அப்படின்னா நான் அதிர்ஷ்டசாலிதான்.... “ நான் சிரித்தேன்...
 

“ம்..அப்புறம்...” காவ்யா என்னை பேச வைப்பதிலேயே குறியாய் இருந்தாள்..
 

“அப்புறம் ஒரு ஐம்பதாயிரத்தை உன் ஆலிழை வயிற்றுக்கும் தொப்புளுக்கும் வச்சுக்கோ....”
 

“அதற்கு அவ்வளவு வேண்டுமா?...” சந்தேகமாய் கேட்டாள்....
 

“கண்டிப்பாய் வேணும்டி... அதிலே உனக்கு என்ன கஷ்டம்...” நான் கோபப்பட்டேன்..


“இல்லை... எண்ணிக்கை எல்லாம் வேகமா காலியாகுதேன்னுதான்.....”

“அதைப்பற்றி எல்லாம் நீ கவலைப்படாதே?... நான் இங்கே இருந்து கோடி கோடியா அனுப்பி வைக்கிறேன்... சரிதானே?...”

“அப்படின்னா சரி.....” சிரித்தாள்..

“அப்புறம்தாண்டி இருக்கு மிகமுக்கியமான பார்ட்.....” நான் குரலை இழுக்க...

“ம்ம்....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.....” சிலிர்த்தாள்..

“டீ காவ்யா....” நான் தாங்க மாட்டாமல் புலம்பினேன்...

“என்ன அண்ணா?....” குழைந்தாள்..

“ஏண்டி?... அந்த இடத்திலே முடி இருக்கா?... இல்லை நீட்டா வச்சிருக்கியா?...”

“முடி இருக்குண்ணா.....அதுவும் கருகருன்னு நிறைய முடி இருக்கே?... ஏன் அண்ணா?....” குரல் மெல்ல வந்தது..

“நாளைக்கு முதல் வேலையா... ஹேர் ரிமூவிங் க்ரீம் வாங்கி அந்த இடத்தை சுத்தமா துடைச்சு எடுத்துடனும்...” நான் சிடுசிடுத்தேன்...

“போ அண்ணா... எனக்கு வெட்கமா இருக்கண்ணா!.....” சிணுங்கினாள்...

“இதிலே வெட்கப்பட என்னடி இருக்கு?... அந்த இடத்தை ஹைஜீனீக்கா வச்சிருக்க வேண்டாமா?....”

“எல்லாம் நல்லாத்தான் வச்சிருக்கேன்.... குளிக்கும்போது எல்லாம் நல்லா தேய்ச்சு தேய்ச்சுதான் குளிக்கிறேன்...” இழுத்தாள்..

“இருந்தாலும்.... சுத்தமா இருந்தா இன்னும் நல்லா இருக்கும்டி.......” 

“சுத்தமாத்தான் இருக்கண்ணா!..... “

“அதை நான் எப்படிடீ நம்புவது?....முடிஎல்லாம் குத்துமே?...”

“அதெல்லாம் குத்தாது... சாஃப்ட்டாத்தான் இருக்குது....” குரலில் டன் டன்னாய் வெட்கம்....

“ஊகூம்... நான் நம்ப மாட்டேன்... முடியெல்லாம் குத்தும்....” நான் சீண்டினேன்...

“சொன்னா நம்புண்ணா!.... என் தலைமுடி எப்படி இருக்குது?.... அதேமாதிரி ஸாப்ட்டாத்தான் இருக்கும்ண்ணா...”

“நீ ஆயிரம்தான் சொன்னாலும் நான் நம்ப மாட்டேன்....” நான் என் கருத்தில் பிடிவாதமாய் இருந்தேன்...

“நான் ஆயிரம்முறை சொல்லலே... இரண்டாயிரம் முறை சொல்றேண்ணா!... அங்கே இருக்கிற முடிஎல்லாம் ஸாப்ட்டாத்தான் இருக்குது...”

“நீ லட்சம் முறை சொன்னாலும் நான் நம்பமாட்டேன்... முடியெல்லாம் குத்தும்.. குத்தும்....குத்தும்..”

“அதனால என்ன அண்ணா?... உங்களுக்கு வலிக்குமா?....” அப்பாவியாய் கேட்டாள்..

“அங்கே முகத்தை வைக்கிறபோது.... டிஸ்டர்ப்பா இருக்குமில்லே?....”

“ச்சீய்....... போங்கண்ணா!.... அங்கே போயெல்லாமா முகத்தை வைப்பாங்க?....”

“போடி அசட்டுக்கழுதை... நெட்டிலே தேடிப்பாரு... இல்லையின்னா நான் ரெண்டுமூணு அட்ரஸ் மெயில் பண்ணித்தரேன்... போய் பார்த்துட்டு சொல்லு...... “

“ஹூகூம்... நான் மாட்டேம்ப்மா.... எனக்கு வெட்கமா இருக்கு....” காவ்யா மறுத்தாள்....

“அய்யோ... நான் இப்போது கிட்டே இல்லாம போயிட்டேனே?...” ஏக்கமாய் சொன்னேன்..

“ஏன் அண்ணா?...” காவ்யாவின் குரலிலும் வெட்கம்..

“நீ வெட்கப்படற அழகை பார்க்கமுடியலையேன்னுதான் ஒரு வருத்தம்....”

“போங்கண்ணா... இத்தனை நேரம் பேசிட்டு இருந்ததற்கே உடம்பு எல்லாம் ஒருமாதிரியா இருக்கு...என்னவோ மாதிரி இருக்குண்ணா!... இதுவரைக்கும் இந்தமாதிரி எல்லாம் ஆனதில்லை....”

“நல்லாயிருக்கா? இல்லையா?....”

“நல்லாத்தான் இருக்குது... “ இழுத்தாள்..

“அப்புறம் என்னடி?... “

“இருந்தாலும் நீங்க கிட்டே இருந்தீங்கனா இன்னும் நல்லா இருந்திருக்கும்....” வெட்கமாய் சொன்னாள்...

"அப்படிபோடு அருவாளை.... ,” ஏண்டி நான் கிட்டே இருந்திருந்தா இப்படியெல்லாம் பேசீட்டா இருப்பேன்... உன்னை பிரிச்சு மேய்ஞ்சிருக்க மாட்டேனா?.....” ஏக்கமாய் புலம்பினேன்..

“அப்படி எல்லாம் செய்யமாட்டீங்களான்னு நான் ஏங்கிட்டு இருக்கேன்... சீக்கிரம் வாங்கண்ணா....” 

“நான் சீக்கிரம் வந்துடுவேன்... முதல்லே நான் அனுப்புகிற மெயில் அட்ரஸை எல்லாம் போய் பாரு...”

“ச்சீ... எனக்கு கூச்சமா இருக்காதா?....” முனகினாள்...

“ஏய்... தடிக்கழுதை... போய்ப் பாருடி.... அப்போதுதான் தெரியும்... அந்த சுகம்.... ஒவ்வொருத்தியும் எப்படி துடிப்பாளுக தெரியுமா?...”

“அது எல்லாம் உங்களுக்கு எப்படிண்ணா தெரியும்?....” அப்பாவியாய் கேட்டாள்..

காவ்யாவை நினைத்து எனக்கு சிரிப்புத்தான் வந்தது....உலகம் தெரியாத அப்பாவியாய் இருக்காளே?...”நான் அதை எப்படின்னு சொன்னா உனக்குத்தான் மனசுக்கு கஷ்டமா இருக்கும்... அப்புறம் என் கிட்டே பேச மாட்டே...” நான் பெரிதாய் பீடிகை போட்டேன்...

“என்ன அண்ணா சொல்றீங்க?.. நீங்க சொல்வதைப் பார்த்தால் ஏதோ பெரிய விஷயத்தை சொல்வீங்க போலிருக்கே?..”

“ஆமாண்டி... அதை கேட்காம இருக்கிறதே உனக்கு நல்லது.. அப்புறம் என்னை பற்றி நீ தப்பா நினைச்சுட்டியின்னா?...”

“சரி நான் உங்களை பற்றி தப்பா நினைக்கமாட்டேன்... சொல்லுங்க....”

“ஊகூம்.. நான் சொல்லமாட்டேன்... அப்புறம் நீ தப்பா நினைச்சுட்டு... எங்கிட்டே பேசாம இருந்துடுவே...” நான் சஸ்பென்சை கூட்டினேன்....

“சும்மா சொல்லுங்கண்ணா!... நான் தான் தப்பா நினைக்கமாட்டேன்னு சொல்றேனில்லே....” காவ்யாவின் குரலில் ஆர்வம்...

“வேணாம்டி... அப்புறம் என்கூட பேசமாட்ட... இதுவரை எப்படியோ... இனிமேல் உன்கிட்டே பேசாம இருக்க முடியாது... நீ பேசாம போயிட்டா... நான் மேலும் மேலும் தப்பா பண்ணிட்டே இருப்பேன்... அப்புறம் உடம்புதான் கெட்டுப்போகும்...”

“நீங்க சொல்வது எதுவுமே எனக்கு புரியலே... ப்ளீஸ் சொல்லுங்கண்ணா.....ப்ளீஸ்....”
 

“சொல்லிடுவேன்...நான் என்ன சொன்னாலும் நீ என்னை தப்பா நினைக்கக்கூடாது... அப்புறம் பேசாம இருக்கக்கூடாது... ப்ராமிஸ்?..” நான் சமார்த்தியமாக பேசினேன்..
 

“காட் ப்ராமிஸ்... நீங்க என்ன சொன்னாலும் நான் உங்களை தப்பா நினைக்கமாட்டேன்.... பேசாமயும் இருக்கமாட்டேன்...”
 

“அங்கே வாய் வச்சா.. பெண்கள் துடிப்பாங்கன்னு சொன்னேனில்லே....”
 

“ம்.. சொன்னீங்க... அதுதான் எப்படின்னு கேட்டேன்....” காவ்யா மூச்சை இழுத்துப்பிடித்துக்கொண்டாள்..
 

“எல்லாம் அனுபவம்தான்....” பளிச்சென சொல்லிவிட்டேன்..
 

“என்னது அனுபவமா?....” காவ்யா அதிர்ச்சியுடன் கேட்டாள்..
 

“ஆமாம்டி... ஒருநாள் நடந்த சம்பவத்தை நினைச்சு நினைச்சு... எனக்கு காமம் தலைக்கேறி போச்சு... சுன்னியும் அடங்க மாட்டேங்குது... நான் என்னாதான் பண்ணுவேன்... அதுதான்... அந்த மாதிரி பெண்கள் கிட்டே போய் ஆசையை தணிச்சுக்குவேன்....”
 

“ஹக்...” காவ்யாவுக்கு விக்கியது..... “ என்ன அண்ணா சொல்றீங்க.... நிஜமாத்தான் சொல்றீங்களா?....”
 

“ஆமாண்டி... உன்கிட்டே என்னால பொய் சொல்ல முடியலே... அதுதான்....”
 

“எத்தனை நாளுக்கு ஒரு முறை போவீங்க?...” தயக்கமாய் கேட்டாள்...
 
“அடிக்கடி போவேண்டி.... எனக்கு அந்த விஷயத்தில் ஆசை அதிகம்டி... எனக்கு அது அடிக்கடி தேவைப்படும்... இல்லாட்டி என்னால ராத்திரியிலே தூங்க முடியாது... விடிய விடிய தூங்காம விழிச்சிருந்தா அடுத்தநாள் கம்பனியில் வேலையும் செய்ய முடியாது.... அப்புறம் நான் என்னாதான் பண்ணுவேன்..... இப்பவாவது நீ பேசிட்டு இருக்கே... அப்போ எல்லாம்.. யாருமே இல்லாம இருந்தா... அந்த நினைப்புத்தான் வரும்... அந்த நினைப்பு வந்துட்டா தாங்க முடியாது..எவளையாவது ஓல் போட்டால்தான் அடங்கும்...அதுவும் ஈவினிங் ஒருத்தி... அப்புறம் நைட்டுக்கு ஒருத்தின்னு ரெண்டுபேரை போட்டாத்தான் சுன்னி அடங்கும்.....” நான் நிறுத்தினேன்..... பின் மெல்ல சொன்னேன்...”ஸாரிடி காவ்யா... என்னை தப்பா நினைச்சுக்காதடி.... ப்ளீஸ்டி....என் செல்லமில்லே... என் புஜ்ஜியில்லே...”
 

காவ்யாவிடம் இருந்து பதிலே இல்லை... நான் பதறிவிட்டேன்...
 

“காவி.... டீ..காவ்யா.....”
 

“.................... ................”
 

“காவி...ப்ளீஸ் பேசுடி... காவ்யா... லைன்லே இருக்கியா?....”
 

“ம்..” ஒற்றை வரியில் பதில் வந்தது...
 

“நான்தான் முதல்லே சொன்னேனில்லே... சொன்னா தப்பா நினைச்சுக்குவேன்னு... நீ தான் சொல்லுண்ணா, சொல்லுண்ணான்னு சொன்னே.... தப்பா நினைக்கமாட்டேன்னு ப்ராமிஸ் எல்லாம் பண்ணியிருக்கே....” 


“எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலேண்ணா....” காவ்யா தடுமாறினாள்..

“என்னை என்னடி பண்ணச்சொல்றே.... எனக்கு அந்த விஷயத்திலே ஆசை அதிகமா போச்சே?... நைட் ஆனா ஒருத்தனும் தனியா இருக்க முடியலே... அந்த நினைப்பாவே இருக்கு...ப்ளீஸ்... புரிஞ்சுக்கடி...”

“ம்..ம்...புரியுது... எத்தனை நாளுக்கு ஒருமுறை அந்த மாதிரி பொண்ணுக கிட்டே போவீங்க?....”

ஒரு நிமிடம் பேசாமல் இருந்தேன்...

“சொல்லுங்கண்ணா!....”

“தினமும்டி.....”

“ஆ....” அலறினாள்...” உடம்பு என்னத்துக்கு ஆகும்?... “ சாந்தமாய் பேசினாள்....

“என்னை என்னடி பண்ணச்சொல்றே?... இப்பவாவது நீ கிளுகிளுப்பா பேசிட்டு இருக்கே... இல்லையின்னா கண்டிப்பாய் எவளையாவது ஓல் போட்டுட்டுத்தான் இருந்திருப்பேன்...நீ சாட்டிங்லே வந்ததது நல்லதா போச்சு....நாளைக்குத்தான் எவளையாவது செட் பண்ணனும்...”

“நாளைக்கும் நான் சேட்டிங்கிலே வந்தேன்னா?....”

“நாளை மறுநாள் பார்க்கவேண்டியதுதான்...”

“நான் தினமும் வந்தேன்னா?...”

“ நீ என்றைக்கு வரலையோ... அன்றைக்கு கண்டிப்பாய் இது நடந்தே தீரும்...” 

“அண்ணா… அவசரப்பட்டு உடம்பை கெடுத்துக்காதீங்க!... வெளிநாட்டிலே எய்ட்ஸ் அதிகமா இருக்காம்… ப்ளீஸ்ங்கண்ணா!... நான் தினமும் கண்டிப்பாய் சேட்டிங்கிலே வரேன்…. “

“சேட்டிங்கிலே இதைவிட கூட அசிங்கமா பேசுவேன்…. “

“நீங்க எவ்வளவு அசிங்கமா கூட பேசலாம்…. எவ்வளவு அசிங்கமா பேசறீங்களோ அவ்வளவு சந்தோஷம் எனக்கு…”

“அடிப்பாவி…. பார்க்க சாது மாதிரி இருந்துட்டு.. மனசுக்குள்ளே இவ்வளவு ஆசையா?...”

“யார் நானா சாது…. நீங்க முதல்லே இந்தியாவுக்கு வாங்க… நான் புலின்னு காட்டறேன்….”

“அய்யய்யோ… என்னை கடிச்சு தின்னுடுவியோ….”

“ஆமாம்… உங்களை ஒரு இடம் விடாம கடிச்சு வைப்பேன்….பரவாயில்லையா?...”

“உன்னோட பவள இதழ்கள் என் உடல்பூராவும் படறதுக்கு நான் கொடுத்து வச்சிருக்கணும்டி… நல்லா கடிச்சு வை… அதைவிட அதிகமா நான் உன்னை கடிப்பேன்….”

“நானும் அதைத்தான் எதிர்பார்க்கிறேன்… ஒரு இடம் விடாம நீங்களும் என்னை கடிக்கனும்….”

“நீ என் கையிலே சிக்குவே இல்லே… அப்போ காட்டறேன்…நான் யாருன்னு…. நீ புலின்னா நான் சிங்கம்டி…உன்னை முழுசா கடிச்சு திங்கப்போறேன்…”

“பார்க்கலாம்… நீங்க சீக்கிரம் வாங்கண்ணா!....அப்புறம் உங்க கிட்டே ஒரு விஷயம் சொல்லனும்னு நினைச்சேன்…”

“என்னடி அது?..”

“நாம வீடு வாங்கினோம்ல்லே?... அந்த வீட்டு ஒனரோட பொண்ணுக்கு உங்கமேல கண்ணு போலிருக்கு…”

“ஆமாம் நானும் கவனிச்சேன்… அந்தப்பையனுக்கு உன்மேல கண்ணு போலிருக்கு…”

“நீங்க எப்போ அதை கவனிச்சீங்க?...” காவ்யா வெட்கத்துடன் கேட்டாள்…

“அவன்தான் உன்னை வெறிச்சு வெறிச்சு பார்த்தானே… விட்டிருந்தால் கடிச்சுத்தின்றிருப்பான்… நாங்க எல்லோரும் இருந்ததனாலே உன்னை விட்டான்…”

“நான் அதை சரியா கவனிக்கலே… “

“ஏண்டி… அவன் உன்னை அந்த முறை முறைச்சான்… நீ கவனிக்கலைங்கறே?...” நான் ஆச்சர்யமாய் கேட்டேன்..

“எங்கே கவனிக்கிறது… இந்த ராகினிப்பிசாசு என்னைத்தான் பிடிச்சு ஆட்டிட்டு இருந்துச்சே?...”

“அப்படியா என்ன கேட்டா?..” நான் ஆவலுடன் கேட்டேன்…

“என்னத்தை கேட்டா?... உங்களை பத்திதான் தொண தொணன்னு கேட்டா!...”

“நீ நல்லவிதமாத்தானே சொல்லியிருக்கே?...”

“ம்.. நல்லவிதாமாத்தான் சொல்லியிருக்கேன்… அவ உங்களை கொத்திட்டு போறதுக்குள்ளே நான் கொத்திடனும்…”

“அடி அசட்டுக்கழுதை… நீ லேசா கண்ணை காட்டியிருந்தா கூட… நான் இந்நேரத்துக்கு சொர்கத்திலே மிதந்திட்டிருந்திருப்பேனே?... தடிக்கழுதை… இப்படி ஏமாத்திட்டியே?....” நான் புலம்பினேன்..

“நான் தான் உங்களையே சுத்தி சுத்தி வந்தேனே?.. அதுகூட உங்களுக்கு புரியலையா?.. நீங்க சுத்த வேஸ்ட்…” காவ்யா என்மேல் பழிபோட்டாள்…

“எனக்கு தெரியாம போச்சேடி…” நான் அங்கலாய்த்தேன்..

“அதனாலதான் உங்களை வேஸ்ட்ன்னு சொன்னேன்… எத்தனை தடவை நான் உங்களை இடிச்சேன்… கடைசியில் கட்டிக்கூட பிடிச்சேன்….”

“ஆமாண்டி எருமைமாடு… சித்தப்பாவும் சித்தியும் இருக்கிறப்போ கட்டிப்பிடிச்சா எப்படிடீ நான் உன்னை கட்டிப்பிடிக்கிறது?...தனியா இருக்கிறப்போ கட்டிப்பிடிச்சிருந்தா தெரிஞ்சிருக்கும் சேதி… கிழிகிழின்னு கிழிச்சிருப்பேன்..”

“அதுதான் நான் மறுபடியும் ரூமுக்குள்ளே வந்தேனே?... அப்போ கூட என்னை நீங்க ஒண்ணும் பண்ணலையே?..” ஏக்கமாய் கேட்டாள்..

“அடிப்பாவி… நீ கட்டிப்பிடிச்சு சூடேத்தினதுல்லே.. சுன்னி பயங்கரமா விரைச்சிருச்சு… அதை அடக்கறதுக்குள்ளேயே நான் தவிச்சு போயிட்டேன்… கடைசியில் கைவேலை செஞ்சுதான் சுன்னியை சமாதானப்படுத்தினேன்…”

“க்ளுக்” கென சிரித்தாள்…” எனக்கு தெரியாம போச்சே… என்னை ரூமுக்குள்ளே வச்சு ஏதாவது பண்ணாம எதுக்கு பாத்ரூம் ஓடினீங்க?...”

“அடியே அறிவுகெட்டகழுதை… அதுதான் சுன்னி கிளம்பிருச்சு… அதை அடக்கத்தான் பாத்ரூம் போனேன்னு சொன்னேனில்லே… புரியலையா?....”


“அதுதான் எனக்கு புரியலே….”

“அட ராமா!... சரி.. இன்றைக்கு நெட்டிலே தேடிப்பாரு… எல்லாம் புரியும்….நான் பட்ட அவஸ்தையும் புரியும்….”

“சரி நான் தேடிப்பார்த்துட்டு சொல்றேன்… அங்கே தனியா இருக்கிறப்போ என்னை நினைச்சுங்குவீங்களா?...” ஏக்கமாய் கேட்டாள்..

“ஏண்டி… இத்தனை பேச்சு பேசின பின்னாடியும் உன்னை நினைக்காம இருக்கமுடியுமா?... இனிமேல் உன் முலையும் புண்டையும்தான் என் மனக்கண்ணில் ஓடிட்டு இருக்கும்… இன்றைக்கு நைட்டே உன்னை என்மனசிலே ஓல் போட்டுட்டுத்தான் மறுவேலை… அப்போதான் என் சுன்னிப்பயலும் சமாதானமாவான்….” நான் நெளிந்தேன்..” நீ என்னை நினைச்சுக்குவியா?...”

“நான் எப்போதும் அந்த நினைப்போடதான் இருக்கேன்… அண்ணான்னு கூப்பிடறது ஒரு கவசம்மாதிரிதான்… மற்றபடி எப்போதும் உங்க நினைப்புத்தான்…” காவ்யா… வெட்கமாய் சிரித்தாள்…

“போடி… நான் உன் கனவிலே வரமாட்டேன்….” நான் பிகு பண்ணிக்கொண்டேன்..

“ஏண்ணா?... ராகினிமேலே நினைப்பு போயிடுச்சா?...” ஏமாற்றமாய் கேட்டாள்..

“போடி.. அறிவுகெட்டவளே!... நீ தான் காடுமாதிரி முடி வளர்த்து வச்சிருக்கியே?... அப்புறம் எனக்கு எப்படி பிடிக்கும்?.. முதல்லே அதை க்ளீன் பண்ணு… அப்போதுதான் எனக்கு உன்னை பிடிக்கும்…”

“போங்கண்ணா!.. எனக்கு வெட்கமாய் இருக்கண்ணா!...”

“இதிலே வெட்கப்படறதுக்கு என்னடி இருக்கு... ஆம்பிள்ளைக எல்லாம் தலைமுடியை வெட்டிக்கிற மாதிரி பெண்கள் எல்லாம் அந்த முடியை க்ளீன் பண்ணிக்கறீங்க… அவ்வளவுதான்…”

“ஊகூம்… எனக்கு வெட்கமா இருக்கே?....”

“நீ முதல்லே டி.வியிலே விளம்பரம் பாரு… இல்லைன்னா அதையும் நெட்டிலே தேடிப்பாரு…ஏய்…இரு..இரு.. நான் உனக்கு அதை பார்சலிலே அனுப்பி வைக்கச்சொல்லட்டா?...”

“அய்யய்யோ… அம்மா கண்ணிலே பட்டா நான் செத்தேன்….” காவ்யா நடுங்கினாள்..

“ஏய்..அசடு… சித்தி ஒண்ணும் சொல்லமாட்டாங்க….” நான் தைரியம் சொன்னேன்…

“ஒண்ணும் சொல்லமாட்டாங்க… ஆனா இதை யாரு வாங்கித்தந்தாங்கன்னு கேட்டா நான் என்ன சொல்வது…”

“ப்ரெண்ட்ஸ் கிட்டே இருந்து வாங்கிட்டு வந்தேன்னு சொல்லேன்…”

“சொல்லலாம்… ஆனா எந்த ப்ரெண்டுன்னு கேட்பார்களே?...”

“வாய்க்கு வந்த பேரை சொல்லவேண்டியதுதானே…”

“எனக்கு அப்படி சொல்லி பழக்கமில்லையே?... நான் ஏதாவது சொல்லி மாட்டிக்குவேனோன்னு ஒரு பயம்…”

“என்னடி ஒரு பொய்கூட சொல்லமாட்டேங்கிற….” நான் சலித்துக்கொண்டேன்… “இந்த அண்ணனுக்காக இதைக்கூட செய்ய மாட்டியா?..”

“என்ன அண்ணா இப்படி கேட்டுட்டீங்க?... நீங்க அனுப்புங்க… நான் எப்படியாவது சமாளிச்சுக்கறேன்…”

“நான் ஒரு ஜடியா சொல்றேன் கேளு… முதல்லே ப்ரெண்ட்ஸ்க எல்லாம் கேலி பண்ணறாங்கன்னு கண்ணை கசக்கு… அப்புறம் இதை ரிமூவ் பண்ணறதுக்கு மிஷின் இருக்குன்னு சொல்லு…. அதற்கு அப்புறம் சமயத்துக்கு தகுந்தமாதிரி பேசிக்கோ…”

“ஐ.. நல்ல ஐடியாவா இருக்கே?.....” காவ்யா குதூகலித்தாள்..

“ஆமாண்டி… உன்னை கரெக்ட் பண்ணுவதற்கு நான்தான் எல்லா ஐடியாவும் பண்ண வேண்டியிருக்கு…” நான் போலியாய் சலித்துக்கொண்டேன்…

“கோவிச்சுக்காதண்ணா!... என் செல்ல அண்ணால்லே….இச்…இச்…இச்..” முத்தமாய் தந்தாள்..

எனக்கு சிலிர்த்தது…”தேங்ஸ்டி…” 

“நான் கொடுத்த முத்தத்தை எல்லாம் எங்கே வைப்பீங்க?...” 

“ஆம்பிள்ளைக எங்கடி வைப்பாங்க… நாங்க வைக்கிறதுக்கு ஒரே இடம்தான் இருக்கு…”

“அதுதான் எங்கே வைப்பீங்கன்னு கேட்டேன்….”

“நீ கொடுக்கிற முத்தத்தை நான் வாங்கவே இல்லை… எல்லாத்தையும் என் சுன்னிபயலுக்கே ரீடைரக்ட் பண்ணி விட்டுட்டேன்… பயல் சும்மா துள்ளிக்குதிக்கிறான்….”

“ச்ச்ச்சீசீசீசீய்ய்ய்…” காவ்யா சிணுங்கினாள்…

“கோவிச்சுக்காதடி… அவன்தான் உன்னை பார்த்ததில் இருந்தே.. ரொம்பவும் துடிச்சுட்டு இருந்தான்… அதுதான்….”

“சரி…சரி… அவனை நான் கேட்டதாக சொல்லுங்க…”

“நானெல்லாம் சொல்லமாட்டேண்டி… வேணும்னா நீயே சொல்லிக்கோ… நான் வேணா ரீசீவரை அவன் கிட்டே வைக்கிறேன்…”

“ஸாரிடா தம்பி…. கோவிச்சுக்காதடா….இச்…இச்…இச்…” என முத்தமாய் தந்தாள்…

“ஏண்டி போனிலே இப்படி முத்தமா தந்து சூடேத்துறியே… நேரிலே பார்த்தா அவனுக்கு தருவியா?...”

“ஓ.. தருவேனே!... அதுவும் அவன் கேட்கிற வரைக்கும் தருவேன்…” வெட்கமாய் சிரித்தாள்…

“அது போதும்டி…. இந்தியா வர்ற வரைக்கும் உன் இதழ்களை நினைச்சுட்டே காலம் தள்ளிடுவான்….”

“இப்படி சொல்லிட்டு வேற எவளையாவது தொரத்திட்டு போயிடாதீங்க… எனக்கு பயமா இருக்கு….”

“பயப்படாதடி…. எவளையும் தொரத்தலே… கனவுலே என் அழகுத்தங்கையை துரத்தட்டுமா?...”

“ம்… “

“நான் தொரத்தறதோட மட்டும் விட்டுடமாட்டேன்… அதற்கு மேலேயும் போவேன்… சரிதானே?..”

“ம்…போங்க…. போயி என்ன பண்ணுவீங்க?...”

“போய்.. கற்பழிச்சாலும் கற்பழிப்பேன்…” நான் விஷமமாய் சிரித்தேன்..

“ச்சீ…. அதுமட்டும் வேண்டாங்கண்ணா!....” காவ்யா தயங்கினாள்…

“ஏண்டி?... கனவுதானே?....” நான் சோகமாய் கேட்டேன்…

“அதுதான் நானும் சொல்றேன்… கனவுதானே… எதுக்கு கற்பழிக்கறீங்க… நான் மாட்டேன்னா சொன்னேன்?...என் சம்மத்தத்தோடயே எல்லாத்தையும் பண்ணிக்கோங்க…”

“வர்ரே வாவ்……என் ஆசை தங்கச்சின்னா தங்கச்சிதான்….” நான் பூரித்தேன்…”இன்றைக்கு நைட் விடிய விடிய கொண்டாட்டம்தான்… என் தேவதையை என்ன என்னவோ பண்ணப்போறேன்….”

“என் ஆசை அண்ணாவுக்கு இல்லாததா?.....” காவ்யாவும் தன் பங்குக்கு என்னை வெறியேற்றினாள்..”நாளைக்கு என்னை என்னவெல்லாம் பண்ணுணீங்கன்னு சொல்லுவீங்களா??.....” என்னிடம் ஏக்கமாக கேட்டாள்..

“ஷ்யூர்… கண்டிப்பாய் சொல்வேண்டி… என் செல்ல தங்கையே!!!!...” நான் விசிலடித்தேன்…

“கண்டிப்பாய் சொல்லவேண்டும் … நான் காத்துட்டே இருப்பேன்….” காவ்யா ஆவலுடன் சொன்னாள்.

“தேங்ஸ்டி… “ அப்புறமும் சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்து விட்டுதான் கட் பண்ணினோம்…. வர்ரே வா…நான் உற்சாகமாய் துள்ளினேன்…. காவ்யா படிந்துவிட்டாள்… இப்பவே சென்னைக்கு போகமாட்டோமா? என்று ஏக்கமாய் இருந்தது… பொறு மனமே பொறு…. இன்னும் இரண்டரை மாதம்தான்… அப்புறம் இருக்கு உனக்கு விருந்துன்னு மனதை தேற்றிக்கொண்டேன்…

வெளியிலும் அதிகமாக சுற்றப்போவதில்லை… படிப்பு முடிந்ததும் பார்ட் டைம் வேலைக்கு சென்றுவிடுவேன்.. அதிலும் சின்சியராய் இருப்பேன்… ஆகவே படிப்பும் போரடிக்கவில்லை… வேலையும் போரடிக்கவில்லை… காவ்யா சேட்டிங்கில் வரவில்லையென்றால் தடம் மாறியிருப்பேன்.. நல்லவேளை அவள் வந்தால்… நான் தப்பித்தேன்…. என்ன ஒரு சிக்கல்ன்னா… அவளோடு பேசின பின்னாடி தூங்க முடிவதில்லை…. பயல் விரைத்துக்கொண்டு ரொம்பவும் தொந்திரவு பண்ண ஆரம்பித்து விடுகிறான்…வர வர அவனின் தொல்லைதான் தாங்கமுடியாத அளவிற்கு வளர்ந்து கொண்டே போகிறது…

பார்க்கலாம்…. ம்… வகுப்பில் இருக்கும் இந்த ஜெனிபர் வேறு என்னை ஒருமாதிரியாக பார்த்து சிரிக்கிறாள்.. எனக்கும் அது தேவையாகத்தான் இருக்கிறது… நைசாய் விசாரித்தேன்… கல்யாணம் ஆனவளாம்… புருஷன் ஆறுமணி விமான பயண தூரத்தில் இருக்கிறான்… வீக் என்டில்தான் சந்திக்க முடிகிறதாம்… மற்றநாட்கள் எல்லாம் போரடிக்கிறதாம்… கம்பனி கொடுக்கமுடியுமா என்று அன்பாகத்தான் கேட்டாள்…. என்னால்தான் பதில் சொல்லமுடியவில்லை…பாலு என்கிற என் பெயரை பால் என்று சுருக்கி ஆங்கிலபெயராக்கி விட்டாள்… எல்லோருக்கும் அதுவே ஈஸியாய் இருக்கவே நானும் விட்டுவிட்டேன்….

ஆனால் அவளைத்தான் விடமுடியாமல் தவிக்கவைக்கிறாள்… ம்.. என்ன செய்வது… எல்லாம் விதி… காவ்யாவிடம் சொல்லிப் பார்க்கலாம்…. என முடிவு செய்துகொண்டேன்…சீக்கிரமே வீட்டுக்கு திரும்பிவிட்டேன்…காவ்யாவுக்காக சுன்னியை நீவியபடியே காத்திருந்தேன்…. ஆனால் கடைசி வரை அவள் வரவே இல்லை…. ஏமாற்றத்துடன் அப்படியே உறங்கிவிட்டேன்….

காலையில் எழுந்த பார்த்தபோதுதான் எண்ணற்ற மெயில்கள் காவ்யாவிடம் இருந்து வந்திருந்தது... ஸாரிண்ணா... ஸாரிண்ணா என்று.... மனதை தேற்றிக்கொண்டேன்... வேறு வழி?....

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக